... υπάρχουν κάποιοι απο εμάς που θεωρούμε τους ΔΥ απλά κατώτερους. Σορυ που το ακους απο εμένα αλλά δεν ειναι το όνειρό μας να γίνουμε ΔΥ.
στις βιομηχανοποιημενες χωρες, ισχυει αυτη η αντιληψη. Θεωρουν τους απασχολουμενους στην ελευθερη αγορα παραγωγικους και ενεργους , ενω αντιθετα σε θεσεις κρατικες αυτους που αναζητουν την ασφαλεια, τους απομαχους , ατομα λιγο πριν την συνταξη.
Για αυτο και οι μισθοι ειναι μεγαλυτεροι στον ιδιωτικο τομεα κατι που ειναι λογικο.
Οσο το κρατος ειναι ο κυριος εργοδοτης των πολιτων μιας χωρας , αναπτυξη δεν προκειται να υπαρξει, γιατι πολυ απλα περιμενεις απο ενα μη παραγωγικο μοντελο που εχει δοκιμαστει και εχει αποδειχθει αποτυχημενο να οδηγησει στην ευημερια.
Δεν υπαρχει παγκοσμιως ενα κρατικο μοντελο που να ειναι ισαξιο, ανταγωνιστικο, μιας φιλελευθερης οικονομιας.
Απορω πως οι φωστηρες μας δεν το αντιλαμβανονται ετσι ωστε να αντιγραψουν πετυχημενες συνταγες και να τις αναπτυξουν, βελτιστοποιησουν περισσοτερο.
Ειναι αναγκαιο να δοθουν κινητρα για ιδρυση επιχειρησεων, φοροελαφρυνσεις, ευνοικα πλαισια και παραλληλα να γινει το δημοσιο μη ελκυστικο , οπως ριζικη μειωση μισθων, προσληψη μονο μετα απο αρκετα χρονια υπηρεσιας στον ιδιωτικο τομεα, κοψιμο παροχων...
Οτιδηποτε θα ωθησει τους αποφοιτους σχολων να συνεργαστουν, να ανοιξουν καταστηματα , να ιδρυσουν επιχειρησεις και να προσλαβουν προσωπικο.
Οταν αυτο αρχισει να συμβαινει , θα μειωθει η ανεργια , θα υπαρξει δομικη, πραγματικη αναπτυξη.