ο Μπαμπης μονο αν ζητησουν επιεικεια οι δυο οικογενειες στο δικαστηριο θα πεσει στα μαλακα....με βασικο επιχειρημα την ανατροφη του παιδιου...Κριμα παντως για οτι εγινε, φαινεται τυπος καλης παστας απο οικογενεια και οχι μπουρδελο... αφου δεχοταν ψυχολογικη βια,επρεπε να χωρισει ηρεμα και ωραια....
Επιβεβαιωθηκε το ρητο οτι μια γυναικα μπορει ειτε να σε αναστησει ,ειτε να σε καταστρεψει...ποτε δεν ανοιγεις μετωπο με γυναικα ακομα και αν σε μπουγελωσει σε δημοσιο χωρο,διοτι πολυ απλα εχουν τσακωθει με τη λογικη....και ως αδυναμο φυλλο θα χρησιμοποιησουν εναντιον σου οτιδηποτε και αν κανεις...?
Η αγνοια ειναι η καλυτερη απαντηση. Προσοχη ,οτι γραφω δεν ειναι απορροια μισογυνισμου ,αλλα η ωμη πραγματικοτητα. ΝΑΙ τις λατρευουμε και δε θα μπορουσαμε να ζησουμε χωρις αυτες,χρειαζεται ομως προσοχη και ψυχραιμια στην αρχη μιας γνωριμιας,πολλω δε μαλλον στη συνεχεια, οταν και αν αρχισεις να δενεσαι. Τις προαλλες εγραψα μια προσωπικη ιστορια που εν συνεχεια ζητησα απο τον Αντισθενη να διαγραψει γιατι πολλα ποδαρια εχει ο διαολος.
Κοντολογις,εψηνα κατασταση με μια κοπελα που ετοιμαζοταν για δικαστικο σωμα , χωρις ομως πιεση και βιασυνη,αφου απλως διαβαζαμε στον ιδιο χωρο για καιρο. Εγω παραλληλα στην κοινωνικη μου ζωη συνεχισα να παιζω με αλλες χωρις φυσικα να το ξερει,αυτην πιο πολυ απο αλτρουισμο και απροσμενη συναισθηματικη φορτιση την εκανα παρεα και τη βοηθουσα (η με βοηθουσε) ,οσο καθομασταν μαζι. Ο κυριος νους μου ηταν μην της επιτεθει κανενα τζανκι οταν εφευγε μεταμεσονυχτια τα βραδια. Στο τελος οχι μονο δεν εκτιμησε την ολη κατασταση ,αλλα μου εκανε το βιο αβιωτο με ακατανοητες σκηνες ζηλοτυπιας και θαψιμο, αφου στην τελικη αυτο που υπηρχε μεταξυ μας ηταν κατι τελειως φλου..
Μια φορα στιγμιαιο φασωμα ,αλλα ΕΚΑΝΑ ΠΙΣΩ διοτι ουτε αυτη ηξερε τι ηθελε και το σεβαστηκα...εγω παντα βραχος,το μονο που μ ενοιαζε ηταν να εισαχθει στη Σχολη Δικαστων...οπερ εγενετο?
Τη μια με αποκαλουσε ρεμαλι και κωλοπαιδο,την αλλη αναισθητο ,μαλακα και μαμακια. Επειδη τη συμπαθουσα και εκτιμουσα τον "αγωνα" που εκανε,δεν εδινα σημασια και γελουσα .Πρωτη(αντε δευτερη) φορα εβλεπα μια κοπελα οχι μονο για φλερτ,αλλα απο αληθινο ενδιαφερον. Αυτο τραβηξε αρκετο καιρο,με ρεζιλεψε αρκετες φορες μπροστα σε ΠΟΛΥ ΚΟΣΜΟ. Μεχρι που αναγκαστηκα να καθομαι σε διαφορετικο σημειο γιατι και μονο η απλη κουβεντα με καποια αλλη κοπελα σ εκεινο το χωρο ΤΗ ΦΟΥΝΤΩΝΕ. Μετα αρχισε να κανει και αυτη το ιδιο πραμα με κατι χλεχλεδες και μπορω να ομολογησω οτι κι εγω υπερφουντωνα(χωρις να ξερω το λογο).
Το σπανιο αυτο θηλυκο πλασματακι λοιπον (που ειχε αδοξο τελος με τον πρωην και με ταυτιζε μαζι του),ΕΦΤΑΣΕ ΣΕ ΣΗΜΕΙΟ να μου λεει "ΧΤΥΠΗΣΕ ΜΕ ,ΚΑΝΕ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΚΡΑΙΟ ,ΔΕ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ,ΝΑ ΜΠΟΥΜΕ ΦΥΛΑΚΗ ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΟΥΜΕ..ΜΗ Μ ΕΝΟΧΛΕΙΣ,ΣΕ ΜΙΣΩ ,ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΙΔΙΟΙ ΕΙΣΤΕ"...τη στιγμη που πραγματικα ειχαμε πλεον μονο τυπικη επαφη(ενα γεια στην καλυτερη). Μπορει λογω μελετης να μην ηθελε να μιλαμε και απολυτως λογικο...Αλλα προκειμενου να μη με βλεπει ΚΑΘΟΛΟΥ, τι να εκανα? Να εξαυλωνομουν? Στην οψη μου και μονο γινοταν τουρκος...και το κακο ειναι οτι η συμπεριφορα της εξεθετε και τους δυο μας. χαχα αλλος στη θεση μου δε ξερω πως θα αντιδρουσε. Διατριβη στο Δαφνι ?..
...... τοτε πραγματικα επικυρωσα την παραδοχη οτι παντα πρεπει να εισαι εαυτος σου,ανεξαρτητως αν μια κοπελα σε θεωρει "κακο παιδι" η "μπουλη". Εισαι αυτος που εισαι,το πρωτοτυπο,για την παρτη σου και μονο. Ποτε δεν αλλαζεις συμπεριφορα για καμια. Αν αυτο που εισαι δε γινεται σεβαστο απο την απεναντι πλευρα,αποχωρεις ησυχως και αστην να λεει. Αφου ακομα και αν αλλαξεις για παρτη της,παλι θα την ακους (ολο και καποιο λογο θα ανακαλυψει). Μ' αυτην πρωτη φορα βιωσα τοσο αλλοπροσαλλη συμπεριφορα ,αφου αν μη τι αλλο δε στοχευα ξεθαρα να την πηδηξω,μονο να τη βοηθησω λογω αναγκαστικης συνυπαρξης στη βιβλιοθηκη για καποιο διαστημα.
Αυτο πρωτη φορα συνεβη στη ζωη μου. Ουδεποτε κοιτουσα τις γυναικες ΚΑΙ φιλικα,εννοωντας οτι ειδικα η συγκεκριμενη ηθελα να ειναι καλα και ας μην ειναι μαζι μου! Αυτη ενω αρχικα ειχε καταλαβει οτι ειμαι εν μερει πεφτουλας και παρολο που καθημερινα με σταυρωνε σαν τον Ιησου,στη συνεχεια νομισε(!) οτι κολλησα μαζι της και οτι ημουν κανενας ψυχακιας που δεν εχει κοινωνικη ζωη,εξαρτωμενος απο αυτην. Λογικα παρανοησε τη σταση μου...Ε ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΓΑΜΗΣΟΥ ΡΕ ΚΑΡΙΟΛΑ,ΔΕ ΘΑ ΓΙΝΩ ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ ΣΟΥ ΙΣΟΒΙΑ.... Πανω απ ολα η αξιοπρεπεια. Εφτασα σε σημειο να της κοψω κι εγω το γεια,ακομα και οταν εμαθε οτι περασε στη Σχολη...και ερχοταν μετα να καθισει διπλα για τις εργασιες που ειχε ως σπουδαστρια. Εν τω μεταξυ ειχα μαθει διαφορα "μαργαριταρια" γι αυτην απο κοινους γνωστους εκει μεσα...σκεφτειτε λοιπον να αντιδρουσα αποτομα οσο εβραζε το αιμα μου... αφηστε το μαγκες...ουτε στον εχθρο μου! Εμπιστοσυνη μονο στη μανα σας,καμια αλλη. Ισως και στην αυριανη-μεθαυριανη συζυγο σας( οσοι παρετε το ρισκο).
Οσο για τις φεμινιστριες που βλεπουν στο προσωπο του Μπαμπη τον κλασικο καγκουρα τσογλαναρα και τον "σκοτωνω",αβυσσος η ψυχη τους..
ψυχραιμια αδερφια μου αλητες πουλια...ζουμε σε πολυ λαθος εποχες.. Ο κοσμος γενικα ψαχνει αφορμες,εχει χαζεψει και οι γυναικες δε μπορουν να αποτελουν εξαιρεση...Ενας λογος παραπανω λογω ιδιοσυγκρασιας...και ...δυνητικης θεσης εξουσιας.
Υ.Γ. Αλιμονο σε οποιον βρεθει σε δικη με την πρωταγωνιστρια
της ιστοριας μου στην εδρα
