Η προσωπική μου άποψη είναι ότι στην Αθήνα ζεις χωρίς αυτοκίνητο μια χαρά γιατί υπάρχουν εναλλακτικές: ΜΜΜ και ταξί. Στην επαρχία είναι πολύ πιο δύσκολο να ζήσεις όταν δεν υπάρχουν ΜΜΜ και ταξί με την ίδια ευκολία να βρεθούν.ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ
Απαντάω σε ένα ένα καθώς και εσύ αυτά που γράφεις και λογικά είναι και τα θέτεις με έναν τρόπο που αξίζει να ακουστεί ο διάλογος μεταξύ μας και εδώ δημόσια. Πάμε λοιπόν:
Γράφεις:
1) κάπου θα πας να βρεις πχ φίλους σου σε μια άλλη περιοχή, είτε για μάσα είτε για καφέ, οτιδήποτε. Δεν μπορώ να έχω την απαίτηση να έρχονται συνεχώς στη γειτονιά μου.
Απαντώ: Αν πας για καφέ ή για μάσα, ειδικά μέσα στην Αθήνα, μπορεί να στο τεκμηριώσει ο οποιοσδήποτε, είναι τρελή ταλαιπωρία να πάρεις το αμάξι, παντού δεν βρίσκεις να παρκάρεις και γίνεται ένας κακός χαμός σε όλους τους δρόμους. Καμία απαίτηση δεν χρειάζεται να έχεις να έρχεται κανείς στη γειτονιά σου - τα πράγματα έχουν αλλάξει. Δεν είναι εύκολη η κατοχή ενός οχήματος αυτοκινήτου, ας το καταλάβουμε αυτό. Είναι ένα κόστος πλέον ανόητο σχεδόν αν δεν το χρειάζεσαι πραγματικά, ειδικά στην Αθήνα. ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΜΕΣΟ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗΣ. ΑΝ ΚΑΙ ΚΟΣΤΟΒΟΡΟ.
Γράφεις:
2) ούτε και θέλω να παίζω τον ρόλο της αποσκευής να με πηγαινοφέρνουν, όσο κι αν αυτό με βολεύει. Είναι σα να του φορτώνω μια αναπηρία μου πχ.
Απαντώ: Αν κάποιος νιώθει αποσκευή τότε αποχωρεί απο την παρέα ή εξηγείται αναλόγως και παραθέτει τις σκέψεις του. Το να πάω να ρίξω 10 με 15 χιλιάρικα στο δρόμο - με ένα κόστος ιδιοκτησίας κοντά στα 1000 ευρώ το έτος για να στέκονται μη τυχόν και χρειαστεί το θεωρώ παράλογο και ανόητο ταυτόχρονα.
Γράφεις:
3) Θα βγω ένα βράδυ κάπου πχ. Από τότε που μπήκε η κινητή τηλεφωνία στη ζωή μας, οι έξοδοι μας είναι τρομερά ρευστές. Δεν ξέρεις ανά πάσα στιγμή τι μπορεί να προκύψει που, και είναι απαραίτητη η δυνατότητα της άμεσης αυτόνομης μετακίνησης. Πχ βγήκες να βρεις μια παρέα στα Πετράλωνα. Κατά τις 2-3, σου στέλνει μεθυσμένη εκείνη η γκόμενα που έψηνες από την Ηλιούπολη 'που είσαι? γουστάρεις να βρεθούμε? ' τι θα της πω? 'έχει κλείσει το μετρό'?
Απαντώ: Ακόμα και αυτό με τα Πετράλωνα και την μεθυσμένη γκόμενα να γίνει μια χαρά το λύνεις εκείνη τη στιγμή γιατί έχεις χρήματα. Και 10 φορές το έτος να συμβεί είναι πιο οικονομικό να βρεις άλλο τρόπο να πας εκεί, πχ ταξί διπλή ταρίφα παρά να έχεις ένα ιδιόκυητο αυτοκίνητο σαν περιπολικό για τέτοιες φάσεις. Είναι παιδαριώδες ανόητο να έχω να ταιζω ένα αμάξι για το 5% πιθανότητα. Δεν με ενδιαφέρει κάτι τέτοιο.
Προσωπικά όπως παρατηρώ ΠΑΝΤΟΥ στα επιχειρήματα σου γράφεις ότι ΓΙΑ ΝΑ ΡΙΞΕΙΣ ΓΚΟΜΕΝΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΜΑΞΙ. Αν είναι όντως έτσι τότε δεν με ενδιαφέρει ποτέ μια τέτοια γκόμενα. Η συλλογιστική αυτή είναι εφηβική πλέον όσο και αν φαίνεται το ανάποδο.
Στην Ελλάδα έχουμε μεγάλο πρόβλημα: Απλώνουμε τα ποδάρια πέραν του παπλώματος. Δεν μπορώ εγώ να συντηρώ ΠΛΕΟΝ ένα αμάξι για "ωρα ανάγκης" - πάνε αυτές οι εποχές. Χίλιες φορές να μην με πλησιάσουν γκόμενες τέτοιου στυλ. Το ξέρω ότι χάνω αλλά δεν με ενδιαφέρει αυτό πια.
Ναι, το αμάξι διευκολύνει αλλά έχει έξοδα σοβαρά, και σχεδόν όλα είναι διαρκώς μεταβλητά προς τα πάνω - σαν να έχεις ένα παιδί, ένας ΤΡΥΠΙΟΣ ΚΟΥΜΠΑΡΑΣ πλέον.
Αν όμως ΑΠΑΙΤΗΘΕΙ με αυτό να μετακινούμαι σε μια εργασία που θα με πληρώνει 1200 ευρώ το μήνα και πάνω τότε ναι. Ας πληρώνω 200 ευρω το μήνα βενζίνες για ανέβω απο Πειραια στο Μαρουσι...
Το ξέρω ότι η άποψή μου και αντιδημοφιλής είναι και αιρετική και κατά πολλούς λανθασμένη - αλλά δεν θα μπω στη διαδικασία να αυξήσψ τα προσόντα μου για να αρέσω στις γκόμενες κατ αυτον τον τρόπο. Το θεωρώ χαζό και ανόητο.
Προσωπικά το αυτοκίνητο μου είναι άκρως απαραίτητο κυρίως για λόγους εργασίας. Θα σου πω βέβαια ότι με διευκολύνει και σε επίπεδο σχέσης, πιο εύκολα μετακινείσαι όταν δε μένεις δίπλα με την άλλη και θέλεις να πας και κάπου πιο μακριά.
Το να μη θέλεις να χρησιμοποιήσεις ένα αυτοκίνητο ως κράχτη για γκόμενες είναι σεβαστό ως άποψη. Φυσικά και είναι ''αρνητικό'' στο μυαλό μεγάλου ποσοστού γυναικών το να μην έχεις αυτοκίνητο, δεν μπορώ να ισχυριστώ το αντίθετο.
Εφόσον εσύ βολεύεσαι με τον τρόπο που περιγράφεις, είσαι ΟΚ.
Τελευταία τροποποίηση: