Κι εγώ σου ξαναλέω, τα κάνεις χειρότερα όσο μιλάς.
1) Όταν καλείς τους φίλους σου για καφέ, δε ζητάς €40 εισητήριο και τους ορίζεις υποχρεωτική κατανάλωση.
2) Όταν καλείς τους φίλους σου για καφέ, δε βάζεις όρους (όπως τι θα φοράνε).
3) Όταν καλείς τους φίλους σου για καφέ, δε το κάνεις δημόσια, όπως κάνεις εδώ. Παίρνεις τηλέφωνα.
4) Όταν κάποιος βγαίνει δημόσια και λέει "οργανώνω αυτό, δηλώστε συμμετοχή αν σας αρέσει η ιδέα" δεν "καλεί φίλους". Ψάχνει για συμμετοχές.
5) Εκτός κι αν όλους μας εδώ μας θεωρείς "φίλους σου". Που δε θα είχα αντίρρηση γι αυτό, αλλά πες το ξεκάθαρα αν αυτή είναι η περίπτωση. Και θα δούμε αν και που κολλάει.
6) Όταν κάποιος βγαίνει και λέει "οργανώνω αυτό, δηλώστε συμμετοχή αν σας αρέσει η ιδέα", πρέπει να απαντάει σε ΟΛΑ όσα τον ρωτάνε, για να αποφασίσουν (οι άλλοι) αν θα τους αρέσει ή όχι. Αν σε μερικά ΔΕΝ απαντάει, κάτι θέλει να κρύψει.
7) Ο λόγος να απαντάς ΣΕ ΟΛΑ ΟΣΑ ΣΕ ΡΩΤΆΝΕ είναι ακριβώς για να μην επιτρέπεις σε κάποιους κακόπιστους (σαν κι εμένα ας πούμε) να διατυπώνουν αμφιβολίες για την "καθαρότητα" αυτών που λες, και των προθέσεων σου.
Με "φίλους" δε θα υπήρχε τέτοιο πρόβλημα. Όσο δεν το κάνεις, δίνεις στον καθένα το δικαίωμα να διατυπώνει απόψεις σαν "Μάλλον κάτι κρύβει αυτή η μυστικοπάθεια".
Για να δούμε λοιπόν... Τι άλλο θα διαβάσουμε?
Κανα ψαλμό του Δαυίδ ακόμα ίσως?
Όπως παρατήρησες αγαπητέ Mariath, το προηγούμενο μου πόστ (στο οποίο και αναφέρεσε) εγώ το έσβησα από μόνος μου σχεδόν άμεσα
όπως το έγραψα. Παρόλα αυτά όμως, το πήρες (και καλά έκανες) και στηρίζεσαι πάνω του για να πεις αυτά που θες να πεις... καλός ή κακώς.
Και εφόσον θέλεις και επιμένεις να ζητάς απαντήσεις σε πράγματα που για την πλειοψηφία εδώ μεσα είναι ευνόητα και απλά, θα σου απαντήσω.
1) Μία φορά τον μήνα, εγώ και η κολλητοί εδώ και 11 χρόνια βρισκόμαστε κάθε πρώτη Τρίτη του μήνα και πάμε και διασκεδάζουμε ή δειπνίζουμε.
Κάθε μήνα και ένας διαφορετικός από την παρέα μας είναι ο διοργανωτής και κανονίζει τι θα κάνουμε, που θα πάμε και πόσο θα μας κοστίσει.
Και προς πληροφόρηση σου, τα €40 ευρώ είναι λίγα για μία από της συναντήσης μας.
2) Αυτός που κανονίζει από την παρέα μου την εκάστοτε μηνιαία σύναξη είναι και αυτός που καθορίζει και τους κανόνες της.
Βέβαια υπάρχει και ένας ΑΠΑΡΑΒΑΤΟΣ κανόνας στην παρέα μας που όλοι μας τον τηρούμε. όταν βρισκόμαστε αυτή την
μία φορά κάθε πρώτη Τρίτη του μήνα, ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΑΥΣΤΗΡΩΣ οι γυναίκες στην παρέα.
3) Όταν καλώ τους φίλους μου για καφέ, ή για αυτή την μηνιαία σύναξη το κάνω δημόσια. Το γράφω στο facebook μου, το βλέπουν
ότι τους καλώ και μετά λέμε τις λεπτομέρειες στο messenger.
4) Καλά το λες... έτσι και με τους φίλους μου όταν βρισκόμαστε στην μηνιαία σύναξη μας. Δηλώνουν συμμετοχές. Εάν θα παραβρεθούν ή όχι.
5) Και βέβαια σας θεωρώ φίλους. Γιατί όχι? Δεν λέω ότι είμαστε και κολλητοί. Δεν λέω ότι θα βρισκόμαστε και κάθε ημέρα ή θα μιλάμε τηλεφωνικός.
Αλλά εγώ προσωπικά δεν έχω να χωρίσω με κανέναν χωράφια, κατά πόσο με εσένα.
6) Όταν κάποιος (στην προκειμένη περίπτωση εγώ), λέει ότι διοργανώνει κάτι και θέτει κάποιους κανόνες, όλοι οι υπόλοιποι έχουν 2 επιλογές.
Να τους αποδεχτούν ή να μην τους αποδεχτούν. Απλά πράγματα. Εάν κάποιος δεν ασπάζεται αυτούς τους κανόνες είναι δικαίωμα του.
Και μάλιστα πολύ ΣΕΒΑΣΤΟ δικαίωμα. Και συμφωνό απολύτως σε αυτό που λες... ότι πρέπει να απαντάει σε αυτά που τον ρωτάνε.
Για παράδειγμα... εσύ με ρωτάς (με τον τρόπο σου) σε ποιο μαγαζί θα γίνει αυτή η εκδήλωση/πάρτυ.
Και εγώ σου απαντάω.... ότι δεν πρόκειται να αναφέρω σε κανέναν που δεν θα έρθει που θα γίνει αυτό. Και αυτοί
που είναι να έρθουν θα το μάθουν τελευταία στιγμή.
Που είναι δηλαδή το κακό και τι είναι πραγματικά αυτό που σε ενοχλεί, στο ότι θέλουμε "privacy" σε αυτό που κάνουμε?
Και η πλάκα ξέρεις ποια είναι;;;;
Αυτήν την "μυστικοπάθεια" (όπως την αποκαλείς), είναι και αυτή την οποία θέλουν περισσότερο όσοι θα συμμετέχουν.
Και σε ρωτάω εγώ τώρα από την πλευρά μου.... γιατί δεν σέβεσαι την επιθυμία μου να μην πω που θα γίνει, όπως εγώ σέβομαι την ερώτηση σου
και σου απαντάω με απολύτως ξεκάθαρο τρόπο?
7) Ο Κύριος λοιπόν, αγαπητοί μου αδελφοί, απευθύνεται στους μυωπικά κακόπιστους γραμματείς, ανθρώπους του ναού, αλλά και σ’ όλους εμάς,
και απαντά στις αμφιβολίες τους, που ωστόσο δεν τόλμησαν να εκφράσουν. Γι αυτό και τους προλαμβάνει.
«Τι γαρ ευκοπώτερον, ειπείν, αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι, ή ειπείν, έγειρε και περιπάτει;»
