Εγώ πάλι με οποια και να βγω για καφέ, είτε μεσημέρι είναι, είτε απόγευμα, είτε βράδυ έχω παρατηρήσει (σιγά μην είμαι ο μόνος) ότι μιλούν ΜΟΝΟ για μαλακίες.
Δηλαδή τα υπαρξιακά τους,
τις ανασφάλειες τους,
πως πέρασαν, που πήγαν,
τι θέλουν κτλ. Από μένα είναι τεράστιο όχι να συμμετέχω
σε αυτό. Δηλαδή
σε συζητήσεις ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΧΡΗΣΤΕΣ χωρίς νόημα
και ουσία. Έχω φτάσει πλέον μόλις βγαίνω βόλτα, σε λιγότερο απο πεντε λεπτά
να εκδηλωνω τις προθέσεις μου. Συνεπώς αν δεν γαμηθούν η δεν πάει
η συζήτηση σε ουσιαστικά πράγματα, ξεκινά
η (μαρτυρική τους) αποδόμηση.