ο τρόπος που έγραφες με έκανε να θεωρήσω πως ΙΣΩΣ είσαι Ρομαντικός Ιδεαλιστής.
....άν είχαμε τη σιγουριά ότι η Ελληνική Δικαιοσύνη και η Ελληνικη Αστυνομία είναι αδέκαστοι και ότι είναι αδύνατο να τους επηρεάσει ένας ισχυρός πολιτικός η επιχειρηματικός παράγων, ελάχιστοι θα έλεγαν του κεφαλιού τους και όλοι οι άλλοι θα προτρέπαμε αλλήλους να περιμένουμε τα αποτελέσματα της αστυνομικής έρευνας και τις αποφάσεις του σεβαστού κου Εισαγγελέα και κου Ανακριτου.
Ακριβώς και μόνο για το ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα.......
Aκριβως επειδη ξερω τι σημαινει Ελληνικη αστυνομια και Ελληνικο Δικαστικο σωμα, αυτη η γνωση με κανει ρεαλιστη.
Και απλα περιμενω να δω που το πανε, χωρις αυτο να σημαινει οτι τους εχω εμπιστοσυνη. Καμια δεν τους εχω.
Ρομαντικος ιδεαλιστης ημουν μεχρι περιπου τα 27-28.
Οταν και με προσεγγισαν για πρωτη φορα ως αξιωματικο Ελληνικου εμπορικου πλοιου, να συνδραμω με αμοιβη φυσικα, στη μεταφορα παρανομου φορτιου και με ενημερωσαν πως εχουν γνωση οι τελωνειακες, αστυνομικες αρχες του λιμανιου παραλαβης αλλα και παραδοσης και να μην φοβαμαι.
Φυσικα ζητησα να μην με ανακατεψουν γιατι δεν ενδιαφερομαι και εγινε δεκτο το αιτημα μου με την υποσχεση εαν γινει στραβη να καταθεσω οτι ουδεμια γνωση εχω για προσωπα και πραγματα.
Μια σιωπη η οποια φυσικα δεν την παρειχα γιατι ηθελα, αλλα γιατι εαν δεν την παρειχα, σε ανυποπτο χρονο θα πηγαινα να συναντησω τον απατητο πυθμενα της ταφρου των Μαριανων με ενα μολυβι 50 κιλα δεμενο στα ποδια μου...
Ποιος ρομαντισμος και ποιος ιδεαλισμος τωρα...