Όχι όλοι μας. Υπάρχουν και κάποιοι από εμάς που θεωρούν πως το να θέλουν να υπάρχει κάτι μετά, δεν σημαίνει και πως υπάρχει. Υπάρχουν και αρκετοί που δεν θέλουν/επιθυμούν/ελπίζουν "κρυφά μέσα τους" να υπάρχει κάτι επέκεινα...
Το ερώτημα συνοψίζεται όχι στο αν υπάρχει ζωή μετά θάνατον, αλλά αν υπάρχει ζωή πριν...
Ζωή, είναι αυτο που ζεις τώρα. Το μετά δεν ξέρεις ούτε αν υπάρχει ούτε πως είναι
Αυτο που φοβαμαι εγω ειναι μην πεθανω χωρις να ζησω τη ζωη μου η χωρις να δω τους κοπους μου να ανταμειβονται.
Φαντασου τωρα να σπουδαζει καποιος γιατρος μεχρι τα 40 του, να εχει γαμηθει και μετα να πεθανει αμεσως. Τραγικο ε?
Η να πεθανει καποιος χωρις να εχει αποκτησει εμπειριες με γυναικες η να εχει καψουρευτει.
Η να μην εχει γινει γονιος.
Ερώτηση: Είναι πιο σημαντικό να δεις τους κόπους σου να αμείβονται ή να ζεις την καθε σου στιγμή; Προτιμώ το δεύτερο, η ζωή είναι μικρη, δεν ξέρεις πότε θα έρθει το τέλος της γι' αυτό φροντίζω να απολαμβάνω και τις επιτυχίες και τις αποτυχίες. Για τις αποτυχίες μάλιστα χαίρομαι περισσότερο, γιατί μέσα απο αυτές γίνομαι καλύτερος άνθρωπος
Ο Σαρτρ έχει πει πως "η Κόλαση είναι οι άλλοι". Εγώ προσωπικά πάντως, από τη στιγμή που συνειδητοποίησα πως δεν πιστεύω σε μετά θάνατον ζωή ή άλλα τέτοια μεταφυσικά, νιώθω πολύ πιο ελεύθερος και βλέπω τη ζωή και πιο πολύτιμη και πιο γλυκειά. Και είμαι και πιο σωστός απέναντι στο συνάνθρωπό μου.
Το τελευταίο που είπες είναι μεγάλη κουβέντα. Κάποτε ρώτησαν τον Αντονι Κουίν για το ορισμό της αγάπης, ξερεις τι απάντησε;:
ΑΓΑΠΗΣΤΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΥΡΩ ΣΑΣ, ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ, ΤΟΝ ΑΕΡΑ ΠΟΥ ΑΝΑΠΝΕΕΤΕ - ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ ΘΑ ΝΙΩΣΕΤΕ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΓΑΠΗ Δεν έχει και άδικο, σκέψου πόσες φορές έκανες το καλό στο συνάνθρωπό σου χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα - χωρίς να είναι εμπορική η σχέση σου - και ένιωσες καλά; Αυτό που ένιωσες φίλε μου λέγεται ΑΓΑΠΗ
Μου λενε ολοι. Τι σε νοιαζει ρε φιλε? Γραφτα στα @@ σου.
Στην Ελλαδα εισαι.
Επειδη οι περισσοτεροι Ελληνες γραφουμε στα @@ μας τα παντα και δε σκεφτομαστε
γι'αυτο ειμαστε στον πατο του βουρκου σα χωρα, σαν εθνος, σα νοοτροπια.
Και το κακο ειναι οτι εχουμσε συνηθισει τον πατο και δε μας χαλαει και πολυ.
Οσο ο κοσμος κοιμαται τοσο πιο βαθεια μπαινουμε μεσα.
Εχουμε φτασει στο πατο, εχουμε τρυπησει τον πυθμενα και παμε βουρ για το κεντρο της γης.
Με την αλλάγη που μπορεί κανείς να κάνει στον εαυτό του, μπορεί να γίνει παράδειγμα και πηγή έμπνευσης για τους συνανθρώπους. Το θέμα είναι να μπορείς να διακρίνεις την αλήθεια από το λίθαργο, τότε, θα έχεις λύσεις τα προβλήματά σου κατα το ήμιση. Το πρώτο πράγμα που πρέπει κανείς για την αντιμετώπιση των προβλημάτων είναι να μπορεί να τα διακρίνεις.... Το σύστημα όμως εμποδίζει με τη ρουτίνα που έχει ως όπλο και δεν μπορούν να αφυπνιστούν οι ψυχές όλων μας. Έτσι γίνεται και στην Ελλαδίτσα με απλά ελληνικά, τα προβλήματα που έχουμε δημιουργήσει οι ίδιοι απλά μας έχουν εγκλωβίσει και ζούμε για επιβίωση και όχι για ΖΩΗ που είναι κάτι τελείως διαφορετικό από το πρώτο.
η θρησκεια γενικοτερα πιστευω ειναι η μεγαλυτερη εφευρεση που εχει κανει
ο ανθρωπος και με τον τροπο που επιβαλεται βεβαια γιατι στηριζεται αποκλειστικα
και μονο στην μεταθανατια ζωη κ.λ.π....και την ΑΝΑΓΚΗ του ανθρωπου να ξερει οτι
υπαρχει κατι και ΜΕΤΑ τον θανατο ωστε να μπορουν να τον ελεγχουν καλυτερα.....
Μη σε νοιάζει το μετά, το τώρα να σε προβληματίζει...
