Ζαν-Πωλ Σαρτρ Το Ειναι και το Μηδεν.
Πρωτα πρεπει να αναφερω οτι δεν μου αρεσει αυτος ο ανδρας.Δεν μου αρεσει γιατι ειναι σνομπ.Δεν μου αρεσει - απλα απεχθεια, ουτε καν μισος, γιατι το μισος ειναι ισχυρη λεξη. Ειναι ενας απο τους πιο φαντασμενους ανθρωπους που εχουν ζησει σε αυτον το αιωνα. Τον αποκαλω σνομπ γιατι εχει γινει ο ηγετης του Υπαρξιακου χωρις να γνωριζει το τι σημαινει να εισαι υπαρξιστης.
Αλλα το βιβλιο του ειναι καλο οχι για ατομα σαν εμενα αλλα για εκεινους που ειναι λιγο τρελοι λιγο ομως (ενα μικρο αγγιγμα). Ειναι δυσαναγνωστο. Εαν ειστε λιγο τρελοι, θα σας φερει στις αισθησεις σας. Ειναι μια σπουδαια δουλεια υπο αυτη την εννοια - φαρμακευτικη.. Θα πρεπει να συνταγογραφειται θεωρο σε ολα τα ασυλα.
Καθε τρελος πρεπει να αναγκαζεται να το διαβασει, να το μελετησει. Εαν δεν μπορει να τους φερει πισω στη λογικη τιποτα δεν θα μπορουσε, ουτε και τα ψυχοφαρμακα.
Ο Jean-Paul Sartre δεν γνωριζει τιποτα απο την υπαρξη, αλλα εχει δημιουργησει ενα ζαργκον, μια νεα φιλοσοφικη ορολογια. Αποκαλω το συγκεκριμενο βιβλιο του πνευματικη γυμναστικη.Το αποκαλω πνευματικη γυμναστικη επειδη το διαβασμα μερικων μονο σελιδων ειναι δυσκολο εργο.
Αν μπορειτε να διαβασετε δεκα σελιδες απο αυτο το βιβλιο, ειτε θα γινεται λογικοι ειτε τρελοι.