1999 ...
Club ENVY , Κηφισιά.
Κυριακή απόγευμα , μάρτιος.
Ατμόσφαιρα club , από τις ... 15.00 ...
Από εκείνη την ώρα έπινα και ήταν κάπου 20.30 ...
Ήμουν σουρωμένος, αλλά και νηφάλιος , θα είχα κάνει ακριβώς τα ίδια.
Βλέπω μία Θεάρα, στην άλλη άκρη του μαγαζιού.
Είχε μεγάλη παρέα, αλλά δεν είχε γκόμενο.
Κλασσική αρχαιοελληνική φάτσα καλλονής, ανάστημα χαλαρά 1,85 , φλάτ παππούτσια.
Σκέφτηκα ότι ήταν τόσο όμορφη , που αν δεν της την έπεφτα ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΑΜΕΣΩΣ, δεν θα μπορούσα να γεράσω φυσιολογικά στη ζωή μου. Θα είχα τύψεις και θα είχα πάντα την απορία , ΑΝ ΘΑ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΚΑΤΣΕΙ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΗΝ ΕΠΕΦΤΑ. Πιθανόν οι τύψεις και η απορία έτσι και δεν της την έπεφτα ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΑΜΕΣΩΣ , να με οδηγούσαν στην αυτοκτονία , κάποια στιγμή αδυναμίας, που θα καθάριζα κάποιο από τα κυνηγετικά όπλα , της νεοσυσταθείσας (μικρής τότε) συλλογής μου.Λεβέντες στη δική μου παρέα και κολλητοί (ακόμη και σήμερα) , μου είπαν ότι ήταν αδύνατον να κάνω κάτι.
Επισήμανα ότι το να κάνω κάτι ήταν απολύτως εφικτό , το θετικό αποτέλεσμα ίσως να ήταν αδύνατον.
Από κοπέλα του προσωπικού , χωρίς καμία δυσκολία λόγω .... ύψους του λογαρισαμού που είχε κάνει η παρέα μου, έμαθα το μικρό της , το οποίο ήταν "εύη" .
Γεμίζω λοιπόν το ποτήρι μου και πάω. Τη χαιρέτισα με το όνομά της και παραξενεύτηκε που το ήξερα (λογικό , αφού το έμαθα με ... απάτη).Φιληθήκαμε και σταυρωτά socially που λένε οι αμερικάνοι. Είχα πάρει το μπλαζέ μου ύφος και ξέροντας ότι με πρόσεχε, γιατί της είχα τραβήξει την προσοχή , κατάφερα να μην κοιτάζω το κορμί της (όρθιο χιλιόμετρο) αλλά να την κοιτάζω πότε κλεφτά στα μάτια και πότε στο υπερπέραν για να φαίνομαι μπλαζέ.
Αμέσως μετά, με εμφανή μεγάλη περιέργεια, με ρώτησε από ΠΟΥ ΤΗΝ ΞΕΡΩ.
Της είπα ότι δεν θυμάμαι , αλλά έχουμε ... ξαναβρεθεί (@@) , κάτι που αποδεικνύεται από το ότι ξέρω πως τη λένε και της είπα ότι θα ήθελα να της ζητήσω να βγει μαζί μου για καφέ κάποια στιγμή , οπότε θα ήθελα το κινητό της!
Τυπάς στην παρέα της, που άκουσε την ... πρόταση ... με κοίταξε με ένα ύφος ανάμικτου θαυμασμού , μίσους και απορίας , που έλεγε "εμείς τη γλείφουμε 5 χρόνια ρε μαλάκα, είναι στην παρέα μας και δεν την έχουμε βγάλει έξω μόνη μαζί μας και έρχεσαι εσύ άγνωστος από το πουθενά και θέλεις να τη φας με μία ρε παλιοαρχίδι ; Σάλτα γαμήσου."
...
Γέλασε και μου είπε ... ότι δεν μου το δίνει , να της δώσω εγώ το δικό μου ...
Είχα ήδη μάθει κάποια βασικά και κατάλαβα ότι η προσπάθειά μου, πήρε τα @@ μου , οπότε της είπα "πλάκα κάνεις ; αν ενδιαφερόσουν , θα μου έδινες εσύ το τηλέφωνό σου, δεν ενδιαφέρεσαι , οπότε ακόμη κι αν σου δώσω το δικό μου, δεν πρόκειται να πάρεις ποτέ"
Ήμουν σίγουρος για αυτό. Επέμεινε ...
(Αυτό που δεν σκέφτηκα τότε, ήταν ότι ίσως να ήθελε να μάθει τι σκατά τύπος ήταν αυτός που είχε τέτοιο θράσσος, χωρίς άλλο ενδιαφέρον).
Παρόλο που ήξερα ότι είχα χάσει , εκείνη τη στιγμή , τη σκανάρισμα για ένα ελάχιστο κλάσμα του δευτερολέπτου ολόκληρη και λέω μέσα μου , δεν γαμιέται , για να μην αναρωτιέσαι στα γεράματα , μπας και υπήρχε έστω και μία στο τρις να πάρει , δώσε το γαμημένο τηλέφωνο , να είσαι 100% ότι έπαιξεις και έχασες.
Οπότε ... έδωσα το τηλέφωνο ! Το ακόμη πιο περίεργο , ήταν ότι επέμεινε να γράψει και το επώνυμό μου ! Και ... φαινόταν να γράφει το τηλέφωνο ...
Δεν κέρδισα σίγουρα τη γκόμενα, κέρδισα το στοίχημα με τους φίλους, που πλήρωσαν και το δικό μου μερίδιο στο λογαριασμό !!!!
[size=7pt](εκείνο το νούμερο κινητού το κρατάω ακόμη από το 1999).[/size]
