Kαι για όσους δεν το κατάλαβαν αυτός που πέθανε ήταν ο Κωνσταντίνος Β' στον Εθνικό Διχασμό του 1917 ήταν βασιλιάς ο παπούς του Κωνσταντίνος Α'.
Αν θέλετε να συζητήσουμε για το τι έγινε στον Α' Παγκόσμιο ,σίγουρα δεν αρέσει σε κανέναν να έρχονται αγγλικά πολεμικά πλοία και να ρίχνουν κατά αμάχων στον Πειραιά (ξέρετε από την Αγγλία, τη χώρα που κατέφευγαν πάντα οι Γλύξμπουργκ στα σκούρα) αλλά και η επιμονή του Κάιζερ να μείνουμε ουδέτεροι ενώ γύρω γινόταν της πουτάνας δεν ήταν και πολύ καλύτερη. Ο Βενιζέλος μας έσυρε στον πόλεμο χωρίς να θέλει ο λαός επειδή προσέβλεπε σε οφέλη που θα είχε μετά τη διάλυση της Τουρκίας.
Η μικρασιατική καταστροφή ξεκινά από το γεγονός ότι δεν είχαμε ούτε το στρατό, ούτε την ισχύ να κρατήσουμε τη συνθήκη των Σεβρών. Για να είμαστε ρεαλιστές, η Ελλάδα δε μπορούσε να διατηρήσει τόσο μεγάλη έκταση. Ιδιαίτερα όταν έχεις γείτονες τους Τούρκους που δε δέχτηκαν ποτέ ότι έχασαν τα δικά τους εδάφη ,η εκ νέου σύγκρουση ήταν θέμα χρόνου όπως έγινε και το 1897.
Πιστεύω οτι και να είχαμε σταματήσει τη μικρασιατική εκστρατεία όταν κερδίζαμε, δε θα μπορούσαμε να κρατήσουμε τα εδάφη και θα τα χάναμε στα επόμενα χρόνια όπως κοντέψαμε να χάσουμε τα εδάφη του 1821 με τον πόλεμο του 1897 που οι Τούρκοι έφτσαν στη Λαμία.
Για τον Κωνσταντίνο Β' ή Κοκό, για μένα από προσωπικότητα ήταν μηδέν. Σχεδίαζε πραξικόπημα μετά το Πάσχα του 1967 και είχε στην ομάδα του τον αντιστράτηγο Σπαντιδάκη που τα κάρφωνε όλα στους συνταγματάρχες και έτσι τον έκαναν μάγκα. Σκεφτείτε πόσο μαλάκες ήταν οι στρατηγοί που τους έκαναν χαζούς οι κατώτεροί τους. Με τη χούντα ο Σπαντιδάκης νομίζω γίνεται αντιβασιλιάς ως ανταμοιβή για τον κόπο του.
Οι συνταγματάρχες είπαν στον Κοκό ότι θα μπορέσει να διατηρήσει το θρόνο του ,αρκεί να κάτσει φρόνιμα. Το μεγάλο όμως μειονέκτημα αυτού του μαλάκα ήταν ότι πάντα ήταν ψωνάρα με την προβολή. Και έτσι θεώρησε ότι οι δικοί του στις Ένοπλες Δυνάμεις θα καθαρίσουν τους χουνταίους σαν αυγό. Τόσο ματαιόδοξος που δεν είχε καταλάβει ότι οι συναταγματάρχες είχαν μαζί τους τη συντριπτική πλειοψηφία του στρατού. Κάνει ένα αντιπραξικόπημα για γέλια και φυγαδεύεται στο Λονδίνο με τη γυναίκα και τα παιδιά. Για την ακρίβεια κανείς δεν τον κυνήγησε αφού όλοι τον είχαν για ένα γραφικό μαλάκα. Η αδερφή του είχε ήδη μπλέξει με τα βουδιστικά και ζούσε Ινδία.
Στο Λονδίνο θα κάθεται και θα τρωγοπίνει, τα παιδιά του ασχολήθηκαν με επιχειρήσεις και για να συντηρεί τη ματαιοδοξία του έκανε τη δίκη για το Τατόι. Πήρε την αποζημίωση ,αλλά έχασε το κτήμα. Μετά τη δεκαετία του 1980 του επιτράπηκε η είσοδος στη χώρα. Αν και για αυτό πάλι φταίει η ματαιοδοξία του. Θα μπορούσε να δεχτεί να πάρει ελληνική ιθαγένεια σαν απλός πολίτης και να έχει κανένα εξοχικό που θα του παραχωρούσε κανένας γραφικός οπαδός του ,αλλά αυτό το ψώνιο δε μπορούσε να δεχτεί ποτέ ότι το 69% του ελληνικού λαού δεν τον ήθελε.
