Εγώ θα το εξετάσω το θέμα στρίπερς/επάγγελμα/συναίσθημα κάτω από μια φροϋδική οπτική. Ελπίζω να μην αναθερμάνω συζητήσεις περί πτυχίων και προσόντων και ικανοτήτων. Όποιος θέλει τα επεξεργάζεται, όποιος τα θεωρήσει ηλιθιότητες και φληναφήματα ημιμαθούς, καθόλου δε θα με προσβάλλει.
Κατά Freud λοιπόν, παράλληλα με τη συνειδητή ζωή μας, υπάρχουν σύμπαντα προσυνειδητά και ασυνείδητα. Υπό συνθήκες εύρυθμης ψυχικής λειτουργίας υπάρχει μια δυναμική ισορροπία μεταξύ τους. Η δύναμη που είναι υπεύθυνη για την προσυνειδητή και ασυνείδητη λειτουργία είναι η ηδονιστική βαρύτητα, η οποία με την ωρίμανση και την ολοκλήρωση της προσωπικότητας μετασχηματίζεται σε ενέργεια κοινωνικής προσαρμογής.
Διάφορες αιτίες μπορούν να καταστήσουν το μετασχηματισμό αυτό αδύνατο. Στις περιπτώσεις αυτές αναλαμβάνει δράση η συνείδηση που τις απωθεί στο ασυνείδητο [Es], απ΄ όπου επηρεάζουν τη συμπεριφορά του Υποκειμένου [Ich]. Έχουμε επομένως ένα δίπολο: έλξη προς την ηδονή-αποστροφή.
Σε «επαγγέλματα» όπως οι στρίπερς, οι πουτάνες και άλλα συναφή, η απώθηση των ηδονιστικών ροπών είναι ελειμματική. Αυτό συνεπάγεται μια ανάδυση στο πεδίο του συνειδητού επιθυμιών , που στην πλειοψηφία των άλλων ανθρώπων είναι εξορισμένες στο ασυνείδητο. Φυσικά οι επιθυμίες αυτές είναι αλλοιωμένες από τα κοινωνικά και ηθικά πρότυπα, που διαμορφώνουν το Υπερ Εγώ [Uber Ich].
Ας περάσουμε και σε πιο προσωπικά συμπεράσματα.
Ότι βρίσκεται στο πεδίο του συνειδητού είναι καταδικασμένο σε φθορά, γιατί η συνείδηση είναι καταδικασμένη να λειαίνεται από την χρονική εμπειρία. Στην περίπτωση συνεπώς των αγαπημένων μας στρίπερς, έχουμε πλάσματα [οντότητες αν προτιμάται, γιατί θα χρησιμοποιήσουμε Πλατωνικούς όρους] με επιπεδωμένο θυμικό, αμβλυμμένο βουλητικό και ισορροπιστικά υπερτροφικό (υπο)λογιστικό.
Ζητάτε από αυτά τα πλάσματα τι; Την περίσσεια του ελείμματός τους; Η επιλογή είναι δική σας. Μπορεί να μην έχετε τα εφόδια αλλά τουλάχιστον ας γνωρίζετε τους κανόνες.
