Ολοι το γνωριζουμε και το εχουμε δει σε αλλους,αλλα και σε εμας τους ιδιους
και σιγουρα μας προβληματισε.
Καποιοι το εχουμε υπερανεπτυγμενο,καποιοι το πολεμαμε γιατι μας ενοχλει.
Καποιοι το εχουμε καταννοησει και καποιοι αλλοι οταν μας τυχαινει γελαμε.
Διαρκει παντα λιγα λεπτα και μετα το ξεχναμε για παντα...
η τουλαχιστον μεχρι την επομενη φορα.
Αναφερομαι στο ενοχο βλεμμα του μπουρδελιαρη.
Ενα ειδικο βλεμμα που θυμιζει το βλεμμα μεσα στο ασανσερ
οταν ειμαστε μαζι με αλλον κοσμο αλλα δεν ειναι το ιδιο.
Το συγκεκριμενο εχει μια ειδικη οσμη και γευση,μια αυρα που ποικιλλει
και συνοδευεται απο τον σχετικο ιδρωτα η καποιο πιο δυνατο χτυπο της καρδιας
μεχρι να ακουσουμε το αφυπνιστικο υποδημα της κοπελας
να τρυπα ευχαριστα τα αυτια μας και μας λυτρωνει.
Πολλοι κοιταμε αριστερα η δεξια,την ντισκομπαλα...
η τον εναν απο τους τοιχους που μας περιβαλλει.
Τα βλεμματα μας θα διασταυρωθουν καπου στο απειρο και αν τυχει εντος του χωρου
τοτε αστραπιαια θα αλλαξουν κατευθυνση.
Καποιοι επισης αναστεναζουμε,ενω αλλοι νευριαζουμε αν αργει η κοπελα.
Φαινεται μονο οταν πηδαμε εμεις ο χρονος τρεχει ανισα...
Εκεινη την στιγμη ο γνωστος μας η ο συνοδοιπορος μας αποτελει εναν εχθρο σε εισαγωγικα
γιατι στην πορνοψυχολογια μας ειναι ειτε μπροστα μας
οποτε πρεπει να επιλεξουμε γρηγορα...
ειτε πισω μας οποτε αν διαλεξει θετικα και αυτος...
θα εχουμε την εικονα του να μας ζοριζει χρονικα.
Αν δεν τον δουμε ομως να πληρωνει και μπουμε στο ρινγκ τοτε αλλαζει το πραγμα.
Μετα ας ερθουν 80 ατομα στο σαλονι,εμεις δεν το ειδαμε αρα δεν μας νοιαζει.
Εκεινη την στιγμη και μονο για εκεινη λοιπον,ειμαστε αντιπαλοι.
Τελικα ειμαστε κυνηγοι.
Χωρις να υπερβαλλω θα ηθελα να μου πειτε αν σας εχει συμβει το ιδιο.
Εγω προσωπικα το απολαμβανω καθως καπου-καπου οταν μου εμφανιζεται η το βλεπω.
Πιστευω οτι αυτο οφειλεται καθαρα στο επαπομειναν γονιδιο του κυνηγου
στο οποιο παρεισφρυσε στην συγχρονη εποχη στο γονιδιο
του "πληρωνω και δεν κουραζομαι να κυνηγω" και εγινε μια πορνικη σχαση.
Ομως μου αρεσει γιατρε,να το αλλαξω;δεν νομιζω Τακη!
Μαλλον ειναι ωραια και τα δυο η μαλλον αναγκαια,το καθενα για δικο του λογο...