Το άρθρο αυτό έχει σαν σκοπό να καταδείξει ότι ο ενημερωτικός εγκυκλοπαιδικός τόπος που ονομάζεται wikipedia βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία χάριν του καρτέλ της φαρμακοβιομηχανίας. Με αφoρμή το άρθρο για το AIDS, επισημαίνουμε ότι ο διαδικτυακός αυτός τόπος είναι επικίνδυνος για την υγεία της ανθρωπότητας.
ΟΜΑΔΑ ΜΕΛΕΤΗΣ ΚΥΤΤΑΡΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΑΤΗ ΤΟΥ AIDS
1. Ενα πρώτο παράδοξο είναι ότι το άρθρο δεν κάνει μνεία στην απονομή βραβείου Νομπέλ Ιατρικής 2008 στον Λιουκ Μοντανιέ για την ανακάλυψη του ιού LAV του μετέπειτα HTLV-III και μετά HIV, στον οποίο αποδίδεται το AIDS, παρά το ότι έχει γραφτεί μεταγενέστερα από την απονομή. Ο λόγος είναι προφανής. Πώς θα μπορούσε να πείσει ότι ο ιός αυτός προξενεί κάποια ασθένεια, τη στιγμή που ο επιστήμονας που τον σφετερίσθηκε δεν απέδειξε ποτέ κάτι τέτοιο; Δηλαδή το βραβείο Νομπέλ δόθηκε σε κάποιον που ανακάλυψε ένα ιό, που κάποιος άλλος μετά από αυτόν, αφού του τον έκλεψε, απέδειξε ότι προκαλεί το AIDS. Μάλιστα ο πρώτος είχε δηλώσει ότι είναι μάλλον ένας αθώος ιός . Ενώ αυτός που του τον έκλεψε έγραψε ψέμματα ότι προκαλεί AIDS ενώ το μόνο που πιθανόν κατάφερε ήταν να τον πολλαπλασιάσει αλλά κι αυτό απεδείχθηκε ότι δεν έγινε. Αυτό μοιάζει σενάριο για ταινία με τον αξέχαστο κωμικό Λουί ντε Φινές. Ομως ακριβώς έτσι έγιναν τα πράγματα, όπως αποκάλυψε η δημοσιογράφος Janin Roberts. Γιατί ενώ ήταν σε περιοδεία ο Γκαλλο να πείσει τον κόσμο ότι είναι στα πρόθυρα να ανακαλύψει τον ιό που προκαλεί το AIDS, ο βοηθός του Popovic προσπαθούσε να τον απομονώσει κι όταν νόμισε ότι κατάφερε να τον απομονώσει ετοίμασε ένα άρθρο, που έγραφε ότι κατάφερε να πολλαπλασιάσει τον υποτιθέμενο γαλλικό ιό - που ο Γκαλλο είχε κλέψει από το εργαστήριο του Μοντανιέ. Ο Γκαλλο γύρισε πίσω και όταν είδε το άρθρο θεώρησε ότι δεν ήταν αρκετό για να πάρει όσα χρήματα χρειαζόταν. Για αυτο άλλαξε το κείμενο με το χέρι του σβήνοντας το σημείο που έλεγε ότι θα είναι χρήσιμος ο πολλαπλασιασμός για μελλοντικές έρευνες, γράφοντας αντι αυτού ότι ο ιός αυτός προκαλεί το AIDS. Το δείγμα του ιού που στάλθηκε στο εργαστήριο του ηλεκτρονικού μικροσκοπίου αξιολογήθηκε και λίγες μέρες προτού το άρθρο τυπωθεί στο Science έφτασε η απάντηση ότι το δείγμα δεν περιείχε ιό αλλά κυτταρικά σκουπίδια. Από τότε ο ιός αυτός αναζητείται , ενώ ο αρθρογράφος της βικιπέντια θεωρεί δεδομένο ότι ο ιός έχει βρεθεί ήδη. Φαίνεται ότι ο αρθρογράφος συμμετέχει στην υποτιθέμενη κωμωδία κι αυτός. Φυσικά δεν θα άκουσε και δεν θα είδε ότι η επιτροπή που έδωσε το νομπέλ κατηγορείται ότι έλαβε δωροδοκία από το καρτέλ του φαρμάκου.
Ούτε είδε ούτε άκουσε ο αρθρογράφος ότι λόγω της απάτης του Γκάλλο 39 επιστήμονες έστειλαν επιστολή ζητώντας την απόσυρση της εργασίας από το περιοδικό Science που φέρεται να αποδίδει την αιτία του AIDS στον ιό HIV
Είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό ότι ο αρθρογράφος δεν κάνει μνεία καθόλου για αυτόν που ανακάλυψε ότι ο HIV προκαλεί AIDS αλλά αναφέρεται γενικά σε αυτούς που ανακάλυψαν τον ιό!!!!
ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΖΗΤΟΥΝ ΤΟ ΔΙΑΣΥΡΜΟ ΤΟΥ ΡΟΜΠΕΡΤ ΓΚΑΛΛΟ - ΑΛΛΩΣΤΕ ΑΥΤΟΣ ΕΠΑΙΞΕ ΕΝΑ ΑΠΛΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΕΙ ΧΡΗΜΑΤΑ ΟΠΩΣ ΣΥΝΗΘΙΖΟΥΝ ΟΙ ΙΤΑΛΟΙ - -ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ - ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ- ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΗΚΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΤΟ ΚΑΡΤΕΛ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΟΥ ΠΟΥ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΟΝ ΚΑΙΕΙ ΣΑΝ ΚΑΜΜΕΝΟ ΧΑΡΤΙ ΕΝΩ ΜΕΧΡΙ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΛΙΓΟ ΤΟΝ ΑΠΟΘΕΩΝΕ - ΤΟ ΤΕΣΤ ΠΟΥ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕ, ΕΙΝΑΙ ΧΡΗΣΙΜΟ ΓΙΑ ΑΛΛΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΠΡΟΒΑΛΛΟΝΤΑΙ - ΤΟ ΤΕΣΤ ΔΕΝ ΣΤΙΓΜΑΤΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΟΡΟΘΕΤΙΚΟΥΣ - ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΤΕΣΤ ΟΠΩΣ ΟΛΑ ΤΑ ΤΕΣΤ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΕΥΣΕΙ ΣΑΝ ΕΝΑ ΜΕΤΡΟ ΤΗΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ ΤΟΥ ΑΜΥΝΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ - ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΤΕΣΤ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΑΝΙΧΝΕΥΕΙ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΕΝΟΣ ΜΕΤΑΔΙΔΟΜΕΝΟΥ ΙΟΥ ΑΛΛΑ ΤΑ ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ ΑΝΤΙΓΟΝΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ, ΟΠΩΣ Η ΑΝΑΣΤΡΟΦΗ ΤΡΑΝΣΚΡΤΙΠΤΑΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΓΛΥΚΟΠΡΩΤΕΙΝΕΣ ΤΗΣ ΜΕΜΒΡΑΝΗΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ , ΟΠΩΣ ΘΑ ΔΕΙΞΟΥΜΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ.
2. Αναφορικά με το τεστ αντισωμάτων Ελιζα (ELIZA) που ανιχνεύει δήθεν την ύπαρξη του ιού το άρθρο είναι γεμάτο από ασάφειες και ανακρίβειες. Εντελώς απροσδόριστα ισχυρίζεται ο ανώνυμος editor ότι το τεστ δείχνει τη παρουσία του ιού, ενώ είναι γνωστό σε κάθε φοιτητή της βιολογίας ότι τα αντισώματα ακολουθούν τις ιώσεις κι αφού ο ιός δεν υπάρχει πουθενά στο σώμα, όταν το σώμα έχει καθαρισθεί από τον ιό, ενώ τα αντισώματα παραμένουν ως φύλακες εναντίον μιας μελλοντικής εισβολής ενός ιού. Αρα λοιπόν ο αρθρογράφος δεν προβληματίζεται καθόλου για το προφανές αυτό γεγονός και ταυτίζει τη παρουσία αντισωμάτων με τη παρουσία ιού. Επίσης σε περιπτώσεις πραγματικής ανοσοανεπάρκειας η αδυναμία και η ελαττωματικότητα των λεμφοκυττάρων, ιδίως των CD4, οδηγεί σε ανεπάρκεια αντισωμάτων. Αντίθετα μεγάλη πλειοψηφία των οροθετικών ασθενών και φορέων έχει μεγάλη ποσότητα γ-σφαιρινών που είναι ουσιαστικά τα αντισώματα. Ούτε εδώ προβληματίζεται ο αρθρογράφος πώς συμβαίνει σε ένα ανοσοανεπαρκή ασθενή να παρατηρούμε μεγάλη ποσότητα αντισωμάτων.
Ισως το παραδοξότερο από όλα τα επιδημιολογικά στοιχεία είναι το ακόλουθο και αφορά το τεστ των αντισωμάτων. Αφού υποστηρίζεται ότι η επιδημία άρχισε στο Λος Αντζελες και το Σαν Φραντζίσκο, θα περίμενε κανείς τα αντισώματα να εξαπλώνονται κατά μήκος μιας πιθανής γραμμής διάδοσης της επιδημίας σε όλο τον κόσμο. Αντίθετα η συχνότητα ανεύρεσης οροθετικών, από τη πρώτη στιγμή της χρησιμοποίησης του τεστ αντισωμάτων μέχρι σήμερα, σε όλα τα σημεία του πλανήτη παραμένει σχετικά σταθερή. Αυτό σημαίνει ότι η μετάδοση του συνδρόμου AIDS είναι ανεξάρτητη από την παρουσία αντισωμάτων σε ένα πληθυσμό, άλλο ένα γεγονός που καθιστά το τεστ αναξιόπιστο και την διάγνωση του συνδρόμου ως υποκείμενη σε ανοιχτή πλέον αμφισβήτηση. Μάλιστα η σταθερότητα της συχνότητας των θετικών αντισωμάτων διατηρείται σε ειδικές ομάδες. Δηλαδή πχ σε μια φυλακή η συχνότητα οροθετικότητας είναι σταθερή παρά τις πολλαπλές σεξουαλικές επαφές μεταξύ ανδρών που είναι συνήθεις στις φυλακές. Θα περίμενε κανείς σε κλειστές ομάδες να παρατηρείται μια αύξηση της οροθετικότητας αν επρόκειτο για επιδημία. Η συχνότητα οροθετικότητας μάλιστα είναι χαρακτηριστική της ομάδας. Η μεγαλύτερη οροθετικότητα παρατηρείται σε παιδιά που το έσκασαν από το σπίτι- εγγίζει το 15%-, σε ομοφυλόφιλους χρήστες ενδοφλεβίων ναρκωτικών, σε ομοφυλόφιλους δίχως ναρκωτικά, ακολουθούν οι ετεροφυλόφιλοι χρήστες ενδοφλεβίων ναρκωτικών, τα νήπια 0 ως 4 ετών (που έχουν περίπου ίση συχνότητα με τους έγκλειστους σε φυλακές!!!!), οι ενήλικες από 30 – 49 ετών, και μετά άλλες ομαδοποιήσεις. Ειδικά για τις εγκύους τα πράγματα είναι περιπλεγμένα. Στην Αφρική φτάνει το 30% ενώ στη Φινλανδία το 0,01% . Γενικά η κύηση θεωρείται ότι αυξάνει τα ψευδώς θετικά αντισώματα. Ασθένειες όπως η σύφιλη και η ελονοσία θετικοποιούν το τεστ αντισωμάτων. Τέλος παράγων διαφοροποίησης της οροθετικότητας είναι και η φυλή. Τη μεγαλύτερη συχνότητα εκδηλώνουν οι μαύροι, μετά οι ισπανόφωνοι, οι λευκοί, οι αυτόχθονες αμερικανοί και τελευταίοι οι ασιάτες της κίτρινης φυλής. Ενα ακόμα παράδοξο είναι ότι οι ασιάτες ομοφυλόφιλοι έχουν πολύ χαμηλό ποσοστό οροθετικότητας συγκριτικά με ομοφυλόφιλους άλλων φυλών, ποσοστό που μοιάζει με αυτό των ετεροφυλόφιλων λευκών.
Αν λοιπόν τα αντιγόνα του τεστ αντισωμάτων δεν οφείλουν την ύπαρξη τους σε ιό πού οφείλονται και με τι σχετίζονται; Η αύξηση αυτών των αντισωμάτων συσχετίζεται με το στρες και έτσι ίσως εξηγείται η παρατήρηση αυξημένων αντισωμάτων σε καταστάσεις στρες, όπως ο εγκλεισμός σε φυλακή, η φυγή των εφήβων από το σπίτι, η κύηση κ.α. Η Παπαδοπούλου από την ομάδα του Περθ πάλι αναλύοντας τα αντιγόνα του πάνελ της εξέτασης Western Blot αποκάλυψε ότι όλα συσχετίζονται με αντιγόνα του ίδιου του ανθρώπινου οργανισμού.
. Ξέρουμε πια από το 1993 με βεβαιότητα ότι όλα τα αντιγόνα που ανιχνεύονται με το τεστ αντισωμάτων συνολικά και με τη Western Blot αναλυτικά ότι είναι ανθρώπινης προέλευσης. Η Western Blot είναι η εξέταση που υποτίθεται ότι επιβεβαιώνει ή ακυρώνει το αποτέλεσμα του τεστ αντισωμάτων ELIΖΑ.
Η πολυπλοκότητα της εξέτασης Western Blot, τα διαφορετικά κριτήρια, ανάλογα με το εργαστήριο, για τη οροθετικότητα καθιστούν την εξέταση αναξιόπιστη. Πιο εύκολο είναι να ερμηνεύσεις ένα φλυτζάνι του καφέ, παρά μια εικόνα με μπάντες ηλεκτροφόρησης. Το ίδιο δείγμα μπορεί να χαρακτηρισθεί θετικό ή αρνητικό ή αμφίβολο από 3 διαφορετικά εργαστήρια, που χρησιμοποιούν διαφορετικά κριτήρια. Από χώρα σε χώρα, από πολιτεία της Αμερικής σε πολιτεία ένα δείγμα μπορεί να βγεί θετικό ή αρνητικό. Πολλές φορές πρέπει να ξέρεις το ιστορικό του ατόμου που υποβάλλεται σε εξέταση. Δηλαδή είναι σαν τη Γεωργία Βασιλειάδου που στη παλιά ελληνική ταινία, ως καφετζού, μάθαινε την ιστορία του κάθε πελάτη της και ερμήνευε το φλυτζάνι ανάλογα με αυτό που ήδη γνώριζε. Αυτό το απέδειξε και η Γερμανίδα γιατρός Juliane Sacher η οποία έστειλε αίμα δικό της με το όνομα ήδη γνωστού οροθετικού ασθενούς της και βγήκε θετικό και μετά έστειλε το αίμα του ίδιου ασθενούς της που ήταν ήδη οροθετικός με το δικό της όνομα και βγήκε οροαρνητικός. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε χώρες που θεωρούνται Μπανανίες επιστημονικά, όπως η Ελλάδα, τα άτομα που εκτελούν τη Western Blot είναι ελάχιστα, πιθανόν 3-4. Το αποτέλεσμα της κρίσης τους βέβαια είναι δραματικό παρά τις κωμικές συνθήκες κάτω από τις οποίες βγάζουν το συμπέρασμα τους. Μοιάζουν σε αυτό το σημείο με τον Καίσαρα μέσα στο Κολοσσαίο που αποφάσιζε τη τύχη ενός μονομάχου, με την κλίση του αντίχειρα του. Ακολουθεί ένα άρθρο από επίσημες πηγές που φανερώνει όλη την ασυνεννοησία που προκύπτει από τη διαφοροποίηση των κριτηρίων
Και γιατί το άρθρο της βικιπέντια δεν κάνει μνεία για τη Western Blot; Μήπως καταργήθηκε επίσημα αλλά εξακολουθεί επίσημα να γίνεται μόνο στην Ελλάδα ; Γιατί ο έλληνας μικροβιολόγος δεν έχει δικαίωμα να πει αν κάποιος είναι οροθετικός, όπως θα έλεγε για κάποιον που έχει αντισώματα στρεπτοκόκκου ή βρουκέλλας, αλλά πρέπει να το επιβεβαιώσει ο τεχνικός που κάνει τη Western Blot;
3. Σχετικά με την ανίχνευση του ιού από την έξέταση PCR διαδίδεται επίσημα ότι κομματάκια του RNA του ιού μπορούν να ανιχνευθούν στο αίμα των οροθετικών. ο αρθρογράφος της wikipedia δεν αναφέρει πουθενά ότι τέτοια κομματάκια ιών σε μεγάλες ποσότητες μπορούν να ανιχνευθούν και σε μη οροθετικούς . Ετσι απαγορεύθηκε να γίνεται το τεστ αυτό σε μη οροθετικούς. Δηλαδή όταν έχεις αντισώματα κατά του ιού, δηλαδή έχεις τον ιό μέσα σου - κατά την επίσημη ιατρική του καρτέλ- τα κομματάκια του ιού είναι ο ιός. Αλλά αν είσαι οροαρνητικός τότε ο ιός δεν είναι πια ιός . Αυτό μοιάζει με ιστορία του Νασρεντίν Χότζα. Οταν ο Kary Mullis εφευρέτης της PCR και κάτοχος του Νομπέλ για αυτή την ανακάλυψη είπε ότι το τεστ αυτό είναι μια ανοησία δέχτηκε μια αήθη επίθεση από τον Ρόμπερτ Γκάλλο. Τίποτα από όλα αυτά δεν είδε κι ούτε άκουσε ο editor του άρθρου και αναφέρεται στο τεστ σαν να μη συνέβη τίποτα. Αλλα λόγια να αγαπιόμαστε...
4. Δεν αναφέρεται πουθενά η εργασία της Ν. PADIAN. Η Νancy PADIAN, επίσημη ερευνήτρια του AIDS απέδειξε ότι μεταξύ ζευγαριών που ο ένας είναι οροθετικός - που υποτίθεται ότι έχει τον ιό στο αίμα του- και ο άλλος οροαρνητικός δεν υπάρχει σεξουαλική μετάδοση (Padian NS, Shiboski SC, Glass SO, Vittinghoff E. 1997. Heterosexual transmission of human immunodeficiency virus (HIV) in Northern California: results from a ten-year study. Am J Epidemiol 146, 350-357) Βέβαια η κ. Πάντιαν βγάζει τα προς το ζην από το καρτέλ και είναι ίσως φυσικό να μην θέλει να καταταχθεί στους "αρνητές" , όμως η πολύ έντιμη και αξιόλογη εργασία της δείχνει ότι η πιθανότητα ετεροφυλοφιλικής μετάδοσης αγγίζει τη πιθανότητα από 1 στις 10.000 επαφές μέχρι 3 στις 1000, πράγμα που είναι πολύ κοντά στην πιθανότητα της ανεξάρτητης θετικοποίησης. Είναι γνωστό ότι ένας στους 300 από μας είναι ή θα γίνει ή ήταν οροθετικός, όπως προκύπτει απο έρευνες σε αιμοδοσίες, στρατώνες κλπ Η ομολογία της Πάντιαν ότι "πιστεύει" ότι υπάρχει ιός που μεταδίδεται αμφισβητείται και είναι πιθανόν αποτέλεσμα εκβιασμού, αλλά η παντελής απουσία της από την αναφορά για το AIDS της βικιπέντια, καθιστούν τον εκβιασμό πολύ πιθανό. Και δεν είναι μόνο η εργασία της ερευνήτριας . Χιλιάδες είναι οι περιπτώσεις οροθετικών που είναι παντρεμένοι και το έτερο ήμισυ δεν έχει τον "ιό", όπως μπορεί να βεβαιώσει ο κάθε εργαστηριακός που είναι ειδικός στο τεστ αυτό. Ελάχιστες είναι οι περιπτώσεις ζευγαριών που είναι και οι 2 οροθετικοί και αυτό αντανακλά τη περίπτωση της τυχαίας σύμπτωσης οροθετικότητας. Σε ένα τυχαίο δείγμα η πιθανότητα αυτή είναι 1/300 επί 1/300, όπως η απλή γνώση της στατιστικής υποδεικνύει, δηλαδή 1/90.000 ζευγάρια. Αρα το άρθρο της βικιπέντια δεν λέει την αλήθεια και σε αυτό το σημείο
5. Το άρθρο αυτό δεν αναφέρει τα δεδομένα που έχουν προκύψει σχετικά με τις ασθένειες που αρχικά αποδόθηκαν στο σύνδρομο. Πχ το σάρκωμα Καπόζι που έμφανίσθηκε σε κάποιες πρώτες περιπτώσεις ασθενών AIDS υποστηρίχθηκε ότι οφείλεται στον ιό. Ηδη όμως το σάρκωμα έχει βρεθεί ότι οφείλεται σε υπερκατανάλωση και τοξικότητα νιτρωδών διεγερτικών φαρμάκων (poppers). Τέτοια φάρμακα υπερκατανάλωναν οι ομοφυλόφιλοι στα γκαίη μπαρς του Λος Αντζελες τη δεκαετία του 1970. Και είχε επισημανθεί από τις πρώτες περιπτώσεις
και αργότερα
Είναι γνωστό επίσης ότι το σάρκωμα Καπόζι αποδίδεται σε ερπητοιό εδώ και 20 χρόνια
Είναι γνωστό ότι οι πρώτοι ασθενείς από το 1981 ως το 1984, που έγινε και ο ορισμός του συνδρόμου, έπασχαν από σοβαρές οξείες ή χρόνιες ασθένειες, όπως το σάρκωμα Καπόζι, κάποια λεμφώματα, φυματίωση, πνευμονία από πνευμοκύστη καρίνι και άλλα. Οι ασθένειες αυτές ήταν ποικίλες και ο ορισμός του συνδρόμου ήταν τόσο ευρύς που μπορούσε να περιλάβει πολλές μεμονωμένες ασθένειες.. Tο σάρκωμα Καπόζι είναι τεκμηριωμένο ότι συσχετίζεται με τη χρήση πόππερς, δηλαδή ευφορικών ουσιών που βασίζονται στα νιτρώδη, φάρμακα που κανονικά χρησιμοποιούνται από στηθαγχικούς ασθενείς, αλλά που χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον από τους πρωτοδιαγνωσθέντες ασθενείς με το σύνδρομο. Για παρόμοιους λόγους κι άλλες ασθένειες, όπως η πνευμοκύστωση καρίνι που αποδίδονται στο σύνδρομο του AIDS, λόγω καταστολής του ανοσοποιητικού, μπορεί να υποστηριχθεί επαρκώς ότι οφείλονται στη χρήση των πόππερς, αφού τα αντιστηθαγχικά έχει αποδειχθεί ότι βλάπτουν το ανοσοποιητικό. Επιβεβαίωση των παραπάνω ήρθε όταν, στο τέλος της δεκαετίας του 1980, η επίπτωση του σαρκώματος Καπόζι στους ομοφυλοφίλους έπεσε μετά μία επιτυχημένη καμπάνια για το σταμάτημα της χρήσης των πόππερς από αυτούς.
Ομως το άρθρο της βικιπαίντια δεν κάνει κανένα λόγο σχετικό για αυτό.
6. Σχετικά με το AIDS στην Αφρική τα ψέμματα του άρθρου είναι ανυπολόγιστα. Θα σταχυολογήσουμε μερικά από αυτά. Οι στατιστικές των Αφρικανικών χωρών εξάγονται με τρόπο που να ικανοποιεί τα συμφέροντα αμφότερων των πλευρών, και του καρτέλ και των ντόπιων κυβερνήσεων. Το άρθρο αναφέρει για ορφανά παιδιά που άφησαν γονείς που έπασχαν και οι δύο από το σύνδρομο. Ομως οι μαρτυρίες που έχουμε είναι ότι σε πολλά χωριά έβλεπες να υπάρχουν οι παππούδες με τα εγγόνια και έλειπαν οι γονείς, που πήγαιναν στα άστεα για αναζήτηση εργασίας. Σε τέτοιες περιπτώσεις οι Αφρικανοί αξιωματούχοι έδειχναν ως αιτία τον αφανισμό των γονέων από την ασθένεια, προσβλέποντας στο πακτωλό των φιλανθρωπικών χρημάτων. Αυτό βόλευε βέβαια και το καρτέλ για άλλους λόγους αφού καρπώνονταν την αδιάκριτη φιλανθρωπία.
Ενα άλλο εντυπωσιακό ψέμα υποστηρίχθηκε το καιρό της επίθεσης του καρτελ στην Αφρική .. (και στις μέρες μας όταν το καρτέλ άρχισε να βλέπει προς τη μεριά της Ινδίας). Τότε ειπώθηκε ο εντελώς αστήριχτος ισχυρισμός ότι οι πόρνες μετέδιδαν το AIDS μέσω των κεντρικών αυτοκινητοδρόμων, όταν εξασκούσαν το επάγγελμα τους στους εθνικούς δρόμους και στις κεντρικές αρτηρίες της Αφρικανικής ηπείρου. Οι οδηγοί φορτηγών και οι πόρνες, κατά αυτή τη φήμη, ήταν αυτοί που διέδωσαν το AIDS στην Αφρική. Ηδη εδώ και πολλά χρόνια όμως έγινε φανερό ότι οι πόρνες έχουν τα μικρότερα ποσοστά οροθετικότητας, σε ορισμένες περιπτώσεις μόνο μια δεκάδα οροθετικών αναφέρθηκαν σε κάποιες χώρες και μόνο αυτές οι πόρνες που έκαναν χρήση ναρκωτικών είχαν αυξήμένες πιθανότητες οροθετικότητας. Αυτό το φαινόμενο ονομάστηκε το παράδοξο των πορνών
.. Μάλιστα μερικοί υποστήριξαν να χρησιμοποιήσουν τις πόρνες της Αφρικής για να φτιάξουν εμβόλια κατά του συνδρόμου , ζητώντας χρήματα από το Γκαίητς !!
Είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό, στη περίπτωση των πορνών, πώς απλές υποθέσεις και φανταστικά σενάρια μετατρέπονται σε αποδείξεις και κατεστημένη επίσημη γνώση.
Στη Νότια Αφρική έγινε μια σοβαρή προσπάθεια. Αληθινοί επιστήμονες ήρθαν σε επαφή με τη κυβέρνηση του Μπέκι στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και εξήγησαν τη πραγματικότητα του συνδρόμου. Η κυβέρνηση Μπέκι με επικεφαλής την υπουργό Υγείας Μαντώ Μσίμανγκ πείσθηκε και άρχισε ένα αγώνα βοήθειας του λαού τους με μικροθρεπτικά συστατικά. Μια ομάδα 1000 ατόμων με AIDS αντιμετωπίσθηκε με συμπληρώματα διατροφής που προμήθευσε η Συμμαχία για την Υγεία του Δρ Ματίας Ρατ, ενώ μεγάλο μέρος του πληθυσμού ενημερώθηκε για την χρήση φυτικών τροφών με μεγάλη ποσότητα μικροθρεπτικών. Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά. Οι θεραπείες και η βελτίωση της υγείας των ανθρώπων, όπως καταγράφηκαν και σε επιστημονικά άρθρα ήταν εντυπωσιακά. Ομως το καρτέλ του φαρμάκου οργάνωσε την αντίσταση του, αρχίζοντας ένα αγώνα κατά της κυβέρνησης Μπέκι. Στόχος ήταν η ηρωίδα υπουργός Μαντώ Μσίμανγκ που δυσφημίστηκε από τον τύπο του καρτελ σε Αφρική και Ευρώπη. Οι ειρωνικοί σχολιασμοί, τα παρατσούκλια, οι συκοφαντίες ήταν σε ημερήσια διάταξη. Μέχρι και ότι έκλεψε το ρολόι ενός ασθενή γραφτηκε σε τοπικές εφημερίδες για να χάσει το λαικό της έρεισμα. Δημιουργήθηκε μια οργάνωση, το TAC, από Αφρικανούς που για ένα κομμάτι ψωμί ή ένα εισιτήριο αεροπλάνου, συμμετείχε σε διαδηλώσεις που, ενώ στην Ευρώπη φαίνονταν ότι ζητούσαν πιο φτηνά φάρμακα, στη πραγματικότητα εκείνο που αληθινά ζητούσαν ήταν να πάψει η εκστρατεία χρήσης μικροθρεπτικών και να επανέλθει η θεραπεία με τα τοξικά φάρμακα του καρτέλ. Μετά από δικαστικό και πολιτικό σφυροκόπημα η κυβέρνηση Μπέκι έπεσε, ενώ η Συμμαχία αποσύρθηκε, για να καταλάβουν τη θέση τους οι συνήθεις ορνεοκέφαλοι που διοικούν κι άλλες χώρες εξαρτημένες από το καρτέλ. Αξιοσημείωτη είναι και η συμμετοχή του Μπιλ Γκαίητς στη προσπάθεια συκοφάντησης του έργου της συμμαχίας. Ο Γκαίητς γνωρίζοντας ότι τα ηλεκτρονικά δολλάρια είναι ευάλωτα συγκριτικά με τα φαρμακοδολλάρια αντάλλαξε ένα μεγάλο μέρος των μετοχών του με φαρμακοδολλάρια, γνωρίζοντας ότι η σταθερότητα των μετοχών της φαρμακοβιομηχανίας είναι μεγαλύτερη. Ετσι αγόραζε αντιρετροικά φάρμακα από τις δικές του εταιρείες που τα χάριζε μετά στη Νότια Αφρική ως φιλανθρωπική δωρεά. Αν η θνητότητα του AIDS οφείλεται κατά ένα μεγάλο μέρος σε φάρμακα, μπορούμε να υπολογίσουμε πόσο κόστισε σε ανθρώπινες ζωές η φιλανθρωπία του Γκαίητς .. Τίποτα από όλα αυτά δεν αναφέρει στο άρθρο η βικιπέντια.
7. Τα ψέμματα της βικιπέντια ότι τα αντιρετροικά φάρμακα θεραπεύουν το AIDS είναι εξοργιστικά. Σε αυτό το σημείο το άρθρο προσεγγίζει το όριο εκείνο, όπου το Γκαιμπελικό με το Σταλινικό στοιχείο ενώνονται σε μια τέλεια αρμονική .. Είναι γνωστό από τη δεκαετία του 1980 ότι η θνητότητα των αιμοφιλικών αυξήθηκε κατακόρυφα όταν η φυσική ιδιότητα τους να παράγουν περισσότερα αντισώματα κατά των αντιγόνων που ανήκουν στον οργανισμό μας, όπως του p24 κι άλλων παρόμοιων που ψευδώς αποδίδονται στον HIV, χαρακτηρίσθηκε ως AIDS, και άρχισαν να θεραπεύονται με αντιρετροικά. Αντίθετα παλιότερα οι αιμοφιλικοί δεν παρουσίαζαν τέτοια θνητότητα. Η θνητότητα επίσης των αντιρετροικών είναι διαφορετική. Ετσι η θνητότητα αυτών που έλαβαν το χρονολογικά πρώτο φάρμακο, το περίφημο δηλητήριο ΑΖΤ, πέθαναν τους πρώτους μήνες θεραπείας. 100 % αυτών των υγιών οροθετικών που πήραν το φάρμακο πάθαιναν AIDS και σε μεγάλο ποσοστό πέθαναν, πρακτικά όλοι. Βέβαια ο κόσμος νόμιζε ότι αυτοί πέθαιναν από το σύνδρομο κι έτσι η πεποίθεση στη ύπαρξη του μεγάλωσε. Τα μεγάλα ονόματα εκείνης της εποχής, όπως ο Ροκ Χαντσον, ο Φρέντυ Μέρκουρυ, και στην Ελλάδα ο Μπίλλυ Μπο και ο Ιόλας, που πέθαναν, άθελα τους διέδωσαν το μύθο της ύπαρξης του ιού. Ομως όλοι αυτοί πέθαναν από τις φοβερές παρενέργειες του ΑΖΤ. Είναι χαρακτηριστικό ότι η θνητότητα των φαρμάκων ειναι διαφορετική. Τα νεότερα φάρμακα ίσως έχουν μικρότερη θνητότητα, και ιδίως όταν τα φάρμακα εναλλάσονται, σκοτώνουν λιγότερους ανθρώπους, σύμφωνα με την εμπειρία χρήσης τους. Αυτη η μεταβολή αποτυπώνεται πολύ καλά στην ιστορία της εξέλιξης της θεραπείας των αιμοφιλικών. Είναι χαρακτηριστικό ότι αυτοί οι άνθρωποι πέθαιναν από τη συνήθη παρενέργεια των αντιρετροικών , την ηπατοτοξικότητα
. Παρόμοια θνητότητα εκδήλωσαν κι άλλες ομάδες ασθενών, πχ οι χρήστες άλλων κοινόχρηστων φαρμάκων, όπως τα αντιφλεγμονώδη. Τι σχέση έχει η καταστροφή του ήπατος με το aids απομένει να μας το εξηγήσει ο editor της wikipedia. Δυστυχώς όμως ούτε αυτό το κάνει. Σε αυτό το σημείο η ομάδα μελέτης της κυτταρικής ιατρικής αποδίδει τιμές στον μοναδικό άνθρωπο που αντιστάθηκε στο κατεστημένο του AIDS κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, τον Πήτερ Ντιούσμπεργκ
Το 1994 ως το 1995 ήταν μια καλή χρονιά για τον Ντιούσμπεργκ. Μια ελληνική φωνή από την Αυστραλία του έδωσε θάρρος και κατάφερε και βγήκε από περίπου 7 χρόνια απομόνωσης, και αυτό για λίγο.. . Η Ελένη Παπαδοπούλου από το Περθ με αυτή την εργασία της αποδεικνύει ότι τα λεγόμενα αντιγόνα του HIV είναι στη πραγματικότητα αντιγόνα του ίδιου του ανθρώπινου σώματος. Πήγε πολύ πιο πέρα από τον Ντιούσμπεργκ αφού αμφισβητεί την ύπαρξη καν και του ιού του ίδιου. (Papadopulos-Eleopulos, E., V.F. Turner, and J.M. Papadimitriou, Is a positive Western blot proof of HIV infection? Biotechnology, 1993. 11: p. 696-707). Είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό ότι αν βάλεις τη λέξη Duesberg P. sto pubmed, από το 1962 που ήταν νέος μέχρι το 1988 περίπου μπορείς να βρείς πάνω από 140 εργασίες στα θέματα που αυτός ο αληθινός επιστήμονας ασχολιόταν (ρετροιοί, ογκογονίδια κλπ). Από τη στιγμή όμως που είπε ότι "HIV is not the cause of AIDS"
τα παντα για αυτόν άλλαξαν. Από τότε και, παρά το ότι βρισκόταν στην ακμή της καρριέρας του, σχεδόν όλα τα άρθρα του είναι επιστολές δίχως περίληψη και μπορείς να βρείς ολόκληρες χρονιές χωρίς ούτε ένα άρθρο. Για την ακρίβεια μετά το 1988 και σε διάστημα 21 χρόνων βρίσκεις μόνο 20 εργασίες και περίπου 60 γράμματα ή τη φράση no abstract available κι αυτά συνήθως σε ήσσονος σημασίας περιοδικά. O αρθρογράφος της βικιπέντια δεν έχει και δεν έχει ακούσει τίποτα ότι ο Ντιούσμπεργκ και πολλοί άλλοι ,έχαναν τις δουλειές ή τα εργαστήρια τους όταν αμφησβητούσαν την επίσημη θεωρία; (AKOMA KAI ΣΗΜΕΡΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΟΠΩΣ Ο ΑΝΤΡΙΟΥ ΜΑΝΙΩΤΗΣ ΕΞΟΣΤΡΑΚΙΖΟΝΤΑΙ ΟΤΑΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΝ ΤΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΣΥΜΠΛΕΓΜΑ ΠΟΥ ΣΥΝΤΗΡΕΙ ΤΗΝ ΑΠΑΤΗ)
Να και μερικές εργασίες που κατάφεραν να ξεφύγουν από την λογοκρισία
Η ακόλουθη εργασία του Ντιούσμπεργκ ίσως να έσωσε εκατοντάδες χιλιάδες υποψήφια θύματα του καρτέλ όταν έδειξε την τεράστια βλάβη όλων των κυττάρων του ανθρώπινου σώματος από το ΑΖΤ, γιατί το καρτέλ εκείνο το καιρό αναγκάσθηκε να κάνει πίσω και να αποσύρει το φάρμακο αυτό που επέφερε τη γενοκτονία των οροθετικών ατόμων
Ο θάνατος εκατομμυρίων ανθρώπων από τα τοξικά φάρμακα του καρτέλ είναι ένα αδίκημα που πρέπει να τιμωρηθεί. Το πώς το καρτέλ καταφέρνει μέχρι στιγμής να ξεφύγει από τις ευθύνες του είναι ένα σημείο που αποδεικνύει την ανικανότητα της επιστημονικής κοινότητας, ιατρικής και νομικής-δικαστικής, σήμερα .. Μια παγκόσμια συζήτηση πρέπει να διεξαχθεί αυτή τη στιγμή για το συνεχιζόμενο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Οσο υπάρχουν άνθρωποι του καρτέλ στις κυβερνήσεις κάτι τέτοιο είναι αδύνατο να καρποφορήσει...
Το άρθρο της βικιπέντια δεν κάνει καμία μνεία στο πως άλλαξε η θεραπεία του AIDS και ήρθαν τα νεότερα φάρμακα το 1996. Στη πραγματικότητα το καρτελ επηρεαζόταν από τις αντίθετες απόψεις που εκφράσθηκαν από τον Ντιούσμπεργκ και η χρονική συγκυρία της μεταβολής των θεραπειών που πρότεινε το καρτελ είναι εξηγήσιμη μόνο με βάση τους νόμους του μάρκετινγκ και της νομικής και όχι με βάση την ιατρική επιστήμη και τις ανακαλύψεις της. Εδώ μας εντυπωσιάζει, από την άλλη, πώς καταφέρνει ένας άνθρωπος να αντιμετωπίζει ολόκληρο καρτέλ.
ΙΣΩΣ ΑΥΤΟ ΝΑ ΜΑΣ ΔΩΣΕΙ ΛΙΓΟ ΘΑΡΡΟΣ --- ΤΟ ΚΑΡΤΕΛ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΦΟΒΟ ΜΑΣ --- ΑΣ ΑΠΟΒΑΛΟΥΜΕ ΤΟ ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΑΣ ΔΡΑΣΟΥΜΕ ΜΕ ΠΡΟΣΟΧΗ --- ΑΝ ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΙ ΑΣ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ
8. Αναφορικά με τις λεγόμενες εναλλακτικές θεραπείες - τις αντίθετες με τη μόνη "θεραπεία" που στέλνει βέβαια στον θάνατο και στην ηπατοτοξικότητα -αυτές αντιμετωπίζονται με δήθεν σκεπτικισμό, από τον υποκριτή ή στη καλύτερη περίπτωση ανόητο συγγραφέα. Η απόκρυψη πληροφοριών σε αυτό το τομέα είναι ποικίλλη και εξαρτάται με το τύπο της ασθένειας που εκδηλώνεται με οροθετικότητα. Η καλύτερη θεραπεία είναι η ορθή θεραπεία για την αληθινή ασθένεια του οροθετικού, δηλαδή αν κάποιος έχει οροθετικότητα με φυματίωση πρέπει να αντιμετωπισθεί η φυματίωση .. Αρα δεν υπάρχει μια ασθένεια που λέγεται AIDS και αντιμετωπίζεται με κάποια συγκεκριμένη θεραπεία. Η θεραπεία λοιπόν κάθε ασθένειας εξαρτάται από την ίδια την ασθένεια αφού το AIDS είναι ένας λεκτικός όρος δίχως περιεχόμενο, μια κενή έννοια. Σε πολλές περιπτώσεις η διάγνωση της αιτίας της οροθετικότητας είναι δύσκολη, όχι μόνο γιατί οι γιατροί δεν ψάχνουν καν προς την αληθινή αιτία που εκδηλώνει την οροθετικότητα, αλλά και γιατί δεν έχουν βρεθεί όλες οι περιπτώσεις ασθενειών που εκδηλώνονται με οροθετικότητα. Ο Αντριου Μανιώτης σε αυτή τη περίπτωση έχει κάνει εξαιρετικό έργο, ακολουθώντας την Ελένη Παπαδοπούλου και συγκεντρώνοντας όλες τις γνωστές μέχρι στιγμής περιπτώσεις που εκδηλώνουν αντισώματα που λέγονται εσφαλμένα ότι αφορούν τον ιό HIV
Ομως παρά τη δυσκολία καθορισμού της ανίχνευσης της συσχέτισης ασθένειας - οροεθετικότητας έχουν ήδη γίνει πολλές προσπάθειες θεραπείας - ορισμένες πολύ γενικές κι άλλες πιο ειδικές. Μια από τις πιο αξιόλογες είναι αυτή που ανέπτυξε η Συμμαχία για την Υγεία του Δρ Ρατ στη διάρκεια της δράσης της στην Αφρική. Η Συμμαχία έχοντας εντοπίσει την αιτία του AIDs της Αφρικής στον υποσιτισμό ανέπτυξε ένα πρόγραμμα δράσης υποστήριξης αυτών των ασθενών με μικροθρεπτικά συστατικά. Η Συμμαχία ξεκινούσε με την παραδοχή ότι όντως υπάρχει αυτός ο ιός . Τι πιο εύκολο όμως να αντιμετωπίσεις μια ίωση παρά με το γενικά παραδεκτό φάρμακο κάθε ίωσης, την βιταμίνη C. Αφού επίσης είναι μια ασθένεια του ανοσοποητικού τι καλύτερο από το να δώσεις τα μικροθρεπτικά συστατικά που τρέφουν τον μυελό των οστών, κέντρο της παραγωγής των περισσοτέρων κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος, δηλαδή φυλλικό οξύ, και βιταμίνες του συμπλέγματος Β και ιχνοστοιχεία που υποστηρίζουν την άμυνα του οργανισμού. Αυτή η άκρως ορθολογιστική προσέγγιση είχε εξαιρετικά αποτελέσματα. Παρά το ότι η Συμμαχία για την Υγεία καταδιώχθηκε από το καρτέλ στη Νότιο Αφρική, τα αποτελέσματα που καταγράφηκαν ήταν εντυπωσιακά. Ολα τα συμπτώματα τα αποδιδόμενα στο ΑIDS κατά το συνέδριο του Bangui το 1985 υποχώρησαν με τη χρήση των μικροθρεπτικών συστατικών που πρότεινε η Συμμαχία. Να μια σχετική πρωτοπόρα εργασία που διεξήχθηκε από το πνευματικό πατέρα του Δρ Ρατ, τον Linus Pauling
Παρομοιες προσπάθειες έγιναν από μικρές ομάδες σε πολλά άλλα μέρη στο κόσμο. Στην Ελλάδα η ερευνήτρια Πόπη Λιανού ήταν από τους πρώτους επιστήμονες σε όλο το κόσμο που στα τέλη της δεκαετίας του 1980 θεράπευε τους ασθενείς οροθετικούς με βιταμίνη C κι άλλα μικροθρεπτικά χωρίς αντιρετροικά. Δυστυχώς η ερευνήτρια εκδιώχθηκε από τη κρατική θέση που κατείχε. Ομως άφησε ένα πολύ αξιοθαύμαστο έργο για το οποίο μιλούν ακόμα όσοι ασθενείς είχαν τη τύχη να θεραπευτούν στο κέντρο της, αντίθετα με όσους είχαν την ατυχία να πέσουν στα νύχια του καρτέλ που χάθηκαν εκείνη την εποχή. Στη Γερμανία η Γιουλιάνε Σάχερ από τη δεκαετία του 1980 παρείχε θεραπείες με μικροθρεπτικά. Και το δικό της έργο αποκρύφτηκε από τη κυβέρνηση της ομοσπονδιακής Γερμανίας
Αναρτήθηκε από Iznogoud στις 6:51 πμ 0 σχόλια
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)
