Καλά εγώ δεν έχω σχέση με τις αντιδικίες σας που γράφω μια φορά το εξάμηνο. Απλά να πω οτι προσωπικά ΔΕΝ έχω πρόβλημα μ'αυτούς που πάνε στα στριπ για φραπέ, όπως δεν έχω και μ'αυτούς που την παίζουν μπροστά στο βίντεο ή πάνε σε στούντιο ή τα χαλάνε στα μπουζούκια για να βγάλουν την Χ ντίβα γκόμενα της "μέρας". Ο καθένας έχει τα γούστα του, και στο σεξ ειδικά (και η μαλακία σεξ είναι) όλα είναι σεβαστά. Εγώ ήμουν του στυλ στριπ = μπουζουξίδικο με μπαλαμούτι, ή μαλλον Γιαπωνέζικο χόστες κλαμπ με μπαλαμούτι. Κονσομασιόν παλαιού τύπου, μπλα-μπλα μέχρι πρωίας, πιάσιμο κώλου και κανά "έξω". Για αγοραίο σεξ μόνο ινκώλ, είτε σπίτι μου εδώ πάνω είτε σε ξενοδοχείο όταν σε δουλειές. Θέλω την άπλα μου και τη βολή μου. Τώρα θα πέσουν 30 και θα με πουν βλάκα, που μου τα τρώνε, αγαπούλη, χορηγό, που με τα ίδια λεφτά θα πήδαγα 30 στουντιούδες και 15 σιτυτουρούδες. Μπορεί. Αλλά ο καθένας κάνει αυτό που τον φτιάχνει, νεσπά;
Εκεί που ΕΧΩ πρόβλημα είναι ότι τα στριπ της Αθήνας όπως έχουν καταντήσει έχουν εξαφανίσει το στυλ με το οποίο διασκέδαζα. Πρώτον δε γουστάρω να βλέπω καποιον να του την παίζουνε από διπλα. Δεύτερον, και να ήθελε η γκόμενα να μου το παίξει πολυτελείας μετά και άξια κονσομασιόν, η φαντασίωση του θέματος έχει πάει περίπατο. Της δίνω το χέρι μου όταν πριν από πέντε λεπτά είχε το πουλί κάποιου στο χέρι της; Πρόφτασε να το πλύνει; Οπότε άκυρο, και μόνο μια φορά στους 3 μήνες που έρχομαι πάω να δω αυτές που κάποτε ήξερα, βαριέμαι σε μια ώρα και την κάνω για το επόμενο τρίμηνο.
Και παρέα με μένα με τα περίεργα γούστα θα πάνε όλοι οι κάζουαλ πελάτες, και οι μπατσελοράδες. Μου ζήτησε ένας φίλος που κουμπάριαζε να του προτείνω που να πάει το γαμπρό για μπάτσελορ στην Αθήνα. Του είπα μακριά - ξέρω το γαμπρό, θα ξενέρωνε μέχρι αηδίας αν πήγαινε σε Αθηναϊκό φραπενείο.
για μια αγχωμένη μαλακία σε κοινή θέα και μάλιστα από μπάζα, αφού όπως λες στα στριπ επικρατεί μπαζοκατάσταση... 
