Επισκέπτης
Διαβάστε το παρακάτω συμβάν για να πεθάνετε από τα γέλια ή τα κλάμματα για τα χάλια της χώρας μας!
Την 13-4-1988 διάφοροι κίναιδοι υπέγραψαν καταστατικόν ιδρύσεως σωματείου, με την ονομασία «Ελληνική 'Ομοφυλοφιλική Κοινότητα» τό οποίον τήν 5-5-1988 υπέβαλαν στό Πρωτοδικείον 'Αθηνών προς έγκρισιν. Πριν έγκριθή τό καταστατικόν καί νομίμως συσταθή τό σωματείον των κιναίδων ή Γενική Γραμματεία Νεότητας(!) τοϋ υπουργείου Πολιτισμού καί 'Επιστημών σπεύδει καί χορηγεί τήν 25-4-1988 μέ τήν υπ' αριθμ. 2859/88 άπόφασίν της 300.000 δρχ. (πού τότε ήτο σοβαρό ποσόν) στό σωματείο τών κιναίδων, ένώ ακόμη δέν είχε νομίμως συσταθή αυτό!
ʼδιαντρόπως στό χρηματικό ένταλμα τοϋ υπουργείου Πολιτισμού πού εκδίδεται (3733/88) αναφέρεται ώς δικαιούχος ή «Ελληνική 'Ομοφυλοφιλική Κοινότητα». Υπουργός Πολιτισμού ήταν η Μελίνα Μερκούρη.
Παραδόξως τό Πρωτοδικείον εγκρίνει τό κιναιδικόν σωματείον, τό όποίον κατά τό καταστατικόν του (άρθ. 34) σκοπόν έχει τήν «συμβολή στή μελέτη καί προβολή τής ομοφυλόφιλης εκφράσεως... στην αλλαγή στάσεως καί συμπεριφοράς τοϋ κοινοϋ προς τήν κατεύθυνση τής κατανοήσεως τής ομοφυλοφιλίας ώς θεμιτης έρωτικής εκφράσεως»!
Το κιναιδικό σωματείο βέβαια αντίκειται στα χρηστά ήθη που προστατεύονται από το Σύνταγμα (αρθ.5 παρ.1) και στο νόμο (αρθ.105 παρ.3 Α.Κ.) που απαγορεύει σωματεία με ανήθικον σκοπό, όπως οι σχέσεις μεταξύ κίναιδων που από το νόμο χαρακτηρίζονται «παρά φύσει ασέλγεια». Επίσης το Ποινικό Δίκαιο (Α.Κονταξής: «Ποινικός Κώδιξ», τομ. Β? σελ.2135) θεωρεί την ερωτική σχέση μεταξύ γυναικών «ασέλγεια παρά φύσιν» (δειτε και άρθρα 336-339 Π.Κ.)
Την 13-4-1988 διάφοροι κίναιδοι υπέγραψαν καταστατικόν ιδρύσεως σωματείου, με την ονομασία «Ελληνική 'Ομοφυλοφιλική Κοινότητα» τό οποίον τήν 5-5-1988 υπέβαλαν στό Πρωτοδικείον 'Αθηνών προς έγκρισιν. Πριν έγκριθή τό καταστατικόν καί νομίμως συσταθή τό σωματείον των κιναίδων ή Γενική Γραμματεία Νεότητας(!) τοϋ υπουργείου Πολιτισμού καί 'Επιστημών σπεύδει καί χορηγεί τήν 25-4-1988 μέ τήν υπ' αριθμ. 2859/88 άπόφασίν της 300.000 δρχ. (πού τότε ήτο σοβαρό ποσόν) στό σωματείο τών κιναίδων, ένώ ακόμη δέν είχε νομίμως συσταθή αυτό!
ʼδιαντρόπως στό χρηματικό ένταλμα τοϋ υπουργείου Πολιτισμού πού εκδίδεται (3733/88) αναφέρεται ώς δικαιούχος ή «Ελληνική 'Ομοφυλοφιλική Κοινότητα». Υπουργός Πολιτισμού ήταν η Μελίνα Μερκούρη.
Παραδόξως τό Πρωτοδικείον εγκρίνει τό κιναιδικόν σωματείον, τό όποίον κατά τό καταστατικόν του (άρθ. 34) σκοπόν έχει τήν «συμβολή στή μελέτη καί προβολή τής ομοφυλόφιλης εκφράσεως... στην αλλαγή στάσεως καί συμπεριφοράς τοϋ κοινοϋ προς τήν κατεύθυνση τής κατανοήσεως τής ομοφυλοφιλίας ώς θεμιτης έρωτικής εκφράσεως»!
Το κιναιδικό σωματείο βέβαια αντίκειται στα χρηστά ήθη που προστατεύονται από το Σύνταγμα (αρθ.5 παρ.1) και στο νόμο (αρθ.105 παρ.3 Α.Κ.) που απαγορεύει σωματεία με ανήθικον σκοπό, όπως οι σχέσεις μεταξύ κίναιδων που από το νόμο χαρακτηρίζονται «παρά φύσει ασέλγεια». Επίσης το Ποινικό Δίκαιο (Α.Κονταξής: «Ποινικός Κώδιξ», τομ. Β? σελ.2135) θεωρεί την ερωτική σχέση μεταξύ γυναικών «ασέλγεια παρά φύσιν» (δειτε και άρθρα 336-339 Π.Κ.)
