Και η γυναίκα του, τεμπέλη τον ανέβαζε, χαραμοφάι τον κατέβαζε (σε μεγάλη εκτίμηση τον είχε). Άσε που δεν τον άφηνε να κάνει ρούπι...όποτε κανόνιζε να πάει ταξίδι, του το ακύρωνε και πήγαινε εκείνη στη θέση του!!τώρα αν σε πληροφορήσω πως στις αρχές του προηγούμενου αιώνα τα προξενιά άρχιζαν από τα 12 (εκτός από τα λογοδοσίματα από τη γέννα) και στα 13 οι γάμοι, κι ότι στα 15 ήταν σχεδόν όλες παντρεμένες (πλην από κόρες προυχόντων, οι οικογένειες των οποίων έψαχναν όσο το δυνατόν καλύτερο γαμπρό), θα σε σοκάρω; Αν είχες κάνει τον κόπο να διαβάσεις Το τελευταίο της ζωής του ταξίδιον, θα γνώριζες πως ο παππούς του Βιζυηνού παντρεύτηκε στα 12
Για μένα, ο γάμος θα έπρεπε να απογορεύεται πριν τα 35! Πιστεύω, γενικά, ότι τα άτομα είναι ανώριμα για τέτοιου τύπου αποφάσεις και καταστάσεις πριν από αυτήν την ηλικία.