Καταπονώντας τη σάρκα, δεν κερδίζει κανείς πνευματικό προβάδισμα. Δεν πρόκειται για κάποιου είδους "ανταλλαγή", τα πράγματα δεν δουλεύουν έτσι. Το σώμα και η ψυχή είναι ισοβαρή και ισάξια, όπως επίσης αλληλοεξαρτώμενα πλήρως. Η "αμαρτία" κρύβεται στις προθέσεις, στα κίνητρα και στο νού, πώς βλέπεις τους και πώς συμπεριφέρεσαι στους, άλλους ανθρώπους κυρίως. Εμένα δεν μου αρέσει όταν κάποιοι προκαλούν, π.χ. εκείνοι που μαζεύονται τη Μεγάλη Πέμπτη, τσακίζουν κρέατα και κάνουν καμπάνια στα social με αυτό, στοχευμένα. Τα πάντα αρχίζουν και τελειώνουν, στον εγκέφαλο. Και ακριβώς όπως "δεν υπάρχουν βρώμικες λέξεις μόνο βρώμικα μυαλά", έτσι εγώ πιστεύω ότι "δεν υπάρχουν βρώμικες πράξεις ή κορμιά, αλλά μόνο βρώμικα μυαλά". Όταν κάνεις κάτι, συνήθως εισέρχεσαι σε μια κάποια συνειδητότητα, μια κατάσταση του νου, εάν δεν είσαι από εκείνους που λειτουργούν μηχανικά... Μπορείς να είσαι ευσεβής ακόμη και όταν απολαμβάνεις τα εγκόσμια πλήρως. Ιδίως όταν κάνεις την πλάστιγγα να γέρνει προς το εμείς, απομακρύνοντάς την από το εγώ.