ΛΙΓΗ ΕΥΓΕΝΕΙΑ ΔΕΝ ΒΛΑΠΤΕΙ.
Κλασική Σαββατιάτικη έξοδος σε τόπο με πολλούς άντρες και όχι τόσο πολλές γυναίκες. Είμαι με φίλο και το μαγαζί μισοάδειο. Σταμπάρουμε μια γυναικοπαρέα 2 ατόμων που ενώ έχουν τελειώσει το κρασί τους κανά μισάωρο πριν παραμένουν στο μαγαζί. Λέμε θα τις κεράσουμε εξ αποστάσεως μια 2η γύρα ό,τι έπιναν και βλέποντας και κάνοντας. Προσωπικά αυτό που ήθελα σε 1η φάση ήταν να ξεπεράσω τους φόβους μου και να φλερτάρω μετά από καιρό. Είμαι πολύ ντροπαλός και το να πάω να πιάσω κουβέντα έτσι ξαφνικά δεν έπαιζε.
Τέλοσπάντων φτάνουν σε αυτές τα ποτά, δείχνει προς το μέρος μας ο μπάρμαν από ποιους είναι κερασμένα, σηκώνουμε ποτά για την εξ-αποστάσεως πρόποση και τα σηκώνουν και αυτές. Εστίασα στην ομορφότερη από τις 2 η οποία έβγαλε ένα ξινό χαμόγελο την ώρα που σήκωνε το ποτό της του στυλ ''γιατί θεέ μου;'' λες και τις κεράσαμε κώνιο. Ο χρόνος ανταλλαγής βλεμμάτων ελάχιστος από μεριάς τους.
Και εκεί που προσπαθούμε να διαχειριστούμε την ήττα , αφού πίνουν την 1η γουλιά τους, μετά από 5 λεπτά βγάζουν πορτοφόλια, πληρώνουν (το ποτό που πήραν αυτές) και φεύγουν.
Σε αυτό το σημείο να πω ότι μπορεί να μην είμαι κούκλος αλλα ούτε ασχημόπαπο και το ίδιο ισχύει και για τον έτερο φίλο που ήταν μαζί μου. Αλλά δεν έχει καμία απολύτως σημασία αυτό, σημασία έχει ότι ήταν αγενέστατες. Οι τύπισσες θα μπορούσαν είτε να περάσουν να μας πουν ''καληνύχτα, ευχαριστούμε για το κέρασμα, πρέπει να φύγουμε'' είτε έστω εξ αποστάσεως να ανταλλάξουν ενα βλέμμα και να μας χαιρετίσουν. Προτίμησαν να σηκωθούν να φύγουν χωρίς να μας ανταλλάξουν έστω ένα βλέμμα και όλο αυτό 5 λεπτά μετά από το κέρασμα μας. Σαν να σκέφτηκαν ''να πληρώσουμε να φύγουμε, μη τυχόν και έρθουν από εδώ''. Πόσο δύσκολο είναι για αυτές τις ηλίθιες να μάθουν να συμπεριφέρονται φυσιολογικά;
