Ρε φίλε ήμαρτον κάπου! Τι σχέση έχουν οι παρέες της νιότης?
Θα κουβαλάμε σε όλη μας την ζωή και όσους τα πίναμε παρέα φοιτητές;
Εγώ να δεις πόσες φωτογραφίες βλέπω και αναθεματίζω τα σημερινά χάλια τους. Αλλά ούτε αυτό με εμποδίζει να πηγαίνω στα reunion. Όλες οι απόψεις σεβαστές, όπως και οι διαφορετικές κατευθύνσεις.
Οι παρέες της νιότης και η νιότη έχουν ανιδιοτέλεια
Δίκιο/Αδικο, τα στήθια μπροστά ανεξάρτητα αν είμαι κουμμούνι ή φασίστας
Μεγαλώνοντας αρχίζουν τα "ναι μεν αλλά" και οι δημόσιες σχέσεις.
"Κι αμα δω κανένα φίλο
Τρέμω μην με θυμηθεί
Πεθαμένες καλησπέρες
Δεν γουστάρω να μου πεί"
Στίχοι:
Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Μουσική:
Μιλτιάδης Πασχαλίδης
1. Μιλτιάδης Πασχαλίδης
2. Δημήτρης Μητροπάνος
Με τραγούδια λυπημένα
ανταμώναμε τα βράδια
και με χάδια κουρασμένα
απ’ της μέρας τα σημάδια
Τα τσιγάρα μοιρασμένα
η κιθάρα δανεική
όνειρα μπογιατισμένα
σε μι’ ασπρόμαυρη ζωή
Τώρα πάψαν τα τραγούδια
ξέβαψαν τα χρώματα
δρόμοι και παλιές πλατείες
άλλαξαν ονόματα
Κι άμα δω κανένα φίλο
τρέμω μη με θυμηθεί
πεθαμένες καλησπέρες
δε γουστάρω να μου πει
Μού `χες πει πως όλα αλλάζουν,
τρομαγμένα και βουβά
κι ό,τι πιότερο αγαπάμε
μας πληγώνει πιο βαθιά
Μού `χες πει πως όλα αλλάζουν
φτάνει μόνο μια αφορμή
μα τα δυο σου μάτια μοιάζουν
φάροι σ’ άγονη γραμμή
Κι άμα δω κανένα φίλο
τρέμω μη με θυμηθεί
πεθαμένες καλησπέρες
δε γουστάρω να μου πει
Κι άμα δω κανένα φίλο
τρέμω μη με θυμηθεί
πεθαμένες καλησπέρες
δε γουστάρω να μου πει