www.tanea.gr//Article.aspx?d=20080524&nid=8612341&sn=&spid=876]Ξεχάστε την αυτοδυναμία[/url]
Σχεδόν ανέφικτος ο σχηματισμός μονοκομματικής κυβέρνησης, εκτιμούν οι δημοσκόποι
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΙΑ ΠΕΛΩΝΗ
Σχεδόν ανέφικτος μοιάζει ο σχηματισμός αυτοδύναμης κυβέρνησης στις επόμενες, ακόμη και στις μεθεπόμενες βουλευτικές εκλογές, που θα πραγματοποιηθούν με τον νέο εκλογικό νόμο. Ωστόσο, δεν αποκλείεται ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα να κατορθώσει τελικά να συγκεντρώσει αυτοδύναμη πλειοψηφία θέτοντας επιτακτικά το δίλημμα της διακυβέρνησης.
Για την επίτευξη της πολυπόθητης αυτοδυναμίας, λένε οι δημοσκόποι η Ν.Δ. θα πρέπει να ανατρέψει το κακό ψυχολογικό κλίμα που έχει δημιουργήσει το ζήτημα της οικονομίας. Το δε ΠΑΣΟΚ να πείσει ότι αποτελεί εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης είτε μόνο του είτε σε συνεργασία με άλλες δυνάμεις, σημειώνουν αναλυτές. Το ερώτημα που θα κρίνει τις εκλογές είναι πόσο θα μπει το δίλημμα της διακυβέρνησης, σύμφωνα με τον καθηγητή και εκλογολόγο Ηλία Νικολακόπουλο. Θυμίζει μάλιστα ότι ο βασικός λόγος που ξεπεράστηκε η κρίση του δικομματισμού στα τέλη της δεκαετίας του ΄90 ήταν «η επιτυχημένη διακυβέρνηση που απέδωσε στον τομέα της οικονομίας».
«Θεωρείται απολύτως βέβαιο ότι οι επόμενες βουλευτικές εκλογές που θα γίνουν με τον νόμο Σκανδαλίδη δεν θα δώσουν αυτοδύναμη πλειοψηφία. Όμως, με τα σημερινά δεδομένα και οι μεθεπόμενες εκλογές που θα πρέπει να γίνουν με τον νόμο Παυλόπουλου (
[size=10pt][size=10pt]μπόνους 50 εδρών στο πρώτο κόμμα[/size][/size]) είναι πολύ πιθανόν επίσης να μη δώσουν αυτοδύναμη πλειοψηφία. Και, πάντως, με βάση τις σημερινές εκτιμήσεις της πρόθεσης ψήφου, δεν θα πρέπει να αναμένεται αριθμός εδρών για το πρώτο κόμμα μεγαλύτερος από 150-151», εξηγεί από την πλευρά του ο επιστημονικός σύμβουλος της VΡRC Χριστόφορος Βερναρδάκης. «Παρά το γεγονός ότι ο δικομματισμός, υποβασταζόμενος επικοινωνιακά, οργανώνει την άμυνά του προκειμένου να αποφύγει τη συρρίκνωση κάτω από τα ψυχολογικά και πολιτικά ανεκτά όρια, η πιθανότητα συγκέντρωσης της απαραίτητης, για τον σχηματισμό μονοκομματικής κυβέρνησης, αυτοδυναμίας εξακολουθεί να παραμένει μικρή και ανεξάρτητη του εκλογικού νόμου που θα εφαρμοσθεί», υποστηρίζει ο πολιτικός επιστήμονας Γιώργος Σεφερτζής.
Τα «βαρίδια». Επισημαίνει ακόμη πως «ούτε η κυβέρνηση φαίνεται να μπορεί να περιορίσει τις αβαρίες που της προκαλεί η άνιση μάχη με την ακρίβεια και την επιδείνωση των οικονομικών της επιδόσεων. Ούτε η αξιωματική αντιπολίτευση είναι εύκολο να προλάβει, ακόμα κι αν το δοκιμάσει με συνέπεια, να ανακτήσει την αξιοπιστία τής ώριμης εναλλακτικής λύσης και το έδαφος που τη χωρίζει τόσο από τα μεσοστρώματα όσο και από τα στρώματα του εκλογικού σώματος, που είναι αποφασισμένα να τελειώνουν με τα εγκλωβισθέντα στον κύκλο της μεταπολίτευσης πολιτικά σχήματα και πρόσωπα».
Πάντως, για άλλους αναλυτές, για να σχηματίσει αυτοδυναμία η Ν.Δ. πρέπει να συσπειρώσει τον κόσμο της και να περιορίσει τις απώλειές της. Και για να γίνει αυτό, πρέπει να έχει κέρδη από το ΠΑΣΟΚ και από τον ΛΑΟΣ. Από το μεν ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να προσδοκά πολλά, από το δε κόμμα του Γ. Καρατζαφέρη «θα μπορέσει να πάρει, μόνο αν το διαλύσει». Το νέο σκηνικό. Όμως, το ζήτημα δεν είναι μόνο τα μαθηματικά. Το βασικότερο πρόβλημα που θα κληθεί να αντιμετωπίσει τα αμέσως επόμενα χρόνια το ελληνικό πολιτικό σύστημα, σημειώνει ο Χρ. Βερναρδάκης, είναι ότι «οι υφιστάμενοι εκλογικοί νόμοι- που διαπερνώνται από τη λογική της «ισχυρής μονοκομματικής κυβέρνησης»- θα αποδειχθούν ανεπαρκείς, αφού οι ραγδαίες αλλαγές στην πολιτική κουλτούρα και στις πολιτικές εκπροσωπήσεις θα καταγράψουν και εκλογικά ένα πολυκομματικό και, ίσως, εξισορροπημένο πολιτικό σκηνικό. Η εξέλιξη αυτή θα πρέπει άμεσα να βρει την αντανάκλασή της και σε έναν διαφορετικής φιλοσοφίας εκλογικό νόμο, που θα κληθεί να υπηρετήσει περισσότερο την καταγραφή των πολλών πολιτικών και κοινωνικών τάσεων, αλλά και τη δυνατότητα σύγκλισής τους στο επίπεδο της διακυβέρνησης».
Ακόμη κι αν η πραγματική οικονομία βελτιωθεί, τονίζει ο Γ. Σεφερτζής, «η αφομοίωση των πιο αισιόδοξων μηνυμάτων θα χρειαστεί πολύ περισσότερο χρόνο για να μεταφραστεί σε μεταβολές των εκλογικών συμπεριφορών». Τι απομένει; «Κυρίως, η καταγραφή των επιπτώσεων από τις επιθετικές πρωτοβουλίες, με τις οποίες ο Κώστας Καραμανλής ενδεχομένως φροντίσει την υστεροφημία του και επιχειρήσει την έξοδο από τη φθοροποιό ακινησία της προηγούμενης περιόδου στρεφόμενος προς μια κινητικότερη, αλλά γι΄ αυτό περισσότερο ριψοκίνδυνη, στρατηγική».