powerline75
Μέλος
- Εγγρ.
- 3 Φεβ 2006
- Μηνύματα
- 249
- Like
- 2
- Πόντοι
- 1
Παιδιά ασφαλώς και κάνετε πλάκα, έτσι? Μόνο ως πλάκα βλέπω τον παραπάνω συλλογισμό. Δηλαδή η ρουκέτα έγινε για να κρυφτεί το θέμα με τις απαλλαγές?
Κάτι λέγαμε για συνομωσιολαγνείες σε άλλο θέμα....
Δυστυχώς αποδείχτηκαν για μια ακόμα φορά τα παρακάτω
1) Η τρομοκρατία ζει και βασιλεύει παρά τις αρλούμπες της Σημιτικής προπαγάνδας ότι ο ..."καταλληλότερος " πρωθυπουργός ανάμεσα στα τόσα ευεργετήματα που έκανε για την... "ισχυρή" Ελλάδα ήταν και η εξάρθρωση της τρομοκρατίας.
2) Ο αντιαμερικανισμός στην Ελλάδα ζει και βασιλεύει με τρομερά δυσάρεστες για τη χώρα συνέπειες. Αν και δεν συμπαθώ τον Γιάννη Πρετεντέρη του Βήματος, οφείλω να παραδεχτώ ότι σε παλαιότερο άρθρο του λέει την πικρή αλήθεια . Το παραθέτω και θα ήθελα τα σχόλια σας
"Ακούω και διαβάζω ότι η αναγνώριση των Σκοπίων ή η αναβάθμιση των Τουρκοκυπρίων από τις ΗΠΑ θεωρούνται «μη φιλικές χειρονομίες» προς την Ελλάδα. Ενδεχομένως. Αλλά γιατί άραγε θέλουμε να πιστεύουμε ότι μας χρωστούσαν φιλικές χειρονομίες;
Ακούω πολλούς να διαμαρτύρονται επειδή οι ΗΠΑ στις περιπτώσεις αυτές δεν έλαβαν υπόψη τους τις ελληνικές απόψεις και τα ελληνικά συμφέροντα. Προφανώς. Αλλά γιατί άραγε θεωρούμε ότι θα έπρεπε να τις λάβουν υπόψη;
Διαβάζω δηλώσεις του σεβαστού μας Μίκη Θεοδωράκη, σύμφωνα με τις οποίες «η Ελλάδα και η Κύπρος αποτελούν στόχο των ΗΠΑ» και η αναγνώριση των Σκοπίων είναι «ανθελληνική αιχμή». Να το δεχτώ. Αλλά τι έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης ώστε η Ελλάδα και η Κύπρος να μην αποτελούν στόχο των ΗΠΑ και να αποφεύγονται οι ανθελληνικές αιχμές;
Δυστυχώς, κάποια στιγμή θα πρέπει να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Από τη στιγμή που ο ελληνικός λαός και η πολιτική τάξη που τον εκπροσωπεί έχουν αποφασίσει κατ' εξακολούθηση και με συντριπτικά ποσοστά ότι οι ΗΠΑ είναι μια εχθρική ή επικίνδυνη ή καταστροφική ή εγκληματική χώρα, από τη στιγμή που δεν χάνουμε ευκαιρία για να διαδηλώσουμε τον υπερήφανο αντιαμερικανισμό μας, από τη στιγμή που οι ΗΠΑ στη χώρα μας λανσάρονται ως ένα είδος Μεγάλου Σατανά, για ποιο λόγο άραγε θα πρέπει «οι φονιάδες των λαών Αμερικάνοι» να μας αντιμετωπίζουν φιλικά, προστατευτικά και με συμπάθεια; Αμα δεν τους θέλουμε, γιατί θα πρέπει να μας θέλουν;
Να εξηγούμαστε. Ουδείς μπορεί να απαγορεύσει σε μια χώρα να διάκειται εχθρικά απέναντι στους Αμερικανούς και στην πολιτική τους. Είναι απόλυτο δικαίωμα κάθε λαού να τραβάει τον δρόμο του, να κάνεις τις επιλογές του, να διαμορφώνει τις αντιλήψεις και τα στερεότυπα που γουστάρει, να διαλέγει ελευθέρως τους φίλους και τους εχθρούς του.
Κατά την ίδια λογική, όμως, ουδείς μπορεί να ζητεί από τους Αμερικανούς να διάκεινται φιλικά απέναντι σε αυτούς που διάκεινται εχθρικά απέναντί τους. Εχουν και αυτοί, υποθέτω, το δικαίωμα να διαλέγουν ελευθέρως τους φίλους και τους εχθρούς τους.
Οι απολογητές του αντιαμερικανισμού ισχυρίζονται πως το ένα δεν έχει σχέση με το άλλο. Υποστηρίζουν, δηλαδή, πως οι Αμερικανοί θα έκαναν τις ίδιες επιλογές, όποια γνώμη και αν είχαμε στην Ελλάδα για αυτούς, όποια πολιτική και αν ακολουθούσαμε απέναντί τους. Είναι ασφαλώς ένας εύκολος τρόπος για να βγάλουν την ουρά τους έξω από τον λογαριασμό. Αλλά και ένας τρόπος σκέψης βαθύτατα προσβλητικός πρώτα από όλα για τις ίδιες τις απόψεις τους.
Διεκδικούν, δηλαδή, το δικαίωμα να ασκούν πολιτική χωρίς συνέπειες και ρητορική χωρίς επιπτώσεις. Να ξεχαρμανιάζουμε, ας πούμε, Σύνταγμα - αμερικανική πρεσβεία, αλλά χωρίς να μας παίρνουν σοβαρά και χωρίς να μας λαμβάνουν υπόψη. Να μας αναγνωριστεί ένα τεκμήριο γραφικότητας και εθνικής ιδιαιτερότητας, το οποίο θα εξαντλείται στα καθ' ημάς αλλά θα παύει να ισχύει μόλις περάσουμε τα σύνορα.
Δυστυχώς, όλα αυτά έχουν πλάκα αλλά δεν αποτελούν πολιτική. Ζούμε στις αρχές του 21ου αιώνα και συζητούμε σοβαρά το ενδεχόμενο να εκλέξουμε για Προέδρο της Δημοκρατίας άτομα που διετέλεσαν υβριστές των Αμερικανών ή συνήγοροι τρομοκρατών ή κατήγοροι της Ευρωπαϊκής Ενωσης ή αρνητές του δυτικού κόσμου. Δικαίωμά μας. Ασφαλώς. Αλλά και δικαίωμα των άλλων να εκτιμήσουν ανάλογα αυτήν την επιλογή.
Καλώς ή κακώς, δεν ζούμε μόνοι μας στον πλανήτη. Καλώς ή κακώς, δεν είμαστε ούτε οι πιο μεγάλοι ούτε οι πιο σπουδαίοι ούτε οι πιο ισχυροί. Καλώς ή κακώς, είμαστε μια χώρα με ανοιχτά ζητήματα. Αυτό αποτελεί αναμφισβήτητη διαπίστωση. Την οποία μπορούμε να λάβουμε ή να μη λάβουμε υπόψη μας. Είμαστε ελεύθερος λαός και κανείς δεν θα μας υποχρεώσει να κάνουμε το ένα ή το άλλο. Αλλά και κανείς δεν πρόκειται να παραβλέψει την απόφασή μας.
Το ΒΗΜΑ, 14/11/2004 "
Φίλε και συνάδελφε germaon, θα σεβαστώ τις απόψεις σου, αν και δεν συμφωνώ μαζί σου. Θα σχολιάσω όμως, μιας και μου δίνεται η ευκαιρία, το άρθρο του Πρετεντέρη στο Βήμα.
Πρώτον, το γεγονός οτι η Αμερικάνικη εξωτερική πολιτική, δεν καθορίζεται απο τη γνώμη του εκάστοτε κράτους για τις ΗΠΑ, είναι γεγονός. Δεν υπάρχει καλύτερο παράδειγμα σε αυτό, απο την περίπτωση των Σκοπίων που, αν και ιδιέταιρα φιλικά προσκείμενο κράτος στις ΗΠΑ, τράβηξε και τραβά ακόμα μεγάλο ζόρι με την Αλβανόφωνη μερίδα του πλυθησμού του, με την σιωπηρή ανοχή των ΗΠΑ. Υπάρχει ακόμα η Ιταλία, με μακρά παράδοση σε αντιαμερικάνικες διαδηλώσεις και τις πασίγνωστες "Ερυθρές Ταξιαρχίες" που όμως είναι ιδιέταιρα αγαπητή στις ΗΠΑ.
Σχετικά με το θέμα της πολιτικής χωρίς συνέπειες, δεν νομίζω οτι τα παγκόσμιας εμβέλειας γεγονότα τα τελευταία 50 χρόνια είναι άσχετα με τις ΗΠΑ. (πόλεμος στο Βιετνάμ, πόλεμος Ιράν-Ιράκ, πόλεμος στο Αφγανιστάν, η "Καταιγίδα της Ερήμου" κ.τ.λ.) Όλα αυτά είναι το αποτέλεσμα της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, μιας πολιτικής χωρίς συνέπειες για αυτόν που την ασκεί.
Το γεγονός οτι προτάθηκε ο Μίκης Θεοδωράκης για Πρόεδρος της Δημοκρατίας, είναι θέμα καθαρά εσωτερικής επιλογής, μιας και το πολίτευμα της Ελλάδας παρέχει περιορισμένες αρμοδιότητες στον εκάστοτε Πρόεδρο. Δεν νομίζω οτι θα έπρεπε να υπολογίσουμε τη γνώμη οποιουδήποτε κράτους για μια τέτοια επιλογή, απο τη στιγμή που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν μπορεί να ασκήσει ουσιαστική εξωτερική πολιτική. Και γιατί οι απόψεις ενός ιδιώτη για ένα ξένο κράτος πρέπει να είναι σημαντικός παράγοντας για αυτή τη θέση;
Θα συμφωνούσα οτι θα πρέπει να υποστούμε τις συνέπειες, αν έβλεπα κάποια κίνηση απο τους διεθνείς οργανισμούς εναντίον των λαθών (για να μην γράψω κάτι άλλο) των ΗΠΑ απέναντι σε άλλα κράτη. Αν όμως κάποιος θεωρεί οτι μπορεί να ασκεί την όποια πολιτική θέλει, χωρίς να υπάρχουν συνέπειες, το ίδιο μπορώ να θεωρώ και εγώ. Εκτός, αν ο κύριος Πρετεντέρης προσπαθεί να μας πει οτι οι ΗΠΑ είναι ο νταής που θα μας κάνει ΝΤΑ αν δεν πάμε με τα νερά του.
Και ένα προσωπικό σχόλιο τελειώνοντας. Εχθές στα δελτία ειδήσεων είδα δύο ειδήσεις σχετικές με τις ΗΠΑ. Η μία αναφερόταν σε έναν "κατά λάθος βιασμό" και η άλλη σε μία μητέρα που "έβαλε το παιδί της στο φούρνο γιατί την ενοχλούσε". Αν εμείς είμαστε γραφικοί κάνοντας διαδηλώσεις εναντίον των Αμερικάνων, οι Αμερικάνοι, με τόσα πολλά φρικτά που ακούμε κατα καιρούς στις ειδήσεις, τί είναι;
Και σχετικά με το θέμα που έθεσε ο φίλος studian, νομίζω οτι είναι δεδομένο, οτι κανείς λογικός άνθρωπος δεν επικροτεί ενέργειες που ενέχουν τον κίνδυνο απώλειας ανθρωπίνων ζωών, ή ενέργειες που δημιουργούν καταστροφές σε ξένες περιουσίες. Είναι αυτονόητο αυτό σε κάθε πολιτισμένη κοινωνία
