Όσο μεγαλώνεις, μαθαίνεις...
Λοιπόν, μέχρι πρότεινος τα περισσότερα πράγματα που έβλεπα γύρω μου στα γκομενικά δεν έβγαζαν κανένα νόημα για εμένα. Έτυχε να μάθω από μικρός να αποφεύγω τις περισσότερες κακοτοπιές, όντας ψωροπερήφανος, και προσπαθώντας να καταλαβαίνω καταστάσεις που έβλεπα σε κοντινούς μου, να βλέπω πως σκέφτονται φίλες μου κλπ.
Λοιπόν είχα καιρό την απορία για έναν καλό γνωστό μου, ο οποίος είναι χρυσό παιδί μεν, αλλά πρήξας και κοσμάρα. Έχει κάψει αρκετή φλάντζα απο ναρκωτικά, και όσο μεγαλώνει, τόσο πιο έντονα φαίνεται αυτό. Οποιαδήποτε κουβέντα πιάσεις μαζί του, δεν πρόκειται να τελειώσει σύντομα. Ο τύπος παραληρεί επαναλαμβάνοντας ό,τι του πεις, με τέτοιο ειρμό που...διακόπτει τον ίδιο του τον εαυτό στους μονόλογους του. Μια κουβέντα να κανονίσεις συνάντηση για σουβλάκια π.χ. μπορεί να κρατήσει 20 λεπτά. Και μέσα σ όλα κουνάει χέρια και κεφάλι νευρικά. Όλο αυτό φαινομενικά, παράγει την αίσθηση του χαβαλέ όπως γίνεται, και είναι και αγαπητός ως άτομο.
Ωραίο ιδιαίτερα δεν τον λες, ούτε και άσχημο. Είναι το εντελώς μέσο εμφανισιακά, ούτε φράγκα έχει, βγάζει μια εφηβική κουραδομαγκιά όταν μιλάει.
Λοιπόν, αυτός ο τύπος είναι ανάρπαστος σε αρκετές γυναίκες μεν, δε χώνει καμμία όμως δε! Όπου πάει τον υποδέχονται με ανοιχτές αγκάλες όλες σπεύδουν κατά πάνω του ν αρχίσει τους μονόλογους του.
Καιρό προσπαθούσα να καταλάβω αυτό το ιδιαίτερο φαινόμενο.
Ήμουν λοιπόν σε κάτι γενέθλια χθες, και έτυχε να τον έχω απο πίσω μου να μιλάει με μια. Έστησα το αυτάκι μου:
'-ααα μένεις Αργυρούπολη? είχα ένα φιλαράκι εκει που μπλαμπλαμπλαμπλαμπλαμπλα.'
'-όχι μένω λίγο πιο έξω εγώ!'
'-ααααα λες εκεί που είχε κάποτε μια μπυραρία που γινόμασταν γκολ όταν μπλαμπλαμπλαμπλαμπλαμπμα. πας και σ αυτό το μαγαζί που είναι δίπλα?'
'-ναι, δουλεύει ένας φίλος.'
-αααα μη μου πεις οτι ήσουν εσυ σε μια παρέα που κάποτε ειχε σκάσει και τα έκαναν όλα πουτανα μπλαμπλαμπλαμπλαμπλα' θυμάμαι ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΓΥΑΛΙΑ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ ΕΞΩ ΝΑ ΤΑ ΜΑΖΕΥΟΥΝ ΤΙ ΧΑΜΟΣ ΕΙΧΕ ΓΙΝΕΙ???'
εκεί που βρισκόμουν στα πρόθυρα της λοβοτομής, αντιλήφθηκα ένα μοτίβο. Ό,τι και να του έλεγε η άλλη το 'έχτιζε' και το μετέτρεπε σε ολόκληρο σώου. Συνεπώς η άλλη γελούσε, αλλά παράλληλα γούσταρε κάπως γιατί κατά κάποιον τρόπο ένιωθε σημαντική που κάποιος παρήγαγε ΤΟΣΟ ντόρο μέσα απο μια ασήμαντη πληροφορία. Αλλά παραδόξως ο ίδιος, ενώ είχε τη δυνατότητα, δεν πήγαινε την κουβέντα στα δικά του νερά. Απλά αντιδρούσε έντονα σε οτιδήποτε έλεγε η άλλη. Το ίδιο κάνει και σε εμάς, είναι απο φυσικού του έτσι.
Πάνω εκεί που ανακουφίστηκα επειδή επιτέλους κατάλαβα αυτό το φαινόμενο, σκέφτηκα πόσο εκφυλίζει η ανασφάλεια μερικές γυναίκες, καθώς εύκολα θα προσκολληθούν και θα ανεχτούν οτιδήποτε τις κάνει να νιώσουν σημαντικές. Βέβαια το 'κόλπο΄' εκεί είναι μόλις τις εξυψώσεις, να τους το ισοπεδώσεις στα καπάκια προκειμένου να αποζητήσουν περαιτέρω επιβεβαίωση, και να τις παίξεις. Αυτό δε συνέβαινε καθώς ο τύπος δεν ενδιαφερόταν να χωθεί σε καμμία, οπότε κάπου πλατιαζε η κουβέντα και τέλος.
Στα καπάκια λοιπόν, σκάνε δυο βελγίδες φίλες μιας δικής μας. Εκεί, με το που ανοίγει το στόμα του ο τύπος, πατάνε μια μεταβολή αμφότερες και ξαφανίζονται!
Μετάνιωσα την ώρα και τη στιγμή που συνοδευόμουν, καθώς η μια βελγίδα ήταν κόμματος, και λόγω γλώσσας την έγραφαν όλοι στα αρχίδια τους.....
case solved!
