Επισκέπτης
Αν υπάρχει άλλο παρόμοιο νήμα να συγχωνευθούν.
Σήμερα το πρωί μπαίνει στο λεωφορείο ένας τυπάκος, μεσήλικας με ρομβοειδές σχήμα προσώπου, γυαλάκια, αραιό μαλλί "λοφίο" προς το ταβάνι, αστεία φάτσα, δικτυομένος με μπλου τουθ-ακουστικά.
Δεν υπήρχε θέση να καθήσει ωσπού αδειάζει μία δίπλα του και κάνει να κάτσει ενώ εκείνη την στιγμή είχε επιβιβαστεί πολύ κοντά του μία ανήμπορη γιαγιούλα με το μπαστουνάκι της.
Η κυρία που καθόταν στην διπλανή θέση του λέει "να κάτσει η γιαγιά".
Ο τυπάκος δυσανασχετεί και προχωρεί να στρώσει κώλο στο κάθισμα.
Η κυρία σηκώνεται επάνω και του επαναλαμβάνει σε ποιο έντονο ύφος.
Ο τυπάκος τα παρατάει,επανέρχεται στην φυσαρμόνικα του λεωφορείου όπου ακουμπάει και αρχίζει έναν παραληρηματικό μονόλογο για την γιαγιά:
"Ουουουου....η γιαγιααά...η γιαγιά τά΄φαγε τα ψωμιά της, εμείς να κάτσουμε...μπούρου-μπούρου-μπούρου η γιαγιά - μπούρου-μπούρου-μπούρου η γιαγιά...μπούρου-μπούρου-μπούρου..."
Εκείνη την στιγμή περνούσε από μπροστά του μία κυρία και ο τυπάκος την κοίταγε και μονολογούσε γυρεύοντας το δίκιο του!
Η κυρία τον κοίταξε μειδιώντας.
Μετά από λίγο το λεωφορείο πέρασε από μία εκκλησία.
Το ανθρωπάκι άρχισε να σταυροκοπιέται και να μονολογεί "θρησκευτικά" για να το προστατεύσει ο Θεός.
Κάποια ανθρωπάκια θέλουν έναν Θεό αποκλειστικά για πάρτη τους...
Σήμερα το πρωί μπαίνει στο λεωφορείο ένας τυπάκος, μεσήλικας με ρομβοειδές σχήμα προσώπου, γυαλάκια, αραιό μαλλί "λοφίο" προς το ταβάνι, αστεία φάτσα, δικτυομένος με μπλου τουθ-ακουστικά.
Δεν υπήρχε θέση να καθήσει ωσπού αδειάζει μία δίπλα του και κάνει να κάτσει ενώ εκείνη την στιγμή είχε επιβιβαστεί πολύ κοντά του μία ανήμπορη γιαγιούλα με το μπαστουνάκι της.
Η κυρία που καθόταν στην διπλανή θέση του λέει "να κάτσει η γιαγιά".
Ο τυπάκος δυσανασχετεί και προχωρεί να στρώσει κώλο στο κάθισμα.
Η κυρία σηκώνεται επάνω και του επαναλαμβάνει σε ποιο έντονο ύφος.
Ο τυπάκος τα παρατάει,επανέρχεται στην φυσαρμόνικα του λεωφορείου όπου ακουμπάει και αρχίζει έναν παραληρηματικό μονόλογο για την γιαγιά:
"Ουουουου....η γιαγιααά...η γιαγιά τά΄φαγε τα ψωμιά της, εμείς να κάτσουμε...μπούρου-μπούρου-μπούρου η γιαγιά - μπούρου-μπούρου-μπούρου η γιαγιά...μπούρου-μπούρου-μπούρου..."
Εκείνη την στιγμή περνούσε από μπροστά του μία κυρία και ο τυπάκος την κοίταγε και μονολογούσε γυρεύοντας το δίκιο του!
Η κυρία τον κοίταξε μειδιώντας.
Μετά από λίγο το λεωφορείο πέρασε από μία εκκλησία.
Το ανθρωπάκι άρχισε να σταυροκοπιέται και να μονολογεί "θρησκευτικά" για να το προστατεύσει ο Θεός.
Κάποια ανθρωπάκια θέλουν έναν Θεό αποκλειστικά για πάρτη τους...