Δεν εχεις δικιο σε αυτο.
Εγω πχ, μπορει να ειμαι πολυ συγκροτημενο ατομο, με τρομερη αυτοπεποιθηση,
να ξερω τα δυνατα μου σημεια και να βλεπω το μελλον με αισιοδοξια (κι οχι με τρομο ή φοβια),
να ειμαι σε ανοδικη πορεια γενικοτερα στη ζωη μου,
αλλα εκ φυσεως (πες το οπως θες), να με εκφραζει καλυτερα μια introvert κατασταση.
Δεν εχει κατι κακο αυτο, δεν ειναι παθογενες.
Αλλοι ειναι εξωστρεφεις, αλλοι εσωστρεφεις.
Αλλα οτι γενικως, οτι αποτελει προβλημα οταν μιλαμε για προσεγγιση με το αλλο φυλο, ναι, ειναι προβλημα.
Εγω γενικα το introversion/extroversion τα θεωρω σχετικες καταστασεις που καποιος "αναλαμβανει" ως "ρολο" αναλογα με την εκαστοτε κατασταση και τους εκαστοτε τριτους που ειναι στη ζωη του ατομου. Πχ αμα εισαι σε ενα βουνο ή σε ενα νησι, μονος, ουτε εσωστρεφης εισαι ουτε εξωστρεφης γιατι αυτο απαιτει και αλλα ατομα για να σε ορισει. Ειναι ετεροπροσδιοριστικος χαρακτηρισμος. Καποιος μπορει να ειναι σχετικα εσωστρεφης σε σχεση με τριτους (φιλους/γνωστους/συναδελφους) ή ακομα και σε σχεση με το τροπο ζωης του τοπου που μενει, χωρις αυτο να ειναι παθολογικο. Πχ αν παρεις καποιον που στην αθηνα μπορει να θεωρειται εξωστρεφης και τον πας σε ενα χωριο της αφρικης ή στη χαβαη, εκει περα μπορει να τον θεωρουν υπερβολικα κουμπωμενο και να του λενε ολη την ωρα relax man. Και να παρεις καποιον εσωστρεφη απο ελλαδα που σε καποια χωρα του βορρα να φαινεται παραλογα εξωστρεφης γιατι οι αλλοι ειναι πολιτισμικα εντελως κουμπωμενοι και δεν εκφραζονται καν...
Για χαρη της συζητησης αποδεχομαι τους ορους αλλα για μενα εχουν διαφορετικη σημασια. Πχ στον ιδιο τοπο (ας παρουμε την ελλαδα) μπορει ανα πασα στιγμη ο μεσος ορος εκφρασης να ειναι Χ και αν εισαι κατω απ'το Χ να θεωρεισαι εσωστρεφης και πανω απ'το Χ να θεωρεισαι εξωστρεφης. Αλλα ολα αυτα ειναι τελειως αυθαιρετα. Σ'αυτο το αυθαιρετο πλαισιο εγω λεω οτι ο λογος που καποιος θα αυτο-φιμωσει την εκφραση του (την εσωστρεφεια την οριζω σε σχεση με την εκφραση στο παραδειγμα - και οχι στο αν καποιος ειναι "outgoing" σε διασκεδαση κτλ) ειναι οτι εχει καποια κομπλεξ. Ή ειχε, ως παιδι, και η συμπεριφορα του εχει μεινει ως επαναλαμβανομενο behavioral pattern παροτι καποια θεματα τα εχει φτιαξει ή δεν υφιστανται πλεον.
Δηλαδη introvert δε σημαινει κατ'αναγκη incel.
Αν καποιος ειναι αξιολογος, ας ειναι introvert,
πιστευω οτι μπορει να μπει στο ρανταρ των λεγομενων 'καλων' κοριτσιων,
που δεν γουσταρουν να παρταρουν ολη την ωρα, ή να χαζογελανε σα χαζοχαρουμενα κλπ.
Ναι εννοειται, δεν ειναι incel. Καμμια σχεση. Και αυτο που λες με τα κοριτσια, σκεψου αυτο που εγραψα για τη σχετικοτητα. Εστω εσυ εισαι introvert και τα φτιαχνεις με μια introvert. Αν κανενας δε μιλαει θα τη βγαλετε στη μουγκα. Αυτο δε παιζει. Αντιθετα αυτο που θα γινει ειναι το εξης. Καποιος θα βγει απ'το συνηθη ρολο του και θα υιοθετησει το ρολο του πιο εξωστρεφη οπου θα μιλαει περισσοτερο. Τουλαχιστον αρχικα μεχρι να ανοιχτουν και οι 2 πιο πολυ, αλλα παλι, και σε βαθος χρονου, ο ενας θα εχει μεγαλυτερο βαθμο εξωστρεφειας και θα εχει ετεροπροσδιοριστει ως ο πιο εξωστρεφης του ζευγαριου - ενω στη κανονικη του ζωη θεωρει οτι ειναι εσωστρεφης. Και αυτο θα εχει γινει αυτοματα, χωρις να εχει επιλυσει ας πουμε τα κομπλεξ που μπορει να εχει/ειχε - μονο και μονο λογω της σχετικοτητας της καταστασης.
Πιστευω οτι και οι αντιστοιχες introvert κοπελες,
εχουν δυσκολια στο να ανοιχτουν εκει που πρεπει, εκει που θελουν.
Αρα και απο τη μερια τους, ας τους την πεφτουν διαφοροι,
αυτες εχουν θεμα, λογω ιδιοσυγκρασιας τους.
Απλα πρεπει ο εσωστρεφης αντρας, να ειναι αρκετα καλος 'ψυχολογος' και να εντοπιζει κοπελες σχετικα χαμηλων τονων,
ωστε να μην χαλα δυναμεις σε ασκοπες κρουσεις...
Λιγα και καλα!
Η μεγαλη δυσκολια τους ειναι στο οτι οταν φθασουν σε καποια ηλικια, εχουν αυτοματοποιησει καποιες στρατηγικες απορριψης. Ουσιαστικα επειδη αυτοσαμποταρονταν δεν ηθελαν να μπουν σε σχεση και ετσι ας πουμε
- δε κοιταγαν τους αλλους ή αν κλεφτο-κοιταγαν μετα αμεσως μολις καταλαβαιναν οτι τις κοιτανε γυρναγαν απ'την αλλη γρηγορα μη τυχον και ερθει ο αλλος και τους μιλησει. Αυτη ειναι pre-emptive απορριψη, δλδ προσπαθει να μη δωσει καν αφορμη να την προσεξουν ή να της μιλησουν.
- οταν καποιος τους μιλαγε, ακομα και αν τους αρεσε, τους εβγαινε μια διαθεση παγωματος και αναγκης να τερματισουν τη συζητηση γρηγορα (ριχνοντας Χ) που εκλαμβανεται ως αρνητικοτητα-ξινιλα. Ενω μεσα τους μπορει να ελεγαν "αχ να μου μιλαγε ο ταδε", στη πραγματικοτητα οταν τους μιλησει ο νους επανερχεται στο δοκιμασμενο μοντελο απορριψης και το επαναλαμβανει. Και οι ιδιες ακομα εκπλησσονται που δε μπορουν να το επιδιορθωσουν. Εκει πρεπει να τους εξηγησει καποιος οτι το υποσυνειδητο τους εχει προγραμματιστει σε βαθος χρονου να τις υπηρετει καθ'αυτον τον τροπο και εχει αυτοματοποιησει τα παραπανω.
Σκεψου ποσοι αντρες και γυναικες δε μπορουν -καλα καλα- να κοιταξουν αλλους στα ματια γιατι κομπλαρουν. Κομπλαρουν με το what comes next που θα αποκαλυψει τις ανεπαρκειες τους (ή αυτες που ειχαν στο παρελθον και πλεον δεν ισχυουν - αλλα το υποσυνειδητο πλεον κανει τα ιδια).
