Πίσω στο θέμα. Πήγα τρις την προηγούμενη βδομάδα που ήμουν Ελλάδα. Τετάρτη, Πέμπτη, Δευτέρα. Π-Σ δε πάω ποτέ είναι γελοίο με τα παιδάκια που παστώνονται για να δουν τα σόου και δε μπορείς να κουνηθείς, χώρια που Παρασκευή ήταν γνωστό από μέρες πριν ότι θα κάναν επίσκεψη τα στρουμφάκια (α ρε ΕΛ-ΑΣ, η γελοιότητά σου πάει σύννεφο.).
Τα ίδια βασικά με το χειμώνα: πτώση αλλά όχι κατάπτωση. Ακριβώς οι ίδιες γυναίκες πάνω-κάτω. Από τις Ρουμάνες που προτιμάω, η Ρεμπέκα ήταν εκεί κι όπως πάντα μια χαρά, αλλά η Κασσάνδρα που έχει το καλύτερο σώμα με διαφορά στο μαγαζί βρήκε χορηγό που την παίρνει εργολαβία 11-6 και ούτε γεια δεν μου'πε. Καλά έκανε το κορίτσι, αν δε τα φάει τώρα πότε θα τα φάει; Καλό γκομενάκι αυτό, όταν τελικά στεγνώσει ο χορηγός αξίζει να την τσεκάρετε. Τα σόου τα ίδια, βασικά 2 Ρωσίδες (Κλεό - πλαστικιά και όχι στο στυλ μου, Αλεξια- φυσική και πολύ καλή) ντους-λεσβιακό πρώτα, και δεύτερο σόου τριολέ με έναν τύπο (το βαριέμαι αυτό, το λεσβιακό όμως μπορώ να το βλέπω με τις ώρες). Το μαγαζί μισογεμάτο καθημερινές αλλά λεφτά να αλλάζουν χέρια δε πολυείδα. Βασικός λόγος νομίζω ο ΝτιΤζέι που επιμένει με τη μουσική στα ύψη να σκοτώνει την κονσομασιόν - με τέτοιο σαματά δε μπορείς να πεις κουβέντα και απλά δεν αγοράζεις, κι ας έπεσαν οι τιμές στο πουτάκι στα 15 το απλό και 50 το μεγάλο. Γιατί δε του τη λέει το αφεντικό ποτέ δε το κατάλαβα. Στριπτιζάδικο είναι, όχι ντισκοτεκ. Χουρός 10 απλός, 50 πριβέ. Αν δε σε ξέρει η κοπέλα παίζει να σου κάνει μαλακία τον απλό για να σε πείσει να πάρεις το πριβέ. Η Ρωξάνη είναι ιδιαίτερα εκνευριστική σ'αυτό στο παρελθόν και γι'αυτό της έριξα επειδικτικό άκυρο τώρα κι επίσης στις αντίστοιχες της μπας και μάθουν ποτέ. Οι Ρωσίδες γενικά έχουν υφάκι και κρίμα την εμφάνιση τους. 3-4 ούτε καν μπαίνουν στον κόπο να δοικιμάσουν την κονσομασιόν, πράμα που κάνει άθλια εντύπωση καθώς οι γυναίκες είναι 2 ταχυτήτων, αυτές που τα πρήζουν στους πελάτες κι αυτές που δε τους καταδέχονται. Και πάλι το αφεντικό καλό θα ήταν να τις ανακαλέσει στην τάξη. Που το παλιό καλό ροτέϊσιον του παλιού ΣΤΑΡ και τα γκαρσόνια με το λειζεράκι. Οι Ρουμάνες με ξέρουν πια και δε τολμάνε να μου τα σπάσουν πάρα πολύ. Ξέρουν τι γουστάρω και τι δεν απαιτώ (πχ φραπέδες και μαλακίες) κι έτσι περνάμε όλοι μια χαρά. Μέχρι που θα τους έπαιρνα και πουτάκια, αλλά να ουρλιάζω για να με ακούνε επειδή ο ΝτιΤζεί την έχει δει μουσικαράς δε γουστάρω.
Το μαγαζί κρατάει ακόμα παρά την κρίση, αλλά χρειάζεται καλύτερο μάνατζμεντ διότι θα πάει κι αυτό φούντο αν συνεχίσει τις παπαριές. Είναι γελοίο να θέλεις να πας να τα σκάσεις και να μη μπορείς λόγω ΝτιΤζέι και ξιπασιάς κάποιων Τζούδων. Κι εγώ τουλάχιστον έχω 2-3 κοπέλλες που με ξέρουν όλα αυτά τα χρόνια που πηγαινοέρχομαι, και τέλος πάντων κάπως περνάω. Αν δεν ήταν αυτές όυτε 20άρι δε θα μου φευγε. Από τον πολύ κόσμο όμως πώς ελπίζουν να τα φάνε πέραν της κλασσικής Ελληνικής αρπαχτής;
Κρίμα διότι αυτό το μαγαζί (και το ομόσταυλο) ήταν κάποτε πιο επαγγελματικά. Τώρα έγινε τυπική Νεοελληνικούρα.
