Ας πάρουμε δεδομένο, ότι σε αντίθεση με τους άντρες, οι γυναίκες αδιαφορούν για τιην εναλλαγή πολλαπλών σεξουαλικών συντρόφων. Οι περισσότερες θέλουν κάποια στιγμή να γίνουν μάνες και χρησιμοποιούν για αυτό, την αμέριστη διαθεσιμότητα των ανδρών για σεξ.
Οι συγκρούσεις των δύο φύλων πιστεύω ξεκινάνε από τη προσπάθεια του συμβιβασμού αυτών των αντιθέσεων.
Το μάνες, αργεί πολύ να αναδυθεί .
Και ακόμη και στη γενιά τη δικιά μας, σε γυναίκες με καταγωγή από οικογένειες με οικονομική άνεση
και όχι καράβλαχες, δεν έπαιζε καθόλου, ούτε παίζει και τώρα.
Βλέπεις πολλές να κάνουν παιδιά στα 45 και στα 50 ... και στα 55 παίζει .
Οπότε σε μικρότερες ηλικίες ΧΕΣΜΕΝΟ ΤΟ ΕΧΟΥΝ .
Στη γενιά τη δική μας, νομίζω ότι το γκομενιλίκι ήταν το πιο δύσκολο ever.
Αρχές 90s , μετά το θάνατο των disco .
Οι disco ήταν παζάρι προσιτό σε όλο σχεδόν τον πληθυσμό . Στο 95% της νεολαίας, εκτός τους ζητιάνους ίσως. Και λόγω πίστας, χορού, εισόδου του οποιουδήποτε με ένα απλό εισιτήριο , χωρίς κράτηση
και στο ότι εστίαζαν σχεδόν αποκλειστικά στη νεολαία, υπήρχε στη βλαχο ελλάδα
ακόμη και στις κωλο επαρχίες , δυνατότητα καμακιού.
Όταν τα σκουπίδια περιοδικών , ραδιοφώνων , lifestyle .... έφεραν το club restaurant ...
με κρατήσεις .... όχι είσοδο σε μόνους άνδρες .... τραπέζια με φαγητά .... μεσόκοπη πελατεία
με χρήμα και λεζάντα αμαξιών ... τραπεζιών .... όχι χορό και πίστα πλέον ...
ΚΑΜΑΚΙ ΤΕΛΟΣ ΓΙΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Ίντερνετ δεν υπήρχε ακόμη, καμάκι στο δρόμο ... πεθαμένο ...
όλες οι μπάνικες ανά την ελλάδα .... είχαν μαγαζάτορες και υπαλλήλους ...
να τις κερνάνε και να τις βάζουν για κράχτες στα κωλομάγαζα ......
Οπότε ήταν σαν να μην υπήρχαν για τον έλληνα πλέον .
Από εκεί και πέρα , μέχρι το ίντερνετ και τα σόσιαλ , μόνο έξω έκανε παιχνίδι ο καπάτσος κάμακας
χωρίς γνωριμίες στη νύχτα και χωρίς να είναι γόνος.