έρχεται η άλλη με τα λούσα της, τις πλεκτάνες της, τις εκκλήσεις για ινσταγκραμοβοήθεια, τις κοκεταρίες της, τις πόζες της και βλέπει αυτό το χάλι: αντί να συνεχίζουν όλοι να τρέχουν πίσω της, τσακώνονται μεταξύ τους για ΑΣΧΕΤΑ ΜΕ ΑΥΤΗΝ ζητηματάκια
νισάφι
Κορίτσι ομορφοπρόσωπο στον κάμπο ελιές μαζεύει
κι ο γόης, ο κυρ άνεμος από τη μέση την κρατά.
Πέρασαν τέσσερις λεβέντες καβάλα σε φοράδες Ανδαλούσες,
πράσινα και γαλάζια ρούχακαι φαρδιοί, σκούροι μανδύες.
Έλα, κόρη, στην Κόρντομπα. Έλα, κόρη, στην Κόρντομπα.
Δεν τους άκουσε η κόρη.
Πέρασαν τρεις ταυρομάχοι παιδιά με δαχτυλίδι μέση
τα ρούχα τους μεταξωτά σπαθιά από ασήμι αρχαίο.
Έλα, κόρη, στην Σεβίλλια. Έλα, κόρη, στην Σεβίλλια.
Δεν τους άκουσε η κόρη.
Όταν έπεσε το βράδυ
μαβύ και με το φως θαμπό, πέρασε ένα παλληκάρι
με ρόδα και με νύχτα φεγγαρίσια.
Έλα, κόρη, στην Γρανάδα.
Έλα, κόρη, στην Γρανάδα.
Δεν τον άκουσε η κόρη.
Κορίτσι ομορφοπρόσωπο
ακόμα ελιές μαζεύει
μα το σταχτί, του ανέμου, μπράτσο
στην μεσούλα τυλιγμένο, στην μεσούλα τυλιγμένο.
Δεντρί και δέντρο πότε ξερό, πότε χλωρό,
δεντρί και δέντρο
πότε ξερό, πότε χλωρό.
Federico Garcia Lorca