αυτό το ηλεκτρονικο βιβλιο είναι οδηγος μετανάστευσης στις σκανδιναβικες χωρεςΟι σκανδιναβικές χώρες αν πάνε έλληνες και αλβανοί , σε 2 χρόνια θα έχουν χρεοκοπήσει.
Μπορεί να λέω και πολλά.
Το σύστημα αυτό δουλεύει μόνο με τον κόσμο που ζει εκεί , όχι με βαλκάνιους κατσαπλιάδες.
στον προλογο λεει για τους ελληνες που στα μνημονια ανακαλυψαν τις ΣΧ
Τα μνημόνια είχαν τρομακτικό, εφιαλτικό αντίκτυπο στη ζωή των Ελλήνων και απόνερα από το τσουνάμι των αλλαγών άγγιξαν ακόμα κι εμένα και το ιστολόγιό μου, παρόλα τα 3,5 χιλιάδες χιλιόμετρα που μας χώριζαν. Ξαφνικά, κανένας πια δεν ενδιαφέρονταν για την ανακύκλωση και τη διατήρηση των δασών ή για τα ταξίδια μου στη Λαπωνία και στη Βόρεια Θάλασσα. Η ερώτηση που έβλεπα όλο και πιο συχνά ήταν: Πώς μετακομίζω στη Φινλανδία.
Μεγάλο ρόλο φυσικά έπαιξε και το ίντερνετ με τη συνεργασία των φινλανδικών κυβερνήσεων και ΜΜΕ, που μετά από δεκαετίες απομόνωσης και για πρώτη φορά στο κέντρο του ενδιαφέροντος όλου του κοσμου
ποτε ηταν το πικ;
επι ΣΥΡΙΖΑ
. Ούτε βίζα, ούτε άδεια παραμονής, ούτε άδεια εργασίας, ούτε καν διαβατήριο χρειαζόταν. Η αστυνομική ταυτότητα αρκούσε.
Κάποια στιγμή, το 2010, έφτασα να παίρνω από Ελλάδα 35-40 μέιλ την εβδομάδα, που ζητούσαν πληροφορίες για μετοίκηση στη Φινλανδία. Την ίδια χρονιά, ξεκίνησαν να έρχονται και οι τουρίστες/υποψήφιοι μετανάστες. Αυτοί που ερχόντουσαν για μια βδομάδα, δέκα μέρες, για να πάρουν μια μυρωδιά από Φινλανδία, πριν σιγουρέψουν την τελική τους απόφαση. Κάποιοι το έκαναν πράξη κι έτσι στα τέλη του 2010, είδαμε τα πρώτα κύματα Ελλήνων νεομεταναστών στη Σκανδιναβία.
Προσωπικά συνέχισα να παίρνω μέιλ με τον ίδιο ρυθμό και μάλιστα στη συνέχεια, είχαν προστεθεί μηνύματα στο Facebook ή προσκλήσεις για συνομιλία μέσω Skype. Από κάποιο σημείο και μετά, μη μπορώντας να ανταπεξέλθω στον όγκο αυτής της αλληλογραφίας, έγραψα μια σειρά από κείμενα στο προσωπικό μου ιστολόγιο, με οδηγίες προς μετανάστες για Φινλανδία, Σκανδιναβία και Βόρεια Ευρώπη γενικότερα, μιας και η Φινλανδία ήταν η πέμπτη βορειοευρωπαϊκή χώρα όπου ζούσα, έχοντας ταυτόχρονα μια καλή γνώση και από τις υπόλοιπες.
Αυτά το 2011. Το 2012 τα πράγματα χειροτέρεψαν κι άλλο στην Ελλάδα κι εγώ άρχισα να συνεργάζομαι με ελληνικό περιοδικό, πράγμα που σημαίνει ότι προστέθηκαν ακόμα περισσότεροι, που ανακάλυψαν «πηγή πληροφοριών» για τη Φινλανδία και γενικότερα για τη Σκανδιναβία, που συνέχιζε να είναι πόθος και στόχος μετοίκησης. Οπότε αυξήθηκαν ακόμα περισσότερο τα μέιλ και τα μηνύματα. Έτσι έγραψα πάλι μια σειρά από άρθρα, αυτή τη φορά στο ελληνικό περιοδικό.
Κάπου στα μέσα του 2014, τα πράγματα ηρέμησαν, μέχρι που φτάσαμε στο σημείο να λαμβάνω ένα μέιλ την εβδομάδα. Είχε έρθει η ελπίδα για
Οδηγός Μετανάστευσης – Σκανδιναβία
7
κάποια αλλαγή στην Ελλάδα και μαζί με αυτήν και η σκέψη, ότι πιθανώς δεν αξίζει τον κόπο ούτε καν να επεξεργάζεσαι την ιδέα της μετανάστευσης. Και μετά, ήρθαν οι εκλογές στις αρχές του 2015 και μαζί τους ο Τσίπρας, ο Βαρουφάκης και το «πρώτη φορά αριστερά». Εκείνη η πρώτη περίοδος, που κάποιοι οι οποίοι είχαν ήδη μετοικήσει, άρχισαν να σκέφτονται μήπως έφτασε η στιγμή να τελειώσει η περιπετειούλα του μετανάστη, να ξαναφάνε σουβλάκι και να πιούνε φραπέ. Αυτά, μέχρι το δημοψήφισμα και τις επόμενες εκλογές τον Σεπτέμβρη, που κάνανε το «πρώτη φορά αριστερά», τρίτη φορά μνημόνια.
Το τρίτο μνημόνιο δεν έφερε σε μας απόνερα, έφερε τσουνάμι. Τώρα πλέον μιλάμε για πολύ περισσότερα από 35 μέιλ την εβδομάδα, σε σημείο που δεν προλάβαινα πια να τα διαβάσω. Επιπλέον, υπήρχε και μια μεγάλη διαφορά. Το πρώτο κύμα των νεομεταναστών ήταν νέοι άνθρωποι, κάποιοι με νέες οικογένειες, αλλά όλοι σε περίοδο εργασιακής και ηλικιακής ακμής. Τώρα ήταν… όλοι. Άνθρωποι ώριμοι, με επαγγελματικό παρελθόν και προσόντα. Άνθρωποι με ολοκληρωμένες οικογένειες και σοβαρές ανάγκες. Νέοι, ώριμοι, μεσήλικες, όλοι αδιακρίτως. Το κοινό όλων; Η απελπισία να φύγουν. Το γεγονός ότι δεν υπήρχε μέλλον, όχι μόνο για τους ίδιους, αλλά κυρίως για τα παιδιά τους. Μόνο που τώρα είχε αλλάξει πλέον και η Ευρώπη. Δεν αρκούσε πια η αστυνομική ταυτότητα. Έτσι ξαναέγραψα μια σειρά άρθρων για τη μετανάστευση στη Βόρεια Ευρώπη και ειδικά στη Σκανδιναβία, ελπίζοντας ότι θα δώσουν κάποιες απαντήσεις, που αδυνατούσα πια να δίνω ατομικά στον καθένα.
Αυτό το ψηφιακό βιβλίο είναι απόρροια αυτών των άρθρων και απάντηση στις ερωτήσεις που κατά διαστήματα έχω λάβει μέσω μέιλ και μηνυμάτων. Αν υπάρξει κάτι που θα πρέπει να συμπληρωθεί στο μέλλον, θα προσπαθήσω να το ανανεώνω, προσθέτοντας νέα στοιχεία ή ενδεχόμενες αλλαγές της ισχύουσας κατάστασης, στις χώρες που αναφέρω.
Αυτό όμως που θέλω να τονίσω πριν ξεκινήσω είναι, ότι γη της επαγγελίας ΔΕΝ υπάρχει
file:///C:/Users/psyll/AppData/Local/Packages/Microsoft.MicrosoftEdge_8wekyb3d8bbwe/TempState/Downloads/Moving%20to%20Scandinavia%20(in%20Greek)%20(1).pdf