Καλησπέρα σε όλους/ες.
Ας μοιραστώ και εγώ τις σκέψεις μου.
Καταρχάς και βάσει του αδιαμφισβήτητου γεγονότος ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται, θεωρώ ότι η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία (ξεκινώντας από την εισβολή στην Κριμαία), φέρει πολλές ομοιότητες με τις επιθετικές/επεκτατικές κινήσεις της Ναζιστικής Γερμανίας.
Δεν δίνω βαρύτητα στα επιχειρήματα των Ρώσων, για τον απλό λόγο ότι ήταν και είναι μαέστροι στην προπαγάνδα (όπως και τα "ξαδερφάκια" τους οι Ναζί).
Για εμένα η κίνηση της Ρωσίας έχει ένα βασικό πυλώνα (όμοιο με εκείνο της Ναζιστικής Γερμανίας και στην παρούσα με αυτό της Τουρκίας): αναζήτηση ζωτικού χώρου (στα Γερμανικά "Lebensraum").
Η αναζήτηση ζωτικού χώρου δεν έχει πραγματικά πολιτιστικά, εθνικά ή ιστορικά κίνητρα. Τυχόν πολιτιστικά, εθνικά ή ιστορικά στοιχεία εξυπηρετούν την ευρύτερη προπαγάνδα συγκάλυψης του αναθεωρητισμού και επεκτατισμού.
Ο επεκτατισμός όμως χρειάζεται καύσιμη ύλη για την συγκέντρωση και παροχή ενέργειας στον "οδοστρωτήρα".
Αυτή η καύσιμη ύλη δεν είναι άλλη από γεγονότα που έχουν "πληγώσει" τον λαό. Η εκμετάλλευσή τους βοηθά στην συγκέντρωση λαϊκής υποστήριξης.
Ναζιστική Γερμανία - Καύσιμη ύλη: Συνθήκη των Βερσαλλιών (1919) - απώλειες εδαφών, εξευτελιστικές ρήτρες, απώλεια γοήτρου, κτλ.
Ρωσία - Κάυσιμη Ύλη: πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού, πολλαπλές απώλειες εδαφών, συρρίκνωση της επικράτειας, απώλεια γοήτρου, κτλ.
Επίσης η προπαγάνδα έχει δύο πλευρές:
(α) εσωτερική που απευθύνεται στον λαό (π.χ. ιστορικά βιβλία, παιδεία, κτλ)
(β) εξωτερική που αποσκοπεί στην "νομιμοποίηση" των κινήσεων
Άλλα κοινά σημεία εντοπίζονται στις αντιδράσεις της διεθνούς κοινότητας.
Ουδείς αντέδρασε όταν η Ναζιστική Γερμανία άρχισε να παραβιάζεις ζωτικές ρήτρες της Συνθήκης των Βερσαλλιών [π.χ. υπέρβαση των ορίων στρατεύματος/ναυτικού, στρατιωτικοποίηση της Ρηνανίας (Rhineland), εισβολή στην Αυστρία, κτλ]. Ένας πιθανός λόγος του στρουθοκαμηλισμού των συμμάχων ήταν από την μία η αποδοχή αδυναμίας εφαρμογής επί μακρόν της Συνθήκης των Βερσαλλιών και από την άλλη η "ευχή" (διότι μόνο αυτό ήταν) ότι ο Χίτλερ δεν θα προχωρούσε. Άλλη μία εξήγηση μπορεί να βρίσκεται στο γεγονός ότι η Βρετανία δεν θα αντιδρούσε χωρίς την αρωγή των Γάλλων (είχαν ακόμη νωπές μνήμες από τον Γερμανικό υποβρυχιακό "στραγγαλισμό" της Βρετανίας) , ενώ οι Γάλλοι (α) διακατέχονταν ακόμη από την φοβία που είχε τις ρίζες της στην εξευτελιστική ήττα κατά τον Γαλλοπρωσικό πόλεμο του 1870-71 και (β) [θεωρούσαν ότι] ήταν προετοιμασμένοι καλύτερα για ενα αμυντικό πόλεμο. Και οι δύο (Βρετανία και Γαλλία) αποθαρρύνονταν από την αρχική ουδέτερη στάση των ΗΠΑ.
Από την άλλη η αντίδραση της διεθνούς κοινότητας μετά την εισβολή και προσάρτηση της Κριμαίας στην Ρωσία ήταν σχετικά χλιαρή. Βέβαια, πρέπει επίσης να βάλουμε στην εξίσωση την οικονομική παγκοσμιοποίηση που δεν υπήρχε στα χρόνια του ΒΠΠ.
Η παγκοσμιοποίηση σημαίνει ότι οποιοδήποτε μέτρο μπορεί να γύρισει "μπούμερανγκ" πολύ άμεσα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα μέτρα στην σύγχρονη εποχή να προσομοιάζουν μία θεραπεία που φέρνει ένα θετικό αλλά και πολλά πιθανά αρνητικά αποτελέσματα.
Άρα και στις δύο περιπτώσεις, η χλιαρή αντίδραση λειτούργησε, ως ένα σημείο, ως καύσιμη ύλη.
Δεν κατέχω τις απαραίτητες γνώσεις για να αναλύσω ή και να προβλέψω το πιθανό αποτέλεσμα που θα έχει ο Ρωσικός επεκτατισμός. Ένα είναι σίγουρο: βρισκόμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση αφού όλοι οι δυτικοί σύμμαχοι έχουν βοηθήσει (άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο) ανοικτά την Ουκρανία στην αντίστασή της κατά της Ρωσίας.
Τέλος, σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να δικαιολογήσω την επιθετική στάση της Ρωσίας. Αν μέλημά της ήταν η διατήρηση της νομιμότητας ας εξαντλούσε τις ενέργειές της στα διεθνή φόρα και τους αντίστοιχους οργανισμούς.
ΥΓ 1
Θεωρώ αστείο η Ρωσική ηγεσία να κατηγορεί οποιονδήποτε για προπαγάνδα και αντιδημοκρατικές πρακτικές.
ΥΓ 2
Κρίνοντας πάλι βάσει της ιστορίας, η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει με βασικότερους πυλώνες την προσχώρηση της Φινλανδίας και (σύντομα) της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ
ΥΓ 3
Η απειλή χρήσης πυρινικών όπλων είναι υπαρκτή. Όμως δεν διασφαλίζει την περάτωση των στόχων της Ρωσίας γιατί απλά δεν είναι η μοναδική με πυρηνικό οπλοστάσιο
Ας μοιραστώ και εγώ τις σκέψεις μου.
Καταρχάς και βάσει του αδιαμφισβήτητου γεγονότος ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται, θεωρώ ότι η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία (ξεκινώντας από την εισβολή στην Κριμαία), φέρει πολλές ομοιότητες με τις επιθετικές/επεκτατικές κινήσεις της Ναζιστικής Γερμανίας.
Δεν δίνω βαρύτητα στα επιχειρήματα των Ρώσων, για τον απλό λόγο ότι ήταν και είναι μαέστροι στην προπαγάνδα (όπως και τα "ξαδερφάκια" τους οι Ναζί).
Για εμένα η κίνηση της Ρωσίας έχει ένα βασικό πυλώνα (όμοιο με εκείνο της Ναζιστικής Γερμανίας και στην παρούσα με αυτό της Τουρκίας): αναζήτηση ζωτικού χώρου (στα Γερμανικά "Lebensraum").
Η αναζήτηση ζωτικού χώρου δεν έχει πραγματικά πολιτιστικά, εθνικά ή ιστορικά κίνητρα. Τυχόν πολιτιστικά, εθνικά ή ιστορικά στοιχεία εξυπηρετούν την ευρύτερη προπαγάνδα συγκάλυψης του αναθεωρητισμού και επεκτατισμού.
Ο επεκτατισμός όμως χρειάζεται καύσιμη ύλη για την συγκέντρωση και παροχή ενέργειας στον "οδοστρωτήρα".
Αυτή η καύσιμη ύλη δεν είναι άλλη από γεγονότα που έχουν "πληγώσει" τον λαό. Η εκμετάλλευσή τους βοηθά στην συγκέντρωση λαϊκής υποστήριξης.
Ναζιστική Γερμανία - Καύσιμη ύλη: Συνθήκη των Βερσαλλιών (1919) - απώλειες εδαφών, εξευτελιστικές ρήτρες, απώλεια γοήτρου, κτλ.
Ρωσία - Κάυσιμη Ύλη: πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού, πολλαπλές απώλειες εδαφών, συρρίκνωση της επικράτειας, απώλεια γοήτρου, κτλ.
Επίσης η προπαγάνδα έχει δύο πλευρές:
(α) εσωτερική που απευθύνεται στον λαό (π.χ. ιστορικά βιβλία, παιδεία, κτλ)
(β) εξωτερική που αποσκοπεί στην "νομιμοποίηση" των κινήσεων
Άλλα κοινά σημεία εντοπίζονται στις αντιδράσεις της διεθνούς κοινότητας.
Ουδείς αντέδρασε όταν η Ναζιστική Γερμανία άρχισε να παραβιάζεις ζωτικές ρήτρες της Συνθήκης των Βερσαλλιών [π.χ. υπέρβαση των ορίων στρατεύματος/ναυτικού, στρατιωτικοποίηση της Ρηνανίας (Rhineland), εισβολή στην Αυστρία, κτλ]. Ένας πιθανός λόγος του στρουθοκαμηλισμού των συμμάχων ήταν από την μία η αποδοχή αδυναμίας εφαρμογής επί μακρόν της Συνθήκης των Βερσαλλιών και από την άλλη η "ευχή" (διότι μόνο αυτό ήταν) ότι ο Χίτλερ δεν θα προχωρούσε. Άλλη μία εξήγηση μπορεί να βρίσκεται στο γεγονός ότι η Βρετανία δεν θα αντιδρούσε χωρίς την αρωγή των Γάλλων (είχαν ακόμη νωπές μνήμες από τον Γερμανικό υποβρυχιακό "στραγγαλισμό" της Βρετανίας) , ενώ οι Γάλλοι (α) διακατέχονταν ακόμη από την φοβία που είχε τις ρίζες της στην εξευτελιστική ήττα κατά τον Γαλλοπρωσικό πόλεμο του 1870-71 και (β) [θεωρούσαν ότι] ήταν προετοιμασμένοι καλύτερα για ενα αμυντικό πόλεμο. Και οι δύο (Βρετανία και Γαλλία) αποθαρρύνονταν από την αρχική ουδέτερη στάση των ΗΠΑ.
Από την άλλη η αντίδραση της διεθνούς κοινότητας μετά την εισβολή και προσάρτηση της Κριμαίας στην Ρωσία ήταν σχετικά χλιαρή. Βέβαια, πρέπει επίσης να βάλουμε στην εξίσωση την οικονομική παγκοσμιοποίηση που δεν υπήρχε στα χρόνια του ΒΠΠ.
Η παγκοσμιοποίηση σημαίνει ότι οποιοδήποτε μέτρο μπορεί να γύρισει "μπούμερανγκ" πολύ άμεσα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα μέτρα στην σύγχρονη εποχή να προσομοιάζουν μία θεραπεία που φέρνει ένα θετικό αλλά και πολλά πιθανά αρνητικά αποτελέσματα.
Άρα και στις δύο περιπτώσεις, η χλιαρή αντίδραση λειτούργησε, ως ένα σημείο, ως καύσιμη ύλη.
Δεν κατέχω τις απαραίτητες γνώσεις για να αναλύσω ή και να προβλέψω το πιθανό αποτέλεσμα που θα έχει ο Ρωσικός επεκτατισμός. Ένα είναι σίγουρο: βρισκόμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση αφού όλοι οι δυτικοί σύμμαχοι έχουν βοηθήσει (άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο) ανοικτά την Ουκρανία στην αντίστασή της κατά της Ρωσίας.
Τέλος, σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να δικαιολογήσω την επιθετική στάση της Ρωσίας. Αν μέλημά της ήταν η διατήρηση της νομιμότητας ας εξαντλούσε τις ενέργειές της στα διεθνή φόρα και τους αντίστοιχους οργανισμούς.
ΥΓ 1
Θεωρώ αστείο η Ρωσική ηγεσία να κατηγορεί οποιονδήποτε για προπαγάνδα και αντιδημοκρατικές πρακτικές.
ΥΓ 2
Κρίνοντας πάλι βάσει της ιστορίας, η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει με βασικότερους πυλώνες την προσχώρηση της Φινλανδίας και (σύντομα) της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ
ΥΓ 3
Η απειλή χρήσης πυρινικών όπλων είναι υπαρκτή. Όμως δεν διασφαλίζει την περάτωση των στόχων της Ρωσίας γιατί απλά δεν είναι η μοναδική με πυρηνικό οπλοστάσιο