Μιας και ήταν η συναυλία της χρονιάς, να πω κι εγώ την άποψή μου και τις εντυπώσεις μου για τις Πιπεριές.Έχω πάει σε πάαααααρα πολλές συναυλίες.Σε χώρους μικρούς μεσαίους και μεγάλους, σε καλλιτέχνες με ρεπερτόριο πιο σκληρό και μπιτάτο και πιο ήρεμο. Αυτή ήταν η δεύτερη χειρότερη συναυλία που έχω δει. Και είναι πραγματικά κρίμα γιατί οι Πιπεριές είναι πραγματικά μεγάλο γκρούπ που έχει γράψει την δική του ιστορία και είχα μεγάλη ανυπομονησία και απαιτήσεις απ' αυτούς.Και είναι πιο κρίμα που οι περισσότεροι βγήκαν ευχαριστημένοι από αυτό το συνονθύλευμα. Αυτό δείχνει και κάποια πράγματα περισσότερο για τη νοοτροπία και την κουλτούρα μας σαν λαό αλλά ας μην επεκταθώ ως εκεί.Ο καθένας έχει την δική του γνώμη και τα δικά του δεδομένα για να κρίνει κάτι και δεν είναι σκοπός μου ούτε να ακυρώσω ούτε να μειώσω τις ως τώρα γραφόμενες γνώμες απαξιώνοντάς τες.Αλλά κάποια πράγματα πρέπει να ειπωθούν νομίζω.Ο κόσμος ήταν φανταστικός και έδωσε και την ψυχή του σε performers που σίγουρα την συγκεκριμένη νύχτα δεν το άξιζαν.Ο ήχος δεν είχε απλά μικροπροβληματάκια.Αυτά είναι κατανοητά και τα προσπερνάμε πάντα σε όλες τις μπάντες.Όταν όμως δεν ακούγεται σχεδόν καθόλου η κιθάρα και τα μπάσα είναι στο 1000%, ακούγεται ένας ήχος μπουκωμένος που παραπέμπει περισσότερο σε θόρυβο και εξαφανίζει την μελωδικότητα και τον ρυθμό των κομματιών.Αλλά και όταν η κιθάρα ακουγόταν, ήταν μια μετριότητα.Ο πιτσιρικάς που έχει υποκαταστήσει τον Φρουσιάντε, είναι πολύ λίγος και μάλλον το γνωρίζουν και τα υπόλοιπα μέλη του γκρουπ αυτό,γι' αυτό και ίσως ηθελημένα δόθηκε όλο το βάρος στον Φλι και το μπάσο του.Παρά το ταλέντο και την εξαιρετική σκηνική του παρουσία όμως, δεν μπορεί να μην αλλοιωθούν κομμάτια όταν δεν υπάρχει κιθάρα.Για ροκ μιλάμε κι όχι για τζαζ.Κάποιος έγραψε ότι ίσως έφταιγε το ΟΑΚΑ για την ακουστική.Αυτό είναι αφελές και δείχνει ότι δεν έχει πάει σε άλλη συναυλία στο ΟΑΚΑ(στους Bon Jovi πέρσι δεν ήμουν πάντως).Η επιλογή των τραγουδιών δεν ήταν καλή.Δεν μπορεί να μου αφήνεις έξω εμβληματικά τραγούδια όπως τα Snow, Otherside, Desecration Smile, Tell me Baby, Road Trippin' και τόσα άλλα. Αυτό δεν δείχνει ότι δεν στηρίζεσαι στα χιτ σου, όπως είπε κάποιος άλλος συναγωνιστής.Αυτά σε έκαναν μεγάλο γκρουπ και ο κόσμος ευχαριστιέται όταν τα ακούει πολύ περισσότερο από τα ατέλειωτα σολαρίσματα πριν και μετά τα κομμάτια,που περισσότερο φρέναραν τις αντιδράσεις και τον ενθουσιασμό. Δεν υπήρχε συνέχεια και ρυθμός στα κομμάτια,μεγάλες παύσεις μεταξύ τους και τα μέλη φάνηκαν να είναι στον κόσμο τους,όσον αφορά την σχέση μεταξύ τους στην σκηνή. Ο κιθαρίστας τελείως αποκομμένος (και δεν έφταιγε ο τραυματισμός του),ενώ ο Kiedis σηκώθηκε κι έφυγε 5 λεπτά πριν τελειώσουν και δεν ξαναβγήκε.Ποτέ δεν βγήκαν σαν ΜΙΑ ομάδα να χαιρετίσουν τον κόσμο μαζί.Αυτή η έλλειψη χημείας φαινόταν πολύ πάνω στην σκηνή.Το encore ήταν επίσης επιεικώς απαράδεκτο με κακή επιλογή τραγουδιών κι έναν μυστήριο τύπο να βγαίνει κι επί 5 λεπτά να τρίβει ένα τουμπερλέκι(?????).Η συναυλία ποτέ δεν απογειώθηκε και όσοι έχουν παρακολουθήσει τέτοιες συναυλίες ξέρουν ακριβώς τι εννοώ.