Στάυρο, τόσα χρόνια έχουμε μπροστά μας το πρόβλημα της ενέργειας και ως συνήθως δεν κάναμε τίποτα. Τώρα που ξανασφίγγουν τα λουριά ίσως κινηθούμε λιγάκι.
Η πυρηνική ενέργεια θα έλυνε το πρόβλημα της ποσότητας της ενέργειας που έχουμε ανάγκη.
Ίσως ένας, δυο ή και τρείς αντιδραστήρες να μας έλυναν μια και καλή το πρόβλημα (αν ξέρεις πόσα μπορεί να παράξει ένας τέτοιος αντιδραστήρας, ρίχτο).
Η χώρα όμως αποτελείται απο πολλά νησιά. Όλοι μπορούμε να καταλάβουμε τι σοι δίκτυα θα πρέπει να κατασκευάσει η ΔΕΗ για την μεταφορά του ρεύματος. Και πόσα απο αυτά θα είναι υποθαλάσσια. Έχουμε δει και την συντήρηση των επίγειων καλαδίων κατά καιρούς.
Τα απόβλητα είναι και θα παραμείνει πάντα το μεγαλύτερο πρόβλημα της πυρηνικής ενέργειας. Εμείς, δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν έχουμε την δύναμη των άλλων για να εξαφανίσουμε τα απόβλητα σε τρίτες, πιο φτωχές, χώρες. Που θα πάνε λοιπόν???
Εδώ βρε φίλε Σταύρο της πουτάνας γίνεται με τα σκουπίδια. Δεν τα θέλουμε μπροστά στην πόρτα μας, κοντά στην γειτονιά μας ή στα όρια του δήμου μας. Όσο πιο μακριά απο εμάς τόσο το καλύτερο. Σε όλη την Ελλάδα το ίδιο γίνεται. Φαντάσου τώρα τι θα γίνει μόλις επιλεγεί μια περιοχή, κάπου στην επικράτεια για να θαφτούν πυρηνικά απόβλητα. Επανάσταση, απόσχιση, ανεξαρτησία κλπ κλπ.
Όσο και αν προχωράει η τεχνολογία, όσο ασφαλείς και αν γίνονται οι αντιδραστήρες πάντα μα πάντα παραμένει ο φόβος του ατυχήματος. Ποτέ δεν θα εξαλειφθεί οτι και να μας πουν, οτι και να μας παρουσιάσουν.
Η πυρηνική ενέργεια θα έλυνε το πρόβλημα της ποσότητας της ενέργειας που έχουμε ανάγκη.
Ίσως ένας, δυο ή και τρείς αντιδραστήρες να μας έλυναν μια και καλή το πρόβλημα (αν ξέρεις πόσα μπορεί να παράξει ένας τέτοιος αντιδραστήρας, ρίχτο).
Η χώρα όμως αποτελείται απο πολλά νησιά. Όλοι μπορούμε να καταλάβουμε τι σοι δίκτυα θα πρέπει να κατασκευάσει η ΔΕΗ για την μεταφορά του ρεύματος. Και πόσα απο αυτά θα είναι υποθαλάσσια. Έχουμε δει και την συντήρηση των επίγειων καλαδίων κατά καιρούς.
Τα απόβλητα είναι και θα παραμείνει πάντα το μεγαλύτερο πρόβλημα της πυρηνικής ενέργειας. Εμείς, δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν έχουμε την δύναμη των άλλων για να εξαφανίσουμε τα απόβλητα σε τρίτες, πιο φτωχές, χώρες. Που θα πάνε λοιπόν???
Εδώ βρε φίλε Σταύρο της πουτάνας γίνεται με τα σκουπίδια. Δεν τα θέλουμε μπροστά στην πόρτα μας, κοντά στην γειτονιά μας ή στα όρια του δήμου μας. Όσο πιο μακριά απο εμάς τόσο το καλύτερο. Σε όλη την Ελλάδα το ίδιο γίνεται. Φαντάσου τώρα τι θα γίνει μόλις επιλεγεί μια περιοχή, κάπου στην επικράτεια για να θαφτούν πυρηνικά απόβλητα. Επανάσταση, απόσχιση, ανεξαρτησία κλπ κλπ.
Όσο και αν προχωράει η τεχνολογία, όσο ασφαλείς και αν γίνονται οι αντιδραστήρες πάντα μα πάντα παραμένει ο φόβος του ατυχήματος. Ποτέ δεν θα εξαλειφθεί οτι και να μας πουν, οτι και να μας παρουσιάσουν.