Πιο κοντά από ποτέ στη δραχμή…
Ασχέτως νέας συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και εταίρων η χώρα συνεχίζει να βρίσκεται πιο κοντά στην έξοδο του Ευρώ και να κινείται πως αυτήν την κατεύθυνση.
Μετά τον Γ. Παπανδρέου και τον Α. Σαμαρά την εβδομάδα που πέρασε ήρθε η σειρά του Αλέξη Τσίπρα να αντικρύσει την "άβυσσο" και να ανακρούσει πρύμναν.
Όμως πλέον είναι αργά...
Οι ενδείξεις από το εσωτερικό και το εξωτερικό συγκλίνουν πλέον πως η χώρα έχει περάσει στο σημείο αντιστροφής της πορείας. Η χώρα έχει διαρρήξει τους δεσμούς αξιοπιστίας της με την Ευρώπη και τη διεθνή κοινότητα εν γένει.
Ας μην έχουμε αυταπάτες, Ελλάδα της δραχμής σημαίνει στην καλύτερη περίπτωση Μπαγκλαντεσιοποίηση της χώρας και στη χειρότερη Λυβιοποίηση ή Συριοποίηση στο βαθμό που ο διχασμός αναβαθμιστεί σε εμφυλιοπολεμική κατάσταση.
Οι πιθανότητες παραμονής στο Ευρώ αυτήν τη στιγμή είναι πολύ λιγότερες από αυτές της καταστροφικής εξόδου στη δραχμή. Αυτό συμβαίνει για δυο λόγους.
Ο ένας είναι το κλίμα διεθνούς απομόνωσης της χώρας στην Ευρωζώνη και την Ε.Ε. Όλο και περισσότεροι Ευρωπαίοι καταλήγουν στη θέση πως η Ελλάδα στο βαθμό που δεν αλλάζει θα αποτελεί πάντα ένα σημείο αδυναμίας της Ευρωζώνης.
Ο άλλος λόγος είναι η αδυναμία της πολιτικής ηγεσίας και της κοινωνίας να μεταρρυθμίσουν τη χώρα προς την κατεύθυνση των δυτικών κοινωνικών και οικονομιών. Οι πελάτες, οι συντεχνίες και οι κρατικοδίαιτοι ολιγάρχες προτιμούν να είναι πρώτο τραπέζι πίστα σε μια Ελλάδα φτωχοποιημένη παρά στα πίσω τραπέζια μιας ευρωπαϊκής χώρας με κανόνες αξιολόγησης και ανταγωνισμού.
Η βαλκανική μπανανία των πελατών και ολιγαρχών στάθηκε αδύνατο στα 35 χρόνια από την είσοδο στην ΕΟΚ να συγκλίνει προς το μέσο όρο παρά τον πακτωλό των εκατοντάδων δισ. Ευρώ.
Η νέα συμφωνία
Ακόμη και αν οι εταίροι αποδεχτούν τη νέα συμφωνία που βρίσκεται στο τραπέζι αυτή τη στιγμή, δεν παρέχουν στην Ελλάδα παρά άλλη μια ολιγόμηνη παράταση.
Η νέα συμφωνία είναι καταδικασμένη να αποτύχει γιατί αντί ριζικών μεταρρυθμίσεων βρίθει φόρων, οι οποίοι είναι αδύνατον να πληρωθούν.
Η νέα συμφωνία μοιάζει σαν να έχουμε ένα "μουλάρι" το οποίο έχει γονατίσει από την ασιτία και το βάρος. Η λύση που επιλέγουμε είναι να προσθέσουμε και άλλο φορτίο, με την προσδοκία πως το φορτίο είναι ζωοτροφή η οποία όταν μεταφερθεί στον προορισμό της θα ταΐσει το "μουλάρι" και θα το ενδυναμώσει.
Είναι μάταιο...
Η κυβέρνηση
Είναι φανερό πως υπάρχει μια αναντιστοιχία μεταξύ Ευρώπης και Ελλάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Η Ελλάδα των νεομπολσεβίκων του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί μια ευκαιρία ανακοπής του ευρωσκεπτικισμού στην Ευρώπη μέσω της μετάδοσης των δεινών που θα αντιμετωπίσουν οι κοινωνίες που θα εξέλθουν της "στάνης" του Ευρώ.
Η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα ανήλθε στην εξουσία με βασικό στρατήγημα αυτό της θεωρίας του "αδύναμου κρίκου", η οποία θα σπάσει την αλυσίδα του νεοφιλελευθερισμού και του καπιταλισμού.
Αυτό το αντελήφθησαν και οι Ευρωπαίοι οι οποίοι φρόντισαν να βγάλουν τον "αδύναμο κρίκο" από την αλυσίδα, χωρίς συνέπειες απ’ ό,τι δείχνουν οι αντιδράσεις των αγορών και τα υπόλοιπα δεδομένα...
Για να παραμείνει η χώρα στο Ευρώ θα χρειαστεί να γίνουν παρά πολλά σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Ούτε η κυβέρνηση, ούτε η αντιπολίτευση, ούτε η ελληνική κοινωνία μοιάζουν να είναι σε θέση να διαχειριστούν μια τόσο ευρεία μεταρρύθμιση με απολύσεις, αναστολή συντάξεων μείωση συντάξεων, μείωση κρατικών δαπανών και φόρων κλπ.
Κατά συνέπεια δύσκολα θα αποφύγουμε την αυτόματη προσαρμογή των παραπάνω δαπανών μέσω της αυτόματης υποτίμησης μέσω της δραχμής. Θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια εντός και εκτός Ελλάδας και πολύ τύχη για να παραμείνει η Ελλάδα στο Ευρώ.
