Όπως πολύ σωστά είπε κι ένας φίλος εδώ, το είδος ζωής που προσφέρεις είναι που σε καθιστά ελκυστικό σε μια γυναίκα, και στον κόσμο γενικά.
Κι αυτό δεν έχει μόνο να κάνει με το χρήμα καθαυτό, αλλά και με τη γενική ψυχολογία του καθενός.
Ξέρω άνδρες που έχουν μεγάλες οικονομικές ανέσεις και παροχές πολύ πάνω απτον μέσο όρο, και είναι και εμφανίσημοι. Όταν οι μισές κουβέντες καταλήγουν στο 'που να τρέχουμε τώρα/που να μπλέκουμε' κλπ. όσες είναι κάποιας προκοπής εξαφανίζονται δια μαγείας (και λογικό είναι, σου λέει με τον μίζερο τι σκατά θα κάνουν) και τους μένουν μόνο οι πεινασμένες και οι πιο τελειωμένες που κοιτάνε απλά να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους.
Βλέπω κι αλλους που μπορεί να μην έχουν στον ήλιο μοίρα, αλλά καταφέρνουν να κάνουν ζωάρα, να ξέρουν τους πάντες παντού και να έχουν μια κοινωνικά πλούσια καθημερινότητα. Τη μια μέρα θα πάνε πχ σε εστιατόριο που δουλεύει σεφ φίλος τους, την άλλη σε θέατρο επειδή παίζει μια φίλη τους κλπ. Ζούνε παρασιτικά πουλώντας μούρη. Και καλά κάνουν, εννοείται.
Μια γυναίκα ξέρει πως θα περάσει καλά με αυτούς τους τύπους, θα πάρει και λίγη από τη 'λάμψη' που της πουλάνε αυτοί, και θα βγάλουν και γούστα μαζί.
Καμμία δε θέλει να αράξει πλάι στον γεροντοκόρο που γράφει τα έξοδα στο τεφτέρι και υπολογίζει τη διαφορά των 20 σεντς για το χαρτί υγείας, απλά λόγω της μιζέριας! Και προσωπικά, δεν τις αδικώ!
Έχω ζήσει με μίζερη γυναίκα που της κακοφαινόταν να δώσει ένα 20άρικο για να φάει σε κινέζικο μπουφέ πχ, ε δεν παλευόταν πολύ.
Το θεμα του αυτοκινήτου ίσως έχει να κάνει και με τις καταβολές του καθενός, δεν ξέρω. Π.χ. οι περισσότεροι άνδρες έχουν και καύλα με τα αμάξια, δεν έχει να κάνει με τις γκόμενες. Όταν ήμουν μικρός και είχα μια δεκάρα παραπάνω λόγω εποχών, έκανα σπατάλες σε αμάξι γιατί ήταν ένα μέρος της ζωής μου που το γούσταρα.
Για εμένα δε συγκρίνεται η αίσθηση του να βολτάρεις ένα ωραίο αυτοκίνητο τα βράδιασε άδειους δρόμους ακούγωντας μουσικούλα στο χαλαρό και να σαι νέος.
Μόνος, έτσι για γούστα. Αυτό όμως είναι αναψυχή.
Τώρα σχετικά με κάποια παραδείγματα που αναφέρονται, τύπου '35άρης να ζει με γονείς/να παίρνετε λεωφορεία με γκόμενα/εκδρομές με κτελ/δουλειά σε σουπερμάρκετ/μισθός 1000 με ενοίκια κλπ' χωρίς να θέλω να φανώ μαλάκας, η γκόμενα είναι το τελευταίο που θα έπρεπε να τους απασχολεί. Δε γίνεται να στερείσαι κάποια βασική ποιότητα ζωής και να σου φταίνε οι γυναίκες επειδή σε φτύνουν μετά, συγνώμη!
Όταν όλα σου φαίνονται ακριβά, μάλλον είσαι εσύ φτωχός, και κάπως πρέπει να βρεις έναν τρόπο να ξεφύγεις απο αυτό!
Στην τελική ο ρόλος ενός ενήλικα άνδρα είναι να φτιάξει κάπως τη ζωή του, να μπορεί να καταφέρνει πράγματα, έστω και τα βασικά! Έχει αγώνα και ρίσκα η ζωή, δε γίνεται να περιμένουμε να τα βρίσκουμε όλα έτοιμα μπροστά μας.