Πώς μπορεί κάποιος να αποσυρθεί νωρίς επαγγελματικά;

[ΤΙΜΩΡΟΣ(1)]

Τύπος @Donald-Duck μπορούσε να αποσυρθεί επαγγελματικά από τα 36, αν όλα εξελίσσονταν νορμάλ. Μου πρότεινε να ανοίξω θέμα για να αποκαλυφθεί η αλήθεια... Ας έρθει, λοιπόν, να καταθέσει άποψη κι εμπειρία για να σώσει νέες γενιές μοντέρνων σκλάβων που περιμένουν να βγουν στη σύνταξη για να ζήσουν.

Το θέμα πάντως είναι ενδιαφέρον. Πώς μπορεί κάποιος να αποσυρθεί επαγγελματικά νωρίς; Γνωρίζετε περιπτώσεις γύρω σας;

Τα κλασικά είναι:
-να είσαι γόνος ή γενικότερα κληρονόμος
-να κερδίσεις σε τυχερό παιγνίδι
-να κάνεις έναν πλούσιο γάμο
-να έχεις ένα πολύ ακριβοπληρωμένο ταλέντο πχ ποδοσφαιριστής

......

Να αρνηθεις την κοινωνια και να ζησεις ως αστεγος
Να ανοιξεις μπουρδελο και να γινεις νταβας

 

[stadeos]

Mα καλά δεν σκέφτηκε κανείς τον ΠαλαιοΧριστιανό που είναι και στην μόδα?!

 

[Johnny Red2]

Πως αποσύρεσαι νωρίς επαγγελματικά;;;;
1)Κόβεις ένα πόδι
2)Παίρνεις το επίδομα
3)Το δίνεις στον Νίπλη να το επενδύσει
4)Αποσύρεσαι στη βίλα των 1000τμ και τρως τα λεφτά σου σε πουτάνες και κηπουρούς...

 

[Easy Rider]

Εκλεγεσαι βουλευτής και παίρνεις μια παχυλη σύνταξη στο τέλος της θητείας (και αν είσαι τυχερός και γίνεις και Υπουργός, θα μασησεις πολλα κονδύλια και μίζες, άλλη καλή μπάζα) .

 

[sotos71]

Η καλύτερη και νόμιμη λύση, είναι ο στρατός.
Έχω δύο γνωστούς πρώην στρατιωτικούς, που πήραν σύνταξη στα σαράντα κάτι αλλά δουλεύουν και οι δύο. Ο ένας γιατί δεν περνάει η ώρα και ο άλλος επειδή σπουδάζει δύο παιδιά και δε βγαίνει οικονομικά.
Και πραγματικά, αν δεν έχεις ρευστό να κινηθείς και να κάνεις βόλτες, το να μένεις συνέχεια στο σπίτι χωρίς κάποιο χόμπυ, μπορεί να είναι εξαιρετικά ψυχοφθόρο.

 

[teaserman]

Δεν εχω ακουσει κανενα ακομα να επισημανει οτι αντε και εκοψες τη δουλεια, τι θα κανεις με τον χρονο σου?
Αν μαλλιστα θεωρησουμε οτι η συζητηση εδω γινεται για μια στοιχειωδως ανετη ζωη, χωρις πολυτελειες.
Δεν θα πεθανετε απο την πληξη? Πως θα γεμισετε τον χρονο που ξαφνικα θα εχετε διαθεσιμο?πολλοι απο τους γνωστους μου που συνταξιοδοτηθηκαν ή αποσυρθηκαν γιατι ειχαν μαζεψει τα απαραιτητα, λιγο μετα παρουσιασαν σοβαρες ασθενειες.
νομιζω οτι ο ανθρωπινος οργανισμος δεν ειναι φτιαγμενος να κωλοβαραει, οταν νοιωσει αχρηστος μπαινει σε διαδικασια shutdown.

 

[Μάγος του ΟΖ]

Δεν εχω ακουσει κανενα ακομα να επισημανει οτι αντε και εκοψες τη δουλεια, τι θα κανεις με τον χρονο σου?
Αν μαλλιστα θεωρησουμε οτι η συζητηση εδω γινεται για μια στοιχειωδως ανετη ζωη, χωρις πολυτελειες.
Δεν θα πεθανετε απο την πληξη? Πως θα γεμισετε τον χρονο που ξαφνικα θα εχετε διαθεσιμο?πολλοι απο τους γνωστους μου που συνταξιοδοτηθηκαν ή αποσυρθηκαν γιατι ειχαν μαζεψει τα απαραιτητα, λιγο μετα παρουσιασαν σοβαρες ασθενειες.
νομιζω οτι ο ανθρωπινος οργανισμος δεν ειναι φτιαγμενος να κωλοβαραει, οταν νοιωσει αχρηστος μπαινει σε διαδικασια shutdown.

Πολύ σωστό. Ο καλύτερος φίλος του άνδρα μετά από κάποια χρόνια είναι η εργασία του

 

[Spieler]

Δεν εχω ακουσει κανενα ακομα να επισημανει οτι αντε και εκοψες τη δουλεια, τι θα κανεις με τον χρονο σου?
Αν μαλλιστα θεωρησουμε οτι η συζητηση εδω γινεται για μια στοιχειωδως ανετη ζωη, χωρις πολυτελειες.
Δεν θα πεθανετε απο την πληξη? Πως θα γεμισετε τον χρονο που ξαφνικα θα εχετε διαθεσιμο?πολλοι απο τους γνωστους μου που συνταξιοδοτηθηκαν ή αποσυρθηκαν γιατι ειχαν μαζεψει τα απαραιτητα, λιγο μετα παρουσιασαν σοβαρες ασθενειες.
νομιζω οτι ο ανθρωπινος οργανισμος δεν ειναι φτιαγμενος να κωλοβαραει, οταν νοιωσει αχρηστος μπαινει σε διαδικασια shutdown.

Αλήθεια είναι αυτό. Μια φορά που έκανα job switch είχα 10-11 βδομάδες ενδιάμεσο κενό, πήρα άδεια από την προηγούμενη δουλειά μέσα Οκτώβρη και ξαναδούλεψα Ιανουάριο. Τον πρώτο μήνα μου άρεσε γιατί ξεκουράστηκα. Σηκωνόμουν αργά, έκανα λίγο γυμναστική, βόλτα με ποδήλατο, πήγαινα σούπερ-μάρκετ με τις γιαγιάδες, μαγείρευα για το κορίτσι που δούλευε να βρει φαγητό έτοιμο, για λίγο είχε πλάκα, αλλά από το δεύτερο μήνα κάπου βαρέθηκα. Σκεφτόμουν ότι αν είχα πολλά λεφτά και δε χρειαζόταν να δουλεύω για επιβίωση θα άνοιγα κανένα χαλαρό μαγαζί απλά για να έχω κάτι να ασχολούμαι χωρίς άγχος αλλά δε θα μπορούσα να κωλοβαράω συνέχεια.

 

[assofmaria]

Εξαρτάται τι εννοεί κανείς με την λέξη "νωρίς"...

Πριν την κρίση ένας δημόσιος ή ιδιωτικός υπάλληλος μπορούσε να πάρει μειωμένη σύνταξη μετά από 25 έτη υπηρεσίας, νωρίτερα αν παρουσίαζε κάποιο υπαρκτό ή μη πρόβλημα υγείας. Άρα, αν είχε ξεκινήσει να εργάζεται στα 25 του, μπορούσε να αποσυρθεί στα 50. Οι Στρατιωτικοί και τα Σώματα Ασφαλείας θεωρούντο ότι είχαν προσληφθεί στα 18-20 τους έτη, όταν δηλαδή "πέρασαν" στην Σχολή τους. Αυτοί, λοιπόν, μπρούσαν να αποσυρθούν περίπου στα 45 τους, νωρίτερα αν ήταν στις Ειδικές Δυνάμεις ή Ιπτάμενοι ή Υποβρύχιοι.

Μετά την κρίση η κατάσταση άλλαξε ριζικά, ιδίως για όσους ξεκίνησαν να γράφουν ένσημα ή να παίρνουν μισθό μετά το 1992. Είναι δύσκολο να βγει κανείς στην σύνταξη πριν συμπληρώσει 40 έτη εργασίας ή/και είναι κάτω των 67. Υπάρχουν παραθυράκια που αφορούν θέματα υγείας, υπαρκτά ή μη, αλλά και πάλι η σύνταξη είναι μικρή. Δυο επαγγελματικές τάξεις είναι λίγο πιο ευνοημένες:
α) Οι Στρατιωτικοί και τα Σώματα Ασφαλείας, οι οποίοι μπορούν να βγουν με σαρανταετία υπηρεσίας, γύρω στα 60 τους έτη.
β) Οι Εκπαιδευτικοί, οι οποίοι πρακτικά δουλεύουν 9 με 9μιση μήνες το χρόνο, άρα λαμβάνουν έμμεσα "σύνταξη" διαλειπτικά: Πληρώνονται για 2μιση με 3 μήνες το χρόνο, χωρίς να εργάζονται.
Προσωπικά θα πρότεινα σε έναν νέο την δεύτερη επιλογή: Είναι σημαντικό να κάνεις διαλλείματα από την δουλειά, χωρίς απώλεια μισθών και ενσήμων, από την μικρή σου ηλικία. Επίσης, η δουλειά του Εκπαιδευτικού δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολη, το πολύ εξάωρη , με πολλές σχολικές αργίες ενδιάμεσα.

Τέλος υπάρχει και η επιλογή του Ελεύθερου Επαγγέλματος. Αν κάποιος έχει ένα ταλέντο σε τεχνικές εργασίες, μπορεί να βγάλει πολλά χρήματα και να τα αποταμιεύει. Μέχρι τα 45 με 50 του έτη θα έχει μαζέψει ένα ευπρεπέστατο ποσό, το οποίο μπορεί να του επιτρέψει είτε να αποσυρθεί, είτε να εργάζεται χαλαρά μέχρι να τεκμηριώσει δικαίωμα σύνταξης.

 

[assofmaria]

Δεν εχω ακουσει κανενα ακομα να επισημανει οτι αντε και εκοψες τη δουλεια, τι θα κανεις με τον χρονο σου?
Αν μαλλιστα θεωρησουμε οτι η συζητηση εδω γινεται για μια στοιχειωδως ανετη ζωη, χωρις πολυτελειες.
Δεν θα πεθανετε απο την πληξη? Πως θα γεμισετε τον χρονο που ξαφνικα θα εχετε διαθεσιμο?πολλοι απο τους γνωστους μου που συνταξιοδοτηθηκαν ή αποσυρθηκαν γιατι ειχαν μαζεψει τα απαραιτητα, λιγο μετα παρουσιασαν σοβαρες ασθενειες.
νομιζω οτι ο ανθρωπινος οργανισμος δεν ειναι φτιαγμενος να κωλοβαραει, οταν νοιωσει αχρηστος μπαινει σε διαδικασια shutdown.

Το ακούω συχνά, δεν είμαι σίγουρος ότι ισχύει 100%. Είμαι 60 ετών και εργάζομαι από φοιτητής. Έχω υπάρξει ιδιωτικός υπάλληλος και μικροεπιχειρηματίας. Το ωράριό μου υπερέβαινε το 8ωρο ως υπάλληλος και υπερβαίνει το 12ωρο ως μικροεπιχειρηματίας. Έχω κουραστεί μέχρι εκεί που δεν παίρνει, όχι τώρα, αλλά από τα 50 μου. Νομίζω ότι δεν θα είχα το παραμικρό πρόβλημα να είχα σταματήσει να εργάζομαι από τότε. Έχω χόμπυ, μου αρέσουν οι βόλτες, έχω φίλους και τρεις γυναίκες που με νοιάζονται. Πιστεύω ότι θα περνούσα υπέροχα. Δεν αποσύρομαι λόγω των τριών παιδιών μου, που πρέπει να τους εξασφαλίσω το μέλλον. Αλλά αν δεν είχα παιδιά θα έβγαινα σύνταξη το νωρίτερο δυνατόν...

 

[teaserman]

Το ακούω συχνά, δεν είμαι σίγουρος ότι ισχύει 100%. Είμαι 60 ετών και εργάζομαι από φοιτητής. Έχω υπάρξει ιδιωτικός υπάλληλος και μικροεπιχειρηματίας. Το ωράριό μου υπερέβαινε το 8ωρο ως υπάλληλος και υπερβαίνει το 12ωρο ως μικροεπιχειρηματίας. Έχω κουραστεί μέχρι εκεί που δεν παίρνει, όχι τώρα, αλλά από τα 50 μου. Νομίζω ότι δεν θα είχα το παραμικρό πρόβλημα να είχα σταματήσει να εργάζομαι από τότε. Έχω χόμπυ, μου αρέσουν οι βόλτες, έχω φίλους και τρεις γυναίκες που με νοιάζονται. Πιστεύω ότι θα περνούσα υπέροχα. Δεν αποσύρομαι λόγω των τριών παιδιών μου, που πρέπει να τους εξασφαλίσω το μέλλον. Αλλά αν δεν είχα παιδιά θα έβγαινα σύνταξη το νωρίτερο δυνατόν...

Προφανως δεν υπαρχει επιστημονικη εξηγηση που οδηγει στο συμπερασμα οτι οποιος σταματα τη δουλεια, μπαινει σα φαση «εξοδου». Το εθεσα με την γνωση πολλων περιστατικων που γνωριζω. Πιθανον καποιος αλλος να εχει την απολυτως αντιθετη εμπειρια.
Σε καθε περιπτωση ομως, ο ανθρωπος πρεπει να εχει απασχοληση για μην πεσει σε ανια και αδιαφορια.
Μπορει για καποιον να ειναι μετα τη δουλεια, η ξυλουργικη ή η ανακατασκευη του παλιου του αυτοκινητου.
Παντως χρειαζεται δραστηριοτητα και ενδιαφερον, η ρουτινα της απραξιας ειναι σιγουρα ενας καλος τροπος να πεσεις σε καταθλιψη και μετα να πηγαινεις στο παλιο σου αφεντικο, να τον ρωτας με αγωνια μηπως χρειαζονται καμμια βοηθεια

 

[teaserman]

Μετατρεπω λοιπον το ερωτημα στο παρακατω:
αν ειχατε εξασφαλισει μια καλη ζωη για το υπολοιπο του προσδοκιμου βιου σας (για εσας και τους εξαρτωμενους απο εσας) χωρις να χρειαζεται να ασκειτε καποιο επαγγελμα, τι θα θελατε να κανετε με τον χρονο που κερδισατε?

 

[Alberto2]

Προφανώς οι περισσότεροι κάνουν δουλειές που δεν γουστάρουν τελικά….

 

[assofmaria]

Θα ήθελα να ασχοληθώ με τα κοινά. Στο Δήμο μου υπάρχει ένας σύλλογος τριτέκνων, ο οποίος προωθεί τα δικαιώματα των τριτέκτων και είναι ενεργός επί διαφόρων δημοτικών θεμάτων (σχολεία, αναπλάσεις, έργα συντήρησης κλπ). Θα μου άρεσε να ενεργοποιηθώ στον σύλλογο και ίσως στον Δήμο.

Ακόμα, υπάρχουν πολλά μουσεία, αλλά και αξιοθέατα της Αθήνας που δεν έχω επισκεφτεί παρότι γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα. Θα ήθελα να τα επισκεφτόμουν και να μάθαινα περισσότερα γι αυτά και την ιστορία της πόλης μου.

Επίσης, θέλω να φροντίσω το σώμα μου. Ήμουν αθλητής της Ελληνορωμαϊκής, αργότερα ερασιτέχνης μποξέρ και bodybuilder. Μέχρι τα 40 μου γυμναζόμουν τακτικά και είχα εξαιρετική φυσική κατάσταση. Οι υποχρεώσεις με έκαναν να σταματήσω την ενασχόλησή μου με τον αθλητισμό και έτσι το σώμα μου έγινε σταδιακά νωθρό, πλαδαρό και υπέρβαρο. Θα ήθελα να το ξαναχτίσω, όχι φυσικά όπως ήταν στα νειάτα μου, αλλά σε μια ευπρεπή για την ηλικία μου κατάσταση.

Επιπρόσθετα, πάντα ήθελα να μάθω Αρχαία Ελληνικά. Στο Λύκειο ακολούθησα την Οικονομική κατεύθυνση και δεν έμαθα Αρχαία. Εντυπωσιάζομαι με τις μεταφράσεις αρχαίων φιλοσόφων που διαβάζω και θέλω πολύ να τους διαβάσω στο πρωτότυπο. Έχοντας τον χρόνο, θα μπορούσα να το κάνω.

Τέλος, θέλω να μοιράζω την ζωή μου μεταξύ Αθήνας και Επαρχίας. Μου αρέσει η ύπαιθρος και ειδικά η πόλη καταγωγής της κύριας συζύγου μου. Δυστυχώς, λόγω υποχρεώσεων την επισκέφτομαι μόνο το καλοκαίρι, για δυο το πολύ εβδομάδες. Αν δεν είχα υποχρεώσεις θα πέρναγα τον μισό μου χρόνο εκεί. Ειδικά αν ήμουν 50άρης θα αγόραζα ένα μικρό κτήμα και θα έβαζα ελιές, πορτοκαλιές και λεμονιές, που δεν θέλουν πολλή φροντίδα.

Ευτυχώς, ο καιρός είναι εγγύς. Σε δυο χρόνια βγαίνω στην σύνταξη, το θετικό του παλιού ασφαλισμένου. Θα πραγματοποιήσω όσα ονειρεύομαι, ή τουλάχιστον θα προσπαθήσω. Ίσως οι επιδιώξεις μου να φαντάζουν τετριμένες. Όμως, θέλω ηρεμία και γαλήνη. Να ξυπνάω και να μην σκέφτομαι την κίνηση, τις παραγγελίες, την εφορία, τους δύστροπους πελάτες. Να κάνω πράγματα που μου αρέσουν, με ανθρώπους που να εκτιμώ και να με εκτιμούν...

 

[papaphilips]

Μετατρεπω λοιπον το ερωτημα στο παρακατω:
αν ειχατε εξασφαλισει μια καλη ζωη για το υπολοιπο του προσδοκιμου βιου σας (για εσας και τους εξαρτωμενους απο εσας) χωρις να χρειαζεται να ασκειτε καποιο επαγγελμα, τι θα θελατε να κανετε με τον χρονο που κερδισατε?

κλασσικη απαντηση.
ταξιδια εντος και εκτος... θελει και ερωτημα ?

 

[Μάγος του ΟΖ]

Όταν το ωράριο δεν υπερβαίνει το (αξιοπρεπές μισθολογικά) σαραντάωρο την εβδομάδα, πολλά μπορείς να κάνεις από διαβάσματα γυμναστική και ταξίδια βόλτες

 

[ΤΙΜΩΡΟΣ(1)]

Δεν εχω ακουσει κανενα ακομα να επισημανει οτι αντε και εκοψες τη δουλεια, τι θα κανεις με τον χρονο σου?
Αν μαλλιστα θεωρησουμε οτι η συζητηση εδω γινεται για μια στοιχειωδως ανετη ζωη, χωρις πολυτελειες.
Δεν θα πεθανετε απο την πληξη? Πως θα γεμισετε τον χρονο που ξαφνικα θα εχετε διαθεσιμο?πολλοι απο τους γνωστους μου που συνταξιοδοτηθηκαν ή αποσυρθηκαν γιατι ειχαν μαζεψει τα απαραιτητα, λιγο μετα παρουσιασαν σοβαρες ασθενειες.
νομιζω οτι ο ανθρωπινος οργανισμος δεν ειναι φτιαγμενος να κωλοβαραει, οταν νοιωσει αχρηστος μπαινει σε διαδικασια shutdown.

Οσα δε φτανει η αλεπου τα κανει κρεμασταρια....

 

[xenitemenos]

Γιατί να πεθάνεις από βαρεμάρα αν έχεις λεφτά και ξυνεις τα αρχιδια σου?μια χαρά θα περνάει η μέρα!!ξυπνας στις 3 πας γυμναστήριο και μετά πας με τη μπέμπα βόλτες, με το γκομενάκι για καφέ ψώνια ποτακια,γαμας..πας και κάνα ταξίδι εξωτερικό διακοπες..ζωαρα..δηλαδή άμα κάνεις το δούλο για 700ευρω και δεν προλαβαίνεις ούτε για χέσιμο είναι πιο καλά??

Διάβασε την απάντηση παραπάνω για να δεις ποια είναι η διαφορά ενός παρασίτου σαν εσένα με μηδέν ενδιαφέροντα για τη ζωή και ενός ανθρώπου που έχει κάτι ουσιαστικό να ψάξει για να διατηρήσει τον εαυτό του ενεργό και παραγωγικό για πολλά χρόνια ακόμα.

 

[Rand0m1]

Είχα την εντύπωση ότι είσαι πληροφορικάριος

Είμαι, αλλά δεν έχω σκοπό να δουλεύω μέχρι τα 70.

 

[Kalogero]

Είμαι, αλλά δεν έχω σκοπό να δουλεύω μέχρι τα 70.

Κατανοητό να μη θέλεις να δουλέψεις τόσο. Απλά όπως το έγραψες δεν μπορώ να καταλάβω. Τι σημαίνει ότι ψάχνεις καμιά εθελουσία;

Προσωπικά ψάχνω καμιά εθελουσία για να την κάνω, αλλά μάλλον θα πάρουμε τ' αρχίδια μας.