lefteris38
Μέλος
- Εγγρ.
- 14 Νοε 2005
- Μηνύματα
- 3.677
- Like
- 843
- Πόντοι
- 96
Σαν σήμερα
- Μέλος που άνοιξε το νήμα teras1956
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 1K
- Εμφανίσεις 78K
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 1 άτομα (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
zeljko
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 2 Μαρ 2016
- Μηνύματα
- 9.752
- Κριτικές
- 4
- Like
- 235
- Πόντοι
- 346
Η μάχη των Μολάων ήταν η αφορμή για το πρώτο, από τα πολλά που ακολούθησαν, ομαδικό έγκλημα των κομμουνιστών στον «κατοχικό εμφύλιο». Μετά την μάχη στην γέφυρα της Απιδιάς (2/12/1943) οι Γερμανοί, αφού πρώτα ανατίναξαν το αεροδρόμιο, αποσύρθηκαν οριστικά από τους Μολάους στα μέσα Δεκεμβρίου του 1943 και όπως έγινε σε όλη την Νότια Πελοπόννησο ο ένοπλος ΕΛΑΣ αντί να κυνηγήσει τους κατακτητές, με τους οποίους ποτέ δεν είχε συγκρουσθεί στα σοβαρά, μπήκε στις απελευθερωμένες πόλεις και άρχισε τις σφαγές και τα βασανιστήρια. Έτσι και στους Μολάους, οι κομμουνιστές άρχισαν να υλοποιούν τα σχέδιά τους και να κάνουν πράξη τις απειλές προς τους κατοίκους, λόγω της άρνησής τους να ενταχθούν στο ΕΑΜ.
Οι κάτοικοι των Μολάων από τις αρχές Νοεμβρίου του 1943, ανήσυχοι για τα όσα διαφαίνονταν ότι θα συμβούν συγκρότησαν μια επιτροπή με την ονομασία «Επιτροπή Εθνικού Αγώνος» και ταυτόχρονα οργάνωσε φρουρά με σκοπό την προστασία της πόλης από τις απειλές του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Η επιτροπή συγκροτήθηκε από 18 επίλεκτα μέλη της κοινωνίας των Μολάων μεταξύ των οποίων δικηγόροι, έμποροι, γιατροί και κτηματίες, ενώ την διοίκηση της φρουράς ανέλαβαν 2 έφεδροι αξιωματικοί. Να σημειωθεί εδώ ότι η κυβέρνηση Ράλλη αρνήθηκε να ικανοποιήσει το αίτημα της επιτροπής για αποστολή αξιόμαχου τάγματος στην Πόλη.
Στις 24/11/1943 η επιτροπή με προκήρυξή της αποκάλυπτε τον ανθελληνικό και εγκληματικό ρόλο του ΕΑΜ. Η αντίστροφη μέτρηση λοιπόν είχε άρχισει όταν η κοινωνία των Μολάων και της επαρχίας Επιδαύρου Λιμηράς πήραν αποστάσεις από το ΕΑΜ, επειδή διαπίστωσαν την εξάρτησή του από το ΚΚΕ, τα ανθελληνικά του κίνητρα, και ότι η δήθεν αντίσταση ήταν μόνο πρόσχημα προσηλυτισμού που χρησιμοποιούσαν οι κομμουνιστές της Ελλάδος γιά να καταλάβουν με τη βία την εξουσία.
Το χρονικό της σφαγής
Η επιτροπή, παρά την πολεμική απειρία της φρουράς, με μια τίμια και ανδρεία απόφαση προέκρινε την παραμονή της στους Μολάους προς φύλαξη της πόλης, απορρίπτοντας τις σκέψεις για μετάβαση αυτής στην Μονεβάσια όπου θα είχε περισσότερη ασφάλεια. Στις 23/12/1943 έλαβε χώρα στους Μολάους συνάντηση μεταξύ εκπροσώπων του ΕΛΑΣ και Μολαϊτών όπου η διαχρονική απάντηση «Μολών Λαβέ» των γνήσιων Ελλήνων ουσιαστικά δόθηκε από τους κατοίκους με την απόρριψη των προτάσεων των κομμουνιστών, είτε για παράδοση των όπλων, είτε για αφομοίωση της φρουράς από τον ΕΛΑΣ.
Όπως ήταν αναμενόμενο οι κομμουνιστές θα χτυπούσαν σύντομα την πόλη. Η εκδήλωση της επίθεσης ξεκίνησε τα ξημερώματα της 28ης Δεκεμβρίου 1943 από το 8ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ με δύναμη 300 ανδρών, με τον κύριο άξονα αυτής να είναι από την βόρεια πλευρά και προς το κέντρο της πόλης, ενώ άλλες μικρότερες επιθέσεις αντιπερισπασμού λάμβαναν χώρα από όλες τις πλευρές των Μολάων. Η απειρία, η έλλειψη αξιόπιστου οπλισμού και ο μικρός χρόνος οργάνωσης της φρουράς των Μολάων είχε ως αποτέλεσμα την κατάληψη της πόλης από τους κομμουνιστές οι οποίοι διοικούνταν από εμπειροπόλεμους, ενταγμένους στο ΚΚΕ μόνιμους αξιωματικούς. Κατά την μάχη σκοτώθηκαν 10 και τραυματίσθηκαν άλλοι 10 πατριώτες Μολαϊτες, ενώ οι απώλειες του ΕΛΑΣ ήταν 4 νεκροί και 15 τραυματίες. Στο σημείο αυτό να πούμε ότι οι κομμουνιστές κατά την είσοδό τους στην πόλη χρησιμοποιούσαν ως «ασπίδα» γυναικόπαιδα ώστε να αποφύγουν τις επιθέσεις των εντός αυτής υπαρχόντων φυλακίων.
Η κατάληψη της πόλης ακολουθήθηκε από γενικό πλιάτσικο και πυρπολήσεις σπιτιών και καταστημάτων, ενώ την ίδια ώρα απλοί κάτοικοι, οπλίτες και μέλη της επιτροπής, συγκεντρώθηκαν από τους κομμουνιστές στην Εκκλησία όπου ανακρίθηκαν, χτυπήθηκαν και λοιδορήθηκαν.
Το απόγευμα της επόμενης μέρας 29/12/1943, σ’ ένα στημένο Λαϊκό Δικαστήριο, στην πλατεία του χωριού, με φερτούς, άγνωστους στην τοπική κοινωνία θεατές, στο ρόλο του αγανακτισμένου όχλου, το εκδικητικό σκυλολόι των μπολσεβίκων ανακοίνωσε την προηλειμμένη απόφασή του για καταδίκη εις θάνατον 33 πατριωτών, στους οποίους προσετέθησαν άλλοι 7 λίγες μέρες αργότερα. Επικεφαλής αυτής της άθλιας παράστασης ο γνωστός καπετάν Ωρίωνας (Γιάννης Μιχαλόπουλος) από την Μεσσηνία, ο οποίος ήταν και ο συντονιστής της επίθεσης στον Μελιγαλά μερικούς μήνες αργότερα. Το φιάσκο της «δίκης» φαίνεται και από το ότι το κατηγορητήριο βγήκε εν είδει ανακοίνωσης 20 μέρες μετά την καταδίκη.
Την επομένη, Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 1943 ξεκίνησε η μεταφορά των 32 (στο μεταξύ δόθηκε χάρη σε έναν) καταδικασμένων για την εκτέλεσή τους στο χωριό Άγιος Δημήτρης όπου και διανυκτέρευσαν στο σχολείο.
Ο επίλογος αυτής της κτηνωδίας γράφτηκε την Παρασκευή 31 Δεκεβρίου 1943, στην τοποθεσία που είναι γνωστή ως «τρύπα του ταράτσα» 3 ½ χιλιόμετρα από το χωριό Αγ. Δημήτρης. Πρόκειται για ένα βάραθρο με άνοιγμα περίπου 1 μέτρο και βάθος 39 μέτρα, όπου οι κοινοί σαδιστές εγκληματίες του ΕΛΑΣ οδήγησαν γυμνούς και έριξαν τους καταδικασθέντες πατριώτες, με πρώτο τον Ιερέα των Μολάων, αφού πρώτα είχαν βάλει σε κλήρο τα ρούχα τους.
Εκεί εκτυλίχθηκαν φρικιαστικές στιγμές, τις οποίες ο στοιχειώδης σεβασμός στην μνήμη των θυμάτων δεν μας επιτρέπει να μεταφέρουμε. Η λεπτομερής περιγραφή των όσων τερατωδών και απάνθρωπων έγιναν κατά την εκτέλεση ήταν αντικείμενο συζητήσεων στην πόλη επί πολλά χρόνια και έχουν μεταφερθεί σε κάποιους από εμάς από τους συγγενείς μας. Χαρακτηριστικός είναι ο λαϊκός στίχος: «και την Παρασκευή τους πάνε στου Ταράτσα κι αρχίσανε να κόβουνε το σώμα τους κομμάτια». Μετά από λίγες ημέρες άλλοι 5 πατριώτες μεταξύ των οποίων και μια γυναίκα ρίχτηκαν στην ίδια τρύπα, ενώ άλλοι δυο εκτελέσθηκαν και ενταφιάστηκαν στο χωριό Γεράκι. Το σύνολο των Μολαϊτών που μοναδικό τους «έγκλημα» ήταν ο πατριωτισμός και η αντίσταση στο κομμουνιστικό μεταφυσικό ψεύδος ανήλθε σε 39 βασανιστικά εκτελεσθέντες συν 10 πεσόντες κατά την μάχη.
Χαρακτηριστική της γενναιότητας των αγωνιστών Μολαϊτών είναι η απάντηση ενός εκ των θυμάτων στον αρχηγό των ΕΛΑΣιτών όταν αυτός κατά την ανάκριση, εντός της Εκκλησίας, τον ρώτησε γιατί πήρε όπλο. «Για να πολεμήσω τους εχθρούς της πατρίδας μου, τους κομμουνιστές» απάντησε αυτός με υψηλό φρόνημα όντας σιδεροδέσμιος.
[size=20pt]Τα συνήθη ψεύδη των κομμουνιστών[/size]
[size=13pt]Το μέγιστο ψεύδος για να προσπαθήσουν να δικαιολογήσουν τα άθλια εγκλήματά τους είναι ότι στους Μολάους υπήρχε Τάγμα Ασφαλείας συνεργαζόμενο με τους Γερμανούς, κάτι για το οποίο δεν υπάρχει κανένα στοιχείο πουθενά. Ο μόνος λόγος που οι εγκληματίες του ΚΚΕ χτύπησαν τους Μολάους και έβγαλαν τα χειρότερα ένστικτα τους με την βάναυση εκτέλεση ήταν, αφενός η αποκάλυψη της προδοσίας των κομμουνιστών, αφετέρου η άρνηση των Μολαϊτών να ενταχθούν στο ΕΑΜ. Αυτό αποδεικνύεται από το ότι ζητήθηκε βοήθεια από την κυβέρνηση Ράλλη την οποία δεν έλαβαν ποτέ και από την μη επαρκή οργάνωση της φρουράς η οποία διοικείτο από δυο άπειρους έφεδρους αξιωματικούς. Επιπλέον, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία το πρώτο Τάγμα Ασφαλείας συγκροτήθηκε την 1η Νοεμβρίου 1943 στην Σπάρτη και επανδρώθηκε πλήρως από μόνιμους Αξιωματικούς.
[/size]
Οι κάτοικοι των Μολάων από τις αρχές Νοεμβρίου του 1943, ανήσυχοι για τα όσα διαφαίνονταν ότι θα συμβούν συγκρότησαν μια επιτροπή με την ονομασία «Επιτροπή Εθνικού Αγώνος» και ταυτόχρονα οργάνωσε φρουρά με σκοπό την προστασία της πόλης από τις απειλές του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Η επιτροπή συγκροτήθηκε από 18 επίλεκτα μέλη της κοινωνίας των Μολάων μεταξύ των οποίων δικηγόροι, έμποροι, γιατροί και κτηματίες, ενώ την διοίκηση της φρουράς ανέλαβαν 2 έφεδροι αξιωματικοί. Να σημειωθεί εδώ ότι η κυβέρνηση Ράλλη αρνήθηκε να ικανοποιήσει το αίτημα της επιτροπής για αποστολή αξιόμαχου τάγματος στην Πόλη.
Στις 24/11/1943 η επιτροπή με προκήρυξή της αποκάλυπτε τον ανθελληνικό και εγκληματικό ρόλο του ΕΑΜ. Η αντίστροφη μέτρηση λοιπόν είχε άρχισει όταν η κοινωνία των Μολάων και της επαρχίας Επιδαύρου Λιμηράς πήραν αποστάσεις από το ΕΑΜ, επειδή διαπίστωσαν την εξάρτησή του από το ΚΚΕ, τα ανθελληνικά του κίνητρα, και ότι η δήθεν αντίσταση ήταν μόνο πρόσχημα προσηλυτισμού που χρησιμοποιούσαν οι κομμουνιστές της Ελλάδος γιά να καταλάβουν με τη βία την εξουσία.
Το χρονικό της σφαγής
Η επιτροπή, παρά την πολεμική απειρία της φρουράς, με μια τίμια και ανδρεία απόφαση προέκρινε την παραμονή της στους Μολάους προς φύλαξη της πόλης, απορρίπτοντας τις σκέψεις για μετάβαση αυτής στην Μονεβάσια όπου θα είχε περισσότερη ασφάλεια. Στις 23/12/1943 έλαβε χώρα στους Μολάους συνάντηση μεταξύ εκπροσώπων του ΕΛΑΣ και Μολαϊτών όπου η διαχρονική απάντηση «Μολών Λαβέ» των γνήσιων Ελλήνων ουσιαστικά δόθηκε από τους κατοίκους με την απόρριψη των προτάσεων των κομμουνιστών, είτε για παράδοση των όπλων, είτε για αφομοίωση της φρουράς από τον ΕΛΑΣ.
Όπως ήταν αναμενόμενο οι κομμουνιστές θα χτυπούσαν σύντομα την πόλη. Η εκδήλωση της επίθεσης ξεκίνησε τα ξημερώματα της 28ης Δεκεμβρίου 1943 από το 8ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ με δύναμη 300 ανδρών, με τον κύριο άξονα αυτής να είναι από την βόρεια πλευρά και προς το κέντρο της πόλης, ενώ άλλες μικρότερες επιθέσεις αντιπερισπασμού λάμβαναν χώρα από όλες τις πλευρές των Μολάων. Η απειρία, η έλλειψη αξιόπιστου οπλισμού και ο μικρός χρόνος οργάνωσης της φρουράς των Μολάων είχε ως αποτέλεσμα την κατάληψη της πόλης από τους κομμουνιστές οι οποίοι διοικούνταν από εμπειροπόλεμους, ενταγμένους στο ΚΚΕ μόνιμους αξιωματικούς. Κατά την μάχη σκοτώθηκαν 10 και τραυματίσθηκαν άλλοι 10 πατριώτες Μολαϊτες, ενώ οι απώλειες του ΕΛΑΣ ήταν 4 νεκροί και 15 τραυματίες. Στο σημείο αυτό να πούμε ότι οι κομμουνιστές κατά την είσοδό τους στην πόλη χρησιμοποιούσαν ως «ασπίδα» γυναικόπαιδα ώστε να αποφύγουν τις επιθέσεις των εντός αυτής υπαρχόντων φυλακίων.
Η κατάληψη της πόλης ακολουθήθηκε από γενικό πλιάτσικο και πυρπολήσεις σπιτιών και καταστημάτων, ενώ την ίδια ώρα απλοί κάτοικοι, οπλίτες και μέλη της επιτροπής, συγκεντρώθηκαν από τους κομμουνιστές στην Εκκλησία όπου ανακρίθηκαν, χτυπήθηκαν και λοιδορήθηκαν.
Το απόγευμα της επόμενης μέρας 29/12/1943, σ’ ένα στημένο Λαϊκό Δικαστήριο, στην πλατεία του χωριού, με φερτούς, άγνωστους στην τοπική κοινωνία θεατές, στο ρόλο του αγανακτισμένου όχλου, το εκδικητικό σκυλολόι των μπολσεβίκων ανακοίνωσε την προηλειμμένη απόφασή του για καταδίκη εις θάνατον 33 πατριωτών, στους οποίους προσετέθησαν άλλοι 7 λίγες μέρες αργότερα. Επικεφαλής αυτής της άθλιας παράστασης ο γνωστός καπετάν Ωρίωνας (Γιάννης Μιχαλόπουλος) από την Μεσσηνία, ο οποίος ήταν και ο συντονιστής της επίθεσης στον Μελιγαλά μερικούς μήνες αργότερα. Το φιάσκο της «δίκης» φαίνεται και από το ότι το κατηγορητήριο βγήκε εν είδει ανακοίνωσης 20 μέρες μετά την καταδίκη.
Την επομένη, Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 1943 ξεκίνησε η μεταφορά των 32 (στο μεταξύ δόθηκε χάρη σε έναν) καταδικασμένων για την εκτέλεσή τους στο χωριό Άγιος Δημήτρης όπου και διανυκτέρευσαν στο σχολείο.
Ο επίλογος αυτής της κτηνωδίας γράφτηκε την Παρασκευή 31 Δεκεβρίου 1943, στην τοποθεσία που είναι γνωστή ως «τρύπα του ταράτσα» 3 ½ χιλιόμετρα από το χωριό Αγ. Δημήτρης. Πρόκειται για ένα βάραθρο με άνοιγμα περίπου 1 μέτρο και βάθος 39 μέτρα, όπου οι κοινοί σαδιστές εγκληματίες του ΕΛΑΣ οδήγησαν γυμνούς και έριξαν τους καταδικασθέντες πατριώτες, με πρώτο τον Ιερέα των Μολάων, αφού πρώτα είχαν βάλει σε κλήρο τα ρούχα τους.
Εκεί εκτυλίχθηκαν φρικιαστικές στιγμές, τις οποίες ο στοιχειώδης σεβασμός στην μνήμη των θυμάτων δεν μας επιτρέπει να μεταφέρουμε. Η λεπτομερής περιγραφή των όσων τερατωδών και απάνθρωπων έγιναν κατά την εκτέλεση ήταν αντικείμενο συζητήσεων στην πόλη επί πολλά χρόνια και έχουν μεταφερθεί σε κάποιους από εμάς από τους συγγενείς μας. Χαρακτηριστικός είναι ο λαϊκός στίχος: «και την Παρασκευή τους πάνε στου Ταράτσα κι αρχίσανε να κόβουνε το σώμα τους κομμάτια». Μετά από λίγες ημέρες άλλοι 5 πατριώτες μεταξύ των οποίων και μια γυναίκα ρίχτηκαν στην ίδια τρύπα, ενώ άλλοι δυο εκτελέσθηκαν και ενταφιάστηκαν στο χωριό Γεράκι. Το σύνολο των Μολαϊτών που μοναδικό τους «έγκλημα» ήταν ο πατριωτισμός και η αντίσταση στο κομμουνιστικό μεταφυσικό ψεύδος ανήλθε σε 39 βασανιστικά εκτελεσθέντες συν 10 πεσόντες κατά την μάχη.
Χαρακτηριστική της γενναιότητας των αγωνιστών Μολαϊτών είναι η απάντηση ενός εκ των θυμάτων στον αρχηγό των ΕΛΑΣιτών όταν αυτός κατά την ανάκριση, εντός της Εκκλησίας, τον ρώτησε γιατί πήρε όπλο. «Για να πολεμήσω τους εχθρούς της πατρίδας μου, τους κομμουνιστές» απάντησε αυτός με υψηλό φρόνημα όντας σιδεροδέσμιος.
[size=20pt]Τα συνήθη ψεύδη των κομμουνιστών[/size]
[size=13pt]Το μέγιστο ψεύδος για να προσπαθήσουν να δικαιολογήσουν τα άθλια εγκλήματά τους είναι ότι στους Μολάους υπήρχε Τάγμα Ασφαλείας συνεργαζόμενο με τους Γερμανούς, κάτι για το οποίο δεν υπάρχει κανένα στοιχείο πουθενά. Ο μόνος λόγος που οι εγκληματίες του ΚΚΕ χτύπησαν τους Μολάους και έβγαλαν τα χειρότερα ένστικτα τους με την βάναυση εκτέλεση ήταν, αφενός η αποκάλυψη της προδοσίας των κομμουνιστών, αφετέρου η άρνηση των Μολαϊτών να ενταχθούν στο ΕΑΜ. Αυτό αποδεικνύεται από το ότι ζητήθηκε βοήθεια από την κυβέρνηση Ράλλη την οποία δεν έλαβαν ποτέ και από την μη επαρκή οργάνωση της φρουράς η οποία διοικείτο από δυο άπειρους έφεδρους αξιωματικούς. Επιπλέον, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία το πρώτο Τάγμα Ασφαλείας συγκροτήθηκε την 1η Νοεμβρίου 1943 στην Σπάρτη και επανδρώθηκε πλήρως από μόνιμους Αξιωματικούς.
[/size]
lefteris38
Μέλος
- Εγγρ.
- 14 Νοε 2005
- Μηνύματα
- 3.677
- Like
- 843
- Πόντοι
- 96
Αρε μάρες κουκουνάρες..
Μαλακίες αραδιάζεις χρυσαύγουλο.....
Εγω σου παρέθεσα στοιχεία για το "ότι κανείς εκτελεσθείς σε αντίποινα ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ.Μόνο Εθνικοφρονες" και συ... "οτι του φανεί του λολωστεφανή"
Μαλακίες αραδιάζεις χρυσαύγουλο.....
Εγω σου παρέθεσα στοιχεία για το "ότι κανείς εκτελεσθείς σε αντίποινα ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ.Μόνο Εθνικοφρονες" και συ... "οτι του φανεί του λολωστεφανή"
Hirayama
Μέλος
- Εγγρ.
- 30 Απρ 2011
- Μηνύματα
- 3.258
- Like
- 4
- Πόντοι
- 16
lefteris38
Μέλος
- Εγγρ.
- 14 Νοε 2005
- Μηνύματα
- 3.677
- Like
- 843
- Πόντοι
- 96
Τι να βάλει βρε συ ο λακές.. Τι να βάλει ο κατιμάς.... τι να βάλει το χρυσαυγουλο.
οχι ότι είχα καμια αμφιβολία....
Μη αρχιζω τωρα να βαζω φωτος του αρχηγου του και των στενων συνεργατων του με τον αγκυλωτό σταυρο. Μετα αναριωτιομαστε ποιοι ητανε οι συνεργατες των Γερμανων και ποιοι ήταν αυτοί τους πολέμησαν...
zeljko
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 2 Μαρ 2016
- Μηνύματα
- 9.752
- Κριτικές
- 4
- Like
- 235
- Πόντοι
- 346
Αυτοί τους πολέμησαν :
http://[URL unfurl="true"]www.xryshaygh.com/assets/images/preview/7726/xairetismos-metaxas__article.jpg[/img[/URL]]
[img]https://ethnikismosblog.files.wordpress.com/2014/10/28f289997aca522046d066048e7c8e5b.jpg?w=620
[size=25pt]
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ[/size]
[size=15pt]πολέμησαν τους Γερμανούς και Ιταλούς Ομοϊδεάτες τους.[/size]
Τα ΚΟΥΜΜΟΥΝΙΑ που με ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΔΗΛΩΣΗ ΕΙΧΑΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΗΝ ΕΣΣΔ
[size=19pt]είχαν συμμαχία με τους Γερμανούς[/size]
[size=16pt]ΓΙ'ΑΥΤΟ ΟΤΑΝ ΚΑΤΕΛΑΒΑΝ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ ΤΟΥ 1941
ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΑΝ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΚΟΥΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ[/size]
[size=29pt]ΩΣ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ.[/size]
Τα γράφει ωραία ο Άγης Στίνας, στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΟΠΛΑ.
lefteris38
Μέλος
- Εγγρ.
- 14 Νοε 2005
- Μηνύματα
- 3.677
- Like
- 843
- Πόντοι
- 96
Συνημμένα
zeljko
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 2 Μαρ 2016
- Μηνύματα
- 9.752
- Κριτικές
- 4
- Like
- 235
- Πόντοι
- 346
Αυτοί ΟΛΟΙ ΕΚΑΝΑΝ ΘΗΤΕΙΑ και σε ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ.
Οι ΞΕΣΚΙΣΜΕΝΩΝ ΠΟΥΤΑΝΩΝ ΓΙΟΙ που παίρνουν τρελόχαρτα μαϊμού τι είναι ;;;
[size=18pt]
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:[/size]
ΣΥΡΙΖΑίοι σαν εσένα.
lefteris38
Μέλος
- Εγγρ.
- 14 Νοε 2005
- Μηνύματα
- 3.677
- Like
- 843
- Πόντοι
- 96
Πουτανόσπορε... κι ο Τσολάκογλου εφτασε μεχρι υποστρατηγος αν δεν κανω λάθος και διοικητης του 3 σωματος στρατου. Και αυτος υπηρέτησε την πατριδα.....
Γαμημενο κολόπαιδο... Αν ζουσες στην κατοχη κουκουλες θα φορουσες πουτανοσπερμα και θα καρφωνες οποιον δεν γουσταριζες. Κουκουλα θα φορουσες σαν αυτη που φορουσε ο γαμημενος ο πατερας σου (αν τον γνωρισες ποτε). Το πιθανοτερο είναι να μη τον γνωρισες. Σπανια οι μπασταρδοι μαθαινουνε ποιος ητανε ο πατερας τους.
zeljko
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 2 Μαρ 2016
- Μηνύματα
- 9.752
- Κριτικές
- 4
- Like
- 235
- Πόντοι
- 346
Πουτανόσπορε... κι ο Τσολάκογλου εφτασε μεχρι υποστρατηγος αν δεν κανω λάθος και διοικητης του 3 σωματος στρατου. Και αυτος υπηρέτησε την πατριδα.....
Ο Τσολάκογλου, παραδόθηκε όταν οι γερμανοί είχαν υπερκεράσει τα οχυρά, είχαν καταλάβει τη Θεσσαλονίκη και κατηφόριζαν προς Αθήνα.
Φυσικά ήταν ήρωας.
Καταδικάστηκε ΚΑΤΟΠΙΝ ΑΠΑΙΤΗΣΗΣ ΤΩΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ.
ΒΕΒΑΙΑ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΑΣ
"Τι Κόμμα είναι όσοι παίρνουν ΨΕΥΤΙΚΑ ΤΡΕΛΟΧΑΡΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΠΑΝΑΝΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΡΑΤΟ ; "
Είναι ΣΥΡΙΖΑ.
Κι εσύ είσαι ΣΥΡΙΖΑ.
lefteris38
Μέλος
- Εγγρ.
- 14 Νοε 2005
- Μηνύματα
- 3.677
- Like
- 843
- Πόντοι
- 96
Φαρμακερης μήτρας γέννημα. Εχεις αμολήσει μπαρουφες και μπαρουφες... Που το είδες ότι καταδικάστηκε κατόπιν απαίτησης των κομμουνιστών; Γράφεις και ιστορία κωλοπαίδι; Για την παράδοση μόνο καταδικάστηκε;
Δ
Διαγραμμένο μέλος 136408
Επισκέπτης
Στις 14 Νοεμβρίου 1989, ο Μάνος Χατζιδάκις ιδρύει την "Ορχήστρα των Χρωμάτων".
kontolagnos
Ανώτερος
- Εγγρ.
- 2 Μαρ 2007
- Μηνύματα
- 32.235
- Κριτικές
- 1
- Like
- 37.430
- Πόντοι
- 6.256
Frederick Banting
Σαν σημερα
125 χρόνια από τη γέννηση του Καναδού γιατρού, εφευρέτη και «πατέρα» της ινσουλίνης, Σερ Φρέντερικ Μπάντινγκ
Σαν σημερα
125 χρόνια από τη γέννηση του Καναδού γιατρού, εφευρέτη και «πατέρα» της ινσουλίνης, Σερ Φρέντερικ Μπάντινγκ
zeljko
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 2 Μαρ 2016
- Μηνύματα
- 9.752
- Κριτικές
- 4
- Like
- 235
- Πόντοι
- 346
Την είχε βρει νωρίτερα ο Παουλέσκου.
ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ...
Ααααααα ...
ήταν και αντισημίτης ...
Digweed
Μέγας
- Εγγρ.
- 26 Ιουν 2016
- Μηνύματα
- 6.034
- Κριτικές
- 1
- Like
- 16.294
- Πόντοι
- 3.836
Η Δίκη των Έξι
Με την ονομασία αυτή έμεινε στην ιστορία η δίκη των πρωταίτιων της Μικρασιατικής Καταστροφής από έκτακτο στρατοδικείο, που συγκρότησαν οι βενιζελικοί αξιωματικοί της Επανάστασης του 1922.
Στο εδώλιο κάθισαν επτά πολιτικοί και ένας στρατιωτικός, από τους οποίους οι έξι καταδικάσθηκαν σε θάνατο και εκτελέσθηκαν.
Η δίκη διεξήχθη από τις 31 Οκτωβρίου έως τις 15 Νοεμβρίου 1922 στην ειδικά διαρρυθμισμένη αίθουσα συνεδριάσεων της Βουλής (Παλαιά Βουλή). Ήταν ένα από τα πιο δραματικά επεισόδια του Εθνικού Διχασμού.
Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή κι ενώ η Ελλάδα παρουσίαζε εικόνα διάλυσης,εκδηλώθηκε στρατιωτικό κίνημα υπό τους συνταγματάρχες Πλαστήρα και Γονατά και τον αντιπλοίαρχο Φωκά, που προκάλεσε την παραίτηση της κυβέρνησης Τριανταφυλλάκου και του βασιλιά Κωνσταντίνου (14 Σεπτεμβρίου 1922) υπέρ του υιού του Γεωργίου Β'.
Ο χαρακτήρας του βασιζόταν στην ανάγκη της πίστης ότι «ο ελληνικός στρατός δεν νικήθηκε, αλλά προδόθηκε».
Στην Αθήνα συγκροτήθηκε Επαναστατική Επιτροπή, η οποία ανέλαβε άμεση δράση, διατάσσοντας εκτεταμένες συλλήψεις αντιβενιζελικών πολιτικών, υπό την πίεση της κοινής γνώμης.
Μία ογκώδης διαδήλωση 100.000 ανθρώπων στην Πλατεία Συντάγματος στις 9 Οκτωβρίου ζητά την εκτέλεση υπευθύνων της τραγωδίας.
Ο Πλαστήρας, που είναι ο αδιαμφισβήτητος αρχηγός του κινήματος, βρίσκεται σε δύσκολη θέση.
Οι αδιάλλακτοι στον στρατό (Πάγκαλος, Οθωναίος, Χατζηκυριάκος), αλλά και ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου απαιτούν εκτελέσεις. Οι μετριοπαθείς (Πλαστήρας, Δαγκλής, Γονατάς), θέλουν κανονική δίκη, όπως και οι μεγάλες Δυνάμεις της Ευρώπης, που ζητούν από τον Πλαστήρα να αποφύγει τις βεβιασμένες ενέργειες και τις συνοπτικές διαδικασίες. Τελικά, οι δύο πλευρές συμβιβάστηκαν και αποφασίστηκε η ίδρυση εκτάκτου στρατοδικείου, που από τη φύση του δεν παρέχει τα εχέγγυα για μια δίκαιη δίκη.
Επικεφαλής της ανακριτικής επιτροπής ανέλαβε ο σκληροπυρηνικός υποστράτηγος Θεόδωρος Πάγκαλος, με βοηθούς τους συνταγματάρχες Ιωάννη Καλογερά και Χαράλαμπο Λούφα.
Στο πόρισμα της Επιτροπής, που εκδόθηκε στις 24 Οκτωβρίου, παραπέμφθηκαν να δικασθούν στο έκτακτο στρατοδικείο με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας οκτώ πρόσωπα, που διαδραμάτισαν πρωταγωνιστικό ρόλο την περίοδο 1920 - 1922:
Δημήτριος Γούναρης (59 ετών, πρώην Πρωθυπουργός)
Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης (68 ετών, πρώην Πρωθυπουργός)
Νικόλαος Στράτος (50 ετών, πρώην Πρωθυπουργός )
Νικόλαος Θεοτόκης (44 ετών, Υπουργός Στρατιωτικών στην κυβέρνηση Πρωτοπαπαδάκη)
Γεώργιος Μπαλτατζής (56 ετών, Υπουργός Εξωτερικών στις κυβερνήσεις Γούναρη και Πρωτοπαπαδάκη)
Ξενοφών Στρατηγός, υποστράτηγος ε.α. (53 ετών, Υπουργός Συγκοινωνιών στην κυβέρνηση Γούναρη)
Μιχαήλ Γούδας, υποναύαρχος ε.α. (54 ετών, Υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση Γούναρη)
Γεώργιος Χατζανέστης, αντιστράτηγος (59 ετών, Αρχιστράτηγος Μικράς Ασίας και Θράκης)
Το δίκαιο αίτημα των κατηγορουμένων να δικασθούν από το Ειδικό Δικαστήριο κατ' εφαρμογή του νόμου περί ευθύνης Υπουργών απορρίφθηκε από τον Πάγκαλο με εξωνομική αιτιολόγηση.
Τρεις μέρες νωρίτερα (21 Οκτωβρίου) είχε συγκροτηθεί το έκτακτο στρατοδικείο με πρόεδρο τον υποστράτηγο Αλέξανδρο Οθωναίο.
Η απολογία Χατζηανέστη
Στις 9 το πρωί της 31ης Οκτωβρίου 1922 άρχισε η ακροαματική διαδικασία στην αίθουσα συνεδριάσεων της Βουλής (Παλαιά Βουλή).
Τον πρόεδρο του Αλέξανδρου Οθωναίο πλαισίωναν ως στρατοδίκες τρεις συνταγματάρχες, ένας πλοίαρχος, ένας αντισυνταγματάρχης, δύο αντιπλοίαρχοι, τρεις ταγματάρχες, ένας λοχαγός και ένας στρατιωτικός δικαστικός σύμβουλος.
Επαναστατικοί επίτροποι ήταν ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Κωνσταντίνος Γεωργιάδης και οι συνταγματάρχες Ιωάννης Ζουρίδης και Νεόκοσμος Γρηγοριάδης.
Γραμματέας του δικαστηρίου ήταν ο Ιωάννης Πεπονής. Συνήγοροι υπεράσπισης των κατηγορουμένων ανέλαβαν διαπρεπείς δικηγόροι (Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, Αναστάσιος Παπαληγούρας, Οικονομίδης, Δουκάκης, Νοταράς, Ρωμανός και Σωτηριάδης).
Η δίκη διεξήχθη σε 14 συνεδριάσεις.
Μετά την απόρριψη των ενστάσεων των κατηγορουμένων εξετάστηκαν 12 μάρτυρες κατηγορίας και 12 υπεράσπισης.
Επιτυχία της κατηγορούσας αρχής υπήρξε ότι οι περισσότεροι μάρτυρες κατηγορίας προήρχοντο από το αντιβενιζελικό στρατόπεδο, όπως και οι κατηγορούμενοι.
Στις 6 Νοεμβρίου ο κατηγορούμενος Δημήτριος Γούναρης ασθένησε σοβαρά από τύφο και μεταφέρθηκε σε ιδιωτική κλινική.
Υπέβαλε αίτημα αναβολής της δίκης, το οποίο απορρίφθηκε και έτσι δικαζόταν ωσεί παρών.
Κοινή ήταν η πεποίθηση σε Ελλάδα και εξωτερικό ότι το δικαστήριο θα επιβάλει θανατικές ποινές.
Οι διεθνείς πιέσεις υπέρ των κατηγορουμένων εντείνονται. Υπό το βάρος τους, η κυβέρνηση του μετριοπαθή Σωτηρίου Κροκιδά παραιτείται στις 10 Νοεμβρίου και την πρωθυπουργία αναλαμβάνει στις 14 Νοεμβρίου ο συνταγματάρχης Στυλιανός Γονατάς, ηγετικό στέλεχος του στρατιωτικού κινήματος.
Την ίδια μέρα ολοκληρώθηκαν οι απολογίες των κατηγορουμένων και οι αγορεύσεις των συνηγόρων υπεράσπισης.
Ένα τέταρτο μετά τα μεσάνυχτα της 15ης Νοεμβρίου, το δικαστήριο αποσύρεται σε διάσκεψη για να εκδώσει την απόφασή του.
Στις 6:40 π.μ. οι στρατοδίκες επανέρχονται στην έδρα και ο Πρόεδρος του Εκτάκτου Στρατοδικείου Αλέξανδρος Οθωναίος διαβάζει την ετυμηγορία του δικαστηρίου:
Εν ονόματι του Βασιλέως των Ελλήνων Γεωργίου Β' το Έκτακτον Στρατοδικείον συσκεφθέν κατά νόμον, κηρύσσει παμψηφεί τους μεν Γεώργιον Χατζηανέστην, Δημήτριον Γούναρην, Νικόλαον Στράτον, Πέτρον Πρωτοπαπαδάκην, Γεώργιον Μπαλτατζήν και Νικόλαον Θεοτόκην εις την ποινήν του Θανάτου. Τους δε Μιχαήλ Γούδαν και Ξενοφώντα Στρατηγόν εις την ποινήν των ισοβίων δεσμών.
Διατάσσει την στρατιωτικήν καθαίρεσιν των Γεωργίου Χατζανέστη αρχιστρατήγου, Ξενοφώντος Στρατηγού υποστρατήγου και Μιχαήλ Γούδα υποναυάρχου και επιβάλλει αυτούς τα έξοδα και τέλη.
Επιδικάζει παμψηφεί χρηματικήν αποζημίωσιν υπέρ του Δημοσίου κατά του Δημητρίου Γούναρη δραχμών 200 χιλιάδων, Νικολάου Στράτου δραχμών 335 χιλιάδων, Γεωργίου Μπαλτατζή και Νικολάου Θεοτόκη δραχμών 1 εκατομμυρίου και Μιχαήλ Γούδα δραχμών 200 χιλιάδων.
Αμέσως μετά, ο επαναστατικός επίτροπος Νεόκοσμος Γρηγοριάδης μεταβαίνει στις φυλακές Αβέρωφ, όπου εκρατούντο οι κατηγορούμενοι και τους ανακοινώνει την καταδικαστική απόφαση. Είναι 9 το πρωί. Στους έξι θανατοποινίτες ανακοινώνει ότι η εκτέλεση θα γίνει σε δύο ώρες. Υποβολή ενδίκων μέσων δεν προβλεπόταν για τους καταδικασθέντες.
Στις 10:30 δύο φορτηγά τους παραλαμβάνουν και τους μεταφέρουν στον χώρο εκτελέσεων στου Γουδή, πίσω από το νοσοκομείο «Σωτηρία».
Μία ώρα αργότερα, 36 πυροβολισμοί αντηχούν από τους άνδρες του εκτελεστικού αποσπάσματος και οι 6 πέφτουν νεκροί.
Στις 2:30 μ.μ. κηδεύονται στο Α' Νεκροταφείο, κάτω από αυστηρά μέτρα ασφαλείας.
Η επίσπευση της εκτέλεσης των 6 έγινε με προτροπή του Πάγκαλου.
Ο στρατηγός ήθελε να μην τους προλάβει ζωντανούς ο πλοίαρχος Τάλμποτ, που έφθασε λίγο αργότερα στην Αθήνα ως απεσταλμένος της Αγγλικής Κυβέρνησης για να πιέσει την κυβέρνηση να αναβάλει την εκτέλεση των θανατικών ποινών.
Ο ρόλος του Ελευθερίου Βενιζέλου δεν είναι απόλυτα ξεκαθαρισμένος.
Ο ίδιος είχε αποσυρθεί της πολιτικής και ευρίσκετο στο εξωτερικό μη αναμιγνυόμενος, όπως έλεγε, στις κυβερνητικές υποθέσεις.
Ένα τηλεγράφημά του προς την κυβέρνηση για τις δυσμενείς επιπτώσεις της εκτέλεσης έφθασε την επομένη (16 Νοεμβρίου).
Η εκτέλεση των 6 έγινε, κυρίως, για να ικανοποιηθεί το λαϊκό αίσθημα και όχι γιατί πραγματικά είχαν διαπράξει προδοσία σε βάρος της Ελλάδας.
Την άποψη αυτή επαληθεύουν τα λόγια του Θεόδωρου Πάγκαλου, χρόνια αργότερα: «Δεν παραδέχομαι ότι διέπραξαν συνειδητήν προδοσίαν… αλλά υπήρξαν μοιραία και αναγκαία θύματα εις τον βωμόν της Πατρίδος».
Η Επανάληψη της Δίκης
Στις 20 Ιανουαρίου 2008 ο Μιχαήλ Πρωτοπαπαδάκης, εγγονός του Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη, προσέφυγε στον Άρειο Πάγο και ζήτησε με αίτησή του την ακύρωση της απόφασης του Εκτάκτου Επαναστατικού Στρατοδικείου Αθηνών της 15ης Νοεμβρίου 1922 και την επανάληψη της διαδικασίας (δίκης), με το αιτιολογικό της ύπαρξης νέων στοιχείων, σύμφωνα με το άρθρο 525 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
Τα νέα στοιχεία που επικαλέστηκε ο αιτών ήταν μία επιστολή του πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου προς τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Παναγή Τσαλδάρη (Ιανουάριος 1929) και ένα απόσπασμα από την ομιλία του Ελευθερίου Βενιζέλου στη Βουλή στις 31 Μαρτίου 1932.
Στην επιστολή του προς τον Παναγή Τσαλδάρη έγραφε ο Ελευθέριος Βενιζέλος:
Δύναμαι να διαβεβαιώσω υμάς κατά τον πλέον κατηγορηματικόν τρόπο ότι ουδείς των πολιτικών αρχηγών της δημοκρατικής παρατάξεως θεωρεί ότι οι ηγέται της πολιτικής, ήτις ηκολουθήθη μετά το 1920, διέπραξαν προδοσία κατά της χώρας ή ότι εν γνώσει οδήγησαν τον τόπο εις την μικρασιατική καταστροφή. Δύναμαι μάλιστα να σας διαβεβαιώσω ότι πιστεύω ακραδάντως ότι θα ήσαν ευτυχείς αν η πολιτική των οδηγεί την Ελλάδα εις εθνικόν θρίαμβον.
Κατά δε τη συνεδρίαση της Βουλής της 31ης Μαρτίου 1932, ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος, αναφερθείς στο θέμα της θανατικής καταδίκης των «έξι» , δήλωσε ότι αποτελεί ειλικρινή του επιθυμία να αποκατασταθεί η μνήμη των νεκρών, υπέρ των οποίων ήταν έτοιμος να προσέλθει σε μνημόσυνο όπως δεηθεί, μετά των συγγενών και φίλων αυτών, από κοινού υπέρ εκείνων.
Στις 19 Νοεμβρίου 2009 το Ζ' Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου συνελθών σε συμβούλιο δέχθηκε τους ισχυρισμούς του αιτούντος με ψήφους 3 έναντι 2 και παρέπεμψε το θέμα στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου για την οριστική απόφαση (1533/2009).
Στις 20 Δεκεμβρίου 2009 η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου συνεδρίασε κεκλεισμένων των θυρών και με εισήγηση του αντεισαγγελέα του δικαστηρίου Αθανασίου Κονταξή έκρινε ότι εσφαλμένα παραπέμφθηκε ενώπιόν της από το Ποινικό Τμήμα το ζήτημα της επανάληψης της «δίκης των έξι» και ότι κατά συνέπεια αναβιώνει η απόφαση 1533/2009 του Ζ' Ποινικού Τμήματος.
Στις 12 Μαΐου 2010 συνήλθε σε συμβούλιο το Ζ' Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου υπό νέα σύνθεση, για να συμπληρώσει την απόφαση 1533/2009 και να διατυπώσει το διατακτικό, σύμφωνα με το άρθρο 145 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
Στη δίκη παρενέβη με δήλωση πολιτικής αγωγής η Ομοσπονδία Προσφυγικών Σωματείων Ελλάδος, που εκπροσωπεί 185 σωματεία και πλέον των 300.000 απογόνων των προσφύγων του 1922, υποστηρίζοντας ότι θα πρέπει να απορριφθεί η αίτηση επανάληψης της διαδικασίας, επειδή οι έξι καταδικασθέντες από το Στρατοδικείο με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους προκάλεσαν τη Μικρασιατική Καταστροφή και τον ξεριζωμό του Ελληνισμού από τις πατρογονικές ρίζες του, μετά 3.000 χρόνια παρουσίας στη Μικρά Ασία.
Η παράσταση πολιτικής αγωγής απορρίφθηκε ως απαράδεκτη από το δικαστήριο.
Στις 20 Οκτωβρίου 2010 το δικαστήριο εξέδωσε την απόφασή του και έκανε δεκτή την αίτηση του Μιχαήλ Πρωτοπαπαδάκη, κρίνοντας αθώους τους έξι καταδικασθέντες σε θάνατο από το Έκτακτο Επαναστατικό Δικαστήριο Αθηνών.
Με την απόφαση 1675/2010 το Ζ' Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου ακυρώνει την απόφαση του Εκτάκτου Επαναστατικού Στρατοδικείου Αθηνών ως προς όλους τους καταδικασμένους για εσχάτη προδοσία και παύει οριστικά την ποινική δίωξη λόγω παραγραφής.
kontolagnos
Ανώτερος
- Εγγρ.
- 2 Μαρ 2007
- Μηνύματα
- 32.235
- Κριτικές
- 1
- Like
- 37.430
- Πόντοι
- 6.256
Ωραιος, δεν το ξερα
Σε πολλες εφευρεσεις εχει συμβει αυτο,
Σημασια βεβαια εχει το αποτελεσμα
tramountana
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 2 Φεβ 2010
- Μηνύματα
- 76.754
- Κριτικές
- 2
- Like
- 2.725
- Πόντοι
- 1.306
22 Νοεμβρίου 1907
Στη νεοελληνική ιστορία υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις μέχρι σήμερα όπου μια εκπαιδευτική μεταρρύθμιση προκάλεσε διαδηλώσεις και κατέβασε τους φοιτητές στους δρόμους. Ωστόσο η πιο παράξενη αιτία ήταν μάλλον αυτή το 1907, όταν οι φοιτητές κατέβηκαν σε διαδηλώσεις που συνοδεύτηκαν από βίαια επεισόδια εναντίον του μαθήματος... της Γυμναστικής.
Η ελληνική κυβέρνηση είχε θεσπίσει από το 1905 υποχρεωτικό μάθημα Γυμναστικής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Οι φοιτητές έπρεπε να μετέχουν στο μάθημα, το οποίο διαρκούσε τρεις ώρες την εβδομάδα και είχε υποχρεωτική παρουσία (λαμβάνονταν παρουσίες). Εξαιρούνταν μόνον όσοι είχαν πάρει απαλλαγή για λόγους υγείας. Όποιος δεν συμμετείχε στη Γυμναστική, δεν μπορούσε να δώσει εξετάσεις στα άλλα μαθήματα. Το μέτρο αυτό εντάσσονταν στις παιδαγωγικές αντιλήψεις τις εποχής, που επέβαλλαν πληρέστερη σωματική άσκηση και κάποια στρατικοποίηση, στον απόηχο της αναβίωσης των Ολυμπιακών Αγώνων και της ήττας στον πόλεμο του 1897. Στα πλαίσια αυτά είχε εισαχθεί και μάθημα σκοποβολής στα σχολεία.
Το μέτρο προκάλεσε τη δυσαρέσκεια των φοιτητών, τόσο επειδή η υποχρεωτική παρουσία -κάτι που δεν ίσχυε σε άλλα μαθήματα- δεν ήταν εύκολη για όλους, όσο και επειδή φαίνεται ότι θεώρησαν το μάθημα υποτιμητικό για την προσωπικότητά τους. Το 1907 ξεσπούν ταραχές, στη διάρκεια των οποίων καταλαμβάνεται το Ακαδημαϊκό Γυμναστήριο και καταστρέφεται το βιβλίο παρουσιών. Κάποιοι φοιτητές που παρακολουθούν εκείνη την ώρα μαθήματα, τραυματίζονται. Η μαζικότερη διαδήλωση λαμβάνει χώρα σαν σήμερα, στις 22 Νοεμβρίου του 1907.
Από την επομένη η κρίση έδειξε σημάδια αποκλιμάκωσης, καθώς η ηγεσία του Υπ. Παιδείας φάνηκε διαλλακτική στο αίτημα για μετατροπή του μαθήματος σε προαιρετικό. Ωστόσο ξεκίνησαν παράλληλα και ανακρίσεις για τα επεισόδια που είχαν λάβει χώρα ως τότε, με αποτέλεσμα να υπάρξει νέα κλιμάκωση και επαναλαμβανόμενα συλλαλητήρια φοιτητών στις αρχές Δεκεμβρίου. Η Σύγκλητος ζήτησε η τιμωρία των φοιτητών να είναι "αὐστηρά καὶ ἀδυσώπητος". Προ του κινδύνου να καταληφθεί το Πανεπιστήμιο από φοιτητές, κατελήφθη από τον Στρατό, ωστόσο οι φοιτητές πρόλαβαν να οχυρωθούν στη Νομική και στο Ανατομείο. Ακολούθησαν συμπλοκές με τους αστυνομικούς όπου αντηλλάγησαν πυροβολισμοί στις 5 Δεκεμβρίου.
Μετά απ' αυτό το γεγονός η κατάσταση αποκλιμακώθηκε δίχως η Γυμναστική να πάψει να είναι υποχρεωτική (αυτό συνέβη αθόρυβα, μετέπειτα). Οι φοιτητές που κρίθηκαν υπεύθυνοι των επεισοδίων αποβλήθηκαν για δύο έτη από το Πανεπιστήμιο. Με γράμμα τους προς την Σύγκλητο ζήτησαν την επιείκειά της και εκείνη μείωσε την ποινή σε έναν χρόνο.
Η εφημερίδα Ακρόπολις παρατηρούσε: "Οἱ φοιτηταὶ [...] ἐξηγέρθησαν κατὰ τῆς γυμναστικῆς! Δηλαδή κατὰ τῆς ὑγείας, τοῦ ἀθλητισμοῦ, τῆς προόδου. Καὶ ὑπὲρ τοῦ καφενείου, τοῦ μαρασμοῦ, τῆς ἀποκτηνώσεως, τῆς αὐτοκτονίας αὐτών τῶν ἰδίων καὶ κατὰ συνέπειαν τῆς Ἑλληνικῆς φυλῆς".
Τα παράξενα για εμάς γεγονότα σημειώθηκαν έξι χρόνια μετά τα Ευαγγελικά, που τότε έριξαν την κυβέρνηση του Γεωργίου Θεοτόκη. Από ειρωνεία της τύχης, τα Γυμναστικά αντιμετώπισε η νέα κυβέρνηση Θεοτόκη. Φαίνεται ότι πίσω από τις αφορμές κρύβονταν μια βαθύτερη αιτία που ωθούσε σε εξεγέρσεις κατά του εκπαιδευτικού συστήματος.
------
Για περισσότερα, βλ. Π. Α. Σιμένη, Φοιτητικές Ταραχές στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Η περίπτωση των Γυμναστικών του 1907.
η ιστορία επαναλαμβάνεται ... κάποτε σαν φάρσα κάποτε σαν τραγωδία...
tramountana
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 2 Φεβ 2010
- Μηνύματα
- 76.754
- Κριτικές
- 2
- Like
- 2.725
- Πόντοι
- 1.306
Οξαποδω
Ανώτατος
- Εγγρ.
- 19 Αυγ 2009
- Μηνύματα
- 3.971
- Κριτικές
- 27
- Like
- 12.497
- Πόντοι
- 14.615
Σήμερα, μια τέτοια είδηση μπορεί να έρθει από το Νότιο Σουδάν.
Αν παραμείνουν οι συριζανελ μερικά χρόνια στην εξουσία, αυτή η είδηση μπορεί να έρθει από την Ελλάδα.