Αρχίζουμε.
Πέρασμα εχθές κατά τις 22:00.
Πήγα καρφί στην Σαπφως μπας και βρω Τζενη ή Στελλα, έχω να τις πετύχω καιρό γιατί περνούσα νωρίς.
Δυστυχώς τίποτα, μάλλον εξαφανιστηκαν και αυτές.
Η Κυρίλλου είχε μεγάλη ποικιλία και για όλα τα γούστα. Μέτρησα 6 κοπέλες, 2 βουλγαροτραβελα, και έναν γερο μέσα σε αμάξι.
Αγ. Παντων άλλες 3 κοπέλες και η Στεφανια που αναφέρθηκε πρην περπατούσε στην Χαψα.
Μπροστά στο παλιό ΚΤΕΛ, 3 μαυρουλες, μια πολυ γεμάτη(χονδρη) Βουλγαρα και λίγο πιο κάτω η γνωστή Μαρία.
Μέχρι τη διχάλα μετά τίποτα, εκει στο σκαλοπάτι καθόντουσαν 3 κορίτσια, εκ των οποίο το ενα λεπτό πολύ καλό.
Πηγα προς τα ΚΤΕΛ και βγήκα Μοναστηρίου απο το φανάρι της Μενεμένης.
Απέναντι περπατούσε προς κέντρο ένα ψιλό, πολύ πρόστυχα ντυμένο που ούτε αυτό το είχα ξαναδεί.
Έκανα ανάστροφη λίγο πιο κάτω και σταμάτησα.
Ήρθε μονή της στο παράθυρο και μου λέει -"Σεξ 20". Της είπα έλα για μια πίπα.
Πήγαμε πίσω από τον ΟΣΕ.
Λοιπόν, η κοπέλα ξέρει όσα ελληνικά ξέρει και ο Παπανδρέου. Εγώ πάλι Βουλγάρικα δεν ξέρω, και κάναμε και γαμώ την συνεννόηση.
μονό πίπα της έλεγα, αυτή εκεί να της τον χώσω να τελειώνω.
Τελικά τελείωσε η υπομονή μου, όποτε με βλέπει να ντύνομαι, και να βάζω μπροστά να φύγουμε, όποτε ντύθηκε και αυτή μιας και έπιασε το υπονοούμενο. Τσάμπα το εικοσάρικο και κρίμα γιατί είναι και ωραία κοπέλα.
Είπα να κάνω μια γύρα ακόμα, για κάνα άλλο, άλλα είχαν αμοληθεί οι γενίτσαροι για παιδομάζωμα, και οι δρόμοι είχαν αδειάσει,όποτε την έκανα.
Πέρασμα την Παρασκευή κατά τις 20:30.
Οι πιάτσες σχεδόν άδειες, 2 Βουλγαρακια μόνο πριν την διχάλα, και αλλα 2 Βουλγαρογυφτακια, στην Κυρίλλου.
Στην Οικονόμου μέσα σε αμάξι μια μιλφαρα, Η Δεσπινα που έχει αναφέρει για αυτήν συναγωνιστής. 20 μου είπε, δεν γαμης λέω μέσα μου, πάμε.
Βγήκε λοιπόν από το αμαξι και ηρθε στο δικό μου.
Μέτα απο αυτό έσβησα απο την "TO DO LIST" το -Να πηδήξω ένα μπαζο.
Πλεον θα μπορω και εγω στα γεράματα να λεω περήφανα στα εγγόνια μου, οτι στα νιάτα μου έκανα και σαβουρογαμιας.
Πέρασμα την προηγούμενη Τριτη, κατά τις 19:00, δεν έκανα καν γύρα,
Στη στάση μετά το Φιλοξενεια, η Νταιζη, αυτη που έβγαινε παλιότερα μπροστά στο Ροτοντα.
Πήγαμε σε γκαρσονιέρα που νοικιάζει κοντά στο LIDL.50 το μάλη.
Ακόμα το κατέχει το σπορ, καλό ρούφηγμα τα μπαλάκια, αν και ενα θεματακι με τα δοντια το εχει, μιλαμε για πριονοκορδελατη πιπα.
Στο ιεραποστολικο βοηθουσε πολυ σφιγκοντας τα ποδια πανω στην πλάτη μου και δεν τα άνοιγε απλος, και στα 4 το αντέχει το σφυροκόπημα,
για τελείωμα σηκώθηκα όρθιος μου έβγαλε την καποτα και με τελείωσε μεσα στο στόμα της.
Συνολικά έκατσα έκανα 50 λεπτό, οπότε ανάλογή λεπτό και ευρώ.
Μεγάλη Παρασκευή λοιπόν πήγα Θάσο να δώσω την λαμπάδα στη Βαπτησιμια, η οποία παρεπιπτοντος έχει γίνει μια γκαυλιτσα, αφού μόλις την είδα φτιάχτηκα, καλά με λέει ένας συνεργάτης, ότι είμαι αμαρτωλός, είμαι και αισχρότατος.
Πήρα και από Καβάλα τις τοπικές εφημερίδες και στο φέρι διαβάζω για καμιά αγγελία για κάνα κάλο να το επισκεφτώ όταν επιστρέψω, δεν είχε τίποτα.
Απορία, στην Καβάλα δεν πηδάνε?
Επιστρέφω λοιπόν κατά τις 19:00 και αποφασίζω να κάνω την δικιά μου περιφορά στη Γιαννιτσών.
Λογο αστυνομίας ήταν άδεια, το περίμενα αυτό.
Μοναστηρίου όμως μπροστά στη στάση του Κόκκινου η Ρίτα.
Της λέω -Παμε Χοτελι?
Πήγαμε στο Ολυμπικ, Οχι πολλά-πολλά, βγιαζομουν να γυρίσω και σπίτι να πάω την οικογενεια εκκλησιά.
Μου έκανε μια ξεγυρισμένη πίπα με πολύ προσοχή στα μπαλάκια και ολοκλήρωση στο στόμα.
Αυτή ήταν η παλιά καλή Ρίτα που ήξερα.
Μεγάλη Τρίτη, φόρτωσα την Στεφάνια από την διχάλα.
Πήγαμε στο Φιλοξενεια, μας έδωσε δωμάτιο με καθρέπτες στο ταβάνι, πολύ καύλα.
Η Στεφάνια όπως την περιέγραψαν, τα αξίζει τα λεφτά της, 80 το συνολικό με το χοτελ.
σαραντα χιλιομετρα εκανα με τη καποτα μαγκωμενη στη πορτα :S 
