Νέα

Σφαγή της Σρεμπρένιτσα - η Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χ.A.

  • Μέλος που άνοιξε το νήμα Ampelale
  • Ημερομηνία ανοίγματος
  • Απαντήσεις 152
  • Εμφανίσεις 6K
  • Tagged users Καμία
  • Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 1 άτομα (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
OP
OP
Ampelale

Ampelale

Τιμημένος
Εγγρ.
10 Οκτ 2015
Μηνύματα
10.243
Κριτικές
35
Like
6.108
Πόντοι
6.796
Βλασένιτσα, 1995, άνδρες της ΕΕΦ με την σημαία της Βεργίνας. Διακρίνεται το στέλεχος της Χρυσής Αυγής Τζανόπουλος Σπύρος (λοχίας της ΕΕΦ) και οι Ζαβιτσάνος Δημήτριος (αρχιλοχίας της ΕΕΦ), Kαλτσούνης Κωνσταντίνος, Αννα Φλορίν, Μήτκος Αντώνιος (διοικητής της ΕΕΦ), Βασιλειάδης Τρύφων (υποδιοικητής της ΕΕΦ), Σχιζάς Βασίλης, Κυριακίδης Κ., Λυμπερίδης Γ. και Δημουλάς Xαράλαμπος. Το σήμα με τα τρία δάχτυλα που κάνει στην κάμερα ο Ζαβιτσάνος είναι το σερβικό εθνικιστικό σήμα του νέου σερβικού μεγαλοϊδεατισμού που έκαναν όλοι οι Σέρβοι από τότε που ξεκίνησε η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και σε όλη τη διάρκεια του πολέμου. Και ακόμα το κάνουν.
 

Συνημμένα

  • 1511792193501-1511775617272-1995-xx-xx-ceb2cebfcf83cebdceafceb1-ceb2cebbceb1cf83ceadcebdceb9cf84cf83
    1511792193501-1511775617272-1995-xx-xx-ceb2cebfcf83cebdceafceb1-ceb2cebbceb1cf83ceadcebdceb9cf84cf83
    115,9 KB · Εμφανίσεις: 27

Egeanboy

Μέλος
Εγγρ.
3 Νοε 2011
Μηνύματα
4.921
Like
258
Πόντοι
36
Εχεις αντιληφθει φανταζομαι, οτι για το 99% του κοσμου σε ολον τον πλανητη, η επεμβαση του ΝΑΤΟ στην Γιουγκοσλαβια θεωρειται ισως η πιο δικαιολογημενη που έγινε ποτέ και οτι τελικα η διεθνης κοινοτητα ηταν και πολυ ελαστικη απεναντι στους Σερβους. Οσοι μιλανε κατα της επεμβασης αντιμετωπιζονται περιπου ως ψυχοπαθεις ή τουλαχιστον γραφικοι.
Πριν 2-3 χρόνια με κάτι τέτοια ποστ... είχες φτάσει κοντά στον περίφημο  τίτλο του Σάιτ και δεν θυμάμαι κι αν τον σήκωσες τότε! Για μεγαλο διάστημα ηρέμησες αλλά βλέπω πως ξεφεύγεις πάλι...
 

cima

Μέλος
Εγγρ.
28 Οκτ 2007
Μηνύματα
13
Κριτικές
2
Like
1
Πόντοι
0
Μάγκες για να μην το κουράζουμε εδώ ο Πορτογάλος στρατηγός των κυανόκρανων στη Βοσνία που ήταν παρών στα γεγονότα,αναφέρει ότι δεν υπήρξε γενοκτονία στη Σρεμπρένιτσα από τους Σέρβους αλλά υπήρξε γενοκτονία των Σέρβων από τους Κροάτες στην Κράινα το καλοκαίρι του 1995. Το λινκ είναι εδώ.


The Portuguese general Carlos Martins Branco, who held during the war in the former Yugoslavia  position of Deputy Chief of Mission of UN military observers to Croatia and Bosnia-Herzegovina (1994-1996), in his memoirs, “The war in the Balkans ” announces the findings and developments in the area of ​​Srebrenica from July 1995.

“There was no genocide in Srebrenica”

Originally appeared at theremustbejustice.
”There was no genocide in Srebrenica 1995, but there was in Krajina! ”

Unlike numerous fabrications and ‘versions’ by paid “experts”,  false witnesses and promoters of NATO’s New World Order,  General Branko Martins deals with facts and data from the spot gathered by competent authorities.
These facts were officially sent to the Zagreb office, where the headquarters of the UN monitoring mission was situated.
In his book general Branco openly speaks about a real genocide –  the notorios Croatian aggression on Republic of Srpska Krajina in the Summer of 1995, when the Croatian army  implemented the mass murder of all Serbians found there.

Here are some significant parts of general’s memoir book:

Author’s Preface

I  was on the ground in Bosnia during the war and, in particular, during the fall of Srebrenica.

One may agree or disagree with my political analysis, but one really ought to read the account of how Srebrenica fell, who are the victims whose bodies have been found so far, and why the author believes that the Serbs wanted to conquer Srebrenica and make the Bosnian Muslims flee, rather than having any intentions of butchering them. The comparison Srebrenica vs. Krajina, as well as the related media reaction by the “free press” in the West, is also rather instructive.

There is little doubt that at least 2,000 Bosnian Muslims died in fighting the better trained and better commanded VRS/BSA. Yet, the question remains, WHEN did most of these casualties of combat occur? According to the analysis below, it was before the final fall of Srebrenica:  the Muslims offered very little resistance in the summer of 1995.

I was UNMO [United Nations Military Observer] Deputy Chief Operations Officer of the UNPF [United Nations Population Fund] (at theatre level) and my information is based upon debriefings of UN military observers who where posted to Srebrenica during those days as well as several United Nations reports which were not made public.

My sources of information are not Ruder & Finn Global Public Affairs. My name is not included in their database.

I do not wish to discuss numbers and similar matters pertaining thereto.  There is reason to believe that figures have been used and manipulated for propaganda purposes. These figures and information do not provide a serious understanding of the Yugoslavian conflict.

The article is based upon TRUE information and includes my analysis of the events. The story is longer than what I  have presented here in this article.

It is my hope that it will contribute  to clarifying  what really happened in Srebrenica.

Was Srebenica a hoax?

It is now two years since the Muslim enclave, Srebenica, fell into the hands of the Serbian army in Bosnia. Much has been written about the matter. Nonetheless the majority of reports have been limited to a broad media exposure of the event, with very little analytic rigor.

Discussion of Srebrenica cannot be limited to genocide and mass graves.

A rigorous analysis of the events must take into consideration the background circumstances, in order to understand the real motives which led to the fall of the enclave.

The zone of Srebrenica, like almost all of Eastern Bosnia, is characterized by very rugged terrain. Steep valleys with dense forests and deep ravines make it impossible for combat vehicles to pass, and offers a clear advantage to defensive forces. Given the resources available to both parties, and the characteristics of the terrain, it would seem that the Bosnian army (ABiH) had the necessary force to defend itself, if it had used full advantage of the terrain. This, however, did not occur.

Given the military advantage of the defensive forces it is very difficult to explain the absence of military resistance. The Muslim forces did not establish an effective defensive system and did not even try to take advantage of their heavy artillery, under control of the United Nations (UN) forces, at a time in which they had every reason to do so.

The lack of a military response stands in clear contrast to the offensive attitude which characterized the actions of the defensive forces in previous siege situations, which typically launched violent “raids” against the Serbian villages surrounding the enclave, thus provoking heavy casualties amongst the Serbian civilian population.

But in this instance, with the attention of the media focused upon the area, military defence of the enclave would have revealed the true situation in security zones, and demonstrate that these had never been genuinely demilitarized zones as was claimed, but were harboured highly-armed military units. Military resistance would jeopardize the image of “victim”, which had been so carefully constructed, and which the Muslims considered vital to maintain.

Throughout the entire operation, it was clear that there were profound disagreements between the leaders of the enclave. From a military viewpoint, there was total confusion. Oric, the charismatic commander of Srebenica, was absent.

The Sarajevo government did not authorize his return in order to lead the resistance. Military power fell into the hands of his lieutenants, who had a long history of incompatibility. The absence of Oric’s clear leadership led to a situation of total ineptitude. The contradictory orders of his successors completely paralyzed the forces under siege.

The behavior of the political leaders is also interesting. The local SDP president, Zlatko Dukic, in an interview with European Union observers, explained that Srebrenica formed part of a business transaction which involved a logistical support route to Sarajevo, via Vogosca.

He also claimed that the fall of the enclave formed part of an orchestrated campaign to discredit the West and win the support of Islamic countries. This was the reason for Oric to maintain a distance from his troops. This thesis was also defended by the local supporters of the DAS. There were also many rumours of a trade within the local population of the enclave.

Another curious aspect was the absence of a military reaction from the 2nd Corps of the Muslim army, which did nothing to relieve the military pressure on the enclave. It was common knowledge that the Serbian unit in the region, the “Drina Corps”, was exhausted and that the attack on Srebenica was only possible with the aid of the units from other regions. Despite this fact, Sarajevo did not lift a finger in order to launch an attack which would have divided the Serbian forces and exposed the vulnerabilities created by the concentration of resources around Srebenica. Such an attack would have reduced the military pressure on the enclave.

It is also important to register the pathetic appeal of the president of Opstina, Osman Suljic, on July 9, which implored military observers to say to the world that the Serbians were using chemical weapons. The same gentleman later accused the media of transmitting false news items on the resistance of troops in the enclave, requiring a denial from the UN. According to Suljic, the Muslim troops did not respond, and would never respond with heavy artillery fire. Simultaneously, he complained of the lack of food supplies and of the humanitarian situation. Curiously, observers were never allowed to inspect the food reserve deposits. The emphasis given by political leaders on the lack of military response and the absence of food provisions loosely suggests an official policy which began to be discernible.

In mid 1995, the prolongation of the war had dampened public interest. There had been a substantial reduction in the pressure of public opinion in the western democracies. An incident of this importance would nonetheless provide hot news material for the media during several weeks, could awaken public opinion and incite new passions. In this manner it would be possible to kill two birds with one stone: pressure could be laid to bear in order to lift the embargo and simultaneously the occupying countries would find it difficult to withdraw their forces, a hypothesis which had been advanced by leading UN figures such as Akashi and Boutros-Boutros Ghali.

The Muslims always harbored a secret hope that the embargo would be lifted. This had become the prime objective of the Sarajevo government, and had been fuelled by the vote in the US Senate and Congress in favor of such a measure. President Clinton, however, vetoed the decision and required a two thirds majority in both houses. The enclaves collapse gave the decisive push that the campaign needed. After its fall, the US Senate voted with over a two thirds majority in favor of lifting the embargo.

It was clear that sooner or later the enclaves would fall into the hands of the Serbians, it was an inevitability. There was a consensus amongst the negotiators (the US administration, the UN and European governments) that it was impossible to maintain the three Muslim enclaves, and that they should be exchanged for territories in Central Bosnia. Madeleine Albright suggested this exchange on numerous occasions to Izetbegovic, based on the proposals of the Contact Group.

As early as 1993, at the time of the first crisis of the enclave, Karadzic had proposed to Izetbegovic to exchange Srebrenica for the suburb of Vogosca. This exchange included the movement of populations in both directions. This was the purpose of secret negotiations in order to avoid undesirable publicity. This implied that the western countries accepted and encouraged ethnic separation.

The truth is that both the Americans and President Izetbegovic had tacitly agreed that it made no sense to insist in maintaining these isolated enclaves in a divided Bosnia. In 1995 nobody believed any longer in the inevitability of ethnic division of the territory. In the month of June 1995, before the military operation in Srebrenica, Alexander Vershbow, Special Assistant to President Clinton stated that “America should encourage the Bosnians to think in terms of territories with greater territorial coherence and compactness.” In other words this meant that the enclaves should be forgotten. The attack on Srebrenica, with no help from Belgrade, was completely unnecessary and proved to be one of the most significant examples of the political failure of the Serbian leadership.

Meanwhile the western media exacerbated the situation by transforming the enclaves into a powerful mass-media icon; a situation which Izetbegovic was quick to explore. CNN had daily broadcasts of the images of mass graves for thousands of corpses, obtained from spy satellites. Despite the microscopic precision in the localization of these graves, it is certain that no discovery to date has confirmed such suspicions. Since there are no longer restrictions on movement, we inevitably speculate on why they have still not been shown to the world.

If there had been a premeditated plan of genocide, instead of attacking  in only one direction, from the south to the north – which left the hypothesis to escape to the north and west, the Serbs would have established a siege in order to ensure that no one escaped. The UN  observation posts to the north of the enclave were never disturbed and remained in activity after the end of the military operations. There are obviously mass graves in the outskirts of Srebrenica as in the rest of ex-Yugoslavia where combat has occurred, but there are no grounds for  the campaign which was mounted, nor the numbers advanced by CNN.

The mass graves are filled by a limited number of corpses from both sides, the consequence of heated battle and combat and not the result of a premeditated plan of genocide, as occurred against the Serbian populations in Krajina, in the Summer of 1995, when the Croatian army implemented the mass murder of all Serbians found there. In this instance, the media maintained an absolute silence, despite the  fact that the genocide occurred over a three month period. The objective of Srebrenica was ethnic cleansing and not genocide, unlike what happened in Krajina, in which although there was no military  action, the Croatian army decimated villages.

Despite knowledge of the fact that the enclaves were already a lost cause, Sarajevo insisted in drawing political dividends from the fact. The receptivity which had been created in the eyes of public opinion made it easier to sell the thesis of genocide.

But of even greater importance than the genocide thesis and the political isolation of the Serbs, was blackmailing of the UN: either the UN joined forces with the Sarajevo government in the conflict (which subsequently happened) or the UN would be completely discredited in the eyes of the public, leading in turn to support for Bosnia. Srebrenica was the last straw which led western governments to reach agreement on the need to cease their neutrality and commence a military action against one side in the conflict. It was the last straw which united the West in their desire to break “Serbian bestiality”. Sarajevo was conscious of the fact that it lacked the military capacity to defeat the Serbs. It was necessary to create conditions via which the international community could do this for them. Srebrenica played a vital role in this process.

Srebrenica represents one of a series of acts by the Serbian leaders intended to provoke the UN, in order to demonstrate their impotence. This was a serious strategic error which would cost them dear. The side which had everything to win by demonstrating the impotence of the UN was the Sarajevo leadership and not that of Pale. In 1995 it was clear that the change in the status quo required a powerful intervention which would overthrow the Serbian military power. Srebrenica was one of the pretexts, resulting from the short-sightedness of the Bosnian Serbian leaders.

The besieged forces could have easily defended the enclave, at least for much longer, if they had been well led. It proved convenient to let the enclave fall in this manner. Since the enclave was doomed to fall, it was preferable to let this happen in the most beneficial manner possible. But this would only have been viable if Sarajevo had political initiative and freedom of movement, which would never occur at the negotiating table. The deliberate fall of the enclave might appear to be an act of terrible machiavellian orchestration, but the truth is that the Sarajevo government had much to gain, as proved to be the case. Srebrenica was not a zero-sum game. The Serbians won a military victory but with highly negative political side-effects, which helped result in their definitive ostracization.

We might add a final curious note. As the UN observation posts were attacked, and proved impossible to maintain, the forces withdrew. The barricades set up by the Muslim army did not let the troops past. These troops were not treated as soldiers fleeing from the front line, but rather with a sordid differentiation.

The Muslims not only refused to fight to defend themselves, they forced others to fight on their behalf. In one instance, the commander of a Dutch vehicle decided after conversations with ABiH to pass the barrier. A Muslim soldier threw a  hand grenade whose fragments mortally wounded him. The only UN soldier to die in the Srebrenica offensive, was killed by the Muslims.


Επίσης υπήρξαν βομβαρδισμοί απο το ΝΑΤΟ εναντίον των Σερβοβόσνιων με αφορμή τη σφαγή στη Σρεμπρένιτσα Operation Deliberate Force Αυγουστος-Σεπτέμβριος 1995 που βοήθησαν μάλιστα Κροάτες και Μουσουλμάνους να πάρουν εδάφη από τους Σέρβους στη Βοσνία Operation Mistral 2. Σε όλη τη διάρκεια του πολέμου το ΝΑΤΟ ήταν με το μέρος των Κροατών κυρίως και των Μουσουλμάνων και πάντα εναντιον των Σερβων και βομβάρδισε πολλές φορές τους Σερβοβόσνιους που απαντούσαν με το να πιάνουν ομήρους κυανόκρανους για να σταματήσουν οι βομβαρδισμοί.Υπάρχει και μια ταινία αμερικανική Behind Enemy Lines με το αληθινό περιστατικό της κάταρριψης από τους Σερβοβοσνιους ενός F-16 και τη διάσωση του αμερικανού πιλότου με παραλλαγμένα φυσικά τα πραγματικά γεγονότα και τους Σερβους ως κακούς.Χωρίς την παρέμβαση του ΝΑΤΟ και της Δυσης η Βοσνία δεν θα υπήρχε ως κράτος γιατί οι Σερβοβόσνιοι ήταν ισχυρότεροι και επικρατούσαν των Μουσουλμάνων.
 

centrino

Μέλος
Εγγρ.
6 Φεβ 2008
Μηνύματα
6.210
Like
657
Πόντοι
146
Κατόπιν παλαιότερης παρότρυνσης του alex71 βρήκα μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ομιλία του Κ.Καθάριου - άμεσα εμπλεκόμενου στον πόλεμο της γιουκοσλαβίας - για το θέμα ...


Μόλις είδα ότι το λινκ του βίντεο δίνεται και στο κυρίως άρθρο ... πάντως σε κάθε περίπτωση αξίζει να το δείτε πιστεύω διότι δίνει μια τελείως διαφορετική εκδοχή από την "επίσημη" για τα γεγονότα ...
 

ADMIRAL GR

Τιμημένος
Εγγρ.
27 Αυγ 2005
Μηνύματα
15.365
Κριτικές
3
Like
7.021
Πόντοι
1.486
Ναύαρχε αυτο ειναι κατι διαφορετικο. Ομως δεν νομιζω οτι περιποιει τιμή σε κανεναν, να αποθεωνει ανθρωπους που καταδικασθηκαν απο διεθνες δικαστηριο ως εγκληματιες πολεμου, ουτε να επαιρεται οτι ομοεθνεις μας πολεμησαν στο πλευρο τους.
Καθολου διαφορετικό δεν ειναι..Σε πόλεμο εγινε και σαν πολεμικη πραξη αντιμετωπίστηκε-αντίποινα-.Σιγουρα δεν τιμα κανεναν να επαιρεται οτι εσφαξε αμαχους,αλλα σε ποιον πολεμο δεν συνεβη αυτο?Α ΠΠ.Β ΠΠ,Κορεα, Βιετναμ,Κυπρος,Παλαιστινη κλπ κλπ...Ο καθενας απο την πλευρα του το δικαιολογεί αναλογα..Δηλαδη οι Σερβοι λενε ,μας σφαξατε στην Τραινα,σας σφαξαμε στη Σρεμπρενιτσα.Εμεις λεμε,μας σφαξατε στην ....,σας σφαξαμε στο....Δε λεω ονοματα ,ουτε το Διοικητη των Ο.Υ.Κ. που ειναι επικηρυγμενος από τους Τούρκους..
 

sta4tanakia

Μέλος
Εγγρ.
6 Απρ 2016
Μηνύματα
3.577
Like
81
Πόντοι
16
Εχεις αντιληφθει φανταζομαι, οτι για το 99% του κοσμου σε ολον τον πλανητη, η επεμβαση του ΝΑΤΟ στην Γιουγκοσλαβια θεωρειται ισως η πιο δικαιολογημενη που έγινε ποτέ και οτι τελικα η διεθνης κοινοτητα ηταν και πολυ ελαστικη απεναντι στους Σερβους. Οσοι μιλανε κατα της επεμβασης αντιμετωπιζονται περιπου ως ψυχοπαθεις ή τουλαχιστον γραφικοι.

Αυθαίρετα συμπεράσματα ως συνήθως εκτός πραγματικότητας,
μπλέκεις το 99% του κόσμου στον πλανήτη λες και έγιναν δημοψηφίσματα
(η φαντασία σου πλέκει νταντέλες)

με την "διεθνή κοινότητα" που μάλλον εννοείς το ΝΑΤΟ.
 

Kman2

Σπουδαίος
Εγγρ.
18 Ιουλ 2010
Μηνύματα
20.997
Κριτικές
1
Like
14.003
Πόντοι
2.606
Γαμησαν καλα τους μουτζα οι Σερβοι στη Σρεμπρενιτσα.Οι ΗΠΑ ακομα το φυσανε και δεν κρυωνει που φαγανε τα παλικαρια τους.
Ητανε μεγαλη ξεφτιλα,θεωρουνταν το απολυτο υπεροπλο ανατροπης.(π.χ. στο Αφγανισταν κατα ΕΣΣΔ).
Οι Σερβοι απλα τους ξεφτιλησαν,απλα τους εξαφανισαν και ακομη ψαχνουν να τους βρουν.Οι Σερβοι ειναι ειδικοι στις εξαφανισεις,εχουν καθαρισει πολυ κοσμο σε ολους τους πολεμους.
Γενικα ηταν η πρωτη φορα που κλονιστηκε η νεα ταξη πραγματων.Οι Σερβοι αντισταθηκαν και επρεπε να πληρωσουν.
 

sta4tanakia

Μέλος
Εγγρ.
6 Απρ 2016
Μηνύματα
3.577
Like
81
Πόντοι
16
Οι ΗΠΑ ακομα το φυσανε και δεν κρυωνει που φαγανε τα παλικαρια τους.

Όμως καταστρέφουν χώρες,
σερβία,ιρακ,συρία,λιβύη ,
έχουν και τις πολιτικές μαριονέτες τους στο ελλαδιστάν
 

Kman2

Σπουδαίος
Εγγρ.
18 Ιουλ 2010
Μηνύματα
20.997
Κριτικές
1
Like
14.003
Πόντοι
2.606
Όμως καταστρέφουν χώρες,
σερβία,ιρακ,συρία,λιβύη ,
έχουν και τις πολιτικές μαριονέτες τους στο ελλαδιστάν

Εχει ομως σημασια το φυστικι που εριξαν εκει οι Σερβοι ιστορικα.Τωρα με συμμαχια με ισχυρη Ρωσια,σλαβικο αξονα κτλ μπορει να σχηματιστει αναχωμα στην επεκταση των μουσλιμιων και της παγκοσμιοποιησης.
Οι Σέρβοι είναι τα απόλυτα σκατά για τη Δύση,κανείς άλλος δεν τόλμησε να κάνει τέτοια μετά το 1950.
 

sta4tanakia

Μέλος
Εγγρ.
6 Απρ 2016
Μηνύματα
3.577
Like
81
Πόντοι
16
Εχει ομως σημασια το φυστικι που εριξαν εκει οι Σερβοι ιστορικα.Τωρα με συμμαχια με ισχυρη Ρωσια,σλαβικο αξονα κτλ μπορει να σχηματιστει αναχωμα στην επεκταση των μουσλιμιων και της παγκοσμιοποιησης.
Οι Σέρβοι είναι τα απόλυτα σκατά για τη Δύση,κανείς άλλος δεν τόλμησε να κάνει τέτοια μετά το 1950.
Νταξ ,τα πουστράκια των Βρυξελλών Κομισιόν δεν θέλουν εθνικές χώρες  ,
θέλουν ενιαίους γεωγραφικούς χώρους με δούλους στη παγκοσμιοποιημένη τους γαλέρα.
Επόμενο είναι να ενοχλούνται απο Σέρβους,Ρώσους ,σλαβικό άξονα κτλπ,
συμφωνώ.
 

Νεαρχος Κουκης

Σεβαστός
Εγγρ.
22 Οκτ 2014
Μηνύματα
11.412
Κριτικές
15
Like
6.092
Πόντοι
1.496
Παρεμπιπτόντως είδες πουθενά άρθρα ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΉ ΤΟΎΡΚΩΝ ΚΑΙ ΑΡΑΒΩΝ ΜΑΧΗΤΏΝ ΣΤΗ ΒΟΣΝΊΑ???? ΠΟΤΕ ΔΕ ΘΑ ΔΕΙΣ ΣΤΑ ΕΛΕΓΧΌΜΕΝΑ ΜΜΕ...
Ευτυχως αυτα ειναι γνωστα στην Ελλαδα φιλε και οι περισσοτεροι υποστηριζαμε και υποστηριζουμε τους Σερβους στον εμφυλιο. Οχι ομως για εκτελεσεις αμαχων και αιχμαλωτων. Μπραβο λοιπον στους λιγοστους Ελληνες εθελοντες. Παμε ομως να δουμε ποιος υποστηριξε με στρατιωτες εθελοντες τους Κροατες. Εκατονταδες εθελοντες καθολικοι και προτεσταντες κυριως απο χωρες της δυτικης Ευρωπης και Βορειας Αμερικης. Απο Ιταλια, Γαλλια, Ιρλανδια, Πολωνια, ΗΠΑ, Γερμανια, Αυστρια, Ολλανδια, Σουηδια, Νορβηγια, Αυστραλια, Νεα Ζηλανδια, Καναδα. Και τους ΤουρκοΒοσνιους υποστηριξαν πολεμωντας αρκετοι ξενοι μουσουλμανοι. Απο Ιραν, Σαουδικη Αραβια, Αφγανισταν, Αλβανια, Τσετσενια, Αιγυπτο, Ιορδανια, Λιβανο, Πακισταν, Σουδαν, Τουρκια. Δοξα και τιμη λοιπον στους Ελληνες και ξενους Ορθοδοξους εθελοντες που ενισχυσαν τις ΣερβοΒοσνιακες δυναμεις.
 

Απολλύων

Σεβαστός
Εγγρ.
9 Αυγ 2013
Μηνύματα
6.223
Like
4.911
Πόντοι
1.756
Στην περιοχη υπηρχαν κυανοκρανοι...Ολλανδοι στρατιωτες... Και υπο την ομπρελα των ΟΗΕδων οι μουσουλμανοι εκαναν εφορμησεις και γαμουσαν και εδερναν στην γυρω περιοχη..Μετα εμπαιναν παλι κατω απο την ομπρελα... Οταν οργανωθηκαν οι Σερβοι,οι ΟΗΕδες ειδαν οτι δεν τους παιρνει,και υποχωρησαν αφηνοντας τους Μουσουλμανους εκτεθειμενους... και φυσικα οι αγανακτισμενοι Σερβοι μπηκαν μεσα και τους εσφαξαν... Εχασαν το δικιο τους ομως οι Σερβοι με αυτο που εκαναν... Απολυτο λαθος αυτο που εκαναν,ομως μην ακουμε συνεχεια για τους "κακους Σερβους"...Να ξερουμε ολη την ιστορια...
 

alex71

Ανώτερος
Εγγρ.
5 Σεπ 2010
Μηνύματα
154.320
Κριτικές
1
Like
32.285
Πόντοι
8.006
Αυθαίρετα συμπεράσματα ως συνήθως εκτός πραγματικότητας,
μπλέκεις το 99% του κόσμου στον πλανήτη λες και έγιναν δημοψηφίσματα
(η φαντασία σου πλέκει νταντέλες)

με την "διεθνή κοινότητα" που μάλλον εννοείς το ΝΑΤΟ.
Ειναι στην φαντασια μου οτι οι σερβοβοσνιοι ηγετες καταδικαστηκαν για εγκληματα πολεμου?
 

GIORGOSK

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
14 Σεπ 2005
Μηνύματα
6.571
Κριτικές
4
Like
2.421
Πόντοι
506
οι ελληνες εθελοντές ήταν της πλάκας, όλο βαλτοί από την χα, ειδικά ο τύπος με τον κόκκινο μπερέ ήταν μόνο για πόζα, θυμάμαι την εκπομπή του πετρόπουλου που τους ειχε αγιοποιήσει, το τι ψέματα και εφέ πουλησαν και καλά κατέστρεφαν τεθωρακισμένα,,,, παραμύθια ενώ είναι γνωστό ότι ήταν δευτεροτριτη γραμμή. Με τον Πετρόπουλο σκοτώθηκαν γιατί έλεγαν ότι τους  εφαγε λεφτά από αυτά που του είχαν δώσει διάφοροι γι αυτούς, ο μόνος που πραγματικά πήγε γιατί το πίστευε ήταν ο Καθάριος, αλλά δεν ήταν στην Σεπρένιτσα 
 

jhonny64

Σεβαστός
Εγγρ.
31 Μαρ 2007
Μηνύματα
67.511
Like
2.739
Πόντοι
1.306
εοκ και νατο το ιδιο συνδικατο

οι σφηκοφωλιες του πλανητη

ποιος μας εβαλε και στις δυο ;



 
α ρε αντρεα ποσο δικιο ειχες
 

alex71

Ανώτερος
Εγγρ.
5 Σεπ 2010
Μηνύματα
154.320
Κριτικές
1
Like
32.285
Πόντοι
8.006
οι ελληνες εθελοντές ήταν της πλάκας, όλο βαλτοί από την χα, ειδικά ο τύπος με τον κόκκινο μπερέ ήταν μόνο για πόζα, θυμάμαι την εκπομπή του πετρόπουλου που τους ειχε αγιοποιήσει, το τι ψέματα και εφέ πουλησαν και καλά κατέστρεφαν τεθωρακισμένα,,,, παραμύθια ενώ είναι γνωστό ότι ήταν δευτεροτριτη γραμμή. Με τον Πετρόπουλο σκοτώθηκαν γιατί έλεγαν ότι τους  εφαγε λεφτά από αυτά που του είχαν δώσει διάφοροι γι αυτούς, ο μόνος που πραγματικά πήγε γιατί το πίστευε ήταν ο Καθάριος, αλλά δεν ήταν στην Σεπρένιτσα 
Ετσι. Ακριβως.
 

alex71

Ανώτερος
Εγγρ.
5 Σεπ 2010
Μηνύματα
154.320
Κριτικές
1
Like
32.285
Πόντοι
8.006
εοκ και νατο το ιδιο συνδικατο

οι σφηκοφωλιες του πλανητη

ποιος μας εβαλε και στις δυο ;



 
α ρε αντρεα ποσο δικιο ειχες
Πού ηθελες να ανηκεις ρε απιθανε? Στο συμφωνο της Βαρσοβιας?
 

alex71

Ανώτερος
Εγγρ.
5 Σεπ 2010
Μηνύματα
154.320
Κριτικές
1
Like
32.285
Πόντοι
8.006
Τους Σερβους τους σφαζουν εδω και πολλα χρονια... Βρεθηκαν 2-3 ηγετες που σηκωσαν κεφαλι,και τους πηγαν στο δικαστηριο...
Ε καλα, ειναι δεδομενο οτι εμεις ξερουμε καλυτερα απο τα διεθνη δικαστηρια.
 

Stories

Νέο!

Stories

Top Bottom