edmondDantes
Μέλος
- Εγγρ.
- 13 Ιουν 2009
- Μηνύματα
- 184
- Like
- 0
- Πόντοι
- 1
ο ανθρωπισμός δεν είναι θέμα ιδεολογίας.
είναι θέμα ανθρώπου.
τα τραύματα της βίας πολλές φορές τραυματίζουν περισσότερο την οικογένεια, την ηρεμία και το κοινωνικο περιβάλλον του ίδιου του προσώπου που περνάει είτε από τη μια είτε από την άλλη πλευρά μια ένοπλη σύγκρουση.
"Μας έστειλαν σαν πρόβατα στη σφαγή"
17.1.2009
[Δεκάδες αστυνομικοί όπως ο Νίκος νοσηλεύτηκαν στο νοσοκομείο με σοβαρά εγκαύματα από τις μολότοφ.] «Δεν με πειράζουν τόσο τα σημάδια των εγκαυμάτων από τη μολότοφ στα πόδια μου όσο το βλέμμα των πολιτών που με κοιτούν με απέχθεια. Είναι σαν εκατό μολότοφ». Ο Νίκος είναι ένας από τους δεκάδες αστυνομικούς που νοσηλεύτηκαν με εγκαύματα δευτέρου βαθμού στο 401 Νοσοκομείο, τις ταραγμένες μέρες του Δεκεμβρίου που καιγόταν η Αθήνα. Ο νεαρός ειδικός φρουρός -τα στοιχεία του οποίου είναι στη διάθεση της εφημερίδας- δηλώνει ΚΚΕ και υπερασπίζεται το δικαίωμα να διαδηλώνει ελεύθερα ο πολίτης. Στην αστυνομία έχει μόλις τρία χρόνια και όπως είπε στην «Espresso»: «Τα έχω δει όλα. Στα επεισόδια του Δεκεμβρίου μας έστειλαν σαν πρόβατα επί σφαγήν. Δεν μπορούσαμε να βοηθήσουμε τους πολίτες στην Ερμού, που μας εκλιπαρούσαν να προστατεύσουμε τις περιουσίες τους που τις λεηλατούσαν μπροστά στα μάτια μας. Οι εντολές, βλέπετε. Αυτή η απραξία μας όμως προκάλεσε την απαξίωση των πολιτών». Εχει περάσει περισσότερο από ένας μήνας από τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξη. Μέσα σε αυτό το βαρύ κλίμα, η συγκλονιστική μαρτυρία του 30χρονου αστυνομικού που κάηκε στα επεισόδια της 16ης Δεκεμβρίου στην Υποδιεύθυνση Μέτρων Τάξης (ΥΜΕΤ) Καισαριανής αποκαλύπτει το δράμα της «άλλης πλευράς». Της πλευράς που μετρά εκατοντάδες αστυνομικούς τραυματίες, θύματα της βίας, πολλοί εκ των οποίων νοσηλεύτηκαν στο 401 με εκτεταμένα εγκαύματα και με σοβαρά τραύματα, όπως ο 22χρονος Διαμαντής Μαντζούνης που εξακολουθεί να νοσηλεύεται στον «Ερυθρό Σταυρό». «Οταν με μετέφεραν στο 401 νόμιζα ότι βλέπω σκηνές με τραυματίες πόλεμου. Παντού αστυνομικοί στα δωμάτια και σε ράντζα στους διαδρόμους, με εγκαύματα στα ποδιά, στα χέρια, με σπασμένα κεφάλια, να μην μπορούν να αναπνεύσουν από τα χημικά. Οι γιατροί και οι νοσοκόμες έτρεχαν πανικόβλητοι να μας βοηθήσουν. Να φανταστείτε ότι τη μέρα που με έκαψαν πήγαν στο 401 περισσότεροι [Από την επίθεση με μολότοφ στην Υποδιεύθυνση Μέτρων Τάξης (ΥΜΕΤ) Καισαριανής. Οι αναρχικοί έκαψαν κλούβα των ΜΑΤ...] από 160 αστυνομικοί από τα ΥΜΕΤ της Αθήνας. Αυτά όμως ο κόσμος δεν τα ξέρει» λέει στην «Espresso» ο Νίκος που είναι παντρεμένος με παιδιά κι έχει λίγα χρόνια στην Αθήνα.
«Ηταν πόλεμος, πίστεψα ότι θα πεθάνω»
Το μεσημέρι της Τρίτης 16 Δεκεμβρίου, ο Νίκος ήταν στην ΥΜΕΤ Καισαριανής όταν ξαφνικά άκουσε φωνές και ουρλιαχτά. Βγήκε έξω και είδε έναν συνάδελφό του να καίγεται ζωντανός και περίπου 150 ενήλικα άτομα να πετάνε βροχή τις μολότοφ σε κλούβα των ΜΑΤ. Στο σημείο κατέφτασαν και άλλοι αστυνομικοί κι έσβησαν τον φλεγόμενο αστυνομικό με πυροσβεστήρα: «Λίγο πιο πέρα τρεις συνάδελφοί μου έτρωγαν ξύλο από καμία σαρανταριά αναρχικούς που είχαν πέσει πάνω τους. Αρπαξα μια ασπίδα και άρχισα να τρέχω προς το μέρος των συνάδελφών μου και τότε μου έριξαν μολότοφ στα πόδια και άρπαξα φωτιά. Την ώρα που ούρλιαζα από τον πόνο είδα μια ομάδα αφηνιασμένων αναρχικών να έρχεται κατά πάνω μου. Εκείνη την ώρα πίστεψα ότι θα πεθάνω, ειλικρινά. Εκείνη τη μέρα ήθελαν να σκοτώσουν αστυνομικό και να καταλάβουν το κτίριο των ΥΜΕΤ Καισαριανής» λέει ο Νίκος. «Ηρθαν οργανωμένοι για να σκοτώσουν τους “μπάτσους τα γουρούνια τους δολοφόνους”. Ομως και αυτοί εκείνη την ώρα ήταν δολοφόνοι. Ο Κορκονέας είναι στη φυλακή και θα πληρώσει γι’ αυτό που έκανε. Αυτοί που χτύπησαν τον Διαμαντή θα πληρώσουν ποτέ;»
Ο Νίκος διακομίστηκε με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ μαζί με άλλους πέντε συνάδελφους του στο 401 Νοσοκομείο με εκτεταμένα εγκαύματα και στα δυο του πόδια. Ανάμεσα στους εκατοντάδες συνάδελφους του που είδε στο νοσοκομείο τραυματισμένους, η εικόνα ενός αστυνομικού τον σόκαρε: «Ηταν ένας υπαστυνόμος που δεν είχε μόνο εγκαύματα, αλλά και κοψίματα στη σάρκα του. Eφαγε μια μολότοφ με ρινίσματα σιδηρού. Αυτά είναι σαν γυάλινη σκόνη, σαν ξυράφια που κόβουν τους ιστούς [...και περιπολικά.] και τα νεύρα. Είναι φονικά όπλα, δεν είναι απλές μολότοφ! Ο χειρουργός προσπάθησε να του βγάλει όσα περισσότερα μπορούσε, όμως αυτά ήταν χιλιάδες». Ο Νίκος πηγαίνει τακτικά στο νοσοκομείο για να κάνει αλλαγές και παίρνει ισχυρή φαρμακευτική αγωγή καθώς ακόμα υπάρχει ο φόβος μόλυνσης. Eχει εξήντα μέρες αναρρωτική άδεια, ωστόσο αυτό που τον προβληματίζει είναι η επιστροφή του: «Οταν μπήκα στην υπηρεσία δεν είχα συναίσθηση του κίνδυνου, ανταποκρινόμουν αμέσως σε κάθε σήμα. Τώρα φοβάμαι ότι θα μου την έχουν στημένη! Αυτό είναι το μεγαλύτερο κακό που έκαναν στην αστυνομία».
Στο ερώτημά μας ποιοι είναι επιτέλους αυτοί οι «γνωστοί-άγνωστοι» και γιατί δεν συλλαμβάνονται, ο Νίκος γελάει ειρωνικά: «Είναι ένας πυρήνας περίπου 300 ατόμων. Αν μας δώσουν τη ρημάδα την εντολή, μέσα σε μια νύχτα θα είναι στη φυλακή. Δεν είναι άνθρωποι του μεροκάματου που διαδηλώνουν ειρηνικά και μετά πάνε σπίτια τους. Ανάμεσά τους είναι και παιδιά πολιτικών, δικηγορών, βουλευτών. Σας θυμίζω τη ληστεία σε τράπεζα στου Γκύζη πριν από τρεις μήνες, στην οποία είχαν συλλάβει τον γιο στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ». Αξίζει να τονιστεί ότι το πιο δημοφιλές παιχνίδι αυτή την εποχή σε δημοτικά σχολεία είναι το «μπάτσοι και κουκουλοφόροι». Τα περισσότερα παιδιά προτιμούν να είναι οι κουκουλοφόροι...
είναι θέμα ανθρώπου.
τα τραύματα της βίας πολλές φορές τραυματίζουν περισσότερο την οικογένεια, την ηρεμία και το κοινωνικο περιβάλλον του ίδιου του προσώπου που περνάει είτε από τη μια είτε από την άλλη πλευρά μια ένοπλη σύγκρουση.
"Μας έστειλαν σαν πρόβατα στη σφαγή"
17.1.2009
[Δεκάδες αστυνομικοί όπως ο Νίκος νοσηλεύτηκαν στο νοσοκομείο με σοβαρά εγκαύματα από τις μολότοφ.] «Δεν με πειράζουν τόσο τα σημάδια των εγκαυμάτων από τη μολότοφ στα πόδια μου όσο το βλέμμα των πολιτών που με κοιτούν με απέχθεια. Είναι σαν εκατό μολότοφ». Ο Νίκος είναι ένας από τους δεκάδες αστυνομικούς που νοσηλεύτηκαν με εγκαύματα δευτέρου βαθμού στο 401 Νοσοκομείο, τις ταραγμένες μέρες του Δεκεμβρίου που καιγόταν η Αθήνα. Ο νεαρός ειδικός φρουρός -τα στοιχεία του οποίου είναι στη διάθεση της εφημερίδας- δηλώνει ΚΚΕ και υπερασπίζεται το δικαίωμα να διαδηλώνει ελεύθερα ο πολίτης. Στην αστυνομία έχει μόλις τρία χρόνια και όπως είπε στην «Espresso»: «Τα έχω δει όλα. Στα επεισόδια του Δεκεμβρίου μας έστειλαν σαν πρόβατα επί σφαγήν. Δεν μπορούσαμε να βοηθήσουμε τους πολίτες στην Ερμού, που μας εκλιπαρούσαν να προστατεύσουμε τις περιουσίες τους που τις λεηλατούσαν μπροστά στα μάτια μας. Οι εντολές, βλέπετε. Αυτή η απραξία μας όμως προκάλεσε την απαξίωση των πολιτών». Εχει περάσει περισσότερο από ένας μήνας από τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξη. Μέσα σε αυτό το βαρύ κλίμα, η συγκλονιστική μαρτυρία του 30χρονου αστυνομικού που κάηκε στα επεισόδια της 16ης Δεκεμβρίου στην Υποδιεύθυνση Μέτρων Τάξης (ΥΜΕΤ) Καισαριανής αποκαλύπτει το δράμα της «άλλης πλευράς». Της πλευράς που μετρά εκατοντάδες αστυνομικούς τραυματίες, θύματα της βίας, πολλοί εκ των οποίων νοσηλεύτηκαν στο 401 με εκτεταμένα εγκαύματα και με σοβαρά τραύματα, όπως ο 22χρονος Διαμαντής Μαντζούνης που εξακολουθεί να νοσηλεύεται στον «Ερυθρό Σταυρό». «Οταν με μετέφεραν στο 401 νόμιζα ότι βλέπω σκηνές με τραυματίες πόλεμου. Παντού αστυνομικοί στα δωμάτια και σε ράντζα στους διαδρόμους, με εγκαύματα στα ποδιά, στα χέρια, με σπασμένα κεφάλια, να μην μπορούν να αναπνεύσουν από τα χημικά. Οι γιατροί και οι νοσοκόμες έτρεχαν πανικόβλητοι να μας βοηθήσουν. Να φανταστείτε ότι τη μέρα που με έκαψαν πήγαν στο 401 περισσότεροι [Από την επίθεση με μολότοφ στην Υποδιεύθυνση Μέτρων Τάξης (ΥΜΕΤ) Καισαριανής. Οι αναρχικοί έκαψαν κλούβα των ΜΑΤ...] από 160 αστυνομικοί από τα ΥΜΕΤ της Αθήνας. Αυτά όμως ο κόσμος δεν τα ξέρει» λέει στην «Espresso» ο Νίκος που είναι παντρεμένος με παιδιά κι έχει λίγα χρόνια στην Αθήνα.
«Ηταν πόλεμος, πίστεψα ότι θα πεθάνω»
Το μεσημέρι της Τρίτης 16 Δεκεμβρίου, ο Νίκος ήταν στην ΥΜΕΤ Καισαριανής όταν ξαφνικά άκουσε φωνές και ουρλιαχτά. Βγήκε έξω και είδε έναν συνάδελφό του να καίγεται ζωντανός και περίπου 150 ενήλικα άτομα να πετάνε βροχή τις μολότοφ σε κλούβα των ΜΑΤ. Στο σημείο κατέφτασαν και άλλοι αστυνομικοί κι έσβησαν τον φλεγόμενο αστυνομικό με πυροσβεστήρα: «Λίγο πιο πέρα τρεις συνάδελφοί μου έτρωγαν ξύλο από καμία σαρανταριά αναρχικούς που είχαν πέσει πάνω τους. Αρπαξα μια ασπίδα και άρχισα να τρέχω προς το μέρος των συνάδελφών μου και τότε μου έριξαν μολότοφ στα πόδια και άρπαξα φωτιά. Την ώρα που ούρλιαζα από τον πόνο είδα μια ομάδα αφηνιασμένων αναρχικών να έρχεται κατά πάνω μου. Εκείνη την ώρα πίστεψα ότι θα πεθάνω, ειλικρινά. Εκείνη τη μέρα ήθελαν να σκοτώσουν αστυνομικό και να καταλάβουν το κτίριο των ΥΜΕΤ Καισαριανής» λέει ο Νίκος. «Ηρθαν οργανωμένοι για να σκοτώσουν τους “μπάτσους τα γουρούνια τους δολοφόνους”. Ομως και αυτοί εκείνη την ώρα ήταν δολοφόνοι. Ο Κορκονέας είναι στη φυλακή και θα πληρώσει γι’ αυτό που έκανε. Αυτοί που χτύπησαν τον Διαμαντή θα πληρώσουν ποτέ;»
Ο Νίκος διακομίστηκε με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ μαζί με άλλους πέντε συνάδελφους του στο 401 Νοσοκομείο με εκτεταμένα εγκαύματα και στα δυο του πόδια. Ανάμεσα στους εκατοντάδες συνάδελφους του που είδε στο νοσοκομείο τραυματισμένους, η εικόνα ενός αστυνομικού τον σόκαρε: «Ηταν ένας υπαστυνόμος που δεν είχε μόνο εγκαύματα, αλλά και κοψίματα στη σάρκα του. Eφαγε μια μολότοφ με ρινίσματα σιδηρού. Αυτά είναι σαν γυάλινη σκόνη, σαν ξυράφια που κόβουν τους ιστούς [...και περιπολικά.] και τα νεύρα. Είναι φονικά όπλα, δεν είναι απλές μολότοφ! Ο χειρουργός προσπάθησε να του βγάλει όσα περισσότερα μπορούσε, όμως αυτά ήταν χιλιάδες». Ο Νίκος πηγαίνει τακτικά στο νοσοκομείο για να κάνει αλλαγές και παίρνει ισχυρή φαρμακευτική αγωγή καθώς ακόμα υπάρχει ο φόβος μόλυνσης. Eχει εξήντα μέρες αναρρωτική άδεια, ωστόσο αυτό που τον προβληματίζει είναι η επιστροφή του: «Οταν μπήκα στην υπηρεσία δεν είχα συναίσθηση του κίνδυνου, ανταποκρινόμουν αμέσως σε κάθε σήμα. Τώρα φοβάμαι ότι θα μου την έχουν στημένη! Αυτό είναι το μεγαλύτερο κακό που έκαναν στην αστυνομία».
Στο ερώτημά μας ποιοι είναι επιτέλους αυτοί οι «γνωστοί-άγνωστοι» και γιατί δεν συλλαμβάνονται, ο Νίκος γελάει ειρωνικά: «Είναι ένας πυρήνας περίπου 300 ατόμων. Αν μας δώσουν τη ρημάδα την εντολή, μέσα σε μια νύχτα θα είναι στη φυλακή. Δεν είναι άνθρωποι του μεροκάματου που διαδηλώνουν ειρηνικά και μετά πάνε σπίτια τους. Ανάμεσά τους είναι και παιδιά πολιτικών, δικηγορών, βουλευτών. Σας θυμίζω τη ληστεία σε τράπεζα στου Γκύζη πριν από τρεις μήνες, στην οποία είχαν συλλάβει τον γιο στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ». Αξίζει να τονιστεί ότι το πιο δημοφιλές παιχνίδι αυτή την εποχή σε δημοτικά σχολεία είναι το «μπάτσοι και κουκουλοφόροι». Τα περισσότερα παιδιά προτιμούν να είναι οι κουκουλοφόροι...
