Έχει τα δόντια στην καρδιά, τα νύχια στο μυαλό μου
κι εγώ για το καλό μου
για κείνη πολεμώ
κι όλου του κόσμου τα καλά με κάνει να μισήσω,
για να της τραγουδήσω τον πιο βαρύ καημό.
Καμιά φορά απ' το πιοτό πέφτομε μεθυσμένοι,
σχεδόν αγαπημένοι,
καθείς να κοιμηθεί
και μοιάζει ετούτη η σιωπή με λίγο πριν την μπόρα,
σαν τη στερνή την ώρα
που θα επιτεθεί.
Εγώ εσένα αγαπώ εσένα θέλω μόνο
γι' αυτό χτυπιέμαι και πονώ κι είναι γλυκός ο πόνος
Εγώ εσένα αγαπώ εσένα θέλω μόνο
εγώ καρδιά μου θα σε βρω κι ας χάθηκα στο δρόμο
Βάλε με μέσα στα πιο κρυφά
στα πιο απαίσια όνειρά σου
Είμαι δικιά σου είμαι ολότελα δικιά σου
Κάνε με ότι θες
Σχίσε με, κάψε με, γάμα με
Γάμα με όσο θες, όπως θες
Κατέβασέ με στης ψυχής σου τον πάτο
Κι ακόμα πιο κάτω
Δε μιλάω, δε γελάω, δεν πονάω
Κατέβασέ με στης ψυχής σου τον πάτο
Έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχω, δεν υπάρχω
Άδειασε πάνω μου τη θλίψη σου τη σιχασιά σου
Είμαι δικιά σου είμαι' ολότελα δικιά σου