Προτάσεις Διασκέδασης Θεσσαλονίκης

[loukritia!]

Καλά που πήγαμε διαφορετικές ώρες

ΚΑΙ ΓΩ ΠΟΙΟΝ ΧΑΛΒΑΔΙΑΖΑ???????????????????????????????

 

[House of Fun]

ΚΑΙ ΓΩ ΠΟΙΟΝ ΧΑΛΒΑΔΙΑΖΑ???????????????????????????????

Τον Παπαζόλη 

 

[loukritia!]

Τον Παπαζόλη 

οχι ρε πουστη!!!!!!!!παλι μαλακια εκανα....

 

[ektor lopez]

...

μειονέκτημα,είναι λίγο παράξενος,ανοίγει όποτε γουστάρει και μπορεί να είναι 'αδειος και να πας να κάτσεις και να φας πόρτα....ψιλοτρελοκομείο ο τύπος
....

πλακα κανεις ετσι? θα τον γαμησω μετα

 

[House of Fun]

πλακα κανεις ετσι? θα τον γαμησω μετα

Γι αυτό πληρώνεις 60 περίπου ανά κεφάλι.Η τρέλα και η ροδέλα κοστίζουν ακριβά.

 

[ektor lopez]

Γι αυτό πληρώνεις 60 περίπου ανά κεφάλι.Η τρέλα και η ροδέλα κοστίζουν ακριβά.

πληρωνεις για να εισαι εσυ τρελος οχι ο ταβερνιαρης. για εστιατοριο μιλαμε. εκει που χρυσοπληρωνεις για να τρως σου κανουνε πιπες απο σερβις. και σιγα τα 60 ευρα ανα κεφαλι. υπαρχουν ακριβοτερα και καλυτερα. και με τις πιπες που λεμε μεσα στο μενου  ;)

 

[House of Fun]

πληρωνεις για να εισαι εσυ τρελος οχι ο ταβερνιαρης. για εστιατοριο μιλαμε. εκει που χρυσοπληρωνεις για να τρως σου κανουνε πιπες απο σερβις. και σιγα τα 60 ευρα ανα κεφαλι. υπαρχουν ακριβοτερα και καλυτερα. και με τις πιπες που λεμε μεσα στο μενου  ;)

Συμφωνάμε 

 

[ektor lopez]

Συμφωνάμε 

πως σου φανηκε φυσιολογικο τοτε πριν?

 

[House of Fun]

πως σου φανηκε φυσιολογικο τοτε πριν?

Δεν έγραψα πως είναι φυσιολογικό,απλά είναι "πολιτική" του μαγαζιού το "ποθλάω τρελίτσα"

Διάβασε σχετικά.


Tο ιδιόρρυθμο μαγαζί του Σωτήρη Αδαλάκη στη Θεσσαλονίκη είναι το τελευταίο μέρος στο οποίο θα περίμενε κανείς, τουλάχιστον κρίνοντας εξ όψεως, να δοκιμάσει πρωτόγνωρα δημιουργικά και εκλεπτυσμένα πιάτα. Οι παρατηρητικοί θα παραξενευτούν από τον βιδωμένο στην πόρτα και παροπλισμένο πλέον αναγνώστη μαγνητικών καρτών, σαν αυτούς που βλέπουμε στις εισόδους των τραπεζών. Στο πλαίσιο των γενικότερων αναζητήσεών του, ο αρχηγός (γαλλιστί: «σεφ») είχε εφοδιάσει στο παρελθόν όλους τους πελάτες του με μια μαγνητική κάρτα εισόδου την οποία χρησιμοποιούσαν για να έχουν πρόσβαση στο τσιπουράδικο.

Παρενθετικώς, κατά την ταπεινή μου γνώμη, δεν πρέπει να παραγγείλετε ούζο ή τσίπουρο τα οποία είναι πολύ δυνατά σε σχέση με τη λεπτότητα των γεύσεων. Προτιμήστε καλύτερα κάποιο από τα λίγα κρασιά που διαθέτει το κατάστημα. Βεβαίως, ούτε τα κρασιά ούτε τα πιάτα υπάρχουν καταγεγραμμένα σε χαρτί, δεδομένου ότι ο κ. Αδαλάκης, που εποπτεύει τα τραπέζια από την ανοιχτή κουζίνα, σου στέλνει ό,τι θέλει έως ότου σηκώσεις λευκή σημαία (ή, κατά τα πρότυπα των Ομάδων Υποβρυχίων Καταστροφών, χτυπήσεις την καμπάνα η οποία όντως υπάρχει στη γωνία του καταστήματος). Θα αρχίσει από τη σαλάτα από ταπεινές πλην απολαυστικές βραστές λαχανίδες. Στη συνέχεια, θα στείλει μία ευμεγέθη ψητή μελιτζάνα, την αχνιστή νόστιμη σάρκα της οποίας θα σερβίρει στα πιάτα, αποδεικνύοντας στην πράξη ότι η απλότητα στη γαστρονομία μπορεί να είναι εξίσου ανταποδοτική με τη μέγιστη πολυπλοκότητα. Η επόμενη άφιξη είναι αυγά ψαριού με λεμονάτο κουσκουσάκι, μια μοναδικά λεπτή γεύση με τέλεια ισορροπία τόσο στην υφή όσο και στην παρουσία τού, συνήθως επικίνδυνου και ισοπεδωτικού, λεμονιού. Ακολουθεί ρίνα (είδος σαλαχιού) σε μια πρωτότυπη σαλάτα με πιπεριές Φλωρίνης και τουρσιά, ένας γευστικότατος συνδυασμός ευγενών και μη υλικών.

Στη συνέχεια -σε μια ντόπια εκδοχή του ιταλικού «τέρτσο» (τρία ορεκτικά στο ίδιο πιάτο)- δοκιμάσαμε έναν νόστιμο ψαρο-λαχανοντολμά, ένα επίσης νόστιμο ψαρο-λαζάνι και μια πιρουνιά μιας, πολύ ελαφρύτερης του συνήθους, σουπιάς με σπανάκι. Ακολούθησε τηγανητός γαύρος και μια μικρή τηγανητή γλώσσα που προήλθαν από ένα από τα «ελαφρύτερα τηγάνια της χώρας». Ο Αδαλάκης πετάει το λάδι έπειτα από κάθε τηγανιά και είναι τόσο τελειομανής, που λέγεται ότι στο παρελθόν έχει πετάξει το τηγάνι στον τοίχο επειδή δεν ήταν ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα. Κλείσαμε με φιλεταρισμένη τσιπούρα φρικασέ (εξαιρετική) και γαρίδες με φιογκάκια και σάλτσα ντομάτα. Πριν από τα γλυκά εμφανίστηκε ο σερβιτόρος με τελευταίας τεχνολογίας επαναφορτιζόμενο ηλεκτρικό σκουπάκι με το οποίο «πήρε» ταχύτατα, αλλά όχι και αθόρυβα, τα ψίχουλα από το τραπέζι.

Στα γλυκά το επίπεδο δεν ακολουθεί αυτό των πιάτων - πλην του δημιουργικού τεμαχισμού της παραδοσιακής τουλούμπας, σε μια εγκάρσια τομή της οποίας εναποθέτει ντοντουρμά (αξιοπρεπές, χωρίς να μπορώ να πω το ίδιο και για τον μπακλαβά). Στο βαθμό που η αναζήτηση του αυθεντικού αποτελεί τον ιερό σκοπό κάθε ερασιτέχνη αλλά και επαγγελματία γαστρονόμου, ο κ. Αδαλάκης αποτελεί μια σπουδαία περίπτωση. Πραγματικός καλλιτέχνης με πάθος για τη δουλειά του και χωρίς έπαρση, αποτελεί μία από τις ελάχιστες άσπιλες εκφράσεις πηγαίου ταλέντου. Γιατί, όπως θα διαβάσετε στον τοίχο όπου βρίσκονται κορνιζαρισμένα δεκάδες βραβεία και κριτικές, «τα γούστα, η μαγκιά και η λεζάντα πληρώνονται». Το κατάστημα είναι ανοιχτό μόνο το μεσημέρι, ενώ το κόστος κατ' άτομο, με το κρασί, είναι περίπου 60 ευρώ.

http://trans.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_qsite7_1_11/03/2009_270651

 

[ektor lopez]

Δεν έγραψα πως είναι φυσιολογικό,απλά είναι "πολιτική" του μαγαζιού το "ποθλάω τρελίτσα"

Διάβασε σχετικά.


Tο ιδιόρρυθμο μαγαζί του Σωτήρη Αδαλάκη στη Θεσσαλονίκη είναι το τελευταίο μέρος στο οποίο θα περίμενε κανείς, τουλάχιστον κρίνοντας εξ όψεως, να δοκιμάσει πρωτόγνωρα δημιουργικά και εκλεπτυσμένα πιάτα. Οι παρατηρητικοί θα παραξενευτούν από τον βιδωμένο στην πόρτα και παροπλισμένο πλέον αναγνώστη μαγνητικών καρτών, σαν αυτούς που βλέπουμε στις εισόδους των τραπεζών. Στο πλαίσιο των γενικότερων αναζητήσεών του, ο αρχηγός (γαλλιστί: «σεφ») είχε εφοδιάσει στο παρελθόν όλους τους πελάτες του με μια μαγνητική κάρτα εισόδου την οποία χρησιμοποιούσαν για να έχουν πρόσβαση στο τσιπουράδικο.

Παρενθετικώς, κατά την ταπεινή μου γνώμη, δεν πρέπει να παραγγείλετε ούζο ή τσίπουρο τα οποία είναι πολύ δυνατά σε σχέση με τη λεπτότητα των γεύσεων. Προτιμήστε καλύτερα κάποιο από τα λίγα κρασιά που διαθέτει το κατάστημα. Βεβαίως, ούτε τα κρασιά ούτε τα πιάτα υπάρχουν καταγεγραμμένα σε χαρτί, δεδομένου ότι ο κ. Αδαλάκης, που εποπτεύει τα τραπέζια από την ανοιχτή κουζίνα, σου στέλνει ό,τι θέλει έως ότου σηκώσεις λευκή σημαία (ή, κατά τα πρότυπα των Ομάδων Υποβρυχίων Καταστροφών, χτυπήσεις την καμπάνα η οποία όντως υπάρχει στη γωνία του καταστήματος). Θα αρχίσει από τη σαλάτα από ταπεινές πλην απολαυστικές βραστές λαχανίδες. Στη συνέχεια, θα στείλει μία ευμεγέθη ψητή μελιτζάνα, την αχνιστή νόστιμη σάρκα της οποίας θα σερβίρει στα πιάτα, αποδεικνύοντας στην πράξη ότι η απλότητα στη γαστρονομία μπορεί να είναι εξίσου ανταποδοτική με τη μέγιστη πολυπλοκότητα. Η επόμενη άφιξη είναι αυγά ψαριού με λεμονάτο κουσκουσάκι, μια μοναδικά λεπτή γεύση με τέλεια ισορροπία τόσο στην υφή όσο και στην παρουσία τού, συνήθως επικίνδυνου και ισοπεδωτικού, λεμονιού. Ακολουθεί ρίνα (είδος σαλαχιού) σε μια πρωτότυπη σαλάτα με πιπεριές Φλωρίνης και τουρσιά, ένας γευστικότατος συνδυασμός ευγενών και μη υλικών.

Στη συνέχεια -σε μια ντόπια εκδοχή του ιταλικού «τέρτσο» (τρία ορεκτικά στο ίδιο πιάτο)- δοκιμάσαμε έναν νόστιμο ψαρο-λαχανοντολμά, ένα επίσης νόστιμο ψαρο-λαζάνι και μια πιρουνιά μιας, πολύ ελαφρύτερης του συνήθους, σουπιάς με σπανάκι. Ακολούθησε τηγανητός γαύρος και μια μικρή τηγανητή γλώσσα που προήλθαν από ένα από τα «ελαφρύτερα τηγάνια της χώρας». Ο Αδαλάκης πετάει το λάδι έπειτα από κάθε τηγανιά και είναι τόσο τελειομανής, που λέγεται ότι στο παρελθόν έχει πετάξει το τηγάνι στον τοίχο επειδή δεν ήταν ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα. Κλείσαμε με φιλεταρισμένη τσιπούρα φρικασέ (εξαιρετική) και γαρίδες με φιογκάκια και σάλτσα ντομάτα. Πριν από τα γλυκά εμφανίστηκε ο σερβιτόρος με τελευταίας τεχνολογίας επαναφορτιζόμενο ηλεκτρικό σκουπάκι με το οποίο «πήρε» ταχύτατα, αλλά όχι και αθόρυβα, τα ψίχουλα από το τραπέζι.

Στα γλυκά το επίπεδο δεν ακολουθεί αυτό των πιάτων - πλην του δημιουργικού τεμαχισμού της παραδοσιακής τουλούμπας, σε μια εγκάρσια τομή της οποίας εναποθέτει ντοντουρμά (αξιοπρεπές, χωρίς να μπορώ να πω το ίδιο και για τον μπακλαβά). Στο βαθμό που η αναζήτηση του αυθεντικού αποτελεί τον ιερό σκοπό κάθε ερασιτέχνη αλλά και επαγγελματία γαστρονόμου, ο κ. Αδαλάκης αποτελεί μια σπουδαία περίπτωση. Πραγματικός καλλιτέχνης με πάθος για τη δουλειά του και χωρίς έπαρση, αποτελεί μία από τις ελάχιστες άσπιλες εκφράσεις πηγαίου ταλέντου. Γιατί, όπως θα διαβάσετε στον τοίχο όπου βρίσκονται κορνιζαρισμένα δεκάδες βραβεία και κριτικές, «τα γούστα, η μαγκιά και η λεζάντα πληρώνονται». Το κατάστημα είναι ανοιχτό μόνο το μεσημέρι, ενώ το κόστος κατ' άτομο, με το κρασί, είναι περίπου 60 ευρώ.

http://trans.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_qsite7_1_11/03/2009_270651

δε λεει πουθενα εδω οτι θα πας να κατσεις και θα σε σηκωσει. ουτε οτι το ανοιγει οποτε του καβλωσει. ανοιχτο μονο το μεσημερι λεει. δε βλεπω κατι παραξενο

 

[House of Fun]

δε λεει πουθενα εδω οτι θα πας να κατσεις και θα σε σηκωσει. ουτε οτι το ανοιγει οποτε του καβλωσει. ανοιχτο μονο το μεσημερι λεει. δε βλεπω κατι παραξενο

Αστικοί Μύθοι ευκαιρία διαφήμισης.
Για το μπολνταρισμένο το έβαλα.

 

[Imperatore]

Σουβλάκι Κώστας Μπότσαρη ποιος είναι,σε ποιο ύψος?

Ο Κώστας το σουβλατζίδικο βρίσκεται επί της Μπότσαρη,ανεβαίνοντας την Μπότσαρη με το που περνάς την Παπαναστασιού στα 30 μέτρα στο δεξί σου χέρι,είναι μικρό μαγαζί και δίπλα έχει ένα dvdάδικο SEVEN.H διεύθυνση είναι Μάρκου Μπότσαρη 120 και το τηλέφωνο 2310951900(ζητάω συγγνώμη αν δεν επρεπε να δημοσιεύσω οδό και τηλέφωνο)

 

[Imperatore]

Να συμπληρώσω για ένα κορυφαίο μαγαζί σχεδόν άγνωστο

Είναι στο λιμάνι,λίγο πριν τη Δωδεκανήσου προς δυτικά

εκεί που έχει ένα πατσατζίδικο,δίπλα

Ξέχασα γαμώτο το όνομά του...νομίζω Αδαλάκης

παλιός Νεαπολίτης

κουζίνα απίστευτη,βασικά δεν ξέρεις τί τρως γιατί όλα είναι παράξενα....

δεν παραγγέλνεις εκεί,σου φέρνει ό,τι θέλει αυτός,δηλαδή ό,τι φτιάχνει εκείνη την ώρα

ψαρομεζέδες μοναδικοί....τιμές πολύ υψηλές

μειονέκτημα,είναι λίγο παράξενος,ανοίγει όποτε γουστάρει και μπορεί να είναι 'αδειος και να πας να κάτσεις και να φας πόρτα....ψιλοτρελοκομείο ο τύπος

έχω δει πολλούς από Αθήνα επώνυμους εκεί....

Πολύ καλή επιλογή και ο Αδαλάκης,άξιζε να βρίσκεται στους κορυφαίους για ψαροφαγία.Και λέω ότι άξιζε γιατί δυστυχώς έχει πλέον κλείσει οριστικά

 

[Imperatore]

ΕΛΑ ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!δε τρωγεται!!!και μετα ποναει κ το στομαχι κανα 2μερο....
βεβαια αυτα ειναι δικες μου εντυπωσεις καθοτι και ενας φιλος πεθαινει γ μαυρο...
αλλα εγω δε θα το προτεινα...

Ναι δεν έχεις άδικο ότι πρέπει κάποιος έχει δυνατό στομάχι,αλλά ως κάθε γνήσιο ''βρώμικο'' που σέβεται τον εαυτό του θέλει γερό οργανισμό

 

[House of Fun]

Εκεί πάμε μετά από ΠΟΛΛΑ ξύδια από κανονικά μπαρ και κωλόμπαρα οπότε αντέχουμε τα πάντα.

 

[House of Fun]

Άλλη επιλογή για βρώμικο(σουβλάκι και σουτζουκάκι)είναι ο Ζυγός στη Λαγκαδά λίγο πριν τη διασταύρωση για Πολίχνη.Διαδήλωση κατά τις 4-5 Παρασκευές και Σάββατο βράδυ και ενίοτε ωραία γκομενάκια να περιμένουν να φάνε.Ευκαιρία για γνωριμίες.

 

[loukritia!]

Άλλη επιλογή για βρώμικο(σουβλάκι και σουτζουκάκι)είναι ο Ζυγός στη Λαγκαδά λίγο πριν τη διασταύρωση για Πολίχνη.Διαδήλωση κατά τις 4-5 Παρασκευές και Σάββατο βράδυ και ενίοτε ωραία γκομενάκια να περιμένουν να φάνε.Ευκαιρία για γνωριμίες.

πολυ νοστιμο σουβλακι αλλα κατ'εμε ακριβο...

 

[House of Fun]

πολυ νοστιμο ουβλακι αλλα κατ'εμε ακριβο...

2,5 ακριβό? 

 

[loukritia!]

2,5 ακριβό? 

α τα κατεβασε;;;;παλι καλα....
περσι ειχα πληρωσει γ ενα διπλο σουβλακι κ ενα σουτζουκακι 11 ευρω.

 

[House of Fun]

α τα κατεβασε;;;;παλι καλα....
περσι ειχα πληρωσει γ ενα διπλο σουβλακι κ ενα σουτζουκακι 11 ευρω.

Διπλό 2,5 πριν καμιά βδομάδα.Το ποσό που λες δεν βγαίνει με τίποτα.