voltaire45
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 1 Δεκ 2005
- Μηνύματα
- 18.212
- Κριτικές
- 1
- Like
- 1.906
- Πόντοι
- 366
Τα παιδιά του «σωλήνα»
- Μέλος που άνοιξε το νήμα giorgospapa
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 13K
- Εμφανίσεις 294K
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 4 άτομα (0 μέλη και 4 επισκέπτες)
OP
OP
giorgospapa
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 6 Ιουλ 2006
- Μηνύματα
- 15.922
- Κριτικές
- 10
- Like
- 39
- Πόντοι
- 2.157
τη γαμησαμε.. εγω θα παιρνω τα πριβε στις τουαλετες για να μη μας ακουνε..
pouranger
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 4 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 8.379
- Κριτικές
- 10
- Like
- 9
- Πόντοι
- 1.290
Έτσι 23.00 λήξις η μουσική τις καθημερινές
1.00 ΠΣΚ
Λιτότης !
Δημαρχάρααααααααααααααααααααααααααααααααααα μου
OP
OP
giorgospapa
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 6 Ιουλ 2006
- Μηνύματα
- 15.922
- Κριτικές
- 10
- Like
- 39
- Πόντοι
- 2.157
τοτε εχουμε προβλημα..
δεν μπορω να εχω στυση πριν τις 23:01 Κ-Δ-Τ-Τ-Π και πριν τις 01:01 Π-Σ..
OP
OP
giorgospapa
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 6 Ιουλ 2006
- Μηνύματα
- 15.922
- Κριτικές
- 10
- Like
- 39
- Πόντοι
- 2.157
pouranger
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 4 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 8.379
- Κριτικές
- 10
- Like
- 9
- Πόντοι
- 1.290
σκατα..
πρεπει να παρακαμψουμε τον κα'ι'φέ..
Πσσσσσσσσσσστ να χεις και κουπόνια , όμως 50 και ένα κουπόνι θα χρεώνουνε .
OP
OP
giorgospapa
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 6 Ιουλ 2006
- Μηνύματα
- 15.922
- Κριτικές
- 10
- Like
- 39
- Πόντοι
- 2.157
μη σ ακουσει ο παθος..
pouranger
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 4 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 8.379
- Κριτικές
- 10
- Like
- 9
- Πόντοι
- 1.290
Ε τί να κάνουμε .
Ρε με τόσα πράγματα που χει ο μπουφές , στον καφέ θα μείνουμε ?
pouranger
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 4 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 8.379
- Κριτικές
- 10
- Like
- 9
- Πόντοι
- 1.290
Κοιτάξτε τι μου έστειλε χτες ο άθλιος !
Το τσερετε πολι καλα οτινες η μαμακουλα μου η καλι που τροι ζαχαρι πολι,απο οτε που γενιθικα εχι ενα πολι μεγαλο κροτονα κατο απο τι μασκαλι τισ.Ιμε λει το μεγαλο παραπονο τισ γιαφτο ζιτισε απιστιμονικι βοιθια απο τιν θια Ντασουλα που χι μεταφτιχιακο στι τελβεδολογια κε κονομα πολα μπικινια μαθενοντασ πολα κε ορεα πραματα σε κιριεσ κε κιριουσ απο τα περατα τισ ακουσμενισ,απο το κοτομπιφτεκικα σουρμενα οσ τα εκαλιοτικα αλονια.Με πιρε λιπον τελεφονο η βοθρο-μαμακουλα μου κε μου παραγκιλε να περασο το απογεματακι τισ Κιριακισ γιαιτ θα ρθι η Ντασουλα να με βοθισι να λισο το προβλιμα μου,γιατι παροτι καμο παρεα με το αζιμιοτο με καρε ασοδιδασκαλικο δε μπορο να σιλαμβανο τα πολα κε ορεα πραματα που με μαθενουνε η ασι τισ επιστιμοσινισ κε παντασ το σιγκενοσκιλοικο βοιθιτιροπουσαρισμα ιεν το καλιτερο,αν κε οποσ μου χειλιο πι η μαμακουλα
αφιβαλι πολι γιατο κατα ποσο δε εγινε μπεδεψια στα ξεγενιτουρια-εγο ακουσα μιαμερα το μπακαλι που τον ιχαμε βερεσεδοσι χοντρα, οτι μαλονε θα κανε λαδια ο μπαμπακουλισ μου ο καλοσ,κε το κανονικο τεκνο θα το εδοκε για ενεχιρο για το τριφιλοταισμα τον τετραποδον του ιροικου δελτα κε στι κιρα Κατινα δοκανε οτι απομινε απο το λισιατριο αθινον,τοτε ιτανε τισ μοδοσ τα κανισια.
Εφτακα λιπον στο μαμακοσπιτο κε εκισ με το κλασικο παναγισιο κε χαμιλοκουμποτριπικο βλεμα μου ενιοθα πολι ντροπισμενσο κε ανακουφισμενοσ-πινασμενσο δε ιμουνα γιαιτ η μαμακουλα μου χε ξεκαθαρισι απο τιν αρχινα οτι δε θα φαο τιποτα γιαφτο ιχα περασι απο τουσ κοτοπιφτεκαδεσ νοριστερα κε ιχα κτιπισι διο τουμπανα.Εκι με περιμενε η θια
και φιλισα στραβοτα τα κρεμιδοσκορδικα χερια τισ χορισ να βγαλο κιχ.Κε ξεκινισε αμεσα η επιμορφοσι μου τιν οπια θα σασ εκτελεσο περιλιφτΙΝΚΑ οσο βεβεα το αποτρεπι το αντισθενικο(καμια σχεσι με το δικεομουταριστι μου τον μεγαλο αθινεο σκιλικο φελοσοφο) 82 ραδικιου μου.
Η θια ιπε οτι για να μποεσι η μαμα να με καλοπαντρεψι πρεπισ να αρχινισο να καμο ενταντικο μπανιο μια φορα τι βδομαδα τουλαχιστον,κε θα πρεπι τατοχρονα να παρο ενα χαρτι στα χερια μου,να μορφωτυροθο κε να κανο μεταφτιχιακα στο νιχτερινο γιμνασιο-το κανονικο κε οχι αφτο που με στελνε στι σιγρου ο Πουρουλισ,που ψανι να με σουλτανομερεμεταρι ενδικεοσ σε ολο το λεκανοπεδιο...-Πρεπισ να αχινισο να λεγο κε τσενε ποτογαλικεσ λεκσισ γιφτονα θα πρεπει να παο στα ιντερ-λιγουρα πουνε κοντα στα γιραδικα τισ κανιγοσ.Το μονοποντικο μου προβλιμα θα μου το λισι ο ματζουναδοροσ τον λιοσιον που εχι στενι σενεργασια με τι Θια στο μασουλιμα φουσκομενον γκολντενοποτοφολιον,ινε λει γενικεμενο προβλιμα στα στεκια τον αριστογατων που λινετε προσλαμαβνοντασ σε καλι τιμι εναν τιμιο κε αγνο σινεργιατσι,ντιλιβεροκοτομπιφτεκα στιν χιροτερι περιφτοσι,αν διεγνοστι οτι ινε οργανικο το προβλιμα.Βεβεα ιπαρχι ιπε κε η επαναστατικι ροσικι μεθοδοσ τισ κολονοσκοπικισ κεχριμπαροθεραπιασ,που ομοσ εχι τονκινδινο να σε καμι πισομπουκαδουρατο,κατι το οπιο δε ινε κε πολι κακο γιατι η πισομπουκαδουρατι εχουεν πιασι πολι καλα ποστα σε κεριεσ θεσισ τισ ελινικισ τελεορασισ,φανταζεστετον Ακι κριτι στο Ζαμανφου...πιοσ τι χαρι του καρβελα,100 τισ εκατο στιν ειτστσι μπι θα πιασι.Το ντισιματακι μου το μπανικο θα το αναλαβι λει ενα πολι μεγαλοσ μοδιστροσ τισ πλατιασ κολονακιου που η θια του χι λισι πολα σινεσθιματικα προβλιματα με τα μποιφρεντα του,εγο εχο πιη μονο φρεντο με κερασε ο Μπεικον σπιτι του.Θα παο κε στα μποντιλαιν οποσ με σιβουλεψανε τα κοσμοκοριτσα.
Βεβεα υλα ταπαραπανο αντιβενουν με αφτα που μου πε ο δασκαλοσ Μπεικον κε σιφονα λει με τιν κλοποτινικι κε επικουραδικι φιλοσοφια πρεπει να κανο οτι μαρεσι εκ οτι με γουστερνι,εμενα βεβα μαρεσι να γινο κατικιδιο σε ενα ορεο σπιτι στι κιφισα να εχο ενα σπιτακι σοτ κιπο ,να με ταιζουνε φρισκισ κε να με βγανουνε βολτα στο κεφαλαρι κε να λαβανο μεροσ σε αγονεσ,θελο να παρο εκ γο ενα μεταλιο κε ι εφκερια θα μου δοσι μεσο του απορτ.Βλεπετε εχο μιτι γουρουνοτροφικι σα αφτινα που μιριζι τισ τρουφεσ που ξινουνε πανο απο τα μακαρουνια στο βαρουλκο.A για να μι ξεχνιομαστε εμενα δε με νιαζι να μου κοψουνε το δορο του πασχα ,ετσι κιαλιο δορα δε αγοραζο ,εμενα μαρεσι μονο να με κερνανε κε να εχο τι Τσουλια στο βιντεο κε να βαρο μονοποντικες,δορο αδιας δε θελο,εγο διακοπεσ παο στο κοτομπιφτεκα τισ γιτονιας κε δε θελο να περνο κε πολα λεφτα μου φτανουνε τα 750 εβρο να βγενουν τα κτο τισ μερας,αμα θελο να διακεδασο εχο πολουσ ιποψιφιουσ διασκεδασοαναγκοζιτουλεσ που με χουνε για να με φαπονουνε κε να με κοροδεβουνε,οποτε αφτι κερνουνε κε γιανισ κερναι γιοργακισ πινι.....το προγραμα τον 90μερονε τελιοσε κε πειδι στισ 90 αφτεσ μερεσ ιμασταν ιπερσπατουλεσ ,τορα ιθε ο κεροσ να πλιροσι ο σπαταλοσ λαουτσικοσ τον τρισ κε εξιντα ενενιντα.τρεμε λαε σπαταλε η τραπεζεσ πινανε ,ολο ασακοκαραβιδεσ κε φουαγραδεσ δε γινετε ,καλα να παθετε να λιοσετε στι φασουλαδα...για σου φασουλαδα πιοσ θεοσ δε ζιλεψε τα θαματα σου,μπρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρ....
…...ΕΝ τελι κε η αχριστι εχουμε στοχουσ στι ζοι κε ονιρα τρελα κε απατιλα ,κε δε τιν πατισουμε οποσ ο Καριοτακισ ο Τριπολιτσοτισ,γιαιτ εμσι ο πνιγμενιο απο τα μαλια μασ θα σοθουμε,γαμοτο ιμε κε καμπριοσ οποτε σιγουρο πνιγμο,εφτιχοσ που φοραο κουλουρα του Θριλου:
Είναι καιρός να φανερώσω την τραγωδία μου. Το μεγαλύτερό μου ελάττωμα στάθηκε η αχαλίνωτη περιέργειά μου, η νοσηρή φαντασία και η προσπάθειά μου να πληροφορηθώ για όλες τις συγκινήσεις, χωρίς, τις περσότερες, να μπορώ να τις αισθανθώ. Τη χυδαία όμως πράξη που μου αποδίδεται τη μισώ. Εζήτησα μόνο την ιδεατή ατμόσφαιρά της, την έσχατη πικρία. Ούτε είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος για το επάγγελμα εκείνο. Ολόκληρο το παρελθόν μου πείθει γι' αυτό. Κάθε πραγματικότης μου ήταν αποκρουστική.
Είχα τον ίλιγγο του κινδύνου. Και τον κίνδυνο που ήρθε τον δέχομαι με πρόθυμη καρδιά. Πληρώνω για όσους, καθώς εγώ, δεν έβλεπαν κανένα ιδανικό στη ζωή τους, έμειναν πάντα έρμαια των δισταγμών τους, ή εθεώρησαν την ύπαρξη τους παιχνίδι χωρίς ουσία. Τους βλέπω να έρχονται ολοένα περσότεροι, μαζύ με τους αιώνες. Σ' αυτούς απευθύνομαι. Αφού εδοκίμασα όλες τις χαρές!! είμαι έτοιμος για έναν ατιμωτικό θάνατο. Λυπούμαι τους δυστυχισμένους γονείς μου, λυπούμαι τ' αδέλφια μου. Αλλά φεύγω με το μέτωπο ψηλά. Ήμουν άρρωστος.
Σας παρακαλώ να τηλεγραφήσετε, για να προδιαθέση την οικογένειά μου, στο θείο μου Δημοσθένη Καρυωτάκη, οδός Μονής Προδρόμου, πάροδος Αριστοτέλους, Αθήνας.
Κ.Γ.Κ.
Και για ν' αλλάξουμε τόνο. Συμβουλεύω όσους ξέρουν κολύμπι αν επιχειρήσουνε να αυτοκτονήσουν δια θαλάσσης να δέσουν και μια πέτρα στο λαιμό τους. Ολη νύχτα απόψε, επί 10 ώρες, εδερνόμουν με τα κύματα. Ηπια άφθονο νερό, αλλά κάθε τόσο, χωρίς να καταλάβω πώς, το στόμα μου ανέβαινε στην επιφάνεια. Ωρισμένως, κάποτε, όταν μου δοθή ευκαιρία, θα γράψω τις εντυπώσεις ενός πνιγμένου.
Κ.Γ.Κ.
Αφιερωμενο απο στον σεμνο κε ταπινο τεοσ προτιπουργο μας που τοοσ μασ αγαπισε κε μισ τον αφικαμε να περνα στιν φτοχικι ραφινα τισ ορεσ τουσ....
Ο κήπος της αχαριστίας
Θα καλλιεργήσω το ωραιότερο άνθος. Στις καρδιές των ανθρώπων θα φυτέψω την Αχαριστία. Ευνοϊκοί είναι οι καιροί, κατάλληλος ο τόπος. Ο άνεμος τσακίζει τα δέντρα. Στη νοσηρή ατμόσφαιρα ορθώνονται φίδια. Οι εγκέφαλοι, εργαστήρια κιβδηλοποιών. Τερατώδη νήπια τα έργα, υπάρχουν στις γυάλες. Και μέσα σε δάσος από μάσκες, ζήτησε να ζήσεις. Εγώ θα καλλιεργήσω την Αχαριστία.
Όταν έρθει η τελευταία άνοιξις, ο κήπος μου θα 'ναι γεμάτος από θεσπέσια δείγματα του είδους. Τα σεληνοφώτιστα βράδια, μονάχος θα περπατώ στους καμπυλωτούς δρόμους, μετρώντας αυτά τα λουλούδια. Πλησιάζοντας με κλειστά μάτια τη βελούδινη, σκοτεινή στεφάνη τους, θα νιώθω στο απρόσωπο τους αιχμηρούς των στημόνες και θ’ αναπνέω τ’ άρωμά τους.
Οι ώρες θα περνούν, θα γυρίζουν τ' άστρα, και οι αύρες θα πνέουν, αλλά εγώ, γέρνοντας ολοένα περσότερο, θα θυμάμαι.
Θα θυμάμαι τις σφιγμένες γροθιές, τα παραπλανητικά χαμόγελα και την προδοτική αδιαφορία.
θα μένω ακίνητος ημέρες και χρόνια, χωρίς να σκέπτομαι, χωρίς να βλέπω, χωρίς να εκφράζω τίποτε άλλο. Θα είμαι ολόκληρος μια πικρή ανάμνησις, ένα άγαλμα που γύρω του θα μεγαλώνουν τροπικά φυτά, θα πυκνώνουν, θα μπερδεύονται μεταξύ τους, θα κερδίζουν τη γη και τον αέρα. Σιγά σιγά οι κλώνοι τους θα περισφίγγουν το λαιμό μου, θα πλέκονται στα μαλλιά μου, θα με τυλίγουν με ανθρώπινη περίσκεψη.
Κάτου από τη σταθερή τους ώθηση, θα βυθίζομαι στο χώμα. Και ο κήπος μου θα είναι ο κήπος της Αχαριστίας.
Κώστας Καρυωτάκης
!blis
Σπουδαίος
- Εγγρ.
- 27 Νοε 2009
- Μηνύματα
- 9.713
- Κριτικές
- 41
- Like
- 3.001
- Πόντοι
- 3.477
[move]προσοχι ακολουθι μινιμα του θρουλι
[/move]
Το τσερετε πολι καλα οτινες η μαμακουλα μου η καλι που τροι ζαχαρι πολι,απο οτε που γενιθικα εχι ενα πολι μεγαλο κροτονα κατο απο τι μασκαλι τισ.Ιμε λει το μεγαλο παραπονο τισ γιαφτο ζιτισε απιστιμονικι βοιθια απο τιν θια Ντασουλα που χι μεταφτιχιακο στι τελβεδολογια κε κονομα πολα μπικινια μαθενοντασ πολα κε ορεα πραματα σε κιριεσ κε κιριουσ απο τα περατα τισ ακουσμενισ,απο το κοτομπιφτεκικα σουρμενα οσ τα εκαλιοτικα αλονια.Με πιρε λιπον τελεφονο η βοθρο-μαμακουλα μου κε μου παραγκιλε να περασο το απογεματακι τισ Κιριακισ γιαιτ θα ρθι η Ντασουλα να με βοθισι να λισο το προβλιμα μου,γιατι παροτι καμο παρεα με το αζιμιοτο με καρε ασοδιδασκαλικο δε μπορο να σιλαμβανο τα πολα κε ορεα πραματα που με μαθενουνε η ασι τισ επιστιμοσινισ κε παντασ το σιγκενοσκιλοικο βοιθιτιροπουσαρισμα ιεν το καλιτερο,αν κε οποσ μου χειλιο πι η μαμακουλα
αφιβαλι πολι γιατο κατα ποσο δε εγινε μπεδεψια στα ξεγενιτουρια-εγο ακουσα μιαμερα το μπακαλι που τον ιχαμε βερεσεδοσι χοντρα, οτι μαλονε θα κανε λαδια ο μπαμπακουλισ μου ο καλοσ,κε το κανονικο τεκνο θα το εδοκε για ενεχιρο για το τριφιλοταισμα τον τετραποδον του ιροικου δελτα κε στι κιρα Κατινα δοκανε οτι απομινε απο το λισιατριο αθινον,τοτε ιτανε τισ μοδοσ τα κανισια.
Εφτακα λιπον στο μαμακοσπιτο κε εκισ με το κλασικο παναγισιο κε χαμιλοκουμποτριπικο βλεμα μου ενιοθα πολι ντροπισμενσο κε ανακουφισμενοσ-πινασμενσο δε ιμουνα γιαιτ η μαμακουλα μου χε ξεκαθαρισι απο τιν αρχινα οτι δε θα φαο τιποτα γιαφτο ιχα περασι απο τουσ κοτοπιφτεκαδεσ νοριστερα κε ιχα κτιπισι διο τουμπανα.Εκι με περιμενε η θια
και φιλισα στραβοτα τα κρεμιδοσκορδικα χερια τισ χορισ να βγαλο κιχ.Κε ξεκινισε αμεσα η επιμορφοσι μου τιν οπια θα σασ εκτελεσο περιλιφτΙΝΚΑ οσο βεβεα το αποτρεπι το αντισθενικο(καμια σχεσι με το δικεομουταριστι μου τον μεγαλο αθινεο σκιλικο φελοσοφο) 82 ραδικιου μου.
Η θια ιπε οτι για να μποεσι η μαμα να με καλοπαντρεψι πρεπισ να αρχινισο να καμο ενταντικο μπανιο μια φορα τι βδομαδα τουλαχιστον,κε θα πρεπι τατοχρονα να παρο ενα χαρτι στα χερια μου,να μορφωτυροθο κε να κανο μεταφτιχιακα στο νιχτερινο γιμνασιο-το κανονικο κε οχι αφτο που με στελνε στι σιγρου ο Πουρουλισ,που ψανι να με σουλτανομερεμεταρι ενδικεοσ σε ολο το λεκανοπεδιο...-Πρεπισ να αχινισο να λεγο κε τσενε ποτογαλικεσ λεκσισ γιφτονα θα πρεπει να παο στα ιντερ-λιγουρα πουνε κοντα στα γιραδικα τισ κανιγοσ.Το μονοποντικο μου προβλιμα θα μου το λισι ο ματζουναδοροσ τον λιοσιον που εχι στενι σενεργασια με τι Θια στο μασουλιμα φουσκομενον γκολντενοποτοφολιον,ινε λει γενικεμενο προβλιμα στα στεκια τον αριστογατων που λινετε προσλαμαβνοντασ σε καλι τιμι εναν τιμιο κε αγνο σινεργιατσι,ντιλιβεροκοτομπιφτεκα στιν χιροτερι περιφτοσι,αν διεγνοστι οτι ινε οργανικο το προβλιμα.Βεβεα ιπαρχι ιπε κε η επαναστατικι ροσικι μεθοδοσ τισ κολονοσκοπικισ κεχριμπαροθεραπιασ,που ομοσ εχι τονκινδινο να σε καμι πισομπουκαδουρατο,κατι το οπιο δε ινε κε πολι κακο γιατι η πισομπουκαδουρατι εχουεν πιασι πολι καλα ποστα σε κεριεσ θεσισ τισ ελινικισ τελεορασισ,φανταζεστετον Ακι κριτι στο Ζαμανφου...πιοσ τι χαρι του καρβελα,100 τισ εκατο στιν ειτστσι μπι θα πιασι.Το ντισιματακι μου το μπανικο θα το αναλαβι λει ενα πολι μεγαλοσ μοδιστροσ τισ πλατιασ κολονακιου που η θια του χι λισι πολα σινεσθιματικα προβλιματα με τα μποιφρεντα του,εγο εχο πιη μονο φρεντο με κερασε ο Μπεικον σπιτι του.Θα παο κε στα μποντιλαιν οποσ με σιβουλεψανε τα κοσμοκοριτσα.
Βεβεα υλα ταπαραπανο αντιβενουν με αφτα που μου πε ο δασκαλοσ Μπεικον κε σιφονα λει με τιν κλοποτινικι κε επικουραδικι φιλοσοφια πρεπει να κανο οτι μαρεσι εκ οτι με γουστερνι,εμενα βεβα μαρεσι να γινο κατικιδιο σε ενα ορεο σπιτι στι κιφισα να εχο ενα σπιτακι σοτ κιπο ,να με ταιζουνε φρισκισ κε να με βγανουνε βολτα στο κεφαλαρι κε να λαβανο μεροσ σε αγονεσ,θελο να παρο εκ γο ενα μεταλιο κε ι εφκερια θα μου δοσι μεσο του απορτ.Βλεπετε εχο μιτι γουρουνοτροφικι σα αφτινα που μιριζι τισ τρουφεσ που ξινουνε πανο απο τα μακαρουνια στο βαρουλκο.A για να μι ξεχνιομαστε εμενα δε με νιαζι να μου κοψουνε το δορο του πασχα ,ετσι κιαλιο δορα δε αγοραζο ,εμενα μαρεσι μονο να με κερνανε κε να εχο τι Τσουλια στο βιντεο κε να βαρο μονοποντικες,δορο αδιας δε θελο,εγο διακοπεσ παο στο κοτομπιφτεκα τισ γιτονιας κε δε θελο να περνο κε πολα λεφτα μου φτανουνε τα 750 εβρο να βγενουν τα κτο τισ μερας,αμα θελο να διακεδασο εχο πολουσ ιποψιφιουσ διασκεδασοαναγκοζιτουλεσ που με χουνε για να με φαπονουνε κε να με κοροδεβουνε,οποτε αφτι κερνουνε κε γιανισ κερναι γιοργακισ πινι.....το προγραμα τον 90μερονε τελιοσε κε πειδι στισ 90 αφτεσ μερεσ ιμασταν ιπερσπατουλεσ ,τορα ιθε ο κεροσ να πλιροσι ο σπαταλοσ λαουτσικοσ τον τρισ κε εξιντα ενενιντα.τρεμε λαε σπαταλε η τραπεζεσ πινανε ,ολο ασακοκαραβιδεσ κε φουαγραδεσ δε γινετε ,καλα να παθετε να λιοσετε στι φασουλαδα...για σου φασουλαδα πιοσ θεοσ δε ζιλεψε τα θαματα σου,μπρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρ....
…...ΕΝ τελι κε η αχριστι εχουμε στοχουσ στι ζοι κε ονιρα τρελα κε απατιλα ,κε δε τιν πατισουμε οποσ ο Καριοτακισ ο Τριπολιτσοτισ,γιαιτ εμσι ο πνιγμενιο απο τα μαλια μασ θα σοθουμε,γαμοτο ιμε κε καμπριοσ οποτε σιγουρο πνιγμο,εφτιχοσ που φοραο κουλουρα του Θριλου:
Είναι καιρός να φανερώσω την τραγωδία μου. Το μεγαλύτερό μου ελάττωμα στάθηκε η αχαλίνωτη περιέργειά μου, η νοσηρή φαντασία και η προσπάθειά μου να πληροφορηθώ για όλες τις συγκινήσεις, χωρίς, τις περσότερες, να μπορώ να τις αισθανθώ. Τη χυδαία όμως πράξη που μου αποδίδεται τη μισώ. Εζήτησα μόνο την ιδεατή ατμόσφαιρά της, την έσχατη πικρία. Ούτε είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος για το επάγγελμα εκείνο. Ολόκληρο το παρελθόν μου πείθει γι' αυτό. Κάθε πραγματικότης μου ήταν αποκρουστική.
Είχα τον ίλιγγο του κινδύνου. Και τον κίνδυνο που ήρθε τον δέχομαι με πρόθυμη καρδιά. Πληρώνω για όσους, καθώς εγώ, δεν έβλεπαν κανένα ιδανικό στη ζωή τους, έμειναν πάντα έρμαια των δισταγμών τους, ή εθεώρησαν την ύπαρξη τους παιχνίδι χωρίς ουσία. Τους βλέπω να έρχονται ολοένα περσότεροι, μαζύ με τους αιώνες. Σ' αυτούς απευθύνομαι. Αφού εδοκίμασα όλες τις χαρές!! είμαι έτοιμος για έναν ατιμωτικό θάνατο. Λυπούμαι τους δυστυχισμένους γονείς μου, λυπούμαι τ' αδέλφια μου. Αλλά φεύγω με το μέτωπο ψηλά. Ήμουν άρρωστος.
Σας παρακαλώ να τηλεγραφήσετε, για να προδιαθέση την οικογένειά μου, στο θείο μου Δημοσθένη Καρυωτάκη, οδός Μονής Προδρόμου, πάροδος Αριστοτέλους, Αθήνας.
Κ.Γ.Κ.
Και για ν' αλλάξουμε τόνο. Συμβουλεύω όσους ξέρουν κολύμπι αν επιχειρήσουνε να αυτοκτονήσουν δια θαλάσσης να δέσουν και μια πέτρα στο λαιμό τους. Ολη νύχτα απόψε, επί 10 ώρες, εδερνόμουν με τα κύματα. Ηπια άφθονο νερό, αλλά κάθε τόσο, χωρίς να καταλάβω πώς, το στόμα μου ανέβαινε στην επιφάνεια. Ωρισμένως, κάποτε, όταν μου δοθή ευκαιρία, θα γράψω τις εντυπώσεις ενός πνιγμένου.
Κ.Γ.Κ.
Αφιερωμενο απο στον σεμνο κε ταπινο τεοσ προτιπουργο μας που τοοσ μασ αγαπισε κε μισ τον αφικαμε να περνα στιν φτοχικι ραφινα τισ ορεσ τουσ....
Ο κήπος της αχαριστίας
Θα καλλιεργήσω το ωραιότερο άνθος. Στις καρδιές των ανθρώπων θα φυτέψω την Αχαριστία. Ευνοϊκοί είναι οι καιροί, κατάλληλος ο τόπος. Ο άνεμος τσακίζει τα δέντρα. Στη νοσηρή ατμόσφαιρα ορθώνονται φίδια. Οι εγκέφαλοι, εργαστήρια κιβδηλοποιών. Τερατώδη νήπια τα έργα, υπάρχουν στις γυάλες. Και μέσα σε δάσος από μάσκες, ζήτησε να ζήσεις. Εγώ θα καλλιεργήσω την Αχαριστία.
Όταν έρθει η τελευταία άνοιξις, ο κήπος μου θα 'ναι γεμάτος από θεσπέσια δείγματα του είδους. Τα σεληνοφώτιστα βράδια, μονάχος θα περπατώ στους καμπυλωτούς δρόμους, μετρώντας αυτά τα λουλούδια. Πλησιάζοντας με κλειστά μάτια τη βελούδινη, σκοτεινή στεφάνη τους, θα νιώθω στο απρόσωπο τους αιχμηρούς των στημόνες και θ’ αναπνέω τ’ άρωμά τους.
Οι ώρες θα περνούν, θα γυρίζουν τ' άστρα, και οι αύρες θα πνέουν, αλλά εγώ, γέρνοντας ολοένα περσότερο, θα θυμάμαι.
Θα θυμάμαι τις σφιγμένες γροθιές, τα παραπλανητικά χαμόγελα και την προδοτική αδιαφορία.
θα μένω ακίνητος ημέρες και χρόνια, χωρίς να σκέπτομαι, χωρίς να βλέπω, χωρίς να εκφράζω τίποτε άλλο. Θα είμαι ολόκληρος μια πικρή ανάμνησις, ένα άγαλμα που γύρω του θα μεγαλώνουν τροπικά φυτά, θα πυκνώνουν, θα μπερδεύονται μεταξύ τους, θα κερδίζουν τη γη και τον αέρα. Σιγά σιγά οι κλώνοι τους θα περισφίγγουν το λαιμό μου, θα πλέκονται στα μαλλιά μου, θα με τυλίγουν με ανθρώπινη περίσκεψη.
Κάτου από τη σταθερή τους ώθηση, θα βυθίζομαι στο χώμα. Και ο κήπος μου θα είναι ο κήπος της Αχαριστίας.
Κώστας Καρυωτάκης
[/move]
Το τσερετε πολι καλα οτινες η μαμακουλα μου η καλι που τροι ζαχαρι πολι,απο οτε που γενιθικα εχι ενα πολι μεγαλο κροτονα κατο απο τι μασκαλι τισ.Ιμε λει το μεγαλο παραπονο τισ γιαφτο ζιτισε απιστιμονικι βοιθια απο τιν θια Ντασουλα που χι μεταφτιχιακο στι τελβεδολογια κε κονομα πολα μπικινια μαθενοντασ πολα κε ορεα πραματα σε κιριεσ κε κιριουσ απο τα περατα τισ ακουσμενισ,απο το κοτομπιφτεκικα σουρμενα οσ τα εκαλιοτικα αλονια.Με πιρε λιπον τελεφονο η βοθρο-μαμακουλα μου κε μου παραγκιλε να περασο το απογεματακι τισ Κιριακισ γιαιτ θα ρθι η Ντασουλα να με βοθισι να λισο το προβλιμα μου,γιατι παροτι καμο παρεα με το αζιμιοτο με καρε ασοδιδασκαλικο δε μπορο να σιλαμβανο τα πολα κε ορεα πραματα που με μαθενουνε η ασι τισ επιστιμοσινισ κε παντασ το σιγκενοσκιλοικο βοιθιτιροπουσαρισμα ιεν το καλιτερο,αν κε οποσ μου χειλιο πι η μαμακουλα
αφιβαλι πολι γιατο κατα ποσο δε εγινε μπεδεψια στα ξεγενιτουρια-εγο ακουσα μιαμερα το μπακαλι που τον ιχαμε βερεσεδοσι χοντρα, οτι μαλονε θα κανε λαδια ο μπαμπακουλισ μου ο καλοσ,κε το κανονικο τεκνο θα το εδοκε για ενεχιρο για το τριφιλοταισμα τον τετραποδον του ιροικου δελτα κε στι κιρα Κατινα δοκανε οτι απομινε απο το λισιατριο αθινον,τοτε ιτανε τισ μοδοσ τα κανισια.
Εφτακα λιπον στο μαμακοσπιτο κε εκισ με το κλασικο παναγισιο κε χαμιλοκουμποτριπικο βλεμα μου ενιοθα πολι ντροπισμενσο κε ανακουφισμενοσ-πινασμενσο δε ιμουνα γιαιτ η μαμακουλα μου χε ξεκαθαρισι απο τιν αρχινα οτι δε θα φαο τιποτα γιαφτο ιχα περασι απο τουσ κοτοπιφτεκαδεσ νοριστερα κε ιχα κτιπισι διο τουμπανα.Εκι με περιμενε η θια
και φιλισα στραβοτα τα κρεμιδοσκορδικα χερια τισ χορισ να βγαλο κιχ.Κε ξεκινισε αμεσα η επιμορφοσι μου τιν οπια θα σασ εκτελεσο περιλιφτΙΝΚΑ οσο βεβεα το αποτρεπι το αντισθενικο(καμια σχεσι με το δικεομουταριστι μου τον μεγαλο αθινεο σκιλικο φελοσοφο) 82 ραδικιου μου.
Η θια ιπε οτι για να μποεσι η μαμα να με καλοπαντρεψι πρεπισ να αρχινισο να καμο ενταντικο μπανιο μια φορα τι βδομαδα τουλαχιστον,κε θα πρεπι τατοχρονα να παρο ενα χαρτι στα χερια μου,να μορφωτυροθο κε να κανο μεταφτιχιακα στο νιχτερινο γιμνασιο-το κανονικο κε οχι αφτο που με στελνε στι σιγρου ο Πουρουλισ,που ψανι να με σουλτανομερεμεταρι ενδικεοσ σε ολο το λεκανοπεδιο...-Πρεπισ να αχινισο να λεγο κε τσενε ποτογαλικεσ λεκσισ γιφτονα θα πρεπει να παο στα ιντερ-λιγουρα πουνε κοντα στα γιραδικα τισ κανιγοσ.Το μονοποντικο μου προβλιμα θα μου το λισι ο ματζουναδοροσ τον λιοσιον που εχι στενι σενεργασια με τι Θια στο μασουλιμα φουσκομενον γκολντενοποτοφολιον,ινε λει γενικεμενο προβλιμα στα στεκια τον αριστογατων που λινετε προσλαμαβνοντασ σε καλι τιμι εναν τιμιο κε αγνο σινεργιατσι,ντιλιβεροκοτομπιφτεκα στιν χιροτερι περιφτοσι,αν διεγνοστι οτι ινε οργανικο το προβλιμα.Βεβεα ιπαρχι ιπε κε η επαναστατικι ροσικι μεθοδοσ τισ κολονοσκοπικισ κεχριμπαροθεραπιασ,που ομοσ εχι τονκινδινο να σε καμι πισομπουκαδουρατο,κατι το οπιο δε ινε κε πολι κακο γιατι η πισομπουκαδουρατι εχουεν πιασι πολι καλα ποστα σε κεριεσ θεσισ τισ ελινικισ τελεορασισ,φανταζεστετον Ακι κριτι στο Ζαμανφου...πιοσ τι χαρι του καρβελα,100 τισ εκατο στιν ειτστσι μπι θα πιασι.Το ντισιματακι μου το μπανικο θα το αναλαβι λει ενα πολι μεγαλοσ μοδιστροσ τισ πλατιασ κολονακιου που η θια του χι λισι πολα σινεσθιματικα προβλιματα με τα μποιφρεντα του,εγο εχο πιη μονο φρεντο με κερασε ο Μπεικον σπιτι του.Θα παο κε στα μποντιλαιν οποσ με σιβουλεψανε τα κοσμοκοριτσα.
Βεβεα υλα ταπαραπανο αντιβενουν με αφτα που μου πε ο δασκαλοσ Μπεικον κε σιφονα λει με τιν κλοποτινικι κε επικουραδικι φιλοσοφια πρεπει να κανο οτι μαρεσι εκ οτι με γουστερνι,εμενα βεβα μαρεσι να γινο κατικιδιο σε ενα ορεο σπιτι στι κιφισα να εχο ενα σπιτακι σοτ κιπο ,να με ταιζουνε φρισκισ κε να με βγανουνε βολτα στο κεφαλαρι κε να λαβανο μεροσ σε αγονεσ,θελο να παρο εκ γο ενα μεταλιο κε ι εφκερια θα μου δοσι μεσο του απορτ.Βλεπετε εχο μιτι γουρουνοτροφικι σα αφτινα που μιριζι τισ τρουφεσ που ξινουνε πανο απο τα μακαρουνια στο βαρουλκο.A για να μι ξεχνιομαστε εμενα δε με νιαζι να μου κοψουνε το δορο του πασχα ,ετσι κιαλιο δορα δε αγοραζο ,εμενα μαρεσι μονο να με κερνανε κε να εχο τι Τσουλια στο βιντεο κε να βαρο μονοποντικες,δορο αδιας δε θελο,εγο διακοπεσ παο στο κοτομπιφτεκα τισ γιτονιας κε δε θελο να περνο κε πολα λεφτα μου φτανουνε τα 750 εβρο να βγενουν τα κτο τισ μερας,αμα θελο να διακεδασο εχο πολουσ ιποψιφιουσ διασκεδασοαναγκοζιτουλεσ που με χουνε για να με φαπονουνε κε να με κοροδεβουνε,οποτε αφτι κερνουνε κε γιανισ κερναι γιοργακισ πινι.....το προγραμα τον 90μερονε τελιοσε κε πειδι στισ 90 αφτεσ μερεσ ιμασταν ιπερσπατουλεσ ,τορα ιθε ο κεροσ να πλιροσι ο σπαταλοσ λαουτσικοσ τον τρισ κε εξιντα ενενιντα.τρεμε λαε σπαταλε η τραπεζεσ πινανε ,ολο ασακοκαραβιδεσ κε φουαγραδεσ δε γινετε ,καλα να παθετε να λιοσετε στι φασουλαδα...για σου φασουλαδα πιοσ θεοσ δε ζιλεψε τα θαματα σου,μπρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρ....
…...ΕΝ τελι κε η αχριστι εχουμε στοχουσ στι ζοι κε ονιρα τρελα κε απατιλα ,κε δε τιν πατισουμε οποσ ο Καριοτακισ ο Τριπολιτσοτισ,γιαιτ εμσι ο πνιγμενιο απο τα μαλια μασ θα σοθουμε,γαμοτο ιμε κε καμπριοσ οποτε σιγουρο πνιγμο,εφτιχοσ που φοραο κουλουρα του Θριλου:
Είναι καιρός να φανερώσω την τραγωδία μου. Το μεγαλύτερό μου ελάττωμα στάθηκε η αχαλίνωτη περιέργειά μου, η νοσηρή φαντασία και η προσπάθειά μου να πληροφορηθώ για όλες τις συγκινήσεις, χωρίς, τις περσότερες, να μπορώ να τις αισθανθώ. Τη χυδαία όμως πράξη που μου αποδίδεται τη μισώ. Εζήτησα μόνο την ιδεατή ατμόσφαιρά της, την έσχατη πικρία. Ούτε είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος για το επάγγελμα εκείνο. Ολόκληρο το παρελθόν μου πείθει γι' αυτό. Κάθε πραγματικότης μου ήταν αποκρουστική.
Είχα τον ίλιγγο του κινδύνου. Και τον κίνδυνο που ήρθε τον δέχομαι με πρόθυμη καρδιά. Πληρώνω για όσους, καθώς εγώ, δεν έβλεπαν κανένα ιδανικό στη ζωή τους, έμειναν πάντα έρμαια των δισταγμών τους, ή εθεώρησαν την ύπαρξη τους παιχνίδι χωρίς ουσία. Τους βλέπω να έρχονται ολοένα περσότεροι, μαζύ με τους αιώνες. Σ' αυτούς απευθύνομαι. Αφού εδοκίμασα όλες τις χαρές!! είμαι έτοιμος για έναν ατιμωτικό θάνατο. Λυπούμαι τους δυστυχισμένους γονείς μου, λυπούμαι τ' αδέλφια μου. Αλλά φεύγω με το μέτωπο ψηλά. Ήμουν άρρωστος.
Σας παρακαλώ να τηλεγραφήσετε, για να προδιαθέση την οικογένειά μου, στο θείο μου Δημοσθένη Καρυωτάκη, οδός Μονής Προδρόμου, πάροδος Αριστοτέλους, Αθήνας.
Κ.Γ.Κ.
Και για ν' αλλάξουμε τόνο. Συμβουλεύω όσους ξέρουν κολύμπι αν επιχειρήσουνε να αυτοκτονήσουν δια θαλάσσης να δέσουν και μια πέτρα στο λαιμό τους. Ολη νύχτα απόψε, επί 10 ώρες, εδερνόμουν με τα κύματα. Ηπια άφθονο νερό, αλλά κάθε τόσο, χωρίς να καταλάβω πώς, το στόμα μου ανέβαινε στην επιφάνεια. Ωρισμένως, κάποτε, όταν μου δοθή ευκαιρία, θα γράψω τις εντυπώσεις ενός πνιγμένου.
Κ.Γ.Κ.
Αφιερωμενο απο στον σεμνο κε ταπινο τεοσ προτιπουργο μας που τοοσ μασ αγαπισε κε μισ τον αφικαμε να περνα στιν φτοχικι ραφινα τισ ορεσ τουσ....
Ο κήπος της αχαριστίας
Θα καλλιεργήσω το ωραιότερο άνθος. Στις καρδιές των ανθρώπων θα φυτέψω την Αχαριστία. Ευνοϊκοί είναι οι καιροί, κατάλληλος ο τόπος. Ο άνεμος τσακίζει τα δέντρα. Στη νοσηρή ατμόσφαιρα ορθώνονται φίδια. Οι εγκέφαλοι, εργαστήρια κιβδηλοποιών. Τερατώδη νήπια τα έργα, υπάρχουν στις γυάλες. Και μέσα σε δάσος από μάσκες, ζήτησε να ζήσεις. Εγώ θα καλλιεργήσω την Αχαριστία.
Όταν έρθει η τελευταία άνοιξις, ο κήπος μου θα 'ναι γεμάτος από θεσπέσια δείγματα του είδους. Τα σεληνοφώτιστα βράδια, μονάχος θα περπατώ στους καμπυλωτούς δρόμους, μετρώντας αυτά τα λουλούδια. Πλησιάζοντας με κλειστά μάτια τη βελούδινη, σκοτεινή στεφάνη τους, θα νιώθω στο απρόσωπο τους αιχμηρούς των στημόνες και θ’ αναπνέω τ’ άρωμά τους.
Οι ώρες θα περνούν, θα γυρίζουν τ' άστρα, και οι αύρες θα πνέουν, αλλά εγώ, γέρνοντας ολοένα περσότερο, θα θυμάμαι.
Θα θυμάμαι τις σφιγμένες γροθιές, τα παραπλανητικά χαμόγελα και την προδοτική αδιαφορία.
θα μένω ακίνητος ημέρες και χρόνια, χωρίς να σκέπτομαι, χωρίς να βλέπω, χωρίς να εκφράζω τίποτε άλλο. Θα είμαι ολόκληρος μια πικρή ανάμνησις, ένα άγαλμα που γύρω του θα μεγαλώνουν τροπικά φυτά, θα πυκνώνουν, θα μπερδεύονται μεταξύ τους, θα κερδίζουν τη γη και τον αέρα. Σιγά σιγά οι κλώνοι τους θα περισφίγγουν το λαιμό μου, θα πλέκονται στα μαλλιά μου, θα με τυλίγουν με ανθρώπινη περίσκεψη.
Κάτου από τη σταθερή τους ώθηση, θα βυθίζομαι στο χώμα. Και ο κήπος μου θα είναι ο κήπος της Αχαριστίας.
Κώστας Καρυωτάκης
!blis
Σπουδαίος
- Εγγρ.
- 27 Νοε 2009
- Μηνύματα
- 9.713
- Κριτικές
- 41
- Like
- 3.001
- Πόντοι
- 3.477
ινε κοψοτεχνιμα διχοσ αλο
Bad Indian
Μέλος
- Εγγρ.
- 24 Δεκ 2008
- Μηνύματα
- 2.950
- Κριτικές
- 2
- Like
- 0
- Πόντοι
- 16
Που ξεφύτρωσα?
Εκεί που δε με σπείρανε φύτρωσα...
Ειμαι Mc προς μίμηση
Με στίχους που σηκώνουνε μήνυση
Γονείς και Κρατικοί Φορείς
Δεν μ'έχουνε σε εκτίμηση....
Γουστάρεις Κόντρες... Θα πάρεις Κόντρες
Εκεί που δε με σπείρανε φύτρωσα...
Ειμαι Mc προς μίμηση
Με στίχους που σηκώνουνε μήνυση
Γονείς και Κρατικοί Φορείς
Δεν μ'έχουνε σε εκτίμηση....
Γουστάρεις Κόντρες... Θα πάρεις Κόντρες
Παρόμοια θέματα
