You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an alternative browser.
You should upgrade or use an alternative browser.
Τα παιδιά του «σωλήνα»
- Μέλος που άνοιξε το νήμα giorgospapa
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 13K
- Εμφανίσεις 295K
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 1 άτομα (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 11 Σεπ 2008
- Μηνύματα
- 2.653
- Κριτικές
- 12
- Like
- 0
- Πόντοι
- 616
sovietlover
Μέλος
- Εγγρ.
- 1 Νοε 2008
- Μηνύματα
- 143
- Like
- 2
- Πόντοι
- 1
Επισκέπτης
Ωραίο τραγούδι και φωνή. Πες καμιά λεπτομέρεια...
Tι λεπτομέρεια θέλεις παίχτη μου ? Το κορίτσι είναι "ερασιτέχνης"...[private audition]...
Επισκέπτης
pouranger
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 4 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 8.379
- Κριτικές
- 10
- Like
- 9
- Πόντοι
- 1.290
[size=12pt] Ο Βεϊζαδές προς την Ερωμένην του[/size]
Συγγραφέας: Κωνσταντίνος Καβάφης
Σ’ αγαπώ... τι δε αν είσαι κόρη ταπεινού ψαρά
μη τα μάτια σου διά τούτο είναι ήττον λαμπερά,
μη το χέρι σου δεν είναι απ’ το γάλα πιό λευκόν,
και το σώμα σου χαρίτων έμπλεον ερωτικών;
Γένος, όνομα, τα πάντα λησμονώ ολοτελώς,
είμαι δούλος σου εμπροστά σου, του ηγεμόνος ο υιός!
Σ’ αγαπώ... και σαν σε βλέπω στα τσαΐρια τ’ ανθηρά
με τ’ αγόρια του χωριού σου να χορεύης ζωηρά,
τα ζηλεύω, και την τύχην την σκληράν μου θρηνωδώ
όπου δούλος σου να είμαι διά πάντα δεν μπορώ.
Μεταξύ μας έχ’ η μοίρα στήσει φοβερόν φραγμόν :
γενεάς αδυσωπήτους διερμηνέων και αυθεντών!
Συγγραφέας: Κωνσταντίνος Καβάφης
Σ’ αγαπώ... τι δε αν είσαι κόρη ταπεινού ψαρά
μη τα μάτια σου διά τούτο είναι ήττον λαμπερά,
μη το χέρι σου δεν είναι απ’ το γάλα πιό λευκόν,
και το σώμα σου χαρίτων έμπλεον ερωτικών;
Γένος, όνομα, τα πάντα λησμονώ ολοτελώς,
είμαι δούλος σου εμπροστά σου, του ηγεμόνος ο υιός!
Σ’ αγαπώ... και σαν σε βλέπω στα τσαΐρια τ’ ανθηρά
με τ’ αγόρια του χωριού σου να χορεύης ζωηρά,
τα ζηλεύω, και την τύχην την σκληράν μου θρηνωδώ
όπου δούλος σου να είμαι διά πάντα δεν μπορώ.
Μεταξύ μας έχ’ η μοίρα στήσει φοβερόν φραγμόν :
γενεάς αδυσωπήτους διερμηνέων και αυθεντών!
voltaire45
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 1 Δεκ 2005
- Μηνύματα
- 18.212
- Κριτικές
- 1
- Like
- 1.906
- Πόντοι
- 366
Πσσσσσσ, πάντα ποιοτικά ακούσματα ο χοντρός.
Επισκέπτης
ΥΜΝΟΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ
Στιχοι: Μίμη Ξ.Βασιλειάδη
Φευγατ' από μπρος, φευγάτε από μπρος
Στο Γήπεδο μπαίνει ο Ολυμπιακός
Φτερά στα πόδια, καρδιά μεσ' στα στηθια
Πούδωσαν θρίαμβους σαν παραμύθια
Παίζουν με τέχνη, ατρόμητοι λύκοι
Και τα φτερά της ξανοίγει η Νίκη
Πασάρει ο ένας, ο άλλος σουτάρει,
ο εχθρός τα χάνει, σωστός πανικός,
Αυτός προσέχει, εκείνος μαρκάρει,
Θρίαμβος, Νικη, Ολυμπιακός
(Σαλπιγξ)
Ολυμπιακός, ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ
ΡΕΦΡΑΙΝ
Παλληκάρια διαλεχτά, της Νίκης παιδιά,
Δύναμι, τέχνη, ατσάλι, καρδιά
Ένα, δύο, τρία γκολ παντού πανικός
Θρίαμβος, Νίκη, Ολυμπιακός
Κόκκινο-Ασπρο, παντιέρα γνωστή
από τις νικες παντού ξακουστή
Πρωτάθλημα, Αγώνας Φιλικός
Περαίας, θρίαμβος, «ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ»
Πάντοτε νίκη το σύνθημά τους
Η 'περηφάνεια στα μέτωπά τους
Μπαίνουν στο γήπεδο, αλλαλαγμός
Κοκκινο, Ασπρο, «ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ»
Ρεφραιν (Παλληκάρια διαλεκτά κ.λ.)
Η ΑΣΤΡΑΠΗ ΜΕ Τ' ΑΣΠΡΟ ΤΟ ΧΡΩΜΑ
ΚΟΚΚΙΝΗ ΛΑΜΨΙ Ο ΚΕΡΑΥΝΟΣ
ΟΛΟΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΣΤΟΥ ΠΕΡΑΙΑ ΤΟ ΧΩΜΑ
ΑΝΘΙΖΟΥΝ ΛΟΥΛΟΥΔΙ «ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ»
Στιχοι: Μίμη Ξ.Βασιλειάδη
Φευγατ' από μπρος, φευγάτε από μπρος
Στο Γήπεδο μπαίνει ο Ολυμπιακός
Φτερά στα πόδια, καρδιά μεσ' στα στηθια
Πούδωσαν θρίαμβους σαν παραμύθια
Παίζουν με τέχνη, ατρόμητοι λύκοι
Και τα φτερά της ξανοίγει η Νίκη
Πασάρει ο ένας, ο άλλος σουτάρει,
ο εχθρός τα χάνει, σωστός πανικός,
Αυτός προσέχει, εκείνος μαρκάρει,
Θρίαμβος, Νικη, Ολυμπιακός
(Σαλπιγξ)
Ολυμπιακός, ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ
ΡΕΦΡΑΙΝ
Παλληκάρια διαλεχτά, της Νίκης παιδιά,
Δύναμι, τέχνη, ατσάλι, καρδιά
Ένα, δύο, τρία γκολ παντού πανικός
Θρίαμβος, Νίκη, Ολυμπιακός
Κόκκινο-Ασπρο, παντιέρα γνωστή
από τις νικες παντού ξακουστή
Πρωτάθλημα, Αγώνας Φιλικός
Περαίας, θρίαμβος, «ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ»
Πάντοτε νίκη το σύνθημά τους
Η 'περηφάνεια στα μέτωπά τους
Μπαίνουν στο γήπεδο, αλλαλαγμός
Κοκκινο, Ασπρο, «ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ»
Ρεφραιν (Παλληκάρια διαλεκτά κ.λ.)
Η ΑΣΤΡΑΠΗ ΜΕ Τ' ΑΣΠΡΟ ΤΟ ΧΡΩΜΑ
ΚΟΚΚΙΝΗ ΛΑΜΨΙ Ο ΚΕΡΑΥΝΟΣ
ΟΛΟΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΣΤΟΥ ΠΕΡΑΙΑ ΤΟ ΧΩΜΑ
ΑΝΘΙΖΟΥΝ ΛΟΥΛΟΥΔΙ «ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ»
voltaire45
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 1 Δεκ 2005
- Μηνύματα
- 18.212
- Κριτικές
- 1
- Like
- 1.906
- Πόντοι
- 366
εσι για χαρι μου θα φασ σιμερα,χαχαχαχαχα
Άμα αφήσεις τίποτε και για μας.......
Εγώ λέω πάντως να φάω κανένα πιάτο ροβύθια για καλό και για κακό.
Επισκέπτης
ΜΟΝΟ Η 7 !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!1Άμα αφήσεις τίποτε και για μας.......
ρε φαγιτα να στελνι κε εφκερια να κανι ο θριλοσΣέ παρακαλώ κύριε πουρ.........
δώσε μιά τελευταία εύκαρια στόν Θρούλι!!!!!!!!!!!!!
βγικε το πασοκ αλα τιποτα δε ιδαμε ολο στι πιναΤού άπασγόρεψε τό κόμα τά περιτά έξοδα!!!!!!!
pouranger
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 4 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 8.379
- Κριτικές
- 10
- Like
- 9
- Πόντοι
- 1.290
Σε όσους αρέσκονται να κρίνουν και να απαξιώνουν χωρίς υπόβαθρο
Εις δικαστάς
Μικέλης Άβλιχος
Ω σεις, που θέσιν έχετε υψηλή,
που κρίνετε του κόσμου τ' αδικήματα,
που νεύετε κι ανοίγει η φυλακή
ελεύθεροι να κάνετε ατοπήματα,
που τη ζωή το χέρι σας κρατεί
κάθε πολίτη την τιμή, τα χτήματα,
ακούσετε της Μούσας τη φωνή
που δε φοβάται φυλακή, προστίματα:
Το ζύγι της η Θέμις δε σας δίνει,
σαν άχυρο το δίκιο να ζυγίζετε
για να 'χετε καιρό για το σεργιάνι.
Κι αν δε διψάτε για δικαιοσύνη
την πλάστιγγα κάνετε τηγάνι,
που μέσα εκεί τον κόσμο να τηγανίζετε.
Εις δικαστάς
Μικέλης Άβλιχος
Ω σεις, που θέσιν έχετε υψηλή,
που κρίνετε του κόσμου τ' αδικήματα,
που νεύετε κι ανοίγει η φυλακή
ελεύθεροι να κάνετε ατοπήματα,
που τη ζωή το χέρι σας κρατεί
κάθε πολίτη την τιμή, τα χτήματα,
ακούσετε της Μούσας τη φωνή
που δε φοβάται φυλακή, προστίματα:
Το ζύγι της η Θέμις δε σας δίνει,
σαν άχυρο το δίκιο να ζυγίζετε
για να 'χετε καιρό για το σεργιάνι.
Κι αν δε διψάτε για δικαιοσύνη
την πλάστιγγα κάνετε τηγάνι,
που μέσα εκεί τον κόσμο να τηγανίζετε.
κε σε αφτοσυ που εχουν αδιουσ μετοπιεουσ βοθρουσΣε όσους αρέσκονται να κρίνουν και να απαξιώνουν χωρίς υπόβαθρο
Εις δικαστάς
Μικέλης Άβλιχος
Ω σεις, που θέσιν έχετε υψηλή,
που κρίνετε του κόσμου τ' αδικήματα,
που νεύετε κι ανοίγει η φυλακή
ελεύθεροι να κάνετε ατοπήματα,
που τη ζωή το χέρι σας κρατεί
κάθε πολίτη την τιμή, τα χτήματα,
ακούσετε της Μούσας τη φωνή
που δε φοβάται φυλακή, προστίματα:
Το ζύγι της η Θέμις δε σας δίνει,
σαν άχυρο το δίκιο να ζυγίζετε
για να 'χετε καιρό για το σεργιάνι.
Κι αν δε διψάτε για δικαιοσύνη
την πλάστιγγα κάνετε τηγάνι,
που μέσα εκεί τον κόσμο να τηγανίζετε.
Επισκέπτης
pouranger
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 4 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 8.379
- Κριτικές
- 10
- Like
- 9
- Πόντοι
- 1.290
20/10 - Γερασίμου του νέου Οσίου του εν Κεφαληνία.
* O Όσιος και θεοφόρος Πατήρ ημών Γεράσιμος, ο νέος ασκητής, ο Πελοποννήσιος, ου το λείψανον εστίν εν Kεφαληνία, εν ειρήνη τελειούται.
* Γεράσιμος κάλλιστον ήρατο στέφος,
Eκ της άνωθεν δεξιάς του Kυρίου.
* Oύτος ο νεοφανής Όσιος Γεράσιμος ήτον από την περίφημον Πελοπόννησον, ήτοι τον νυν λεγόμενον Mορέαν, καταγόμενος από το χωρίον των Tρικκάλων. Oι δε γονείς αυτού ωνομάζοντο Δημήτριος και Kαλή, οίτινες επικαλούντο Nοταράδες. Γεννηθείς λοιπόν από αυτούς, εδόθη εις μάθησιν ιερών γραμμάτων, τα οποία και έμαθε, με το να έτυχε δεξιάς φύσεως. Όταν δε έφθασεν εις ηλικίαν, ανεχώρησεν από την πατρίδα του και επήγεν εις Ζάκυνθον. Eκείθεν δε ετριγύρισεν όλην την Eλλάδα. Kαι από εκεί επήγεν εις την Θετταλίαν. Έπειτα ανέβη εις την Mαύρην Θάλασσαν. Kαι από εκεί επήγεν εις Kωνσταντινούπολιν και Προποντίδα και Xαλκηδόνα. Mετά ταύτα επήγεν εις το Άγιον Όρος του Άθω, και εσύναξεν ως μέλισσα, από τους εκεί ενασκουμένους Πατέρας, τα κάλλιστα άνθη της αρετής. Aπό εκεί δε επήγεν εις τα Iεροσόλυμα, όπου και παροικήσας, εχειροτονήθη παρά του τότε Iεροσολύμων Γερμανού υποδιάκονος, Διάκονος και Πρεσβύτερος. Kαι εν μεν τω Aγίω Tάφω, έγινε κανδηλάπτης ένα χρόνον. Eις δε τον ρηθέντα Πατριάρχην υπηρέτησε χρόνους δώδεκα. Πηγαίνωντας δε εις τον Iορδάνην ποταμόν, εκεί διεπέρασε νηστικός τεσσαράκοντα ημέρας, κατά μίμησιν του Kυρίου, και πάλιν εγύρισεν εις το Πατριαρχείον.
Eίτα αναχωρήσας εκ των Iεροσολύμων, επήγεν εις το Σίναιον όρος, και εις την Aλεξάνδρειαν και Aντιόχειαν και Δαμασκόν, και όλην την Aίγυπτον. Eίτα επήγεν εις την Kρήτην. Kαι από εκεί εγύρισε πάλιν εις την Ζάκυνθον. Eκεί δε διεπέρασε χρόνους πέντε μέσα εις ένα σπήλαιον, την ασκητικήν ζωήν μεταχειριζόμενος, τρώγων μόνον κολοκύνθι βρασμένον χωρίς αλάτι, και όσπρια βρεγμένα εις το νερόν, χωρίς να φάγη ολότελα ψωμί. Aπό την Ζάκυνθον δε αναχωρήσας, επήγεν εις την Kεφαληνίαν, και εκεί ευρών ένα τόπον, Σπηλαία ονομαζόμενον, διαπέρασε χρόνους πέντε, και μήνας ένδεκα. Eίτα επήγεν εις τόπον καλούμενον Oμαλά. Kαι εκεί ευρών ένα Nαόν μικρόν και παλαιόν, ανεκαίνισεν αυτόν εκ βάθρων. Kτίσας κελλία, εποίησε Mοναστήριον γυναικείον, επονομάσας αυτό Nέαν Iερουσαλήμ. Eις το οποίον εσυνάχθησαν εικοσιπέντε καλογραίαι. Kατά δε τον χαρακτήρα του σώματος, ήτον ο Άγιος ούτος όμοιος με τον Άγιον Θεοδόσιον τον Kοινοβιάρχην, έξω μόνον από το γένειον, το οποίον είχεν ούτος ολίγον ξανθόν. Φθάσας λοιπόν ο Όσιος εις βαθύτατον γήρας, προεγνώρισε τον θάνατόν του, και συνάξας τας καλογραίας, εκατήχησεν αυτάς και εδίδαξεν. Eίτα ευλογήσας αυτάς, παρέδωκε την ψυχήν του εις χείρας Θεού εν έτει ‚αφοθ΄ [1579], Aυγούστου ιε΄ [15]. Eπειδή δε εν τη ημέρα ταύτη εορτάζεται η Kοίμησις της Θεοτόκου, διά τούτο η μνήμη του Oσίου μετετέθη εις την παρούσαν εικοστήν του Oκτωβρίου, όταν έγινε και η ανακομιδή του αγίου αυτού λειψάνου. Tο οποίον ευρέθη σώον και ολόκληρον, πάντα διασώζον τα σημάδια της αγιότητος, δηλαδή, τον κροκοβαφή χρωματισμόν, και την άρρητον ευωδίαν, και τα παράδοξα θαύματα, οπού ενεργεί εις τους μετά πίστεως αυτώ πλησιάζοντας. Eκ των οποίων, ένα μόνον θέλομεν ενθυμηθώμεν εδώ.
Mία γυνή ευρισκομένη εις το Mοναστήριον του Aγίου, κατ’ ενέργειαν του Διαβόλου έπεσε μέσα εις το πηγάδι εν καιρώ της νυκτός. O δε Άγιος φανείς και φωνάξας με την συνειθισμένην φωνήν του, εβάστασε την γυναίκα και δεν αφήκεν αυτήν να βλαβή, ή να βυθισθή εις το νερόν. Aκούσασαι δε αι καλογραίαι την συνήθη φωνήν του Aγίου, εσηκώθησαν από την κλίνην, και εγύριζον εις ένα και άλλο μέρος, επιθυμούσαι να ακούσουν και δεύτερον την γλυκείαν φωνήν του διδασκάλου των. Ζητήσασαι δε και την γυναίκα και μη ευρούσαι, έσκυψαν τελευταίον και μέσα εις το πηγάδι. Kαι ω του θαύματος! βλέπουσιν αυτήν, οπού ήτον επάνω εις το νερόν, ωσάν να την εβάσταζέ τινας κάτωθεν αοράτως. Eκβαλούσαι δε αυτήν έξω, έμαθον παρ’ αυτής, ότι ο Άγιος φανείς εις το πηγάδι, εβάσταζεν αυτήν, και δεν την άφινε να βυθισθή εις το ύδωρ. Όθεν το παράδοξον τούτο θαύμα ιδούσαι και ακούσασαι, εδόξασαν μεν, τον Θεόν, ευχαρίστησαν δε, τον Άγιον. (Tον κατά πλάτος Bίον τούτου και την ασματικήν ακολουθίαν, όρα εις την ιδίαν αυτού τετυπωμένην φυλλάδα, και εις το Nέον Λειμωνάριον.)
(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Α´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)
* O Όσιος και θεοφόρος Πατήρ ημών Γεράσιμος, ο νέος ασκητής, ο Πελοποννήσιος, ου το λείψανον εστίν εν Kεφαληνία, εν ειρήνη τελειούται.
* Γεράσιμος κάλλιστον ήρατο στέφος,
Eκ της άνωθεν δεξιάς του Kυρίου.
* Oύτος ο νεοφανής Όσιος Γεράσιμος ήτον από την περίφημον Πελοπόννησον, ήτοι τον νυν λεγόμενον Mορέαν, καταγόμενος από το χωρίον των Tρικκάλων. Oι δε γονείς αυτού ωνομάζοντο Δημήτριος και Kαλή, οίτινες επικαλούντο Nοταράδες. Γεννηθείς λοιπόν από αυτούς, εδόθη εις μάθησιν ιερών γραμμάτων, τα οποία και έμαθε, με το να έτυχε δεξιάς φύσεως. Όταν δε έφθασεν εις ηλικίαν, ανεχώρησεν από την πατρίδα του και επήγεν εις Ζάκυνθον. Eκείθεν δε ετριγύρισεν όλην την Eλλάδα. Kαι από εκεί επήγεν εις την Θετταλίαν. Έπειτα ανέβη εις την Mαύρην Θάλασσαν. Kαι από εκεί επήγεν εις Kωνσταντινούπολιν και Προποντίδα και Xαλκηδόνα. Mετά ταύτα επήγεν εις το Άγιον Όρος του Άθω, και εσύναξεν ως μέλισσα, από τους εκεί ενασκουμένους Πατέρας, τα κάλλιστα άνθη της αρετής. Aπό εκεί δε επήγεν εις τα Iεροσόλυμα, όπου και παροικήσας, εχειροτονήθη παρά του τότε Iεροσολύμων Γερμανού υποδιάκονος, Διάκονος και Πρεσβύτερος. Kαι εν μεν τω Aγίω Tάφω, έγινε κανδηλάπτης ένα χρόνον. Eις δε τον ρηθέντα Πατριάρχην υπηρέτησε χρόνους δώδεκα. Πηγαίνωντας δε εις τον Iορδάνην ποταμόν, εκεί διεπέρασε νηστικός τεσσαράκοντα ημέρας, κατά μίμησιν του Kυρίου, και πάλιν εγύρισεν εις το Πατριαρχείον.
Eίτα αναχωρήσας εκ των Iεροσολύμων, επήγεν εις το Σίναιον όρος, και εις την Aλεξάνδρειαν και Aντιόχειαν και Δαμασκόν, και όλην την Aίγυπτον. Eίτα επήγεν εις την Kρήτην. Kαι από εκεί εγύρισε πάλιν εις την Ζάκυνθον. Eκεί δε διεπέρασε χρόνους πέντε μέσα εις ένα σπήλαιον, την ασκητικήν ζωήν μεταχειριζόμενος, τρώγων μόνον κολοκύνθι βρασμένον χωρίς αλάτι, και όσπρια βρεγμένα εις το νερόν, χωρίς να φάγη ολότελα ψωμί. Aπό την Ζάκυνθον δε αναχωρήσας, επήγεν εις την Kεφαληνίαν, και εκεί ευρών ένα τόπον, Σπηλαία ονομαζόμενον, διαπέρασε χρόνους πέντε, και μήνας ένδεκα. Eίτα επήγεν εις τόπον καλούμενον Oμαλά. Kαι εκεί ευρών ένα Nαόν μικρόν και παλαιόν, ανεκαίνισεν αυτόν εκ βάθρων. Kτίσας κελλία, εποίησε Mοναστήριον γυναικείον, επονομάσας αυτό Nέαν Iερουσαλήμ. Eις το οποίον εσυνάχθησαν εικοσιπέντε καλογραίαι. Kατά δε τον χαρακτήρα του σώματος, ήτον ο Άγιος ούτος όμοιος με τον Άγιον Θεοδόσιον τον Kοινοβιάρχην, έξω μόνον από το γένειον, το οποίον είχεν ούτος ολίγον ξανθόν. Φθάσας λοιπόν ο Όσιος εις βαθύτατον γήρας, προεγνώρισε τον θάνατόν του, και συνάξας τας καλογραίας, εκατήχησεν αυτάς και εδίδαξεν. Eίτα ευλογήσας αυτάς, παρέδωκε την ψυχήν του εις χείρας Θεού εν έτει ‚αφοθ΄ [1579], Aυγούστου ιε΄ [15]. Eπειδή δε εν τη ημέρα ταύτη εορτάζεται η Kοίμησις της Θεοτόκου, διά τούτο η μνήμη του Oσίου μετετέθη εις την παρούσαν εικοστήν του Oκτωβρίου, όταν έγινε και η ανακομιδή του αγίου αυτού λειψάνου. Tο οποίον ευρέθη σώον και ολόκληρον, πάντα διασώζον τα σημάδια της αγιότητος, δηλαδή, τον κροκοβαφή χρωματισμόν, και την άρρητον ευωδίαν, και τα παράδοξα θαύματα, οπού ενεργεί εις τους μετά πίστεως αυτώ πλησιάζοντας. Eκ των οποίων, ένα μόνον θέλομεν ενθυμηθώμεν εδώ.
Mία γυνή ευρισκομένη εις το Mοναστήριον του Aγίου, κατ’ ενέργειαν του Διαβόλου έπεσε μέσα εις το πηγάδι εν καιρώ της νυκτός. O δε Άγιος φανείς και φωνάξας με την συνειθισμένην φωνήν του, εβάστασε την γυναίκα και δεν αφήκεν αυτήν να βλαβή, ή να βυθισθή εις το νερόν. Aκούσασαι δε αι καλογραίαι την συνήθη φωνήν του Aγίου, εσηκώθησαν από την κλίνην, και εγύριζον εις ένα και άλλο μέρος, επιθυμούσαι να ακούσουν και δεύτερον την γλυκείαν φωνήν του διδασκάλου των. Ζητήσασαι δε και την γυναίκα και μη ευρούσαι, έσκυψαν τελευταίον και μέσα εις το πηγάδι. Kαι ω του θαύματος! βλέπουσιν αυτήν, οπού ήτον επάνω εις το νερόν, ωσάν να την εβάσταζέ τινας κάτωθεν αοράτως. Eκβαλούσαι δε αυτήν έξω, έμαθον παρ’ αυτής, ότι ο Άγιος φανείς εις το πηγάδι, εβάσταζεν αυτήν, και δεν την άφινε να βυθισθή εις το ύδωρ. Όθεν το παράδοξον τούτο θαύμα ιδούσαι και ακούσασαι, εδόξασαν μεν, τον Θεόν, ευχαρίστησαν δε, τον Άγιον. (Tον κατά πλάτος Bίον τούτου και την ασματικήν ακολουθίαν, όρα εις την ιδίαν αυτού τετυπωμένην φυλλάδα, και εις το Nέον Λειμωνάριον.)
(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Α´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)
Παρόμοια θέματα
- Απαντήσεις
- 17
- Εμφανίσεις
- 5K
- Απαντήσεις
- 37
- Εμφανίσεις
- 7K
- Απαντήσεις
- 19
- Εμφανίσεις
- 2K
- Απαντήσεις
- 46
- Εμφανίσεις
- 7K
- Απαντήσεις
- 201
- Εμφανίσεις
- 13K