Έσκασε σήμερα στην δουλειά το μωρό που γουστάρω
αλλά δίστασα προς στιγμή διότι φορούσε κατι σαν καφέ μοκέτα.
Στην συνέχεια όμως σκέφτηκα...δεν γαμιέται αφού ξεβρακωτη την θέλω ας φορεσει και πανοπλία!
Της είπα πως θέλω να της πω κάτι αλλά να μείνει
μυστικό (είμαι σίγουρος φυσικά ότι θα το ξεράσει)
και να μην το πάρει στραβά. Δέχτηκε με χαρά και περιέργεια προσμονής.
Της ψιθύρισα πως μια τέτοια γυναίκα θέλω να να νιώσω άνδρας με τόσα μπάζα που βλέπω εκεί μέσα
και πρέπει να βρεθούμε μόνοι. Κοκκίνισε σαν παντζάρι αλλά χαμογέλασε με θετικό τρόπο. Ζήτησα τηλέφωνο και μου είπε ότι βιάζομαι (όλο μαλακίες) αλλά τελικά μου το είπε χαμηλόφωνα κοιτώντας μην την δουν σαν άγουρο πουτανάκι. Ελπίζω να την ξεμουνιάσω και να την χύσω στην μάπα. Εύχομαι να μην είναι τρελλη (κι αυτή).