Σκέψου ρε φίλε, ότι πριν της γλύψεις τα δαχτυλάκια από τα ποδαράκια, το κοριτσάκι πατούσε ξυπόλυτο στην κουζίνα στο πάτωμα της οποίας είχαν πέσει λεκέδες από τον βραστό πατσά με σκορδοστούμπι που μαγείρευε η τσατσά και αλωνίζανε οι κατσαρίδες, μετά ήρθε στο σαλόνι που πατούσε με τις βρωμογαλότσες του ο οικοδόμος ο οποίος πριν μπει μέσα στο μπουρδέλο πάτησε σε σκατόνερα ακριβώς έξω στο πεζοδρόμιο που είχε σπάσει η αποχέτευση, μετά μπήκε ξυπόλυτη στο δωμάτιο οπού πριν από εσένα είχε καταθέσει ένας άλλος συναγωνιστής ο οποίος την ώρα που έβγαζε την καπότα από την πούτσα του έσταξαν 2-3 φλόκια στο πάτωμα και φυσικά πριν έρθει σε σένα πήγε στην τουαλέτα όπου είχε κάνει προηγουμένως διάρροια η τσατσά (μάλλον από τον πατσά...) και την ώρα που σκούπιζε τον κώλο της, έπεσε από τα χέρια της το σκατόχαρτο και λέρωσε το μωσαικό με ένα λεκέ καφετί σκατοδιάρροιας τσιρλιπιπί τον οποίο φυσικά καθάρισε υποτυπωδώς με το υπόλοιπο σκατόχαρτο.
Αν μετά από αυτά γουστάρεις ακόμα να γλύψεις, τι να σου πώ ? Πιες και μια κοκακόλα απο πάνω για να χωνέψεις...