Με το εκπληκτικό και δύσκολα αμφισβητήσιμο ποσοστό 96% υπέρ της επανένωσης της Κριμαίας με τη Ρωσία το μέλλον παραμένει αβέβαιο.
Η de facto ανεξάρτητη πλέον Δημοκρατία της Κριμαίας θα αποστείλει αντιπροσωπεία στη Μόσχα με αίτημα την ΄ενσωμάτωσή της στην Ρ.Ο. Η Μόσχα από την άλλη έχει ξεκαθαρίσει ότι θα σεβαστεί «την ελεύθερα εκφρασμένη βούληση του λαού της Κριμαίας» και αναμένεται να προωθήσει το σχετικό αίτημα. Μετά από μία σειρά διαβουλεύσεων μεταξύ προέδρου, κυβέρνησης, Κρατικής Δούμας και Συμβουλίου της Ομοσπονδίας (Άνω και Κάτω Βουλής), θα ετοιμαστούν προς ψήφιση, η διακρατική συμφωνία μεταξύ της Κριμαίας και της Ρωσικής Ομοσπονδίας και ο ρωσικός ομοσπονδιακός νόμος, που θα την κυρώνει.Για την ολοκλήρωση της διαδικασίας προσχώρησης στη Ρωσική Ομοσπονδία θα χρειαστούν επίσης η γνωμοδότηση του Συνταγματικού Δικαστηρίου και τελικά η τροποποίηση του ρωσικού Συντάγματος όσον αφορά στο άρθρο 65, που απαριθμεί, τις 83 σήμερα περιφέρειες, οι οποίες είναι μέλη της Ομοσπονδίας.
Είναι σίγουρο ότι οι διατυπώσεις αυτές θα διαρκέσουν όσο ακριβώς επιθυμεί το Κρεμλίνο, που αφενός έχει κάθε λόγο να επιδιώκει μια άψογη διαδικασία, η οποία θα μπορούσε να αποτελέσει και το παράδειγμα για μελλοντικές προσχωρήσεις, καθώς το προηγούμενο της Κριμαίας ουδείς αμφιβάλλει ότι θα ενισχύσει αντίστοιχες τάσεις τόσο στην ίδια την Ουκρανία, όσο και σε άλλες χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και αφετέρου θα εξαρτηθούν και από τις εξελίξεις στα υπόλοιπα όμπλαστ της περιοχής.
Με τον τρόπο, που διαπραγματεύεται μέχρι στιγμής το Κρεμλίνο, δείχνει με όλους τους τρόπους στους συνομιλητές του ότι «κατανοεί, ακούει, αλλά δεν αποδέχεται» τις αιτιάσεις των δυτικών πρωτευουσών, που σε διάφορους τόνους απαιτούν «ανάκληση των ρωσικών στρατευμάτων», «ακύρωση και μη αποδοχή του Δημοψηφίσματος», «σεβασμό της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας», απειλώντας με κυρώσεις.
«Εάν πρέπει να παίξουν το θέατρο των κυρώσεων, είμαστε διατεθειμένοι να παίξουμε και μεις το θέατρο των αντικυρώσεων», σχολιάζουν καλά ενημερωμένοι Ρώσοι αξιωματούχοι, που δεν δείχνουν να ανησυχούν για τη διάρκεια και το εύρος των δυτικών αντιποίνων. Μάλιστα, στρέφουν την προσοχή τόσο σε αντίστοιχες ξεχασμένες ιστορίες στη διεθνή διπλωματία, όσο και στο τί μέλλει γενέσθαι στην υπόλοιπη Ουκρανία, όπου αντικειμενικά μεταφέρονται πολλές εστίες έντασης για τα επόμενα έτη.
Ανοίγοντας τη διπλωματική φαρέτρα του, πρόσφατα, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ εξήγησε στον Αμερικανό ομόλογό του Τζον Κέρι, ότι σύμμαχοι των ΗΠΑ, όπως η Γαλλία και η Αγγλία, έχουν διατηρήσει υπό τον έλεγχό τους αμφιλεγόμενες και μακρινές υπεράκτιες κτήσεις όπως η νήσος Μαγιότ στις Κομόρες,ή οι Νήσοι Φόκλαντ,χωρίς να ενοχληθεί κανείς για τη διαφωνία του ΟΗΕ ή άλλων κρατών.
Πολύ περισσότερο, που η ιστορική και στρατηγική σημασία της Κριμαίας για τη Ρωσία είναι πολλαπλάσια και σταδιακά γίνεται κατανοητή ακόμη και από τη Δύση, ασχέτως των πραγματικά ή επιδεικτικά σφοδρών αντιδράσεων.
Στην ίδια κατηγορία των «διεθνών προηγουμένων» εντάσσει η Μόσχα και το παράδειγμα του Κοσόβου, την ανεξαρτησία του οποίου έσπευσαν να αναγνωρίσουν δεκάδες χώρες του κόσμου, επικαλούμενες την «ιδιαιτερότητα» της περίπτωσης.
Η Κριμαία είναι «ακόμη πιο ιδιαίτερη περίπτωση» απάντησε ο Σ.Λαβρόφ στον Τζον Κέρι, επιστρέφοντας τον πρωτότυπο και εν πολλοίς χατζηαβάτικο τρόπο σκέψης της δυτικής διπλωματίας: «τα δικά μας, δικά μας και τα δικά σας πάλι δικά μας».
Εν τω μεταξύ ο αντιπρόεδρος της ρωσικής κυβέρνησης Ντμίτρι Κόζακ, στενός συνεργάτης του Βλαντίμιρ Πούτιν και άνθρωπος για δύσκολες αποστολές, ο οποίος αναλαμβάνει μετά τους Ολυμπιακούς του Σότσι την οικονομική επίβλεψη της Κριμαίας και αναμένεται να διαχειρίζεται ένα ετήσιο κονδύλι τριών δισ. δολαρίων, έχει σκοπό να κάνει την υπόλοιπη Ουκρανία να... τρίβει τα μάτια της για την οικονομική ανάπτυξη και τη ραγδαία άνοδο του βιοτικού επιπέδου στη χερσόνησο, που είναι το ζητούμενο για το Κρεμλίνο.
Οπότε αντιλαμβάνεστε ότι αν οι (ρωσσόφωνοι ούτως ή άλλως) κάτοικοι των γειτονικών όμπλαστ δουν ότι το εισόδημα των κατοίκων της Κριμαίας πολλαπλασιάστηκε, ενώ αντίθετα αυτοί παίρνουν μόνο 300-400 γρίβνια έναντι δεδουλευμένων αποδοχών παρελθόντων μηνών, θα κατέβουν στους δρόμους και τα γεγονότα του Φλεβάρη στο Κίεβο θα θυμίζουν λούνα παρκ.