Τις καλημέρες μου!!!
Ο Ντι Κάπριο είναι ένας από τους καλύτερους της γενιά του και όχι όλων των εποχών και όπως γράφει ο φίλος drax έχει κάνει πολύ καλύτερες ερμηνείες!!!!
Θα συμφωνήσω 100% με τον kosamf....το revenant είναι τεχνικό επίτευγμα και εντελώς ανούσια ταινία!!!
Αλλά η καρδιά μιας ταινίας είναι οι ερμηνείες και το μυαλό το σενάριο...τι να την κάνω την τεχνικά άρτια σκηνοθεσία, αν βλέπω ένα τεράστιο κενό επί 2 ώρες?
Π.χ. θεωρώ τον Μάικλ Μαν πολύ ανώτερο του Ινιαρίτου.....στην τελευταία του ταινία Blacκhat, την "έσωσε" η σκηνοθεσία του, αλλά τι να το κάνω αφού γενικά η ταινία ήταν πατάτα χωρίς σενάριο και ερμηνείες?
H συγκριση Μανν - Ινιαριτου δεν ειναι "δόκιμη", γιατι παιζουν σε διαφορετικα ταμπλο:
Ο Ινιαριτου εκανε, μεχρι τωρα, προσωπικες - υπαρξιακες ταινιες, με στοιχεια δρασης κ' σασπενς.
Ο Μανν εκανε και κανει περιπετειες, ή θριλερ, οπου οι ηρωες υπηρετουν την πλοκη.
Προσωπικα, θεωρω το Insider σεμιναριο σκηνοθεσιας, και το Heat, σεμιναριο αισθητικης του σινεμα
(ισως το μονο εγχρωμο νουαρ, μαζι με το Blade Runner).
ΟΜΩΣ ειναι ταινιες που δεν μιλουν για τον ανθρωπο. Και δεν συγκινουν κανεναν, προσωπικα.
Αντιθετα, στον Ινιαριτου, εχουμε συναισθηματα.
Θεωρω πως κανει πιο ουσιαστικο - τολμηρο σινεμα, ακολουθωντας, παντα, τις νορμες του "εμπορικου", αλλά προσθετοντας και δικα του, ριζοσπαστικα στοιχεια (μεγαλες διαρκειες, μεγαλα μονοπλάνα, ωμες σκηνες βίας...)
Εν ολιγοις, θεωρω τον Ινιαριτου, μαζι με το συμπατριωτη του, Κουαρον
(σε 2η μοιρα), ως τους 2 μεγαλυτερους σκηνοθετες αυτη τη στιγμη. Κανουν ευχαριστες και, παραλληλα, ουσιαστικες ταινιες. Ειναι "μαστορες" ΚΑΙ αφηγητες.
Ο PTA, ανηκοντας στην ιδια γενια, εχει αφησει 2-3 αριστουργηματα, αλλά επικεντρωνεται στην ατμοσφαιρα, κανει μεγαλες κοιλιες, κι απευθυνεται σε πιο σινεφιλ κοινο (δλδ πρεπει να πας στην αιθουσα θετικα προδιατεθειμενος για να τον δεις).
Οι Coen ψιλομαλακιζονται - παροτι εχουν βγαλει, κι αυτοι, εργα τεχνης. Συγκρινω το στυλ τους με του PTA. Πλατειαζουν και γινονται (συνειδητά) ψευτοκουλτουρέ.
Ο Nolan ειναι στ' αλλο ακρο: Μονο σασπενς και σκηνες δρασης.
Αν και ξεκινησε με ΜΕΓΑΛΕΣ περγαμηνες, για κατι παραπανω.
Ε, περα απ' αυτους παμε σε ειδικοτερες κατηγοριες (Leigh, Farhadi, Mungiu, Tarr, Ceylan, Wong Kar Wai...), που δεν εχουν την καθολικοτητα ολων των παραπανω, κι ανηκουν στο "καλλιτεχνικο σινεμα".