Κοιτάχτε να δείτε. Οι τιμές του είναι τσιμπημένες. Όμως ο καφές, και στην ποσότητα και στην ποιότητα, γαμεί. Με 3 ευρώ παίρνω έναν κουβά διπλό εσπρέσσο, που σε κρατάει 2 μέρες, όχι μία, τσίτα κάγκελο. Αντί να πιω 3 γκαντεμοφραπέδες του ενός ευρώ ημερησίως, καλύτερα να πιω έναν και καλό. Έπειτα πολλές φορές κερνάνε φαγώσιμα χωρίς χρέωση. Τρώμε κιόλας δηλαδή με τον καφέ. Έχει καλοντυμένους υπαλλήλους που σε υποδέχονται, ευγενικές κοπέλες στο σερβίρισμα, πολύ κόσμο πελάτες.
Και μόνο για σας, τους μπουρδελιάρηδες, κορίτσια του επαγγέλματος (c.g. κτλ.) συχνάζουν σε συγκεκριμένα καταστήματα μικέλ σε διαλλείματα και διακοπές, έπειτα από ανακοινώσεις στο φατσοβίβλιο κιόλας, ειδικά στη θεσσαλονίκη. Δεν λέω περισσότερα, οι γνωστικοί κατέχουν κι οι ανόητοι δεν χρειάζεται να μαθαίνουνε...
Και όχι μόνο στην Αθήνα, γεμίσαμε μικέλ και εδώ επάνω. Αφού πιάσανε μέσα στην κρίση και μάλιστα με δυνατές τιμές, μάλλον κάτι αξίζουν, βρίσκετε;