Τί είναι κάτι το οποίο έχετε κάνει στην καύλα της στιγμής και το μετανιώσατε;

[lycienr]

τίποτα - απολύτως τίποτα δεν μετανιώνω. Η καύλα είναι ιερή και οι στιγμές της είναι αυτές που μας καθορίζουν και μας συντροφεύουν στο διηνεκές.

θεωρώ ότι και λίγα έχω κάνει τέτοια και παραμένω φανατικός θιασώτης του Steve Jobs που είχε πει το εύστοχο :
stay foolish, stay hungry

βρήκα ένα πολύ όμορφο αισθητικά ποστ του παλιού εκδότη του ΚΛΙΚ και δημοσιογράφου Άρη Τερζόπουλου και σας το κάνω δώρο γιορτινό (συγγνώμη για το ελαφρώς άσχετο, όμως ίσως και να ταιριάζει) :

O χρόνος τα σαρώνει όλα στο πέρασμα του. Κάποια μέρα θα σαρώσει κι εμάς. Αυτά που ήταν ζωντανές εικόνες, ζωντανά λόγια που άκουγες και έλεγες, έγιναν σε μια νύχτα μνήμες. Θα ξεθωριάσουν όλα με τον χρονο. Και οι εικόνες και τα λόγια. Και όταν όλα θα έχουν τελείωσει θα μείνουν οι φωτογραφίες



Ο καινούργιος χρόνος δεν αρχίζει την πρώτη του Γενάρη. Αυτό είναι για το ημερολόγιο. Ο καινούργιος χρόνος αρχίζει όταν τελειώσει το καλοκαίρι. Και ολοκληρώνεται όταν αρχίσει το επόμενο καλοκαίρι. Είναι ο ήλιος. Το φως. Τότε μετράμε που βρισκόμαστε και τι κάνουμε. Ποια είναι η πορεία της ζωής μας. Το φως κάνει πιο φανερές τις αλήθειες μας. Και πιο δύσκολο να τις αποφύγουμε. Και μας οδηγεί στις αποφάσεις μας. Αφήνουμε πράγματα πίσω μας. Είναι ο φόρος που πληρώνουμε για αυτά που θέλουμε να έρθουν.

Και όταν όλα θα έχουν τελειώσει, θα μείνουν οι φωτογραφίες.

Τι είναι αυτά που αφήνουμε πίσω; Τι γίνονται τα πρόσωπα της ζωής μας; Εικόνες. Φωτογραφίες. Η ζωή μας μένει εκεί. Αλλά αφήνει το αποτύπωμα της. Ποτέ δεν είμαστε οι ίδιοι. Οι άνθρωποι, γίνονται σκιές. Και εμείς γινόμαστε σκιές. Σε φωτογραφίες που κοιτάνε κάποιοι άλλοι. Έτσι είναι σωστό. Τίποτα δεν μένει και τίποτα δεν χάνεται. Είναι οι σύμβουλοι σου οι φωτογραφίες από το παρελθόν. Να σου θυμίζουν αυτά που είχες και αυτά που έφυγαν. Και είναι το κέρδος σου. Γιατί οδηγεί τα βήματα σου.

Κι εσύ; Τι έκανες εσύ;

Είχες τις απώλειες σου ε; Από εκείνες που δεν επανορθώνονται. Δεν επανορθώνονται. Αλλάζουν μορφή. Δεν χάθηκε. Θα είναι μαζί σου. Είναι εσύ πια. Θα θυμάσαι τι σου έλεγε. Και θα έχεις και τις φωτογραφίες. Σιγά -σιγα η μορφή θα ξεθωριάσει. Αλλά στις φωτογραφίες θα μείνει ίδια. Οι φωτογραφίες δεν αλλάζουν. Εμείς αλλάζουμε.

Κι εσύ;

Τι έγινε ο έρωτας της ζωής σου; Δεν ήταν αυτό το καλοκαίρι μαζί σου. Είναι αλλού. Κι εσύ είσαι αλλού. Δεν πειράζει. Είναι πια ο έρωτας της προηγούμενης ζωής σου. Θα βρεις τους έρωτες της επόμενης ζωής σου. Δεν αλλάζει τίποτα. Δεν υπάρχει το άλλο μας μισό. Μόνο τα σαμπουάν είναι δυο σε ένα. Εμείς είμαστε ολόκληροι. Και ολόκληροι συναντιόμαστε. Και ολόκληροι χωρίζουμε. Φεύγει κι ένα κομμάτι μας μαζί, όταν χωρίζουμε. Αλλά έχει αντικατασταθεί από το κομμάτι που άφησε ο άλλος. Και είναι και οι φωτογραφίες που ήσασταν μαζί. Πως πέρασε τόσος καιρός, τόσο γρήγορα;

ΚΙ εσύ;

Που κυνηγάς την ουρά σου και ποτέ δεν μπορείς να την προλάβεις. Δεν πρόκειται να την προλάβεις ποτέ έτσι. Αυτό που κυνηγάς, δεν είναι εκεί έξω. Δεν είναι ούτε στο Θιβέτ, ούτε στις παραλίες του καλοκαιριού, ούτε σ’ αυτά που βλέπουν τα μάτια σου. Αν θέλεις να βρεις αυτό που ψάχνεις κοίταξε τον καθρέφτη. Εσύ είσαι αυτό που ψάχνεις.

Κι εσυ; Α, εσύ !

Εσύ το πήρες το μάθημα. Εν μέρει. Έπαθες, αλλά έμαθες. Αλλά όχι τελείως. Δεν μπορείς να μάθεις ακόμη τελείως. Δεν έχεις ακόμη την κατάλληλη ηλικία. Θα σε παρασύρει κάτι πάλι. Θα ερωτευτείς πάλι. Αλλά έχεις μάθει να μην απογοητεύεσαι πια εύκολα. Ούτε να αφήνεσαι. Τώρα που όσα συναντάς είναι μόνο για λίγο, είναι καιρός να μάθεις να τελειώνεις γρήγορα, ότι δεν χρειάζεται να σέρνεται. Μην αφήνεις τα πράγματα να σέρνονται. Κοίτα τις φωτογραφίες.

Κι εσύ;

Δεν πρόλαβες να ζήσεις και μπήκες γρήγορα στα τούνελ και τις υποχρεώσεις. Είναι και το παράδειγμα των γονιών. Αυτό που χαράζει τον δρόμο που θα ακολουθήσεις. Ήταν καλό και άριστο, δεν λέω. Αλλά δεν είσαι εσύ. Αυτοί ήταν οι γονείς σου. Εσύ είσαι εσύ. Είναι καλό το παράδειγμα τους. Αλλά η αγάπη των γονιών, είναι η αγάπη των γονιών. ΟΙ έρωτες σου, αυτοί που ήρθαν κι έφυγαν και καλά έκαναν, δεν είναι το ίδιο. Οι έρωτες είναι τραχείς και βίαιοι. Μην περιμένεις να βρεις την αγάπη των γονιών σου στα πρόσωπα που συναντάς. Είναι ώρα να ζήσεις την δική σου ζωή. Είναι και ωραίο και δύσκολο. Και διδάσκει. Αυτά που σου δίδαξαν οι γονείς σου, είναι η κληρονομιά σου. Τώρα θα φτιάξεις την δική σου κληρονομιά. Αυτήν που βλέπουν και θα βλέπουν τα παιδιά σου. Που κι αυτά θα πρέπει κάποια στιγμή να σε ξεχάσουν. Να τα αγαπάς τόσο, που να τους κάνεις εύκολο, το να σε αφήσουν και να σε ξεχάσουν, όταν έρθει η ώρα. Θα έχουν τις φωτογραφίες.

Κι εσύ;

Εσύ έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου. Τώρα αρχίζεις. Είσαι καινούργιο είδος . Δεν μοιάζεις με τα προηγούμενα. Οι εμπειρίες. Ναι. Οι εμπειρίες. Χρήσιμες. Πολύ χρήσιμες. Αρκεί μαζί με το σώμα σου να δίνεις και να παίρνεις, και μυαλό και καρδιά και ψυχή. Δεν είμαστε ένα. Είμαστε τρισυπόστατοι. Μην το ξεχνάς. Αυτό που βλέπεις στις φωτογραφίες είναι μόνο το σώμα. Τα άλλα δεν φαίνονται. Φαίνονται όμως στο βλέμμα σου. Εκεί στο βλέμμα μαθαίνεις αν έκανες ένα βήμα μπροστά ή δυο βήματα πίσω. Κοίτα τους ανθρώπους στα μάτια. Εκεί θα δεις τι εννοούν. Τα μάτια δεν μπορούν να κρύψουν. Είναι όλα γραμμένα εκεί.

Κι εσύ;

Που πήγες εσύ; Που να είσαι τώρα; Ζήσαμε έναν μεγάλο έρωτα ε; Καλά δεν ήταν;. Ναι καλά ήταν. Σε αγάπησα, πιο πολύ από ότι έπρεπε, αν και δεν το πίστευες πάντα. Κι εσύ μάλλον. Δεν ξέρω, εσύ ξέρεις. Εμοιαζε παντοτινό, αλλά τέλειωσε κι αυτό. Ξεχαστήκαμε σιγά –σιγά. Αραίωσαν οι κουβέντες μεσ’ την νύχτα. Μερικές φορές μέχρι να ξημερώσει. Τέλειωσε. Ο πόνος θα ξεθωριάσει κια αυτός. Αλλά δεν πειράζει. Πρέπει να πονέσεις πολύ για να μάθεις να μην πονάς πια. Δεν γίνεται αλλιώς. Είναι το κέρδος που αφήνει το παρελθόν. Τίποτα δεν πονάει πια.

Θα κοιτάζεις καμιά φορά τις φωτογραφίες μου.

Κι εγώ τις δικές σου.

 

[brabus67]

Μια φορά έψαχνα στο μπάνιο έψαχνα την πίσω πόρτα μου..
Αλλά μετά θυμήθηκα που λένε ότι τον μπουστη και τον χασικλη, η δοκιμή τους έφαγε και σταμάτησε..
Όχι εγώ, ένας φίλος από το κοριό..

 

[petheropliktos]

Ακόμα και με κοπέλα που είχαμε χρόνια σχέση και την έβλεπα σοβαρά, όσες φορές έγινε ακάπο το μετανιώσαμε λόγω άγχους μήπως βρήκα στόχο. Το παιδί μπορεί να ήταν καλοδεχούμενο αλλά εμείς οικονομικά, ηλικιακά και προσωπικά δεν ήμασταν έτοιμοι. Και σε όσους λένε για το παιδί, το παιδί δεν είναι θέμα, η γυναίκα είναι. Το παιδί το πιθανότερο είναι να βγει καλό αν δεν είστε μλκες-την γυναίκα φορτώνεσαι και άμα δε σου βγει καλή ξεκινάνε οι φουρτούνες κάθε μέρα-όλη μέρα. Σε one night stand πόσες είναι οι πιθανότητες να σου βγει καλή σύντροφος; Και δεν το λέω προκατειλημμένα εναντίον όσων κάνουν one night stand, μια χαρά άνθρωποι μπορεί να είναι και να κάνουν ωραίες οικογένειες. Στατιστικά λέω, πόσες οι πιθανότητες να "γνωρίσεις" κάποιον ένα μόνο βράδυ και να σου βγει ταιριαστός.

Από μλκίες άλλες, η μεγαλύτερη αμαρτία της ζωής μου ήταν όταν μία και μοναδική φορά "έσπρωξα" μια καλή κοπέλα (ήμασταν καψούρηδες και οι δύο μεταξύ μας παλιότερα) ενώ ήξερα ότι δεν θα κάναμε σχέση λόγω απόστασης και -αλλαγμένης από μέρους της- εμφάνισης. Δεν "μπάζωσα" ακριβώς, αλλά ήξερα πως είχα καλύτερες προοπτικές. Αυτή νόμιζε πως είχε βρει τον έρωτα της ζωής της... Δεν ξέρω τι κατάρες έχω φάει από τότε, πάντως την δικαιολογώ.

 

[digger]

Η πείνα και η καύλα,είναι οι χειρότεροι σύμβουλοι,μετατρέπουνε. τον ανθρωπο σε άγριο ζώο.

όμως αν το σκεφτείς, σ αυτά τα δυό βρίσκεται όλο το νόημα της ύπαρξης

 

[digger]

Από μλκίες άλλες, η μεγαλύτερη αμαρτία της ζωής μου ήταν όταν μία και μοναδική φορά "έσπρωξα" μια καλή κοπέλα (ήμασταν καψούρηδες και οι δύο μεταξύ μας παλιότερα) ενώ ήξερα ότι δεν θα κάναμε σχέση λόγω απόστασης και -αλλαγμένης από μέρους της- εμφάνισης. Δεν "μπάζωσα" ακριβώς, αλλά ήξερα πως είχα καλύτερες προοπτικές. Αυτή νόμιζε πως είχε βρει τον έρωτα της ζωής της... Δεν ξέρω τι κατάρες έχω φάει από τότε, πάντως την δικαιολογώ.

Αν δεν πούλησες παραμύθι και αν δεν γκαστρώθηκε, μην το λογαριάζεις για αμαρτία, καλό της έκανες.

 

[pornliberal]

Εγώ έχω πει σε γκόμενα " πάρτα γαμω την Παναγία σου" !!

 

[Mishathebear]

Τύπε δε πιστεύω να είσαι τίποτα κακόλντης

Κι άλλος που ψάχνει για dickpic και profile

 

[Πάρης84]

Παρόλο που δεν συμμετέχω συχνά στο φόρουμ,
Ας γράψω κι εγώ την δική μου φάση η οποία είναι ιδιαίτερη κι ελπίζω να μην βρεθεί κάποιος να γράψει για φίδια κ μαλακίες...
Την αναφέρω γιατί όλη η ιστορία βασίζεται στην καύλα, η οποία δυστυχώς θολώνει το μυαλό κ μας οδηγεί σε πράξεις ανεκδιήγητες.

Λοιπόν, στα 22 μου που σπούδαζα στην Πάτρα, ήταν μια συμφοιτήτρια (23), ας την πούμε άγνωστη Χ με την οποία ζήσαμε την σεξουαλική μας απελευθέρωση εκείνη την εποχή. Πραγματικά χωρίς ταμπού, καθημερινά ζούσαμε την απόλυτη ερωτική εμπειρία και περιπλανιόμασταν σε μονοπάτια ηδονής προσπαθώντας μάλιστα συνεχώς να ανακαλύψουμε και να απολαύσουμε οτιδήποτε μας διεγείρει.

Η σχέση αυτή μετά από 8 μήνες άρχισε να φθίνει καθώς με πίεζε τότε να προχωρήσουμε πιο σοβαρά ενώ εγώ τότε δεν ένιωθα έτοιμος κι έτσι μετά από 2 μήνες χωρίσαμε. Σταματήσαμε εντελώς να μιλάμε και την επόμενη χρονιά που εκείνη τελείωσε το πανεπιστήμιο, έφυγε για το νησί της και φυσικά χαθήκαμε.

Εντελώς τυχαία ή μοιραία αν θέλετε, εφτά χρόνια αργότερα την είδα μέσα σε συρμό του ηλεκτρικού και μάλιστα είμασταν στο ίδιο βαγόνι. Δεν κρατήθηκα και πήγα και της μίλησα. Μου είπε ότι είχε κατέβει Αθήνα για δουλειές, ήταν παντρεμένη και είχε δύο παιδιά 5 κ 3 ετών. Κι εγώ τότε ήμουν μόλις 6 μήνες παντρεμένος!
Το τι έγινε εκείνο το διήμερο δεν μπορώ κ δεν θέλω να το περιγράψω. Το πιάσαμε από κει που το είχαμε αφήσει και πλέον ήταν αδύνατο και για τους δύο να σταματήσουμε να γαμιόμαστε ασύστολα.

Επιστρέψαμε και οι δύο στα σπίτια μας που παρεμπιπτόντως ζούμε σε εντελώς διαφορετικές πόλεις (εκείνη μάλιστα σε νησί) και κατά διαστήματα με πρόσχημα ότι έχουμε δουλειές στην Αθήνα, βρισκόμασταν κάπου απομονωμένα και ξεσκιζόμασταν δίχως αύριο.
Όλα αυτά ακούγονται συνηθισμένα και θα μπορούσαμε να το συνεχίζαμε έτσι αλλά όπως είπαμε όπου υπάρχει η καύλα απουσιάζει η λογική οπότε συμφωνήσαμε και εντέλει κάναμε κάτι πολύ χειρότερο!!!

Το ερχόμενο καλοκαίρι έκλεισα διακοπές κ καλά για έκπληξη στην γυναίκα μου, πήγαμε δύο εβδομάδες στο νησί της και μάλιστα με διαμονή στα ενοικιαζόμενα καταλύματα που διαχειρίζονταν η οικογένεια της. Η σύζυγος μου τότε ήταν 3 μηνών έγκυος κ το σχέδιο μας ήταν να έρθει κοντά με την γυναίκα μου, να γίνουν φίλες και εν τέλει να την πείσει να βαφτίσει το παιδί μας κι έτσι να γίνει κουμπάρα μας.
Βγαίναμε σχεδόν καθημερινά στις τοπικές ταβέρνες, μας ξενάγησαν στο νησί, γνώρισα τον σύζυγο της που είναι ένας αξιοπρεπέστατος άνθρωπος κι εκείνη εύκολα κέρδισε την εμπιστοσύνη της γυναίκας μου. Κατά τη διάρκεια αυτών των διακοπών βρεθήκαμε ερωτικά 2 φορές, πρωινές ώρες σε ένα κλειστό διαμέρισμα της κι ενώ ο άντρας της έλειπε στην δουλειά.

Ντρέπομαι που το λέω αλλά πριν τα Χριστούγεννα, ενώ η γυναίκα μου είχε εισαχθεί σε ιδιωτική κλινική στην Αθήνα για να γεννήσει κι εγώ φυσικά την συνόδευα, εκείνη είχε το άλλοθι να έρθει Αθήνα για να συμπαρασταθεί στην μελλοντική κουμπάρα της. Είμασταν και οι δύο δίπλα στην γυναίκα μου όλη την ημέρα για ό,τι χρειαστεί και τα βράδια που έπρεπε να πάμε στα ξενοδοχεία μας για ξεκούραση εμείς χτυπούσαμε "υπερωρίες".

Στο τέλος του επόμενου καλοκαιριού ήρθε με όλη την οικογένεια της στην πόλη μας όπου και βάφτισαν το μωρό μας.

Έκτοτε όπως καταλαβαίνετε, πάντοτε με πρόφαση να είναι η νονά κοντά στο παιδί βρισκόμαστε αρκετά συχνά και ενίοτε την φιλοξενούμε στο σπίτι.

Ξέρω ότι όλο αυτό ακούγεται εντελώς ανήθικο και φυσικά έχω τύψεις γι' αυτό. Κάποιοι θα πουν ότι θα ήταν προτιμότερο να χωρίσουμε και μετά να κάνουμε ότι θέλουμε στη ζωή μας, όμως εγώ την γυναίκα μου την αγαπώ πραγματικά, το ίδιο νιώθει κι εκείνη, είναι αρκετά ευαίσθητη, μου έχει φερθεί απίστευτα και θα έδινα και την ζωή μου αν χρειαστεί. Ο μεγαλύτερος εφιάλτης μου θα ήταν να πληγωθεί με οποιονδήποτε τρόπο.

Αλλά η Χ είναι αυτή που μου γαμάει πρωτίστως το μυαλό, που αμφότεροι είμαστε εθισμένοι ο ένας στο κορμί του άλλου και συνεχίζουμε απτόητοι στην αναζήτηση της ηδονής!
Όλα αυτά προφανώς βασίζονται στην καύλα της στιγμής και κάθε φορά που προσωρινά σκέφτομαι με το πάνω κεφάλι, μετανιώνω για τις πράξεις μου, αλλά συμπερασματικά ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΙΩΝΩ για όλα αυτά που έχω ζήσει μαζί της γιατί χωρίς αυτές τις εμπειρίες δε θα ήμουν εγώ.

Φαντάζομαι ότι κάποιοι θα αναρωτηθούν γιατί τα γράφω όλα αυτά εδώ, η απάντηση είναι ότι όλα τα παραπάνω γράφτηκαν με παρότρυνση της άγνωστου Χ η οποία παρακολουθεί το bou.

Πιθανότατα η παραπάνω ιστορία να είναι και η εξήγηση γιατί δεν ασχολούμαι ενεργά με το φόρουμ και την αναζήτηση ιερόδουλων.

 

[teaserman]

τίποτα - απολύτως τίποτα δεν μετανιώνω. Η καύλα είναι ιερή και οι στιγμές της είναι αυτές που μας καθορίζουν και μας συντροφεύουν στο διηνεκές.

θεωρώ ότι και λίγα έχω κάνει τέτοια και παραμένω φανατικός θιασώτης του Steve Jobs που είχε πει το εύστοχο :
stay foolish, stay hungry

βρήκα ένα πολύ όμορφο αισθητικά ποστ του παλιού εκδότη του ΚΛΙΚ και δημοσιογράφου Άρη Τερζόπουλου και σας το κάνω δώρο γιορτινό (συγγνώμη για το ελαφρώς άσχετο, όμως ίσως και να ταιριάζει) :

O χρόνος τα σαρώνει όλα στο πέρασμα του. Κάποια μέρα θα σαρώσει κι εμάς. Αυτά που ήταν ζωντανές εικόνες, ζωντανά λόγια που άκουγες και έλεγες, έγιναν σε μια νύχτα μνήμες. Θα ξεθωριάσουν όλα με τον χρονο. Και οι εικόνες και τα λόγια. Και όταν όλα θα έχουν τελείωσει θα μείνουν οι φωτογραφίες



Ο καινούργιος χρόνος δεν αρχίζει την πρώτη του Γενάρη. Αυτό είναι για το ημερολόγιο. Ο καινούργιος χρόνος αρχίζει όταν τελειώσει το καλοκαίρι. Και ολοκληρώνεται όταν αρχίσει το επόμενο καλοκαίρι. Είναι ο ήλιος. Το φως. Τότε μετράμε που βρισκόμαστε και τι κάνουμε. Ποια είναι η πορεία της ζωής μας. Το φως κάνει πιο φανερές τις αλήθειες μας. Και πιο δύσκολο να τις αποφύγουμε. Και μας οδηγεί στις αποφάσεις μας. Αφήνουμε πράγματα πίσω μας. Είναι ο φόρος που πληρώνουμε για αυτά που θέλουμε να έρθουν.

Και όταν όλα θα έχουν τελειώσει, θα μείνουν οι φωτογραφίες.

Τι είναι αυτά που αφήνουμε πίσω; Τι γίνονται τα πρόσωπα της ζωής μας; Εικόνες. Φωτογραφίες. Η ζωή μας μένει εκεί. Αλλά αφήνει το αποτύπωμα της. Ποτέ δεν είμαστε οι ίδιοι. Οι άνθρωποι, γίνονται σκιές. Και εμείς γινόμαστε σκιές. Σε φωτογραφίες που κοιτάνε κάποιοι άλλοι. Έτσι είναι σωστό. Τίποτα δεν μένει και τίποτα δεν χάνεται. Είναι οι σύμβουλοι σου οι φωτογραφίες από το παρελθόν. Να σου θυμίζουν αυτά που είχες και αυτά που έφυγαν. Και είναι το κέρδος σου. Γιατί οδηγεί τα βήματα σου.

Κι εσύ; Τι έκανες εσύ;

Είχες τις απώλειες σου ε; Από εκείνες που δεν επανορθώνονται. Δεν επανορθώνονται. Αλλάζουν μορφή. Δεν χάθηκε. Θα είναι μαζί σου. Είναι εσύ πια. Θα θυμάσαι τι σου έλεγε. Και θα έχεις και τις φωτογραφίες. Σιγά -σιγα η μορφή θα ξεθωριάσει. Αλλά στις φωτογραφίες θα μείνει ίδια. Οι φωτογραφίες δεν αλλάζουν. Εμείς αλλάζουμε.

Κι εσύ;

Τι έγινε ο έρωτας της ζωής σου; Δεν ήταν αυτό το καλοκαίρι μαζί σου. Είναι αλλού. Κι εσύ είσαι αλλού. Δεν πειράζει. Είναι πια ο έρωτας της προηγούμενης ζωής σου. Θα βρεις τους έρωτες της επόμενης ζωής σου. Δεν αλλάζει τίποτα. Δεν υπάρχει το άλλο μας μισό. Μόνο τα σαμπουάν είναι δυο σε ένα. Εμείς είμαστε ολόκληροι. Και ολόκληροι συναντιόμαστε. Και ολόκληροι χωρίζουμε. Φεύγει κι ένα κομμάτι μας μαζί, όταν χωρίζουμε. Αλλά έχει αντικατασταθεί από το κομμάτι που άφησε ο άλλος. Και είναι και οι φωτογραφίες που ήσασταν μαζί. Πως πέρασε τόσος καιρός, τόσο γρήγορα;

ΚΙ εσύ;

Που κυνηγάς την ουρά σου και ποτέ δεν μπορείς να την προλάβεις. Δεν πρόκειται να την προλάβεις ποτέ έτσι. Αυτό που κυνηγάς, δεν είναι εκεί έξω. Δεν είναι ούτε στο Θιβέτ, ούτε στις παραλίες του καλοκαιριού, ούτε σ’ αυτά που βλέπουν τα μάτια σου. Αν θέλεις να βρεις αυτό που ψάχνεις κοίταξε τον καθρέφτη. Εσύ είσαι αυτό που ψάχνεις.

Κι εσυ; Α, εσύ !

Εσύ το πήρες το μάθημα. Εν μέρει. Έπαθες, αλλά έμαθες. Αλλά όχι τελείως. Δεν μπορείς να μάθεις ακόμη τελείως. Δεν έχεις ακόμη την κατάλληλη ηλικία. Θα σε παρασύρει κάτι πάλι. Θα ερωτευτείς πάλι. Αλλά έχεις μάθει να μην απογοητεύεσαι πια εύκολα. Ούτε να αφήνεσαι. Τώρα που όσα συναντάς είναι μόνο για λίγο, είναι καιρός να μάθεις να τελειώνεις γρήγορα, ότι δεν χρειάζεται να σέρνεται. Μην αφήνεις τα πράγματα να σέρνονται. Κοίτα τις φωτογραφίες.

Κι εσύ;

Δεν πρόλαβες να ζήσεις και μπήκες γρήγορα στα τούνελ και τις υποχρεώσεις. Είναι και το παράδειγμα των γονιών. Αυτό που χαράζει τον δρόμο που θα ακολουθήσεις. Ήταν καλό και άριστο, δεν λέω. Αλλά δεν είσαι εσύ. Αυτοί ήταν οι γονείς σου. Εσύ είσαι εσύ. Είναι καλό το παράδειγμα τους. Αλλά η αγάπη των γονιών, είναι η αγάπη των γονιών. ΟΙ έρωτες σου, αυτοί που ήρθαν κι έφυγαν και καλά έκαναν, δεν είναι το ίδιο. Οι έρωτες είναι τραχείς και βίαιοι. Μην περιμένεις να βρεις την αγάπη των γονιών σου στα πρόσωπα που συναντάς. Είναι ώρα να ζήσεις την δική σου ζωή. Είναι και ωραίο και δύσκολο. Και διδάσκει. Αυτά που σου δίδαξαν οι γονείς σου, είναι η κληρονομιά σου. Τώρα θα φτιάξεις την δική σου κληρονομιά. Αυτήν που βλέπουν και θα βλέπουν τα παιδιά σου. Που κι αυτά θα πρέπει κάποια στιγμή να σε ξεχάσουν. Να τα αγαπάς τόσο, που να τους κάνεις εύκολο, το να σε αφήσουν και να σε ξεχάσουν, όταν έρθει η ώρα. Θα έχουν τις φωτογραφίες.

Κι εσύ;

Εσύ έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου. Τώρα αρχίζεις. Είσαι καινούργιο είδος . Δεν μοιάζεις με τα προηγούμενα. Οι εμπειρίες. Ναι. Οι εμπειρίες. Χρήσιμες. Πολύ χρήσιμες. Αρκεί μαζί με το σώμα σου να δίνεις και να παίρνεις, και μυαλό και καρδιά και ψυχή. Δεν είμαστε ένα. Είμαστε τρισυπόστατοι. Μην το ξεχνάς. Αυτό που βλέπεις στις φωτογραφίες είναι μόνο το σώμα. Τα άλλα δεν φαίνονται. Φαίνονται όμως στο βλέμμα σου. Εκεί στο βλέμμα μαθαίνεις αν έκανες ένα βήμα μπροστά ή δυο βήματα πίσω. Κοίτα τους ανθρώπους στα μάτια. Εκεί θα δεις τι εννοούν. Τα μάτια δεν μπορούν να κρύψουν. Είναι όλα γραμμένα εκεί.

Κι εσύ;

Που πήγες εσύ; Που να είσαι τώρα; Ζήσαμε έναν μεγάλο έρωτα ε; Καλά δεν ήταν;. Ναι καλά ήταν. Σε αγάπησα, πιο πολύ από ότι έπρεπε, αν και δεν το πίστευες πάντα. Κι εσύ μάλλον. Δεν ξέρω, εσύ ξέρεις. Εμοιαζε παντοτινό, αλλά τέλειωσε κι αυτό. Ξεχαστήκαμε σιγά –σιγά. Αραίωσαν οι κουβέντες μεσ’ την νύχτα. Μερικές φορές μέχρι να ξημερώσει. Τέλειωσε. Ο πόνος θα ξεθωριάσει κια αυτός. Αλλά δεν πειράζει. Πρέπει να πονέσεις πολύ για να μάθεις να μην πονάς πια. Δεν γίνεται αλλιώς. Είναι το κέρδος που αφήνει το παρελθόν. Τίποτα δεν πονάει πια.

Θα κοιτάζεις καμιά φορά τις φωτογραφίες μου.

Κι εγώ τις δικές σου.

Μαθηματα ζωης απο τον τιτανα της καλοπερασης Τερζοπουλο….
Βαλε και κανενα του αλλου ιερου τερατος του Κωστοπουλου ή φοβασαι μη βλασφημησεις τα θεια?

 

[teaserman]

Εγώ έχω πει σε γκόμενα " πάρτα γαμω την Παναγία σου" !!

Εισαι ενταξει τυπε, χρησιμοποιησες το «σου» και σωθηκες, την εφαγε η δικη της Παναγια.

 

[Ωρίων]

Παρόλο που δεν συμμετέχω συχνά στο φόρουμ,
Ας γράψω κι εγώ την δική μου φάση η οποία είναι ιδιαίτερη κι ελπίζω να μην βρεθεί κάποιος να γράψει για φίδια κ μαλακίες...
Την αναφέρω γιατί όλη η ιστορία βασίζεται στην καύλα, η οποία δυστυχώς θολώνει το μυαλό κ μας οδηγεί σε πράξεις ανεκδιήγητες.

Λοιπόν, στα 22 μου που σπούδαζα στην Πάτρα, ήταν μια συμφοιτήτρια (23), ας την πούμε άγνωστη Χ με την οποία ζήσαμε την σεξουαλική μας απελευθέρωση εκείνη την εποχή. Πραγματικά χωρίς ταμπού, καθημερινά ζούσαμε την απόλυτη ερωτική εμπειρία και περιπλανιόμασταν σε μονοπάτια ηδονής προσπαθώντας μάλιστα συνεχώς να ανακαλύψουμε και να απολαύσουμε οτιδήποτε μας διεγείρει.

Η σχέση αυτή μετά από 8 μήνες άρχισε να φθίνει καθώς με πίεζε τότε να προχωρήσουμε πιο σοβαρά ενώ εγώ τότε δεν ένιωθα έτοιμος κι έτσι μετά από 2 μήνες χωρίσαμε. Σταματήσαμε εντελώς να μιλάμε και την επόμενη χρονιά που εκείνη τελείωσε το πανεπιστήμιο, έφυγε για το νησί της και φυσικά χαθήκαμε.

Εντελώς τυχαία ή μοιραία αν θέλετε, εφτά χρόνια αργότερα την είδα μέσα σε συρμό του ηλεκτρικού και μάλιστα είμασταν στο ίδιο βαγόνι. Δεν κρατήθηκα και πήγα και της μίλησα. Μου είπε ότι είχε κατέβει Αθήνα για δουλειές, ήταν παντρεμένη και είχε δύο παιδιά 5 κ 3 ετών. Κι εγώ τότε ήμουν μόλις 6 μήνες παντρεμένος!
Το τι έγινε εκείνο το διήμερο δεν μπορώ κ δεν θέλω να το περιγράψω. Το πιάσαμε από κει που το είχαμε αφήσει και πλέον ήταν αδύνατο και για τους δύο να σταματήσουμε να γαμιόμαστε ασύστολα.

Επιστρέψαμε και οι δύο στα σπίτια μας που παρεμπιπτόντως ζούμε σε εντελώς διαφορετικές πόλεις (εκείνη μάλιστα σε νησί) και κατά διαστήματα με πρόσχημα ότι έχουμε δουλειές στην Αθήνα, βρισκόμασταν κάπου απομονωμένα και ξεσκιζόμασταν δίχως αύριο.
Όλα αυτά ακούγονται συνηθισμένα και θα μπορούσαμε να το συνεχίζαμε έτσι αλλά όπως είπαμε όπου υπάρχει η καύλα απουσιάζει η λογική οπότε συμφωνήσαμε και εντέλει κάναμε κάτι πολύ χειρότερο!!!

Το ερχόμενο καλοκαίρι έκλεισα διακοπές κ καλά για έκπληξη στην γυναίκα μου, πήγαμε δύο εβδομάδες στο νησί της και μάλιστα με διαμονή στα ενοικιαζόμενα καταλύματα που διαχειρίζονταν η οικογένεια της. Η σύζυγος μου τότε ήταν 3 μηνών έγκυος κ το σχέδιο μας ήταν να έρθει κοντά με την γυναίκα μου, να γίνουν φίλες και εν τέλει να την πείσει να βαφτίσει το παιδί μας κι έτσι να γίνει κουμπάρα μας.
Βγαίναμε σχεδόν καθημερινά στις τοπικές ταβέρνες, μας ξενάγησαν στο νησί, γνώρισα τον σύζυγο της που είναι ένας αξιοπρεπέστατος άνθρωπος κι εκείνη εύκολα κέρδισε την εμπιστοσύνη της γυναίκας μου. Κατά τη διάρκεια αυτών των διακοπών βρεθήκαμε ερωτικά 2 φορές, πρωινές ώρες σε ένα κλειστό διαμέρισμα της κι ενώ ο άντρας της έλειπε στην δουλειά.

Ντρέπομαι που το λέω αλλά πριν τα Χριστούγεννα, ενώ η γυναίκα μου είχε εισαχθεί σε ιδιωτική κλινική στην Αθήνα για να γεννήσει κι εγώ φυσικά την συνόδευα, εκείνη είχε το άλλοθι να έρθει Αθήνα για να συμπαρασταθεί στην μελλοντική κουμπάρα της. Είμασταν και οι δύο δίπλα στην γυναίκα μου όλη την ημέρα για ό,τι χρειαστεί και τα βράδια που έπρεπε να πάμε στα ξενοδοχεία μας για ξεκούραση εμείς χτυπούσαμε "υπερωρίες".

Στο τέλος του επόμενου καλοκαιριού ήρθε με όλη την οικογένεια της στην πόλη μας όπου και βάφτισαν το μωρό μας.

Έκτοτε όπως καταλαβαίνετε, πάντοτε με πρόφαση να είναι η νονά κοντά στο παιδί βρισκόμαστε αρκετά συχνά και ενίοτε την φιλοξενούμε στο σπίτι.

Ξέρω ότι όλο αυτό ακούγεται εντελώς ανήθικο και φυσικά έχω τύψεις γι' αυτό. Κάποιοι θα πουν ότι θα ήταν προτιμότερο να χωρίσουμε και μετά να κάνουμε ότι θέλουμε στη ζωή μας, όμως εγώ την γυναίκα μου την αγαπώ πραγματικά, το ίδιο νιώθει κι εκείνη, είναι αρκετά ευαίσθητη, μου έχει φερθεί απίστευτα και θα έδινα και την ζωή μου αν χρειαστεί. Ο μεγαλύτερος εφιάλτης μου θα ήταν να πληγωθεί με οποιονδήποτε τρόπο.

Αλλά η Χ είναι αυτή που μου γαμάει πρωτίστως το μυαλό, που αμφότεροι είμαστε εθισμένοι ο ένας στο κορμί του άλλου και συνεχίζουμε απτόητοι στην αναζήτηση της ηδονής!
Όλα αυτά προφανώς βασίζονται στην καύλα της στιγμής και κάθε φορά που προσωρινά σκέφτομαι με το πάνω κεφάλι, μετανιώνω για τις πράξεις μου, αλλά συμπερασματικά ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΙΩΝΩ για όλα αυτά που έχω ζήσει μαζί της γιατί χωρίς αυτές τις εμπειρίες δε θα ήμουν εγώ.

Φαντάζομαι ότι κάποιοι θα αναρωτηθούν γιατί τα γράφω όλα αυτά εδώ, η απάντηση είναι ότι όλα τα παραπάνω γράφτηκαν με παρότρυνση της άγνωστου Χ η οποία παρακολουθεί το bou.

Πιθανότατα η παραπάνω ιστορία να είναι και η εξήγηση γιατί δεν ασχολούμαι ενεργά με το φόρουμ και την αναζήτηση ιερόδουλων.

Το παιδάκι πώς θα ένιωθε αν μάθαινε ότι ο μπαμπάς του πηδάει τη νονά του;

 

[rodriguez96]

Το παιδάκι πώς θα ένιωθε αν μάθαινε ότι ο μπαμπάς του πηδάει τη νονά του;

Χαρά στο κουράγιο σου που διάβασες όλο το σεντόνι
και απάντησες κιόλας

 

[Γιαννιος420]

θα επρεπε το νημα να λεγεται καλυτερα,"απο ολες τις μλκς που εχετε κανει πανω στη καυλα της στιγμης,ποια ηταν η μεγαλυτερη;"

 

[teaserman]

Παρόλο που δεν συμμετέχω συχνά στο φόρουμ,
Ας γράψω κι εγώ την δική μου φάση η οποία είναι ιδιαίτερη κι ελπίζω να μην βρεθεί κάποιος να γράψει για φίδια κ μαλακίες...
Την αναφέρω γιατί όλη η ιστορία βασίζεται στην καύλα, η οποία δυστυχώς θολώνει το μυαλό κ μας οδηγεί σε πράξεις ανεκδιήγητες.

Λοιπόν, στα 22 μου που σπούδαζα στην Πάτρα, ήταν μια συμφοιτήτρια (23), ας την πούμε άγνωστη Χ με την οποία ζήσαμε την σεξουαλική μας απελευθέρωση εκείνη την εποχή. Πραγματικά χωρίς ταμπού, καθημερινά ζούσαμε την απόλυτη ερωτική εμπειρία και περιπλανιόμασταν σε μονοπάτια ηδονής προσπαθώντας μάλιστα συνεχώς να ανακαλύψουμε και να απολαύσουμε οτιδήποτε μας διεγείρει.

Η σχέση αυτή μετά από 8 μήνες άρχισε να φθίνει καθώς με πίεζε τότε να προχωρήσουμε πιο σοβαρά ενώ εγώ τότε δεν ένιωθα έτοιμος κι έτσι μετά από 2 μήνες χωρίσαμε. Σταματήσαμε εντελώς να μιλάμε και την επόμενη χρονιά που εκείνη τελείωσε το πανεπιστήμιο, έφυγε για το νησί της και φυσικά χαθήκαμε.

Εντελώς τυχαία ή μοιραία αν θέλετε, εφτά χρόνια αργότερα την είδα μέσα σε συρμό του ηλεκτρικού και μάλιστα είμασταν στο ίδιο βαγόνι. Δεν κρατήθηκα και πήγα και της μίλησα. Μου είπε ότι είχε κατέβει Αθήνα για δουλειές, ήταν παντρεμένη και είχε δύο παιδιά 5 κ 3 ετών. Κι εγώ τότε ήμουν μόλις 6 μήνες παντρεμένος!
Το τι έγινε εκείνο το διήμερο δεν μπορώ κ δεν θέλω να το περιγράψω. Το πιάσαμε από κει που το είχαμε αφήσει και πλέον ήταν αδύνατο και για τους δύο να σταματήσουμε να γαμιόμαστε ασύστολα.

Επιστρέψαμε και οι δύο στα σπίτια μας που παρεμπιπτόντως ζούμε σε εντελώς διαφορετικές πόλεις (εκείνη μάλιστα σε νησί) και κατά διαστήματα με πρόσχημα ότι έχουμε δουλειές στην Αθήνα, βρισκόμασταν κάπου απομονωμένα και ξεσκιζόμασταν δίχως αύριο.
Όλα αυτά ακούγονται συνηθισμένα και θα μπορούσαμε να το συνεχίζαμε έτσι αλλά όπως είπαμε όπου υπάρχει η καύλα απουσιάζει η λογική οπότε συμφωνήσαμε και εντέλει κάναμε κάτι πολύ χειρότερο!!!

Το ερχόμενο καλοκαίρι έκλεισα διακοπές κ καλά για έκπληξη στην γυναίκα μου, πήγαμε δύο εβδομάδες στο νησί της και μάλιστα με διαμονή στα ενοικιαζόμενα καταλύματα που διαχειρίζονταν η οικογένεια της. Η σύζυγος μου τότε ήταν 3 μηνών έγκυος κ το σχέδιο μας ήταν να έρθει κοντά με την γυναίκα μου, να γίνουν φίλες και εν τέλει να την πείσει να βαφτίσει το παιδί μας κι έτσι να γίνει κουμπάρα μας.
Βγαίναμε σχεδόν καθημερινά στις τοπικές ταβέρνες, μας ξενάγησαν στο νησί, γνώρισα τον σύζυγο της που είναι ένας αξιοπρεπέστατος άνθρωπος κι εκείνη εύκολα κέρδισε την εμπιστοσύνη της γυναίκας μου. Κατά τη διάρκεια αυτών των διακοπών βρεθήκαμε ερωτικά 2 φορές, πρωινές ώρες σε ένα κλειστό διαμέρισμα της κι ενώ ο άντρας της έλειπε στην δουλειά.

Ντρέπομαι που το λέω αλλά πριν τα Χριστούγεννα, ενώ η γυναίκα μου είχε εισαχθεί σε ιδιωτική κλινική στην Αθήνα για να γεννήσει κι εγώ φυσικά την συνόδευα, εκείνη είχε το άλλοθι να έρθει Αθήνα για να συμπαρασταθεί στην μελλοντική κουμπάρα της. Είμασταν και οι δύο δίπλα στην γυναίκα μου όλη την ημέρα για ό,τι χρειαστεί και τα βράδια που έπρεπε να πάμε στα ξενοδοχεία μας για ξεκούραση εμείς χτυπούσαμε "υπερωρίες".

Στο τέλος του επόμενου καλοκαιριού ήρθε με όλη την οικογένεια της στην πόλη μας όπου και βάφτισαν το μωρό μας.

Έκτοτε όπως καταλαβαίνετε, πάντοτε με πρόφαση να είναι η νονά κοντά στο παιδί βρισκόμαστε αρκετά συχνά και ενίοτε την φιλοξενούμε στο σπίτι.

Ξέρω ότι όλο αυτό ακούγεται εντελώς ανήθικο και φυσικά έχω τύψεις γι' αυτό. Κάποιοι θα πουν ότι θα ήταν προτιμότερο να χωρίσουμε και μετά να κάνουμε ότι θέλουμε στη ζωή μας, όμως εγώ την γυναίκα μου την αγαπώ πραγματικά, το ίδιο νιώθει κι εκείνη, είναι αρκετά ευαίσθητη, μου έχει φερθεί απίστευτα και θα έδινα και την ζωή μου αν χρειαστεί. Ο μεγαλύτερος εφιάλτης μου θα ήταν να πληγωθεί με οποιονδήποτε τρόπο.

Αλλά η Χ είναι αυτή που μου γαμάει πρωτίστως το μυαλό, που αμφότεροι είμαστε εθισμένοι ο ένας στο κορμί του άλλου και συνεχίζουμε απτόητοι στην αναζήτηση της ηδονής!
Όλα αυτά προφανώς βασίζονται στην καύλα της στιγμής και κάθε φορά που προσωρινά σκέφτομαι με το πάνω κεφάλι, μετανιώνω για τις πράξεις μου, αλλά συμπερασματικά ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΙΩΝΩ για όλα αυτά που έχω ζήσει μαζί της γιατί χωρίς αυτές τις εμπειρίες δε θα ήμουν εγώ.

Φαντάζομαι ότι κάποιοι θα αναρωτηθούν γιατί τα γράφω όλα αυτά εδώ, η απάντηση είναι ότι όλα τα παραπάνω γράφτηκαν με παρότρυνση της άγνωστου Χ η οποία παρακολουθεί το bou.

Πιθανότατα η παραπάνω ιστορία να είναι και η εξήγηση γιατί δεν ασχολούμαι ενεργά με το φόρουμ και την αναζήτηση ιερόδουλων.

Τυπε αγορακι σας βαφτησε η νονα? Βλεπω κι αλλον στα «μονοπατια της ηδονης» σε λιγα χρονια…
Εκει πλεον θα κανεις στον Πανοφανη και τα γουρουνια οτι εκανε η Δυναστεια στο Νταλλας…
Ακους νονα που παρακολουθεις κιολας??
Στα Τζαμπο γρηγορα, τη λαμπαδα θα τη φερει ο βαφτησιμιος…

 

[Ωρίων]

Χαρά στο κουράγιο σου που διάβασες όλο το σεντόνι
και απάντησες κιόλας

Μα είναι να μην απαντήσω; Άντε πες οι ενήλικοι είναι ενήλικοι, με τις ευθύνες του ο καθένας. Το παιδάκι τι φταίει να χαλάσει μια τόσο ιερή σχέση, με τη νονά του δηλαδή, αν μαθευτεί και γίνουν όλοι κώλος;

Πάω στον ΚΕ.

 

[rodriguez96]

Μα είναι να μην απαντήσω; Άντε πες οι ενήλικοι είναι ενήλικοι, με τις ευθύνες του ο καθένας. Το παιδάκι τι φταίει να χαλάσει μια τόσο ιερή σχέση, με τη νονά του δηλαδή, αν μαθευτεί και γίνουν όλοι κώλος;

Πάω στον ΚΕ.

Γράψε μια περίληψη να καταλάβω, γιατί δεν μπορώ να το διαβάσω όλο

 

[dimigoall]

Παρόλο που δεν συμμετέχω συχνά στο φόρουμ,
Ας γράψω κι εγώ την δική μου φάση η οποία είναι ιδιαίτερη κι ελπίζω να μην βρεθεί κάποιος να γράψει για φίδια κ μαλακίες...
Την αναφέρω γιατί όλη η ιστορία βασίζεται στην καύλα, η οποία δυστυχώς θολώνει το μυαλό κ μας οδηγεί σε πράξεις ανεκδιήγητες.

Λοιπόν, στα 22 μου που σπούδαζα στην Πάτρα, ήταν μια συμφοιτήτρια (23), ας την πούμε άγνωστη Χ με την οποία ζήσαμε την σεξουαλική μας απελευθέρωση εκείνη την εποχή. Πραγματικά χωρίς ταμπού, καθημερινά ζούσαμε την απόλυτη ερωτική εμπειρία και περιπλανιόμασταν σε μονοπάτια ηδονής προσπαθώντας μάλιστα συνεχώς να ανακαλύψουμε και να απολαύσουμε οτιδήποτε μας διεγείρει.

Η σχέση αυτή μετά από 8 μήνες άρχισε να φθίνει καθώς με πίεζε τότε να προχωρήσουμε πιο σοβαρά ενώ εγώ τότε δεν ένιωθα έτοιμος κι έτσι μετά από 2 μήνες χωρίσαμε. Σταματήσαμε εντελώς να μιλάμε και την επόμενη χρονιά που εκείνη τελείωσε το πανεπιστήμιο, έφυγε για το νησί της και φυσικά χαθήκαμε.

Εντελώς τυχαία ή μοιραία αν θέλετε, εφτά χρόνια αργότερα την είδα μέσα σε συρμό του ηλεκτρικού και μάλιστα είμασταν στο ίδιο βαγόνι. Δεν κρατήθηκα και πήγα και της μίλησα. Μου είπε ότι είχε κατέβει Αθήνα για δουλειές, ήταν παντρεμένη και είχε δύο παιδιά 5 κ 3 ετών. Κι εγώ τότε ήμουν μόλις 6 μήνες παντρεμένος!
Το τι έγινε εκείνο το διήμερο δεν μπορώ κ δεν θέλω να το περιγράψω. Το πιάσαμε από κει που το είχαμε αφήσει και πλέον ήταν αδύνατο και για τους δύο να σταματήσουμε να γαμιόμαστε ασύστολα.

Επιστρέψαμε και οι δύο στα σπίτια μας που παρεμπιπτόντως ζούμε σε εντελώς διαφορετικές πόλεις (εκείνη μάλιστα σε νησί) και κατά διαστήματα με πρόσχημα ότι έχουμε δουλειές στην Αθήνα, βρισκόμασταν κάπου απομονωμένα και ξεσκιζόμασταν δίχως αύριο.
Όλα αυτά ακούγονται συνηθισμένα και θα μπορούσαμε να το συνεχίζαμε έτσι αλλά όπως είπαμε όπου υπάρχει η καύλα απουσιάζει η λογική οπότε συμφωνήσαμε και εντέλει κάναμε κάτι πολύ χειρότερο!!!

Το ερχόμενο καλοκαίρι έκλεισα διακοπές κ καλά για έκπληξη στην γυναίκα μου, πήγαμε δύο εβδομάδες στο νησί της και μάλιστα με διαμονή στα ενοικιαζόμενα καταλύματα που διαχειρίζονταν η οικογένεια της. Η σύζυγος μου τότε ήταν 3 μηνών έγκυος κ το σχέδιο μας ήταν να έρθει κοντά με την γυναίκα μου, να γίνουν φίλες και εν τέλει να την πείσει να βαφτίσει το παιδί μας κι έτσι να γίνει κουμπάρα μας.
Βγαίναμε σχεδόν καθημερινά στις τοπικές ταβέρνες, μας ξενάγησαν στο νησί, γνώρισα τον σύζυγο της που είναι ένας αξιοπρεπέστατος άνθρωπος κι εκείνη εύκολα κέρδισε την εμπιστοσύνη της γυναίκας μου. Κατά τη διάρκεια αυτών των διακοπών βρεθήκαμε ερωτικά 2 φορές, πρωινές ώρες σε ένα κλειστό διαμέρισμα της κι ενώ ο άντρας της έλειπε στην δουλειά.

Ντρέπομαι που το λέω αλλά πριν τα Χριστούγεννα, ενώ η γυναίκα μου είχε εισαχθεί σε ιδιωτική κλινική στην Αθήνα για να γεννήσει κι εγώ φυσικά την συνόδευα, εκείνη είχε το άλλοθι να έρθει Αθήνα για να συμπαρασταθεί στην μελλοντική κουμπάρα της. Είμασταν και οι δύο δίπλα στην γυναίκα μου όλη την ημέρα για ό,τι χρειαστεί και τα βράδια που έπρεπε να πάμε στα ξενοδοχεία μας για ξεκούραση εμείς χτυπούσαμε "υπερωρίες".

Στο τέλος του επόμενου καλοκαιριού ήρθε με όλη την οικογένεια της στην πόλη μας όπου και βάφτισαν το μωρό μας.

Έκτοτε όπως καταλαβαίνετε, πάντοτε με πρόφαση να είναι η νονά κοντά στο παιδί βρισκόμαστε αρκετά συχνά και ενίοτε την φιλοξενούμε στο σπίτι.

Ξέρω ότι όλο αυτό ακούγεται εντελώς ανήθικο και φυσικά έχω τύψεις γι' αυτό. Κάποιοι θα πουν ότι θα ήταν προτιμότερο να χωρίσουμε και μετά να κάνουμε ότι θέλουμε στη ζωή μας, όμως εγώ την γυναίκα μου την αγαπώ πραγματικά, το ίδιο νιώθει κι εκείνη, είναι αρκετά ευαίσθητη, μου έχει φερθεί απίστευτα και θα έδινα και την ζωή μου αν χρειαστεί. Ο μεγαλύτερος εφιάλτης μου θα ήταν να πληγωθεί με οποιονδήποτε τρόπο.

Αλλά η Χ είναι αυτή που μου γαμάει πρωτίστως το μυαλό, που αμφότεροι είμαστε εθισμένοι ο ένας στο κορμί του άλλου και συνεχίζουμε απτόητοι στην αναζήτηση της ηδονής!
Όλα αυτά προφανώς βασίζονται στην καύλα της στιγμής και κάθε φορά που προσωρινά σκέφτομαι με το πάνω κεφάλι, μετανιώνω για τις πράξεις μου, αλλά συμπερασματικά ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΙΩΝΩ για όλα αυτά που έχω ζήσει μαζί της γιατί χωρίς αυτές τις εμπειρίες δε θα ήμουν εγώ.

Φαντάζομαι ότι κάποιοι θα αναρωτηθούν γιατί τα γράφω όλα αυτά εδώ, η απάντηση είναι ότι όλα τα παραπάνω γράφτηκαν με παρότρυνση της άγνωστου Χ η οποία παρακολουθεί το bou.

Πιθανότατα η παραπάνω ιστορία να είναι και η εξήγηση γιατί δεν ασχολούμαι ενεργά με το φόρουμ και την αναζήτηση ιερόδουλων.

Μλκς εντάξει .
Το έχετε φτάσει σε άλλο level

 

[teaserman]

Μα είναι να μην απαντήσω; Άντε πες οι ενήλικοι είναι ενήλικοι, με τις ευθύνες του ο καθένας. Το παιδάκι τι φταίει να χαλάσει μια τόσο ιερή σχέση, με τη νονά του δηλαδή, αν μαθευτεί και γίνουν όλοι κώλος;

Πάω στον ΚΕ.

Τυπε τιποτα δεν θα χαλασει, απλα θα γινουν ολοι μαζι τριμπουρδελο, σε καλο δρομο ειναι…
θα ακουει νονα ο πιτσιρικας και θα παθαινει ρευση….

 

[Xaramofais]

Οικογενειακές μικρές ιστορίες

 

[kostas10]

Παρόλο που δεν συμμετέχω συχνά στο φόρουμ,
Ας γράψω κι εγώ την δική μου φάση η οποία είναι ιδιαίτερη κι ελπίζω να μην βρεθεί κάποιος να γράψει για φίδια κ μαλακίες...
Την αναφέρω γιατί όλη η ιστορία βασίζεται στην καύλα, η οποία δυστυχώς θολώνει το μυαλό κ μας οδηγεί σε πράξεις ανεκδιήγητες.

Λοιπόν, στα 22 μου που σπούδαζα στην Πάτρα, ήταν μια συμφοιτήτρια (23), ας την πούμε άγνωστη Χ με την οποία ζήσαμε την σεξουαλική μας απελευθέρωση εκείνη την εποχή. Πραγματικά χωρίς ταμπού, καθημερινά ζούσαμε την απόλυτη ερωτική εμπειρία και περιπλανιόμασταν σε μονοπάτια ηδονής προσπαθώντας μάλιστα συνεχώς να ανακαλύψουμε και να απολαύσουμε οτιδήποτε μας διεγείρει.

Η σχέση αυτή μετά από 8 μήνες άρχισε να φθίνει καθώς με πίεζε τότε να προχωρήσουμε πιο σοβαρά ενώ εγώ τότε δεν ένιωθα έτοιμος κι έτσι μετά από 2 μήνες χωρίσαμε. Σταματήσαμε εντελώς να μιλάμε και την επόμενη χρονιά που εκείνη τελείωσε το πανεπιστήμιο, έφυγε για το νησί της και φυσικά χαθήκαμε.

Εντελώς τυχαία ή μοιραία αν θέλετε, εφτά χρόνια αργότερα την είδα μέσα σε συρμό του ηλεκτρικού και μάλιστα είμασταν στο ίδιο βαγόνι. Δεν κρατήθηκα και πήγα και της μίλησα. Μου είπε ότι είχε κατέβει Αθήνα για δουλειές, ήταν παντρεμένη και είχε δύο παιδιά 5 κ 3 ετών. Κι εγώ τότε ήμουν μόλις 6 μήνες παντρεμένος!
Το τι έγινε εκείνο το διήμερο δεν μπορώ κ δεν θέλω να το περιγράψω. Το πιάσαμε από κει που το είχαμε αφήσει και πλέον ήταν αδύνατο και για τους δύο να σταματήσουμε να γαμιόμαστε ασύστολα.

Επιστρέψαμε και οι δύο στα σπίτια μας που παρεμπιπτόντως ζούμε σε εντελώς διαφορετικές πόλεις (εκείνη μάλιστα σε νησί) και κατά διαστήματα με πρόσχημα ότι έχουμε δουλειές στην Αθήνα, βρισκόμασταν κάπου απομονωμένα και ξεσκιζόμασταν δίχως αύριο.
Όλα αυτά ακούγονται συνηθισμένα και θα μπορούσαμε να το συνεχίζαμε έτσι αλλά όπως είπαμε όπου υπάρχει η καύλα απουσιάζει η λογική οπότε συμφωνήσαμε και εντέλει κάναμε κάτι πολύ χειρότερο!!!

Το ερχόμενο καλοκαίρι έκλεισα διακοπές κ καλά για έκπληξη στην γυναίκα μου, πήγαμε δύο εβδομάδες στο νησί της και μάλιστα με διαμονή στα ενοικιαζόμενα καταλύματα που διαχειρίζονταν η οικογένεια της. Η σύζυγος μου τότε ήταν 3 μηνών έγκυος κ το σχέδιο μας ήταν να έρθει κοντά με την γυναίκα μου, να γίνουν φίλες και εν τέλει να την πείσει να βαφτίσει το παιδί μας κι έτσι να γίνει κουμπάρα μας.
Βγαίναμε σχεδόν καθημερινά στις τοπικές ταβέρνες, μας ξενάγησαν στο νησί, γνώρισα τον σύζυγο της που είναι ένας αξιοπρεπέστατος άνθρωπος κι εκείνη εύκολα κέρδισε την εμπιστοσύνη της γυναίκας μου. Κατά τη διάρκεια αυτών των διακοπών βρεθήκαμε ερωτικά 2 φορές, πρωινές ώρες σε ένα κλειστό διαμέρισμα της κι ενώ ο άντρας της έλειπε στην δουλειά.

Ντρέπομαι που το λέω αλλά πριν τα Χριστούγεννα, ενώ η γυναίκα μου είχε εισαχθεί σε ιδιωτική κλινική στην Αθήνα για να γεννήσει κι εγώ φυσικά την συνόδευα, εκείνη είχε το άλλοθι να έρθει Αθήνα για να συμπαρασταθεί στην μελλοντική κουμπάρα της. Είμασταν και οι δύο δίπλα στην γυναίκα μου όλη την ημέρα για ό,τι χρειαστεί και τα βράδια που έπρεπε να πάμε στα ξενοδοχεία μας για ξεκούραση εμείς χτυπούσαμε "υπερωρίες".

Στο τέλος του επόμενου καλοκαιριού ήρθε με όλη την οικογένεια της στην πόλη μας όπου και βάφτισαν το μωρό μας.

Έκτοτε όπως καταλαβαίνετε, πάντοτε με πρόφαση να είναι η νονά κοντά στο παιδί βρισκόμαστε αρκετά συχνά και ενίοτε την φιλοξενούμε στο σπίτι.

Ξέρω ότι όλο αυτό ακούγεται εντελώς ανήθικο και φυσικά έχω τύψεις γι' αυτό. Κάποιοι θα πουν ότι θα ήταν προτιμότερο να χωρίσουμε και μετά να κάνουμε ότι θέλουμε στη ζωή μας, όμως εγώ την γυναίκα μου την αγαπώ πραγματικά, το ίδιο νιώθει κι εκείνη, είναι αρκετά ευαίσθητη, μου έχει φερθεί απίστευτα και θα έδινα και την ζωή μου αν χρειαστεί. Ο μεγαλύτερος εφιάλτης μου θα ήταν να πληγωθεί με οποιονδήποτε τρόπο.

Αλλά η Χ είναι αυτή που μου γαμάει πρωτίστως το μυαλό, που αμφότεροι είμαστε εθισμένοι ο ένας στο κορμί του άλλου και συνεχίζουμε απτόητοι στην αναζήτηση της ηδονής!
Όλα αυτά προφανώς βασίζονται στην καύλα της στιγμής και κάθε φορά που προσωρινά σκέφτομαι με το πάνω κεφάλι, μετανιώνω για τις πράξεις μου, αλλά συμπερασματικά ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΙΩΝΩ για όλα αυτά που έχω ζήσει μαζί της γιατί χωρίς αυτές τις εμπειρίες δε θα ήμουν εγώ.

Φαντάζομαι ότι κάποιοι θα αναρωτηθούν γιατί τα γράφω όλα αυτά εδώ, η απάντηση είναι ότι όλα τα παραπάνω γράφτηκαν με παρότρυνση της άγνωστου Χ η οποία παρακολουθεί το bou.

Πιθανότατα η παραπάνω ιστορία να είναι και η εξήγηση γιατί δεν ασχολούμαι ενεργά με το φόρουμ και την αναζήτηση ιερόδουλων.

Ήξερα ότι στην ξαδέρφη και την θειά , πέντε πόντους πιο βαθιά.
Στην νονά άραγε πόσο είναι ?