BiteMeIaMfresH
Μέλος
- Εγγρ.
- 22 Οκτ 2006
- Μηνύματα
- 8.901
- Like
- 15
- Πόντοι
- 66
οχι
το θανατο θα φοβαμαι? ειναι το μονο σιγουρο στη ζωη
το θανατο θα φοβαμαι? ειναι το μονο σιγουρο στη ζωη
Για ποιον λόγο να φοβάμαι κάτι που όσο εγώ είμαι παρών αυτό είναι απόν και όταν αυτό δηλώσει παρόν εγώ είμαι πια απών.
Κάποιος φιλόσοφος το έχει πει , δε θυμάμαι λεπτομέρειες.
Έτσι για να δώσουμε ακόμη μια φιλοσοφική νότα.
Για ποιον λόγο να φοβάμαι κάτι που όσο εγώ είμαι παρών αυτό είναι απόν και όταν αυτό δηλώσει παρόν εγώ είμαι πια απών.
Κάποιος φιλόσοφος το έχει πει , δε θυμάμαι λεπτομέρειες.
Έτσι για να δώσουμε ακόμη μια φιλοσοφική νότα.
Για μένα προσωπικά ο θάνατος, είναι το τέλος της υλικής και πνευματικής ζωής. Δεν πιστεύω σε καμία απο τις θεωρίες που υπάρχουν για την μετα θάνατον ζωή. Τώρα βέβαια το αν τον φοβάσαι είναι αλλο θέμα και μάλιστα μεγάλο. Είναι φυσικό να φοβάσαι τον θάνατο είτε επειδή δεν θες να χάσεις την κατάσταση που βρίσκεται η ζωή σου την συγκεκριμένη στιγμή και τρέμεις στην σκέψη οτι θα επέλθεις σε μια κατάσταση ολικής ανυπαρξίας. Ίσως να φταίει ο εγωισμός που δεν επιτρέπει στον ανθρώπινο νου να αποδεχτεί την περίπτωση της μη ύπαρξης. Πάντως, θεωρώ οτι αμα εκπληρώσεις όλες τις επιθυμίες της ζωής, πνευματικές και υλικές τότε ίσως να δεχτείς τον θάνατο με μεγαλύτερη... καταδεκτικότητα αν οχι ευχαριστήση.
Άλλωστε όπως λεει και ο Καβάφης
''Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί ειν' ο προορισμός σου.
Αλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει
και γέρος πια ν' αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στο δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη''
και γέρος πια ν' αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στο δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη
Αυτός είναι ο υπέρτατος στόχος, η ολοκλήρωση της ζωής για να αποδεχτείς με μεγαλύτερη ευκολία τον θάνατο....
Αυτό που μου έχουν πει για το θάνατο, νομίζω οτι είναι και το σωστότερο.
"Ότι ήσουν και πριν γεννηθείς, είσαι και μετά" Ένα τίποτα. Είναι το ίδιο με όταν κοιμάσαι βαριά και δεν θυμάσαι τίποτα απο τον ύπνο σου. Απλά ο ύπνος διαρκεί αιώνια.
Απλά όπως και σε όλα τα πράγματα ο φόβος δημιουργείται απο την αναμονή του γεγονότος (που είναι για σένα άγνωστο), και απο το φυσικό ένστικτο της επιβίωσης προκειμένου να σε κρατάει ζωντανό.
Ο άνθρωπος ένα ζωάκι είναι όπως όλα τα άλλα, και όχι και πολύ έξυπνο όπως ισχυριζόμαστε μιας και κάνει ότι είναι δυνατόν για να αυτοκαταστρέφεται. Η συνεισφορά του στην εξέλιξη του σύμπαντος είναι μηδενική. Δεν βλέπω κανένα απολύτως λόγο γιατί θα πρέπει " να ζει αιώνια" .
Για μένα προσωπικά ο θάνατος, είναι το τέλος της υλικής και πνευματικής ζωής. Δεν πιστεύω σε καμία απο τις θεωρίες που υπάρχουν για την μετα θάνατον ζωή. Τώρα βέβαια το αν τον φοβάσαι είναι αλλο θέμα και μάλιστα μεγάλο. Είναι φυσικό να φοβάσαι τον θάνατο είτε επειδή δεν θες να χάσεις την κατάσταση που βρίσκεται η ζωή σου την συγκεκριμένη στιγμή και τρέμεις στην σκέψη οτι θα επέλθεις σε μια κατάσταση ολικής ανυπαρξίας. Ίσως να φταίει ο εγωισμός που δεν επιτρέπει στον ανθρώπινο νου να αποδεχτεί την περίπτωση της μη ύπαρξης. Πάντως, θεωρώ οτι αμα εκπληρώσεις όλες τις επιθυμίες της ζωής, πνευματικές και υλικές τότε ίσως να δεχτείς τον θάνατο με μεγαλύτερη... καταδεκτικότητα αν οχι ευχαριστήση.
Άλλωστε όπως λεει και ο Καβάφης
''Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί ειν' ο προορισμός σου.
Αλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει
και γέρος πια ν' αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στο δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη''
και γέρος πια ν' αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στο δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη
Αυτός είναι ο υπέρτατος στόχος, η ολοκλήρωση της ζωής για να αποδεχτείς με μεγαλύτερη ευκολία τον θάνατο....
οχι
το θανατο θα φοβαμαι? ειναι το μονο σιγουρο στη ζωη
ρε μαλακες στη φιλοσοφια το ριξατε? και ανοιγετε τετοια θρεντ , αυτοκτονια, θανατος, θρησκειες, Συνελθετε λιγο και ποσταρετε για καμια πουτανα
Για ποιον λόγο να φοβάμαι κάτι που όσο εγώ είμαι παρών αυτό είναι απόν και όταν αυτό δηλώσει παρόν εγώ είμαι πια απών.
Κάποιος φιλόσοφος το έχει πει , δε θυμάμαι λεπτομέρειες.
Έτσι για να δώσουμε ακόμη μια φιλοσοφική νότα.
ναι αλλα μέσα στην οντολογική λήθη που ζούμε, ζούμε σαν πεθαμένοι.Είναι φυσικό να φοβάσαι τον θάνατο είτε επειδή δεν θες να χάσεις την κατάσταση που βρίσκεται η ζωή σου την συγκεκριμένη στιγμή και τρέμεις στην σκέψη οτι θα επέλθεις σε μια κατάσταση ολικής ανυπαρξίας. Ίσως να φταίει ο εγωισμός που δεν επιτρέπει στον ανθρώπινο νου να αποδεχτεί την περίπτωση της μη ύπαρξης. Πάντως, θεωρώ οτι αμα εκπληρώσεις όλες τις επιθυμίες της ζωής, πνευματικές και υλικές τότε ίσως να δεχτείς τον θάνατο με μεγαλύτερη... καταδεκτικότητα αν οχι ευχαριστήση.