Τώρα αν σας κάτσει 30 εως 40, ανύπαντρη,σίγουρα είναι απελπισμένη και ψάχνει απεγνωσμένα γαμπρό........
Εχω πάμπολλες περιπτώσεις τέτοιες από το κοντινό περιβάλλον,συγγενείς,φίλες,συμμαθήτριες εντελώς απελπισμένες που όποιον και να γνωρίσουν τον θεωρούν υποψήφιο γαμπρό και μόνο.......τον περνάνε απο εξετάσεις και μετά αν τους κάνει οκ,αλλά με τα σκατά που έχουν στο κεφάλι δεν κάνουν προκοπή.
Οι απαιτήσεις τους είναι έξω από κάθε πραγματικότητα και άσχετες από το βαθμό απελπισίας τους........εξωφρενικές.
από 30 έως 40 ψάχνω και εγώ τον τελευταίο καιρό αλλά δεν ..... μια 37άρα είχα βρεί για ένα φεγγάρι με παιδί που έμενε και στου διαόλου τη μάνα, οπότε και δεν προχώρησε το πράγμα.
Το σοβαρό πρόβλημα με τις 33-34 ετών και πάνω γυναίκες είναι ότι αποτελούν όλες αυτές που ξέμειναν (δεν παντρέυτηκαν δηλ. στην ηλικία που έπρεπε 22-33 περίπου)και είναι και οι πιο ''σκάρτες'' : εγωκεντρικές, νευρικές, τρελές, περίεργες, με απαιτήσεις κωμικές. Για αυτό άλλωστε και ΔΕΝ ΤΙΣ ΠΗΡΕ κανείς. Αυτό κάνει ακόμα πιο περίεργα τα πράγματα. Είναι που είναι κάποιες από δαύτες παλιοχαρακτήρες από την φύση τους, όσο περισσότερο μένουν όμως στο ράφι, τόσο χειρότερες και αλλόκοτες γίνονται.
Από ένα σημείο και μετά, και να θέλουν να παντρευτούν κάποιον σχετικά νορμάλ άνδρα, όλοι φέυγουν μόλις τις πρωτογνωρίσουν. Ολοι οι υποψήφιοι γαμπροί εκτός από κάποιους τραγικούς 50άρηδες και φεύγα που γαμάνε ό,τι κινείται , σαβουρογάμηδες γάρ.
Με λίγα λόγια, μουνί από 33+ και ''καλή περίπτωση'' κομματάκι δύσκολο θα λεγα. ίσως ένα 5% άντε 10% να είναι νορμάλ σχετικά. Δεν δεν μιλάω κάν σεξουαλικά . Μιλάω για λογική σχέση, με ένα μίνιμουμ ερωτικής ικανοποίησης.